Της πατριδος μου σημαια

Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

Για το νημα:
Ζήτω ο αναρχοεθνικοσεξουαλισμός.

@ thaleia: Ξέχασες δυο τρια παληκάρια

 

Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

Ναι καλη μου thaleia και γω ολους αυτους τους θεωρω τεραστια ''βουνα'' παγκοσμιου πολιτισμου....!!!!!!
Αληθεια ομως οι αλλοι λαοι δεν εχουν τετοια ''κεφαλια''....????

 

Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

βεβαιως και εχουν, και καλυτερα ισως

ομως εμεις ειμαστε αισχροι ελληνες πολιτες μιας αισχρης ελλαδας

 

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξη του καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Κωνσταντίνου Ρωμανού:

"...Πιστεύω όμως ότι στην αναζήτηση της εθνικής μας ταυτότητας πρέπει να βγούμε από το στάδιο του φιλελληνισμού, ο οποίος επιδίωξε τη μονομερή προσκόλληση προς την αρχαιότητα, και να ζητήσουμε ώριμα τη συνέχειά μας, όπως μπορεί να τη ζητήσει ο κάθε Γάλλος, ο κάθε Γερμανός, ο κάθε Ιταλός. Λαμβάνοντας δηλαδή υπόψη όλες τις περιπέτειες στις οποίες διαχρονικά υποβλήθηκε ένας λαός κατά τη διαδρομή της ιστορίας του..."

Από συνέντευξη στην Άννα Γριμάνη στα "Νέα της Κυριακής" 2-12-1984. Περιλαμβάνεται, μαζί με άλλο υλικό στο "Υπόθεση Φαλμεράιερ", εκδ. Κάκτος, 2001

 

Re: Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

Αντιστοιχους πχ της Καλας οχι για αυτο και εγινε παγκοσμια γνωστη οπως και η Νανα Μουσχουρη,οπως και ο Καραθεωδορη(ο μονος που καταφερε να φτασει σε διατυπωσεις θεμελιωδών θερμοδυναμικών μεγεθών οπως η εντροπια),ο Πλατωνας,ο Αριστοτελης,ο Μεγας Αλεξανδρος κλπ κλπ.

Δεν θα ηταν αυτοι γνωστοι και αναγνωρισιμοι παγκοσμια θα ηταν οι αντιστοιχοι ξενοι.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

Da Vinci, Κομφούκιος, Bach, Einstein, Κάλλας, Picasso, κλπ klp έχουν ανυψωθεί πάνω από έθνη, ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα

 

Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

λεμε συχνα για τα 400 χρονια τουρκοκρατειας εγω θα πω σκεφτηκαμε ποτε ολα αυτα τα χρονια σε αλλα κρατοι ποσα ατομα εχουν σταλει στην πυρα κατηγοροντας τα αδικα για μαγους?στο ονομα του χριστιανισμου εχουν γινει πολλοι φονοι τουλαχιστον εδω στην ελλαδα γλιτωσαμε απ αυτο:bye:

 

Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

καλη μου αναστασια , ας μην ξεχναμε τη σφαγη στον ιπποδρομο στην θεσσαλονικη, τη σφαγη στη σαμοθρακη, τις σφαγες του νικωνος στη πελοπονησο , κ.α. ολες αυτες στο ονομα του χριστιανισμου εγιναν ......

 

Με τα παρακάτω θα κομίσω γλαύκας εις Αθήνας, πράγμα που οφείλεται στο ότι μερικές φορές έχω ανάγκη να ακούω τη φωνή της ψυχραιμίας...

Είναι άτοπο (δηλαδή δεν μας οδηγεί πουθενά) να συζητάμε τα πράγματα υπό το πρίσμα είτε του φιλελληνισμού είτε του ανθελληνισμού. Η ελληνική κουλτούρα έχει τόσες λακκούβες όσα και χαρίσματα. Το ίδιο και η σουηδική, το ίδιο και η σουδανική. Τα στερεότυπα δεν προάγουν παρά τα τηλεοπτικά ήθη τα οποία αποτάσσομαι.

Διαφωνώ με το επιχείρημα «αν δεν σου αρέσει κάτι αντί να γκρινιάζεις κάνε κάτι για να το αλλάξεις ή πάρε τα μπογαλάκια σου και πήγαινε όπου γουστάρεις». Οι κάτοικοι της Ελλάδας (της Γαλλίας, της Γουαδελούπης, κτλ) ανεξάρτητα με την καταγωγή τους οφείλουν να ασκούν κριτική στον τόπο, αν επιθυμούν πραγματικά να αποκτήσουν κάποια αυτογνωσία ως πολίτες. Η κούφια συναίνεση είναι προϊόν του κυρίαρχου ξύλινου λόγου που καλλιεργήθηκε μεταπολιτευτικά. Και σε μορφή συνθήματος: η σιωπή είναι συνενοχή.

Η βαθιά ανελευθερία την οποία βιώνουμε είναι η εσωτερίκευση της λογοκρισίας της άποψης. Άμα γουστάρεις τρελά αυτόν τον τόπο, άμα τη βρίσκεις με τη χαριτωμένη σουρεαλιστική σκηνή που λέγεται Ελλάδα, κινδυνεύεις να αποκληθείς εθνικιστής. Άμα φρικάρεις με τις αντιφάσεις και τον ανορθολογισμό και τις παρακμιακές καταστάσεις, θα σε πούνε προδότη του έθνους. Στο τέλος πλακώνονται οι αναρχικοί με τους χρυσαυγίτες κι ανάθεμα πόσοι απ’ αυτούς ξέρουν πού παν τα τέσσερα, κι είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.

Δεν είμαι συνασπισμένη και εν γένει τραβάω ζόρι με τον κοινοβουλευτισμό. Ωστόσο, ας δούμε τι έγινε με τα επεισόδια του Δεκέμβρη 2008. Μόλις τόλμησε ο Αλαβάνος να υπαινιχθεί ότι δεν υπάρχει καπνός όπου δεν υπάρχει φωτιά, ότι όχι, δεν το έκαναν μόνο «για τον Αλέξη ρε γαμώτο», ότι ο κοινωνικός αναβρασμός αντανακλά την ύπαρξη ουσιαστικών προβλημάτων στην τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση, δαχτυλοδείχτηκε ως υποκινητής των «κουκουλοφόρων». Αυτό ακριβώς είναι το περίφημο δόγμα Μπους: «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας». Όποιος δεν κάνει δηλώσεις νομιμοφροσύνης είναι ύποπτος. Αγάπα την πατρίδα σου κι ας σε ξεφτιλίζει αυτοεξευτελιζόμενη.

Υπάρχει και το σύνδρομο του ανόητου συγκριτισμού: «γιατί, οι Εγγλέζοι είναι καλύτεροι;» ή «ποτέ δε θα γίνουμε Ευρώπη». Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο δύσκολο ν’ αντιληφθούμε ότι οι Εγγλέζοι δεν είναι ούτε καλύτεροι ούτε χειρότεροι, είναι απλώς διαφορετικοί, γιατί αν ήταν ίδιοι δε θα ‘ταν Εγγλέζοι αλλά Έλληνες. Και ναι, φυσικά και ποτέ δε θα γίνουμε Ευρώπη, στο βαθμό που η «Ευρώπη» αντανακλά ένα ιδεολόγημα κι όχι έναν πραγματικό ορίζοντα προσδοκιών.

Πρέπει κάποια στιγμή να διακρίνουμε τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ομφαλοσκόπησης και αυτοκριτικής. Η πολλή ομφαλοσκόπηση κάνει τον αφαλό σου να μοιάζει με το κέντρο του κόσμου. Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι η Ελλάδα είναι σήμερα μια κωλοεπαρχία με τις ιδιαιτερότητες που αναλογούν σε κάθε τόπο. Μπορεί αυτό να μην είναι το μέτρο των πραγμάτων, δεν το κρατάω για σημαία. Εκείνο που λέω είναι ότι οφείλουμε πρώτα να βρούμε το μέτρο των πραγμάτων και μετά να αποφανθούμε ποιο απ’ όλα είναι το μακρύτερο.

Ουφ, πολιτικολόγησα ασύστολα και το καταφχαριστήθηκα. Διαγράψτε με, σταυρώστε με, στα χέρια σας σηκώστε με, αλλά έλεος, όχι άλλα κλισέ...

 

Απάντηση: Της πατριδος μου σημαια

και κατι ακομα μπορει να μου πει καποιος η βυζαντινη αυτοκρατορια τι προσφερε εκτος απο αυτοκρατορες????τι εχει προσφερει στον πολητισμο μας εκτος απο αιμα και πολεμους και στην ιστορια μας τους θεοποιουν για μενα ειναι απλα περιοδος θρησκειας που την ονομαζω νεκρα περιοδο τησ ιστοριας

 

Απάντηση: Re: Της πατριδος μου σημαια

Συμφωνω απολυτως!

 

Εγώ επέλεξα συνειδητά την Ελλάδα. Ύστερα από μια ζωή ολόκληρη σε άλλη χώρα, ήλθα στην Ελλάδα και ανακάλυψα μια χώρα μαγική, μια χώρα πανέμορφη, γεμάτη από ανθρώπους ζεστούς, με αντίληψη, συνείδηση, χιούμορ.
Δεν είμαι τυφλή και βλέπω βεβαίως τα τεράστια προβλήματα που έχουμε σ’αυτη τη χώρα, αλλά βλέπω επίσης όλα τα καλά της αγαπημένης μου πατρίδας.
Πιστεύω πως πολλά από αυτά τα προβλήματα θα λύνονταν αν περισσότεροι Έλληνες ζούσαν για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό. Ίσως έτσι θα μπορούσαν να εκτιμήσουν τον θησαυρό που έχουμε γύρω μας, και να συμπεριφέρονταν καλλίτερα.
Εμείς οι ίδιοι είμαστε ο χειρότερος εχθρός μας. Ας το καταλάβουμε επιτέλους.

Στο κάτω-κάτω we're not so bad...