Τα δικά μου παραμύθια

Ανοίγω ένα νήμα για κάποιες σκέψεις που έκανα σχετικά με τον Λύκο και το κατά πόσο είναι κακός. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε καν να βρίσκεται σε αυτή την κατηγορία ή αν θα καταλήξει κάπου. Ζήτω συγγνώμη εκ των προτέρων για τυχόν λάθη.

 

Να μας έλεγες και τις σκέψεις...

Το "κακό" του λύκου πάντως δεν είναι ηθικής φύσεως, είναι χαρακτηρισμός προερχόμενος από την αρχετυπική αντιπαλότητα του ανθρώπου με τη φύση σε θέματα επιβίωσης.

 

Με αφορμή λοιπόν μια φωτογραφία που είδα στην gallery του @Gangrel, ξύπνησε μέσα μου η επιθυμία να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου για τον Λύκο.

Με το πρώτο γράμμα κεφάλαιο όπως του αξίζει.

Από μικρή στα δικά μου παραμύθια που με τόσο πάθος διάβαζα σε όλους πριν καν μάθω να διαβάζω, ο Λύκος ήταν πάντοτε ο καλός και όλοι οι άλλοι αυτοί που τον έβαζαν σε μπελάδες.

Μια φορά η Κοκκινοσκουφίτσα του τραβούσε την ουρά κι έβαζε τα χέρια της στο στόμα του. Την άλλη τα κατσικάκια που φώναζαν τόσο δυνατά και τον προσκαλούσαν να τα τιμωρήσει. Για να μην μιλήσω για τα κακά γουρουνάκια που τον τάιζαν καυτερές πιπεριές και ξεφυσούσε φλόγες ο καημένος.

Στο παιδικό μυαλό μου ήταν ξεκάθαρο ευθύς εξαρχής πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Έδινα λοιπόν άφεση στον Λύκο και έμαθα να τον αγαπάω όταν για όλους τους άλλους ήταν ο κακός του παραμυθιού.

Τα αγριεμένα του μάτια, που ποτέ μου δεν τα φοβήθηκα.
Η παρεξηγημένη φύση του, που πάντοτε με γοήτευε.
Το κάλεσμα του, που με κρατάει ξύπνια τις νύχτες.
Η φωνή του, μελωδία πολύτιμη στα αυτιά μου, όταν οι άλλοι τον ακούνε μονάχα να αλυχτά.

Μεγάλωνα μαζί του και μεγάλωνε μέσα μου.
Γέμισα με επιθυμία για εκείνον. Επιθυμία να τον φτάσω, να τον αγγίξω, να τον κάνω να με δει. Να δει ποια είμαι και που μπορώ να φτάσω για εκείνον. Να δει πως εγώ μπορώ να τον "δω" πραγματικά.

Κι αυτή είναι η απάντηση μου σε όσους ρωτάνε πως μπορώ να ξέρω αν το θέλω.
Το ξέρω γιατί ήταν μέσα μου από την αρχή...

Αυτό το τραγούδι το άκουσα πρώτη φορά πριν από 11 χρόνια και χωρίς να ξέρω τι λέει με έκανε να κλαίω. Γιατί μερικές φορές ξέρουμε χωρίς να γνωρίζουμε...

Για τον Λύκο και όσους τον αγαπάνε λοιπόν:


Wild wolf, do whatever your heart longs for
But I beg you: Stay with me!

 

Πρώτη φορά φτιάχνω νήμα παρακαλώ δείξτε λίγη επιείκεια.

 

Επιείκεια  
Είπες και λύκος με το Λ κεφαλαίο βέβαια και μου σηκώθηκε λίγο η τρίχα αλλά συγχωρείσαι αφού τον αγαπάς τόσο πολύ από μικρό παιδί...
Αν και θα συμφωνήσω με τον @Arioch (του αρέσουν τα αγριογούρουνα να ξέρεις πάντως κοινό μυστικό)
Τα παραμύθια πατάνε πάνω σε κάποια άλλα αρχέτυπα και περνάνε κάποια μηνύματα (δεν θα εξετάσω αν είναι σωστά ή όχι, ειδικά της Κοκκινοσκουφίτσας)
Εσύ προφανώς από μικρή έχεις σχηματίσει τα δικά σου σε καλό δρόμο πιστεύω είσαι ... αρκεί να κρατάς κι ένα μίτο κι ας μην είναι της Αριάδνης  

 

Κι όμως δεν κρατώ τίποτα.
Αν έπρεπε να γυρίσω πίσω δεν θα έβρισκα τον δρόμο.
Ανόητο θήραμα το γνωρίζω, μα δεν θα ήθελα να ήμουν τίποτε άλλο.

 

Επιλογές ...σεβαστές  

 

Μία διαφορετική ενδιαφέρουσα προσέγγιση:

Απόσπασμα από το
ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΧΡΟΝΟ του Γκύντερ Άντερς
σχετικά με το έργο του Μπέκετ Περιμένοντας τον Γκοντό.
(Βρίσκεται σαν παράρτημα στο θεατρικό έργο του Μπέκετ Περιμένοντας τον Γκοντό, εκδόσεις Ύψιλον/Θέατρο, μετάφραση Αλεξάνδρας Παπαθανασοπούλου,1994. Η μετάφραση του παραρτήματος είναι του Μίλτου Φραγκόπουλου)

"Όταν ο Αίσωπος ή ο Λαφονταίν ήθελαν να πουν: οι άνθρωποι είναι σαν ζώα - μήπως έδειχναν ανθρώπους να συμπεριφέρονται σαν ζώα; Όχι. Αντίθετα, αντέστρεφαν ( και αυτό είναι το ιδιαίτερο και το διασκεδαστικό χαρακτηριστικό αποστασιοποίησης όλων των μύθων) τα δύο στοιχεία της εξίσωσης, το υποκείμενο και το κατηγορούμενο. Δηλαδή λέγανε πως τα ζώα συμπεριφέρονται σαν τους ανθρώπους. Πρίν από είκοσι πέντε περίπου χρόνια ο Μπρέχτ ακολούθησε την ίδια μέθοδο, όταν , στην Όπερα της Πεντάρας, θέλησε να δείξει ότι οι μπουρζουάδες είναι κλέφτες. Αντέστρεψε κι αυτός υποκείμενο και κατηγορούμενο, και παρουσίασε κλέφτες να συμπεριφέρονται σαν μπουρζουάδες. Αυτή τη διαδικασία αντικατάστασης, λοιπόν, θα πρέπει κανείς να κατανοήσει, προτού ξεκινήσει μια προσπάθεια ερμηνείας του μύθου"

 

αγάπησα.

 

Ο Όργουελ το έκανε αυτό με τον καλύτερο τρόπο για μένα
Απλά στο story τον ρόλο του Λύκου τον έδωσε στα 3 γουρουνάκια
Και για τον Λύκο δεν ξέρω αρκετά έχουν γραφτεί αλλά κάποιος πρέπει να γράψει κ ένα παραμύθι για το πόσο κακά είναι τα γ..... α κουνούπια που μόλις μ φάγανε κ αντί να κοιμάμαι γράφω μαλακιές 5 πάρα

 

Αlways by Gangrel posted 13 Ιανουαρίου 2021 at 22:17

Πάρε κ την φωτο

 

@Lavinia Pilgrim διάβασε αυτά τα παραμύθια:

Τα τρία μικρά λυκακια
Ο καλόκαρδος λύκος
Ο λύκος ξαναγύρισε

(Τα έχει και στο youtube)