Τα (απαράβατα; ) όρια

Ανοίγω το νήμα στην ενότητα BDSM εμπειρίες μιας και πρόκειται για (πικρές) εμπειρίες του βδσμικού βίου και τη βρήκα την πιο κατάλληλη ενότητα  

Δυστυχώς έχω ακούσει αρκετές φορές για ανθρώπους του "χώρου" που παραβιάζουν τα όρια της προσωπικής και εξωβδσμικής ζωής των άλλων. Για ανθρώπους οι οποίοι για κάτι που τους ενόχλησε στην εντός "χώρου" συναναστροφή με κάποιον, προσπάθησαν να τον εκθέσουν ή τον εξέθεσαν (άθελά τους ή ηθελημένα) στην εξωβδσμική ζωή του, στην οικογένεια, στην εργασία του κλπ

Επίσης δυστυχώς, έχω βιώσει κι εγώ ανάλογες καταστάσεις.

Για μένα ιερός κανόνας ήταν και παραμένει πως ότι γίνεται εντός, δεν βγαίνει σε καμία περίπτωση εκτός (και επί τα αυτά  ). Ας πούμε αν γνώριζα κάποιο εντός "χώρου" και κάποια στιγμή τον έβλεπα με άσχετη παρέα κάπου έξω, ούτε καν θα του μιλούσα, προκειμένου να μην δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα.

Ίσως και να υπερβάλλω στην αντίδραση μου βεβαίως αλλά προτιμώ να το αντιμετωπίζω έτσι.

Έχετε ανάλογες εμπειρίες; Και αν ναι πώς αντιδράσατε;
Πού πιστεύετε ότι μπαίνουν τα απαράβατα όρια και αν ξεπεραστούν ποιες είναι οι ενδεδειγμένες αντιδράσεις;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων  

 

ευτυχώς δεν έχω τέτοιες εμπειρίες.
όλοι οι Κ που άνηκα σεβόταν τα όρια μου.
μια φορά στην ζωή μου ως βανίλια είχα μια σχέση που όταν αποφάσισα να λήξει ο τύπος είχε γίνει πολύ επικίνδυνος. Τόσο που αναγκάστηκα να κάνω ασφαλιστικά μέτρα.

 

Ναι, έχω ακούσει, μόνο φήμες, εάν δεν δω με τα μάτια μου κάτι δεν βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα.~

 

.... θα ναι βαρύς ο πέλεκυς.

 

Δηλαδή;

 

Δυστυχώς δεν αναφέρομαι μόνον σε Κ ή υ που σχετίζονται μεταξύ των. Εκεί, αν το θες, είναι άλλο το βάρος της ευθύνης αφού εγώ διάλεξα τον συγκεκριμένο Κ. Αναφέρομαι σε τρίτα άτομα, "δορυφόρους", που δημιούργησαν τα προβλήματα. Και πρόκειται για άτομα που δεν είχα επιλέξει να σχετίζομαι με οιονδήποτε τρόπο μαζί τους.

Όντως ευτυχώς που δεν έχεις πάντως  

Και πολύ καλά κάνεις  

 

Είναι μάλλον ο ορισμός της ''περιφεριακής και εξ΄αντανακλάσεως διατοξικότητας''  που μας μολύνει όταν οι δορυφόροι μπλέκονται στα πόδια μας και στις ζωές μας και μάς ψάχνουν με περιέργεια, προσπαθώντας τάχα να μάς πλήξουν, όπως επίσης και οι δορυφόροι των δορυφόρων, σόρυ, αλλά εμείς έχουμε ονοματεπώνυμο για το οποίο ουδόλως ντρεπόμαστε και δεν έχουμε, παρά από λίγους έως και κανέναν λόγο να κρύψουμε, οι άλλοι, τι ζόρι τραβάνε ακριβώς, μπορείς να μου εξηγήσεις? 
Το να επιμένουν να σε ενοχλούν άτομα που έχεις επιλέξει να μην σχετίζεσαι μαζί τους, αυτή η μάστιγα! 

 

Λάτρεψα ορισμό     

Καθένας με τα ζόρια, τα προβλήματα, τα απωθημένα, τα κόμπλεξ του... σε κάθε περίπτωση και κάτι διαφορετικό. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως ένας καλά καταχωνιασμένος φόβος ή θυμός θαρρώ.

 

Αναλόγως το εύρος του "εκτός", καλό θα ήταν "εκτός" να μην έβγαινε ποτέ τίποτε. Αλλά δίχως καμία πρόθεση να δικαιολογήσω τ' αδικαιολόγητα, αρκετοί/ες είμαστε άνθρωπες - με την έννοια της αδυναμίας σε κάποιες στιγμές - και τα λάθη γίνονται. Αφήνω στην άκρη τα όποια κίνητρα, "ευγενικά" ή όχι, αφού πιστεύω - ίσως ηλιθίως - ότι υπάρχουν και στιγμές που το μυαλό για χ,ψ,ω λόγους "θολώνει". Anyway, ο αναμάρτητος που λένε και ξανά...το εύρος της βλάβης...Όπως σωστά γράψατε, υπάρχουν και όρια, που όσο και κάποιος/α να "τρελαθεί", δεν καταστρατηγούνται για κανένα λόγο. Κάποια παραδείγματα "έμορφων μεταγενέστερων" αντιδράσεων/συμπεριφορών θα τα είχα. Το πιο "κουλό" που μου είχε συμβεί, ήταν όταν ζούσα σταθερά στο εξωτερικό. Και κάποια "πικραμένη πρώην" του χώρου ( τα εισαγωγικά γιατί τόσο η πίκρα, όσο και το πρώην, βρίσκονταν μόνο στο μυαλουδάκι της ) είχε φτάσει στο σημείο, ν' ακολουθήσει την τότε νυν μου ( και μεταγενέστερη της ) στην δουλειά της. Και να της αραδιάσει τα "τέρατα" μου. Για κακή της τύχη ( της "πρώην" ) η νυν γνώριζε ήδη ( από μένα ), εκείνα που έπρεπε να γνωρίζει ( τα "τέρατα" μου δηλαδή χαχα ) και απλούστατα το θέμα μαζί της έκλεισε, με μια απλή συνάντηση εμένα και κείνης. Όπου της ζήτησα με την λιγοστή υπομονή που μου είχε απομείνει, να μην ξανατολμήσει ν' ανακατευτεί στα πόδια μου. Γιατί θα την αντιμετώπιζα καταλλήλως ( όχι χειροδικώντας ). Κάποια ελάχιστα "ελληνικά σκηνικά" με άτομα του "χώρου" θα τα είχα, μα δεν τα θεωρώ πια ούτε καν άξια μνείας. Αφού -ευτυχώς - είχαν μείνει στα επίπεδα της "γυμνασιακής τσατίλας"/μαλακιούλας λόγω πληγωμένου εγωισμού του άλλου μέρους ή λόγω "αντιπαλότητας/ανταγωνισμού" ( κάποιου/ων/ας η οποία υπήρχε γι' άλλη μια φορά μονάχα στην κασίδα τους ). Λίγος ή αρκετός εκνευρισμός, σε κάποια περίπτωση τους έριξα μετά απ' ένα σημείο λουσιματάκι ( με την συνοδεία μαλακτικού χαχα ) και έκλεισα οποιαδήποτε επαφή μαζί τους με πλήρες και αιώνιο γράψιμο. Αυτή θα ήταν για μένα η πιο ενδεδειγμένη αντίδραση, η πλήρης απομάκρυνση του τοξικού ατόμου απ' την ζωή μας.

Ποια θα ήταν τα για μένα απαράβατα όρια? Δεν ανέχομαι να βάζει καμία την "μυτούλα" της στις σχέσεις με τους στενούς συγγενείς και τους φίλους μου. Δεν ανέχομαι να βάζει την "μυτούλα" της στα επαγγελματικά μου. Δεν επέτρεψα, ούτε θα επιτρέψω ποτέ σε καμία, να προσπαθήσει να μου επιβάλλει έστω και πλαγίως την γνώμη της, για θέματα που θα της είχα κάνει ξεκάθαρο, ότι αντιλαμβάνομαι σαν πολύ προσωπικά μου. Δεν συγχωρώ επ' ουδενί την διαβίβαση εκμυστηρεύσεων μου σε κανέναν/καμία άλλο/η. Όσο και αν είχα φτάσει να "σκοτωθώ" με κείνον/η στον/στην οποίο/α θα τις είχα "δωρίσει". Αυτές είναι οι δικές μου κόκκινες γραμμές και δεν χωρούν παραβιάσεως. Αν στην όποια άλλη έκανε/κάνει, έχει καλώς.
Σ' αντίθετη περίπτωση, η πόρτα μου ήταν, είναι και θα είναι πάντα ανοιχτή και τα σκυλιά μου δεμένα.

Υ.Γ.

Τις κόκκινες γραμμές που έθετα/θέτω στην όποια άλλη, τις έβαζα και βάζω και στον εαυτό μου για τα ομοειδή που θα την αφορούσαν.
Και αυτό ακόμη και αν δεν μου το έχει ξεκαθαρίσει η ίδια. Ή ακόμη και στις σπάνιες περιπτώσεις που θα μου παρείχε το "ελεύθερο" στους προαναφερόμενους τομείς.
Έχω το "κουσούρι" να μην λειτουργώ ποτέ "εξ αντανακλάσεως" αναφορικά με κάποια ζητήματα και να κάνω πάντα του κεφαλιού μου.  

 

μιας που τώρα ξεκαθάρισε το τι ακριβώς εννοείς μπορώ να σου πω άπειρες τέτοιες ιστορίες.
λόγια που έφτασαν στα αφτιά μου.
ότι πιο χειρότερο μπορείς να φανταστείς.
θα ασχοληθώ μόνο με αυτούς που έχουν τα κακαλα να μου τα πουν αυτοπρόσωπος.
όπως και το έχω κάνει.
όπως δεν ενοχλώ έτσι απαιτώ να μην με ενοχλούν.
αλλα δυστυχώς κάποια άτομα την βρίσκουν με αυτο τον τρόπο...
αστούς να ασχολούνται...
ακόμα και η κακολογία είναι διαφήμιση.
 

 

Αυτό είναι σωστό ναι! Το μυαλό θολώνει δυστυχώς και καλό θα είναι να μην είμαστε καταπέλτες και να κατανοούμε στο μέτρο που μπορούμε.
Επειδή δεν είναι ωραίο να ερωτώ μόνον τους άλλους, θα αναφερθώ σε δικές μου περιπτώσεις:

α. Κάποιος από το "χώρο" θέλησε να με κάνει add στο facebook με το προσωπικό μου προφίλ. Στο facebook έχω επιλέξει να έχω φίλους, συγγενείς, συνεργάτες, συναδέλφους κλπ κι έτσι δεν επιθυμώ να έχω ιδιαίτερες διασυνδέσεις με άτομα του "χώρου", παρά μόνον με κάποιους στενούς φίλους. Αυτό το άτομο, όταν είδε ότι έχω κάποιους θεώρησε ότι ήταν υποχρέωση μου να τον κάνω και αυτόν και μου έγραψε 1-2 σπόντες στον "τοίχο".
Επικοινώνησα και του εξήγησα. Και αισίως το θέμα έληξε εκεί και έκτοτε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ μας.

β. Άτομο με το οποίο διατηρούσα και διατηρώ φιλική σχέση ήταν για ένα διάστημα admin σε ένα σχετικό ιστότοπο. Επέλεξε να δώσει την ΙΡ μου σε άλλα άτομα για να βρουν δεν ξέρω κι εγώ τι... Αυτό που με ενόχλησε πολύ στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι τότε χρησιμοποιούσα τη σύνδεση κάποιου φίλου και έτσι, χωρίς να το θέλει, εξέθεσε με κάποιο τρόπο και αυτόν. Θεωρώ ότι ήταν ακριβώς αυτό το "θόλωμα" που οδήγησε το φιλικό αυτό πρόσωπο στη στραβή, για αυτό και διατηρώ ακόμη φιλική σχέση μαζί του, δυστυχώς όμως όχι τη σχέση που θα μπορούσα και θα ήθελα να έχω κατόπιν τούτου.

γ. Άτομο με το οποίο βρεθήκαμε σε κοινή παρέα κάποια στιγμή, είχε κάποιες φωτογραφίες στις οποίες φαινόταν ένας δικός μου χώρος. Τις ανάρτησε στο διαδίκτυο (και δυστυχώς όχι μόνον σε φόρουμ) χωρίς να με ρωτήσει. Όταν κάποιος (εντελώς εκτός χώρου) τις είδε και με ρώτησε αν πρόκειται για δικό μου χώρο, επικοινώνησα και ζήτησα το κατέβασμα των φωτογραφιών. Με χαρακτήρισε "υπερβολική" (αυτός ήταν ο ευγενής χαρακτηρισμός) που είχα τέτοιο αίτημα. Εκεί θύμωσα (κακώς αλλά το έκανα) αλλά δεν το συνέχισα.

δ. Άτομο, αφού με απείλησε σε φόρουμ, πήρε τηλέφωνο στο σπίτι μου. Με τι σκοπό δεν ξέρω, δεν έμαθα ποτέ. Ευτυχώς έμεινε εκεί το θέμα γιατί αν είχε παρεκτραπεί θα ήταν πολύ πολύ άσχημα τα πράγματα.

ε. Άτομο έκανε ψεύτικο προφίλ σε φόρουμ με nickname το όνομα ενός πολύ κοντινού προσώπου του Κ μου, προσώπου από την οικογένεια του. Αυτό για εμένα είναι το χειρότερο γιατί εμπλέκει ανθρώπους που δεν έχουν απολύτως καμία ευθύνη και σχέση.

Τα δ και ε τα θεωρώ επικίνδυνες συμπεριφορές που δυστυχώς δεν μπορώ να δικαιολογήσω ως "θόλωμα μυαλού". Θα ήθελα να μπορώ να το κάνω αλλά δεν... δυστυχώς... Δική μου αδυναμία...

 

" Ότι γίνετε στο Λας Βέγκας παραμένει στο Λας Βέγκας "