Τα αίτια της ανειλικρίνειας

Πολλών ειδών τα φούμαρα, πολλών λογιών οι πωλητές και πολλών λογιών και αγοραστές. Φούμαρα, πωλητές και αγοραστές πάντα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί αλλά μην κάνουμε σαν να ανακαλύψαμε την Αμερική.

 

Καθόλου. Μπορεί η ίδια η πώληση του φουμαρου να έχει ίση ή και μεγαλύτερη αξία από το τελικό αποτέλεσμα.

Είναι και αυτό ένα είδους thrill  

 

Ήταν και χαρτορίχτρα και είπε, ανειλικρινώς, ότι ξέρει να λέει μόνο τον καφέ.
Ήταν και παντρεμένη η καφετζού "στο πυρ το εξώτερο"
Το χειρότερο ο καφές ήταν «βαρύ γλυκός» και αυτή τον ήθελε «γλυκύ βραστό»

 

Νομιζω, πως περαν του χαριτωμένου του πράγματος, αυτο που οφείλει να απαντηθεί δεν είναι τα προφανή, πως ο καθένας λέει στον άλλον αυτό που ο άλλος θέλει ν ακούσει κι ο καθένας ακούει αυτο που ο ιδιος θέλει ν ακούσει από οσα του λέγει ο άλλος.
Αν αυτα που αντικατοπτρίζουν τις βασικότατες τεχνικές πώλησης, κι έχουν εφαρμογή στο να πηδηξουμε, αποτελούν αντικείμενο του φόρουμ ρωτησα. Υπάρχει σχεση πωλητή - αγοραστή στις βδσμικες συσχετίσεις; Με αυτο τον τροπο δομουνται κι εδραιώνονται και αν "ναι" τότε τι μπορεί να μας λεει αυτό για το ποιον των μετεχόντων;

 

κομψός αντιπρόεδρος εδεσσαϊκού   

 

Είτε εκ των υστέρων για δικαιολογία, είτε εκ των προτέρων για σιγουριά, αποδίδονται φταιξίματα και χαρακτηρισμοί. Ψεύτης, κακός άνθρωπος, με εξαπάτησε, δεν με γκάστρωσε, όλο με μαλάκες μπλέκω!

Αν και όταν διαπιστώσουμε ότι δεν θέλουμε, δεν μπορούμε, δεν αντέχουμε να είμαστε με έναν άνθρωπο, πάμε παρακάτω και τέλος.

Μας κοροϊδεύει κάποιος για όσο το επιτρέπουμε, ή για πολύ λίγο.

 

Προς τι το κλάμα κι ο οδυρμός του νήματος, λοιπόν;
Και η δαιμονοποίηση;
βεβαίως βεβαίως

 

ναι, δαιμονοποιώ τους ψεύτες... δηλώνω ένοχη  

 

η αυταναφορικότητα είναι επιβεβαιωτική. η αμερική είναι τριτεύον ζήτημα.
  

 

Ναι, δεν πιάνει σε μένα αυτό. Nice try tho.

 

Διαβάζω το νήμα και διαπιστώνω τελικά για ένα πόσο μικρό ποσοστό "πληθυσμού" μιλάμε...
Όπως είπα (περίπου, ομολογώ) και στην προηγούμενη απάντηση μου, θεωρώ ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην ανωριμότητα και την ανασφάλεια, οπότε είναι άσκοπο να τους καταλογίσει κανείς δόλο.
Αν έρθουμε στο μικρό εκείνο ποσοστό των ανθρώπων που με δόλο είναι ανειλικρινείς, ο Παρέτο λέει ότι στο τάνγκο συνήθως θα βρουν απέναντι τους χρυσοποίκιλτους, που λέει και ο @Libertine SD , είτε άνδρες, είτε γυναίκες. Για αυτό καλό είναι να έχεις μια εικόνα για την μάνα τους πριν εμπλακείς περισσότερο.
Όσο για τον φόβο μην πέσει κανείς σε δόλιο: κάθε μέρα που βγαίνω έξω και παίρνω το αμάξι μου έχω μια όχι αμελητέα πιθανότητα να εμπλακώ σε θανατηφόρο τροχαίο. Εξακολουθώ όμως να βγαίνω και να παίρνω το αμάξι μου, κάθε μέρα σχεδόν, εδώ και περίπου 18 χρόνια που έχω δίπλωμα.
Γιατί η εναλλακτική είναι πολύ πιο βέβαιος θάνατος.