Τα (απαράβατα; ) όρια

Ναι, έτσι είναι τελικά, δεν ήταν προσωπικό μπλοκ, το διασταύρωσα κι εγώ.

 

Κύττα!
Αν τσακωθούμε δυο, πχ εγώ κι εσύ, διγιότι λες στην πλατεία που πάμε για καφέ, ότι εγώ σε κοροϊδεύω που λες πως ο εσπρέσο παραακρίβυνε και αντί να σου πω στα ίσια πως λές αηδίες π.χ, πάω στην άλλη πλατεία και τελαλάω πως είσαι παλιοκόριτσο και χαζό, αυτό πα να πει πως κάτι δεν πάει καλά με μένα. Οπότε εσύ στην καλύτερη περίπτωση με γράφεις στα παλιότερα των υποδημάτων σου, ακόμα κι αν ο εσπρέσο στην πλατεία που πίνουμε καφέ κοστίζει ένα ευρώ...
Τόσο απλά...

 

Mε τον εαυτό μας τα βάζουμε καθημερινά και τσακωνόμαστε συχνά - πυκνά μαζί του.
Ενίοτε όμως και μερικές διευθετήσεις των έξω, δεν κάνουν κακό λέω εγώ...

 

@cadpmpc @estelwen @Θρυαλλίς @gaby
Μάλλον κάτι έχασα, κάποιο επεισόδιο... Έγινε κάτι;

 

Στον βαθμό που κοινωνικά είναι αναπόφευκτα, απλά τα διαχειριζόμαστε, πάντα με την βοήθεια των δικών μας καλών παιδιώνανε...

 

αυτο ειναι ζηλεια κακια και χαμηλο επιπεδο . ευτηχως μονο μια φορα ετυχε κατι .

 

H γενική άποψή μου, είναι οτι δεν ειναι δυνατόν να αποφασίζεις να πας βόλτα στο δάσος ή να κατασκηνώσεις στο δάσος και να παριστάνεις την Κοκκινοσκουφίτσα... Αν το δάσος σε χαλάει, πας στην παραλία που έχει ανοιχτωσιά και θαλασσινό αεράκι...

Αν, ωστόσο, μετά απο συναντήσεις ως κοκκινοσκουφίτσα, με εναν δυο λύκους, τρια κουνάβια και μια αρκούδα, αποφασίσεις την παραμονή σου στο δάσος γιατί σου αρέσουν τα φρούτα του δάσους, τότε κατά την άποψη μου, οφείλεις να πάψεις να παριστάνεις την Κοκκινοσκουφίτσα και να ανταπεξέλθεις στις συνθήκες του δάσους.

@Θρυαλλίς
Ειτε ασχοληθείτε, είτε όχι ξανά με το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο ουδόλως γνωρίζω, καλώς αντιδράσατε όπως αντιδράσατε δημόσια (μιας και δημόσια ήταν η αφορμή). Δεν συμφωνώ με τους προλαλήσαντες για τον τυχόν συσχετισμό της αντίδρασης με το ασήμαντο ενός γεγονότος. Ελπίζοντας ότι αντιδράσατε, όχι γιατι έτσι "νιώσατε" αλλα γιατί το κρίνατε σ κ ό π ι μ ο.

 

Αν δεν είσαι στο έλεος του......δεν είναι Κύριος σου.

 

Ομοίως, θεωρώ κοκκινογραμμέιρος την εγκζωβδσμική ζωή, σε φιλικό, οικογενειακό και επαγγελματικό πλαίσιουο.
Ομοίως, μου έχει συμβεί, όπως και έχω ακούσει πολλάκιsch να έχει συμβεί σε άλλους.

Η θανασσοπτική περιλαμβάνει το risk awareness οτι, στον χώρο που κινούμεθα, κάποια άτομα υπό κάποιες συνθήκες ενδεχομένως να λειτουργήσουν έτσι.

Τα καλά νέα είναι οτι δεν πεθαίνει κανείς από οριοξεπερασίδι και καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Το έτερον καλονέον είναι οτι άτομα ευεπίφορα σε τέτοιες συμπεριφορές φροντίζουν συχνότατα να σου δείχνουν καραγκαγκάν-και-μη σημαιάκια αδιακρισίας και έλλειψης σχετικής παιδείας. Τέλος, το να σου το κάνει κάποιος, είναι υπέροχο δείγματο γραφής για άμεσο ξεσκαρτάρισμα και ξεκαθαρίδι του τοπίου, όπερ και θεωρώ την ενδεδειγμένη αντίδραση.

 

Νομίζω ότι όλο αυτό είναι αποτέλεσμα ενός μιξ ηλιθιότητας, τραγικής κοινωνικότητας και πολλών κόμπλεξ...

 

Παιδια εγω μεχρι στιγμης δεν ειχα κτ τετοιο.Περα απο κπ ατομα μεσα στο φορουμ που μου μιλουσαν ασχημα γιατι δηλωνω υπο κ θεωρουσαν οτι ετσι πρεπει να μιλανε σε οποια δηλωνει σκλαβα η υπο.Γενικα το μονο κακο ππυ συναντησα μεχρι στιγμης εδω μεσα ειναι η πιεση απο μερικους για τους κανονες συμπεριφορας μου ως υπο ενω δεν υπηρχε καμια σχεση μεταξυ μας κ απλα προσπαθουσαμε να γνωριστουμε...Αυτα τα ατομα τα εκανα αμεσως περα..Διαβασα κ μερικα απο αυτα που γραψανε μερικοι εδω κ εφριξα ελπιζω να μην συμβει κτ κακο σε μενα η σε οποιοδηποτε αλλο μελος γιατι περα απο το κακο που προκαλει υποβαθμιζει κ τους βδσμερς.

 

Η συμφωνία ορίζεται αρχικά, δυστυχώς ορισμένες η ορισμένοι, δεν έχουν το σθένος να είναι έντιμοι στην συμφωνία. Για να ξεκινήσεις το νέο πρέπει να λήξης το παλιό, με ευθύτητα και ειλικρίνεια. Υπάρχει η λεγόμενη "μαϊμού" πριν αφήσει το ένα κλαδί έχει πιάσει το άλλο, καθώς και ο "χαρταετός" όσο σχοινί και να δώσεις ζητάει και άλλο με την καλούμπα τελειωμένη. Καλή επιτυχία σε άπαντες. Η ισορροπία είναι μέσα μας όχι στο σύντροφο μας. Ολοι έχουν μερίδιο για την αναστάτωση.