Τελικά, τι σημαίνει η λέξη "όρια" μέσα σε μια (ουσιαστική) σχέση?

Re: Απάντηση: Re: Τελικά, τι σημαίνει η λέξη "όρια" μέσα σε μια (ουσιαστική) σχέση?

Ευχαριστώ για την διευκρίνιση, πράγματι δεν είχα καταλάβει.

Νομίζω πως η Atroce Libertina απάντησε πολύ σωστά. Δεν γνωρίζω βέβαια αν είσαι ενοχικό άτομο ή όχι γιατί δεν είμαι ψυχολόγος ούτε σε ξέρω τόσο καλά για να τολμήσω να πω κάτι τέτοιο, όμως ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται συχνά ενοχές για τα πιο απίθανα πράγματα, οπότε είναι και αυτό ένα ενδεχόμενο. Από το να είμαστε αναίσθητοι ή ντεμέκ σκληρόπετσοι όμως, καλύτερα ίσως να γινόμαστε και λίγο ενοχικοί μερικές φορές. Θα το αντέξουμε.

Και έχεις δίκιο, είμαστε λίγο "κακομαθημένοι" μέσα στις σχέσεις μας. Καλό θα ήταν να λέμε στους γύρω μας πιο συχνά πόσο τους εκτιμούμε και πόσο θέλουμε να είμαστε κοντά τους. (Θα με κάνεις να επιστρέψω στην ροζ περίοδο και θα γεμίσω κορδελάκια όλο το φόρουμ, μου τελείωσαν και τα αποσπάσματα με τις κοπρολαγνείες του Απολλιναίρ, ευτυχώς). 

 

Προσπαθώ εδώ και ώρα να βρω τι να γράψω...δεν ξέρω όμως.Το μόνο που ξέρω είναι ότι ήθελα κάτι να γράψω.Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω ποιος ήταν αυτός ο κώδικας επικοινωνίας.Πώς τον βρήκε αυτός ο άνθρωπος και πώς είχε αποτέλεσμα.Νομίζω ότι απλά είναι...ευτυχία,ακόμα και σε τόσο δυσκολες περιπτώσεις.Που θα σε κάνει να κλάψεις από χαρά...μη με παρεξηγείτε,ότι θέλω γράφω.Μπράβο...

 

  Μας κάνουν φάρσα μήπως? Γελάσαμε πολύ  

 

Αξιος της τυχης του ειναι μην εκνευριζεσαι ...

 

Απάντηση: Τελικά, τι σημαίνει η λέξη "όρια" μέσα σε μια (ουσιαστική) σχέση?

Αν και δεν είναι δικό μου κείμενο, νομίζω πως ταιριάζει απόλυτα μέσα εδώ.......................



...........................Εικόνες από το παράθυρο


Δύο άνδρες, και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.

Ο ένας άνδρας αφηνόταν να σηκωθεί όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουνε υγρά από τα πνευμόνια του.


Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου.

Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος.

Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες αδιάκοπα. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους και τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη θητεία τους στο στρατό, πού πήγαν διακοπές.


Κάθε απόγευμα, όταν ο άνδρας δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί, περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον «συγκάτοικό» του όλα όσα μπορούσε να δει έξω από το παράθυρο.

Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου μπορούσε να ανοιχτεί και να ζωογονηθεί ο δικός του κόσμος από όλη τη δραστηριότητα και χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.


Το παράθυρο έβλεπε ένα πάρκο με μια όμορφη λιμνούλα.
Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους. Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια και μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ειδωθεί στο βάθος.


Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλο αυτό με θεσπέσια λεπτομέρεια, ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό.

Ένα ζεστό απόγευμα, ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε μία παρέλαση που περνούσε.


Αν και ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική - μπορούσε να τη δει στο μάτι του μυαλού του καθώς ο κύριος δίπλα στο παράθυρο το απεικόνιζε με παραστατικές λέξεις.


Μέρες, βδομάδες και μήνες πέρασαν.

Ένα πρωί, η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερά για το μπάνιο τους μόνο για να δει το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο, ο οποίος πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του.

Ξαφνιάστηκε και κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα.

Όταν θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο. Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή, και εφ' όσον σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο.


Σιγά, επώδυνα, στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο.
Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι.

Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο.

Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να ανάγκασε το συχωρεμένο συγκάτοικό του ο οποίος περιέγραφε τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο.


Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο.

Πρόσθεσε, 'Ίσως ήθελε απλά να σου δώσει θάρρος.'



Επίλογος:

Υπάρχει πελώρια ευτυχία στο να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους, παρά τις δική μας κατάσταση.

Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη, αλλά η ευτυχία, όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται.


Αν θες να νιώθεις πλούσιος, απλά μέτρα όλα τα πράγματα που έχεις τα οποία δεν αγοράζονται με χρήματα.

 

Πολύ, πολύ όμορφο. Ακόμη ένας που με έκανε να κλάψω (δεν κάνετε κανένα κλαμπ; )

 

Αξίζει να πούμε ότι το συγκεκριμένο παιδί, έχει αποφοιτήσει από το λύκειο, καθώς και από το πανεπιστήμιο τη Βοστώνης, εργάζεται και ζεί στο δικό του σπίτι.