Τελικά τι?

Καταρχήν θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι απόλυτη σε αυτό το οποίο είπα. Πιθανότατα υπάρχουν M που το λέει η ψυχούλα τους και βουτούν στα βαθιά για δικούς τους λόγους. Ωστόσο ένα συναισθηματικά ανερμάτιστο υ, ασταθές δημιουργεί συνθήκες άθελα του που δεν ανταποκρίνονται στη θέση του. Και προφανώς ούτε στο σχήμα.

 

Ένα Κ δεν έχει τη θέση ειδικού ψυχικής υγείας σε μία αλληλεπίδραση Κ/υ.
Ένα άτομο το οποίο παρουσιάζει συναισθηματική αστάθεια σε βάθος χρόνου και με κλιμακούμενη ένταση τότε βρίσκεται και σε ψυχική αστάθεια. Θα χρειαστεί την αρωγή ειδικού ψυχικής υγείας. Η συνειδητότητα που χρειάζεται σε τέτοιες σχέσεις έχει χάσει την υπόστασή της.

 

Ίσως να υπάρχει κάποιος λόγος που χρειάζεται να υπενθυμίζονται συχνά οι ψυχοπαθολογίες και ότι οι Κ δεν είναι ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας, αλλά η αναφορά του "συναισθηματικά ανερμάτιστου" αφορούσε την αστάθεια που βιώνει ένα άτομο μέχρι να βρει την πληρότητα/ ισορροπία σε αυτό που καλύπτει τις ανάγκες του, που είναι πολύ συνηθισμένο συμβαίνει λίγο πολύ σε όλους μας και δεν χρήζει ειδικής βοήθειας.

 

Ενδεχομένως.
Είναι σημαντικό να ανακαλύπτει ένα άτομο ό,τι του φέρνει πληρότητα/ισορροπία και να μη διαφεύγει σε πρόσκαιρα κι επιφανειακά κουκουλώματα. Και σε αυτές τις περιπτώσεις πιθανόν να είναι χρήσιμη η αρωγή ενός ειδικού ψυχικής υγείας ο οποίος βέβαια δε θα πρέπει να διαπνέεται από ιδεοληψίες.

 

Να πω τι αντιλαμβάνομαι εγώ ως ανερμάτιστο, γιατί μπορεί να μην εννοούμε το ίδιο άρα εκεί να προκύπτει η διαφωνία.
Ανερμάτιστο είναι αυτό που δεν έχει έρμα, δηλαδή τραμπαλίζει.
Ένα πολύ κοινό χαρακτηριστικό που έχω εντοπίσει στα υποτακτικά άτομα, κρίνοντας ίσως και εξ ιδίων, είναι οι τεράστιες αντιφάσεις που βιώνουν. Και οι οποίες τα κάνουν να τραμπαλίζουν έντονα, ακριβώς σαν πλοίο που δεν έχει έρμα.
Αυτό έως και εξαλείφεται όταν Κυριαρχηθούν. Και είναι και ένας λόγος που ίσως και υποσυνείδητα τα έλκει η Κυριαρχία.  

 

Ακόμα και η απόλαυση των πρόσκαιρων και επιφανειακών μπορούν να βοηθήσουν σε σημαντικές ανακαλύψεις, όπως και η ειδική αρωγή (εκτός αν μιλάμε για πιο σοβαρές περιπτώσεις). Θέλω να πω πως η σύγχυση και οι φρίκες που βαράμε είναι εντελώς φυσιολογικές διαδικασίες και συχνά απαραίτητες. Σε αυτό συμφωνεί και η κάθε ειδική αρωγή της προκοπής.

 

Κλασική περίπτωση βλάβης, όπως έλεγε και ο Τσάκωνας. Ίσως υπάρχει συσσώρευση "σκλαβίσιου υλικού".
Και πόσο υπέροχα ξεχύνονται σε ποτάμια οι χιονοστιβάδες, όταν ανοίξουν οι κάνουλες!  

 

Τι εννοείτε όταν λέτε "διαπνέεται από ιδεοληψίες";

 

Ο ψυχολόγος, ψυχίατρος ή εν πας περιπτώσει ο ειδικός, δε θα διακατέχεται από δικά του σύνδρομα, φοβίες κλπ?