Τα post των Dom/me, Master/Misterss και των sub/slave

Να εισαι καλα tender_lilly που συνοψισες τα λεγομενα μας... και εκτος αυτου που εχουμε κοινες αποψεις ως προς το συγκεκριμενο θεμα... παιχνιδιου η τροπου ζωης των συγκεκριμενων σχεσεων...

 

RE: RE: Τα post των Dom/me, Master/Misterss και των sub/slave

σας πειραξαν οι λεξεις *παρασταση* και *ρολοι*? Μα απο τη στιγμη που γεννιομαστε δεν μας βαζουνε σε εναν ρολο αναλογα με το φυλο μας? το κοριτσακι οφειλει να μπει σ αυτους τους ρολους και το αγορακι στους αλλους.. αν κατι παει στραβα σ αυτο , ολοι μας ξαφνιαζομαστε γιατι ο ταδε δεν ειναι μεσα στα κοινα πλαισια του ρολου που ταχτηκε να υποστηριξει με τη γεννηση του..

Χονδρικα αυτο ειναι το πλαισιο που ολοι μας κινουμαστε.. απλα το δικο μου μυαλο που ποτε δεν μενει σ ενα πλαισιο αλλα πεταει και σ αλλα, ειπα να το κανω πιο γλαφυρο μιλωντας για το θεατρο.. εκει καλειται ο ηθοποιος να ενσαρκωσει καποιον αλλον .. πως επιτυγχανεται αυτο? με το λογο, τη μασκα και το κοστουμι..

*Η απεικονιση λοιπον του θεατρικου ήρωα ειναι η μασκα που πισω της κρυβεται το ατομο-ηθοποιος. Προφυλαγμενος απ αυτην, μπορει ο ηθοποιος να ξεγυμνωσει τη ψυχη του ως την τελευταια , μυστικη λεπτομερεια. Αυτο απαιτει μια σπουδαια ιδιοτητα ή χαρακτηριστικο της απεικονισης του ρολου*
Κ. Στανισλάβσκι , "πλαθοντας ενα ρολο"

Εσεις λοιπον αγαπητέ κυριε Samoyet, μας λετε πως ειστε Μαστερ οπως εγω σας λεω πως ειμαι υποτακτικη.. αυτο απο μονο του δεν μας καθοριζει εστω και χονδρικα τους ρολους μας? φανταζεστε μια υποτακτικη να μιλαει με αυστηρη κοφτη φωνη, να ειναι αποστασιοποιημενη, να δινει διαταγες η να τιμωρεί? φανταζεστε εναν Μαστερ που να ανατρεπεται και ν αλλαζει γνωμη και να κανει τα χατηρια της υποτακτικης του επειδη εκεινη τον εβαλε σ αυτο το τριπακι?

Δεν ξερω αν καταφερα να σας δειξω αυτα που εννοω, ομως σε καμμια περιπτωση για μενα , αυτος ο τροπος ζωης δεν μπορει να χαρακτηριστει σαν παιχνιδακι και μαλιστα δημοτικου.

 

Πριν “φύγει”, η Μαλβίνα, πρόλαβε να συμπυκνώσει κάποιες σοφές παρατηρήσεις. Μία από αυτές ταιριάζει εδώ απόλυτα: “Πιο σημαντικό κι απ΄το να είσαι ο εαυτός σου, είναι να είσαι ο ρόλος σου”.

Να είσαι, όχι να παίζεις.

Για να το κάνεις αυτό, ειπώθηκε ήδη, πρέπει να έχεις κάτι από το ρόλο μέσα σου, αλλιώς στο Εθνικό και το Old Vic θα θριάμβευαν τα avatars. Θα έχετε δε προσέξει ότι οι πραγματικά μεγάλοι ΗΘΟΠΟΙΟΙ (κατά την παραπάνω γραφή και έννοια) παίζουν ουσιαστικά πάντα τον ίδιο ρόλο, με παραλλαγές. Τόσο καλά παραλλάσονται που νομίζουμε ότι παίζουν κάποιον άλλον.

Αλλά, με αφορμή αυτό το thread και κάποια σχόλια αλλού για το πόσο καλά χειρίζονται τη γλώσσα και ορθολογικά δομούν το λόγο τους κάποιοι Κυριαρχικοί θα ‘θελα να παρατηρήσω και το εξής, ως άλλη οπτική. Μην νομίζετε ότι είναι (πάντα και μόνον) ζήτημα επίδειξης, του στυλ και της σοφίας. Τις περισσότερες φορές είναι ο μόχθος για την επίτευξη της ακρίβειας.

Εξηγούμαι: τα Κυριαρχικά άτομα, αν στα σοβαρά είναι τέτοια, έχουν το βάσανο της διαχείρισης εννοιών μέσα στο κεφάλι των υποτακτικών τους. Για να το κάνουν αυτό, δεδομένου ότι ο Γκέλερ είναι τσαρλατάνος και η τηλεπάθεια δεν υπάρχει, όσο ρομαντισμό βλεμμάτων κι αν βάλεις στο μίγμα, πρέπει να χειριστούν σύμβολα. Λεκτικά και εικονικά. Η ακρίβεια λοιπόν, στη μεταφορά και την αναδιάταξη των εννοιών, είναι κάτι που δεν πρέπει να τους λείπει. Πρέπει να είναι ακριβείς ακόμη κι όταν λαθεύουν.

Έχουν δει κι αυτοί το “Χαμένοι στη μετάφραση”, και δεν τρέφουν αυταπάτες απόλυτης διαρκούς επικοινωνίας με ακρίβεια, αλλά δεν είναι κακό να προσπαθούν. Μην τους στερήσουμε τη συμμετοχή στην περιπέτεια της ζωής, ε;

Η συναισθηματική υποδοχή από την μεριά των υποτακτικών ατόμων, δε σημαίνει πως δεν εκλογικεύουν. Μάλλον πως βιάζονται να εσωτερικεύσουν, για τις δικές τους ανάγκες. Κι εδώ, έγκειται μια μεγάλη πηγή παρεξηγήσεων που, είμαι σίγουρος, θα δοθεί και αλλού η ευκαιρία να κουβεντιάσουμε.

 

Απόλυτα όμως...

Έχω αναφερθεί και παλαιότερα στα "ενισχυτικά" του D/s όπως ο πληθυντικός, το γονάτισμα, μια κοφτή εντολή κλπ... Συνήθως τα αποδεχόμαστε όλα αυτά ως ακόμη και δεύτερη φύση σε κάποιους αλλά αναρωτιέμαι... γιατί δυσκολευόμαστε να δεχθούμε πως δεν είναι κάτι ξένο και επίκτητο αλλά η πρώτη μας και μόνη μας φύση?
Και γιατί γίνεται αλήθεια τόση ανάλυση? Επειδή δεν είναι συνηθισμένο?
Και αν δεν είναι συνηθισμένη η έκφραση αυτής της φύσης, μήπως φταίνε κάποια στερεότυπα που έχουν διαμορφώσει κοινωνίες ολόκληρες ενάντια στην φύση μας?
... συζητάμε για ρόλους, συζητάμε για ταμπέλες... για μένα όπως την βιώνω είναι η φυσικότητα σε όλο της το γήινο μεγαλείο.
Δέχομαι τόν όρο του ρόλου προς χάριν της ευκολίας απόδοσης εννοιών, αλλά δεν με καλύπτει ως προς την πραγματικότητα μου, γιατί εκεί δεν υπάρχουν ρόλοι. Είναι Ο Dom είμαι η sub και φερόμαστε αντίστοιχα βάση αυτού που είμαστε, όπως αισθανόμαστε και όπως μας βγαίνει... φυσικά.

 

RE: RE: Τα post των Dom/me, Master/Misterss και των sub/slave

Ίσως να άξιζε να προσπαθήσουμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη "λειτουργία" αντί για "ρόλος" ;

 

RE: RE: RE: Τα post των Dom/me, Master/Misterss και των sub/slave

 

συγνωμη για το λαθος τιτλο.. δεν ειχα δει το προφιλ σας.. 

 

RE: RE: Τα post των Dom/me, Master/Misterss και των sub/slave

Δεν αποφασίζει δηλαδή με βάση την αγάπη που έχει για την υποτακτική του!
Και από πότε η αγάπη δεν είναι συναίσθημα;

 

Ευχαριστώ Κύριε θα συμφωνείτε και Εσείς ότι σε D/s σχέσεις όλα έχουν θέση και "το τι είναι καλύτερο για την υποτακτική του" και η Αγάπη απλά όπως λέει και μια διαφήμιση της Master Card "Σε μερικά πράγματα η αξία είναι ανεκτίμητη" όπως η Αγάπη