Τα δικά μου παραμύθια

Μήπως δεν έτρωγες το φαί σου και στο διαβάζανε 3 φορές τη μέρα?
Υπάρχουν και πιο σύγχρονες εκδόσεις και παραλλαγές διάβασε μια από αυτές και κάνε νέες άγκυρες.
Υπάρχει η χειριστίκη "κοκκινοσκουφίτσα" του Τριβιζά, το ημερολόγιο του όχι και τόσο κακού λύκου, τα καλά του κακού λύκου κλπ κλπ
Α! και έκδοση της @Dark_Explorer δυνατή  

 

Ο λύκος όπως και άλλα αρπακτικά, σκοτώνουν για να επιβιώσουν. Η φήμη περι κακίας των λύκων έχει δημιουργηθεί εν μέρει από τσοπάνους και χωρικούς που δέχονται επιθέσεις απο πεινασμένα ζώα (κάποιες φορές τα ξαμολάνε και υπερασπιστές της άγριας πανίδας, πεινασμένα, κοντά σε χωριά, οπότε δημιουργούν προβλήματα και στα ζώα και στους ανθρώπους ενω εκείνοι γυρίζουν στις πόλεις τους) και εν μέρει από το φαινόμενο να σκοτώνει περισσότερο απ οσο μπορεί να καταναλώσει. Αυτό, ίσως συμβαίνει επειδή αυτά τα ζώα που χρειάζονται κιλά κρέας καθημερινά, δεν ταΐζονται με συγκεκριμένο πρόγραμμα, όπως τα κατοικίδια, οπότε μόλις βρούνε πρόσβαση σε λεία, σκοτώνουν με μανία, όπως πχ συμβαίνει στους ανθρώπους που τους παρουσιάζεται πρόσβαση σε πολύ φαγητό και πέφτουν με τα μούτρα χωρίς να μπορούν να το καταναλώσουν όλο.
Ο λύκος επίσης ούτε εξημερώνεται, ούτε έγινε ποτέ θέαμα σε τσίρκο όπως άλλα άγρια ζώα. Γι αυτό, μαζί με την αγριότητα της φύσης του, έχει και την γοητεία του ανυπότακτου.
Σχετικά με συνειρμούς, παρομοιώσεις και λοιπά, σε σχέση με τους ανθρώπινους χαρακτήρες, υπάρχουν από το σκουλήκι μέχρι την κότα, από την γάτα μέχρι τον λύκο και το πρόβατο. Ο καθένας ταυτίζει, ταυτίζεται, γοητεύει, γοητεύεται και για άλλους όλα αυτά αρχίζουν και τελειώνουν στους μύθους του Αισώπου και λοιπά παραμύθια και φαντασιώσεις.

“Edward: So the lion fell in love with the lamb.

Bella: What a stupid lamb.

Edward:What a sick masochistic lion.”

― Stephenie Meyer