Τα μονα Ποδια που αξιζουν ειναι...

❤️❤️❤️

 

@Anastasia1976

Της άνωθι!  

 

Αποδείξεις ?

 

Τα αξύριστα.

 

  Κρασάτα, ή με κοφτό μακαρονάκι!!!

 

πρωτον μεγα λαθος οτι η ποδολαγνεια στερειται ψυχολογικου υποβαθρου και συμβολικης συμμασιας πρωτου μεγεθους. να θυμηθουμε τον συμβολικο μυθο της ποδολατρειας του ιησου για παραδειγμα?? τον αγαπημενο τροπο της κλεοπατρας της αιγυπτου να απαιτει τον ασπασμο των ποδοδακτυλων της ως ενδειξη αληθινης υποταγης και υπακοης στο θρονο της?? οποιος γνωριζει ανεκτα εστω την ιστορια του ανθρωπου και κυριως των ηγεμονων θα εκπλαγη απο την πληθωρα των περιπτωσεων. η ποδολατρεια και ο ποδοασπασμος ηταν κυρια μορφη υποταγης και αναγνωρησης ιδιαιτερα στον αρχαιο κοσμο. οσο για το ποια ποδια ειναι τα καλυτερα της εποχης μας λαμβανωμενης ειναι αυτα που δε χρειαζοντε φορτιστη για να δουλεψουν. αυτα προς το παρων "vasileys"

 

Του εναντίου, η ποδολαγνεία είναι φετίχ και θα ήταν μέγα λάθος να της προσάψουμε ψυχολογικό υπόβαθρο και συμβολική σημασία.

Επίσης άλλο πράγμα η ποδολαγνεία της εποχής μας και άλλο πράγμα η ποδολατρεία άλλων εποχών. Μην τα μπερδεύουμε.

 

Tα καλύτερα πόδια είναι της Σάλμα...Και ο Ταραντίνο μέγας ποδολάγνος μου φαίνεται  

 

τα σκυλάκια εικάζεται πως αγαπούν τα πόδια γιατί έχουν έντονες μυρωδιές, πολύ προσωπικές. στα αρχαία ειδώλια τα πόδια μεγενθύνονται πιθανόν για να συμβολίσουν την επαφή με τη γή, και το σταθερό, σίγουρο βήμα. τα πόδια είναι και τα πιο δυνατά μέλη του ανθρώπινου, και όχι μόνον, σώματος. στην δυτική παράδοση αναγνωρίζεται μια προσπάθεια να συνδεθούν τα πόδια με κάτι υποδεέστερο, όπως αναφέρεις. εκδηλώνεται (ίσως και περιορίζεται) σε ελιτίστικες φιλοσοφίες και αυλικές αντιλήψεις, όπως αναφέρεις επίσης. όποιος γνωρίζει δεν εκπλήσσεται, απ' όσο ξέρω. όποιος δεν γνωρίζει εκπλήσσεται, καθώς μαθαίνει. οι μύθοι περιέχουν ιδεολογήματα, κατά κανόνα όχι εντελώς επινοημένα. τα υπόβαθρα και οι συμβολισμοί που αποδίδονται σε συμπεριφορές ποικίλουν και σχετίζονται με προσλαμβανόμενα και ιδεολογήματα. είναι περιορισμός να αδυνατεί κάποιος να συλλάβει οτι άλλων τα αντιλαμβανόμενα μπορεί να διαφέρουν από τα δικά του ή να αφορίζει τα αντιλαμβανόμενα τρίτων ως λάθη.
αυτό με το φορτιστή ισχύει και για τα κεφάλια. κυρίως μάλιστα.

 

Σκόρπια...
Α.
Στα αρχαία εδώλια η μεγέθυνση των κάτω άκρων, πέρα από την επαφή με τη γη και τα εξ αυτής της επαφής συμφραζόμενα, εξασφαλίζουν την έδραση του εδωλίου, όπου αυτό ήταν αδύνατον να επιτευχθεί με άλλα μέσα/τεχνάσματα. Προϊστορικά όσον αφορά το στατικό θέμα τα άκρα ενίοτε ήταν συμπιεσμένα και λόγω αντίληψης και λόγω έδρασής τους στο χώμα. Σε κάθε περίπτωση τα μέλη του σώματος ως και λίγο πριν τους δικούς μας κλασικούς χρόνους, δεν μπορούσαν να "ενταχθούν" στην ολότητα του σώματος, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, αλλά ως προσαρτήματα/εργαλεία/μέσα.

Β.
Η ποδολαγνία έγινε αντιληπτή ως συμπεριφορά με ...ονοματεπώνυμο από την στιγμή που το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η λέξη φετιχισμός στην Γαλλία (σε θέματα θρησκείας και τέχνης) καταρχάς στην πραγματικότητα πολύ αργότερα, μετά την χρήση της στην ιατρική ορολογία πριν 130 χρόνια, δηλ. "χτες".

Γ.
Είναι τα πολιτισμικά δεδομένα που πυροδοτούν/σηματοδοτούν την αντίληψη του ανθρώπου σε αυτά που αναπαριστά. Και στην βυζαντινή και την δυτική (καθολική) εικονογραφία διακρίνουμε περιόδους, αν και πολύ χοντρικά, στην αναπαράσταση των ποδιών, από αμυδρές αποτυπώσεις στο όριο του "πρόχειρου", αλλά και περιόδους με στιβαρότερες αποτυπώσεις, κυρίως εξ αφορμής του κρατούντος αισθήματος/αντίληψης.

Δ.
Ποδολατρία και ποδολαγνία (με ι περικαλώ πάντα, κατά εμένα τουλάχιστον, μπορεί και να το αγνοήσετε), φαίνεται να αποτυπώνουν καθαρά ποσοτική διαφοροποίηση ως αποτέλεσμα της κατά καιρούς επικρατούσης νοησιοκρατίας.

Ε.
Το πιο φρέσκο μοντέλο αντίληψης της ποδολαγνίας έχει περάσει αναγκαστικά από τον εξωραϊσμό του ποδιού, που εξακολουθεί στην δική μου αντίληψη τουλάχιστον, να επιβιώνει ως τα τώρα ακμαίο, παρά τις πιο "πραγματικές" θεωρήσεις που προβάλουν δυναμικά τα τελευταία 20-30 χρόνια, έτσι όπως αποτυπώνονται από την σκοπιά της mainstream ερωτικής αποτύπωσης/παράστασης και τις συμπεριφορές/οπτική/ετικέτα που υιοθετούνται εκφραστικά για τον λόγον αυτόν.

 

Έχω μια μικρή ένσταση.
Υπάρχουν αναφορές απο την αρχαιότητα σχετικά με τον ερωτισμό των ποδιών.

και σάνδαλον γενοίμην.
μόνον ποσίν πάτει με.
Ανακρέων

 

Τα στολισμένα !