Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Οι έννοιες που χρειάζεται να διαχωρίσουμε είναι το punishment και το funishment. Αν ο σωματικός πόνος παρέχεται εν είδει funishment, τότε πα ντε προμπλέμ. Αν, όμως, ο Κ νομίζει οτι τιμωρεί, αλλά το υ περνάει Σεν Τροπέ, έχουμε μια αυτοηττώμενη, SAMογενή μεθοδολογία χρήσης πειθαρχικών μέτρων.

Επί παραδείγματι, μπορώ να θυμηθώ στην ταινία "Η γραμματέας" την υ να βάζει διάφορα κεχαριτωμένα ζωύφια σε έγγραφα, κρεββάτια, κλπ, για να "τιμωρηθεί". Ένα SAMάκι προέκυψε και αυτό με πλήρη ευθύνη του Κ. Η άσχημη συμπεριφορά δεν τιμωρήθηκε, αλλά ενισχύθηκε.

Προσωπικά, δεν χρησιμοποιώ σχεδόν ποτέ τον σωματικό πόνο ως μέσο τιμωρίας, όπως και δεν μου χρειάζεται η τιμωρία ή ο,τιδήποτε ως άλλοθι για να σαδίσω. Ως τιμωρίες προτιμώ πράγματα που για την υ είναι άβολα και βαρετά, όπως και τη στέρηση προνομίων.

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Ετσι ακριβώς, στο bdsn ό,τι και να γίνεται, γίνεται συναινετικά από ενήλικα άτομα που έχουν σώας τας φρένας, ομως, το να βαράς παιδάκια και ζώα είναι πράξη παράνομη και τιμωρείται από τον νόμο, γιατί ούτε τα παιδάκια συναινούν να τα βαράς, ούτε τα ζώα.

Μην μπλέκουμε τα ξεξουαλικά μας με τα κοινωνικά.

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Τι να στηρίξω με επιχειρήματα;




Κατά τα λοιπά, δεν πειράζει να βαράμε τους ανθρώπους που αγαπάμε για να μην κάνουν λάθη. Μην τυχόν και τις βρέξουμε σε κανένα κουτάβι για να μη δαγκώνει πειράζει.
Φαίνεται, οι πρώτοι που έχουν «σώας τα φρένας και είναι ενήλικοι», έχουν συναινέσει πως πρέπει να δέρνονται για να μάθουν. Όχι ότι τους αρέσει lool.




Υ.Γ. Ποιος κάνει συνέχεια report τα μηνύματα μου; Θέλετε να φαίνεται μόνο η δική σας άποψη; Νέα μόδα είναι αυτή στo forum;

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

η χειροτερη τιμωρια για να με βαλουν στην θεση μου και να συνετιστω ειναι η αδιαφορια... τελος!!

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

ο σκλαβος μονο τον πονο καταλαβαινει ως μέσο επιβολής..δεν θέλει λογια και συζητήσεις..δεντα καταλαβαίνει..

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Ο πονος ειναι αγαπη..............

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Δεν μιλάω απαραίτητα για σκλάβους, που κατά την γνώμη μου υπάρχουν ελάχιστοι, αλλά για υποτακτικούς γενικά! Αυτοί μάλλον δεν καταλαβαίνουν μόνο από πόνο...

 

Απάντηση: Re: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Aυτό το έχω ξανακούσει..
Πες μου όμως κάτι.. ποια η αναγκη σου η εσωτερική να τιμωρήσεις; ασχέτως του τρόπου που θα επιλέξεις ως τιμωρία; Δεν είναι ο σαδισμός αυτός που σε ωθεί στην τιμωρία; ή μήπως είναι κάτι άλλο; και αν είναι τότε τι είναι αυτό;
H στέρηση προνομίων δεν είναι από την μεριά του Κ σαδισμός; όταν η υποτακτική νοιώθει άβολα ή βαρετά ο σαδισμός σου πως πάει;
Αισθάνομαι πως η τιμωρία χρησιμοποιείται κατά κόρον σα παιχνιδάκι.. αυτή την αίσθηση έχω γενικά.. μπορεί βέβαια και να κάνω λάθος. Και δε μαρέσει αυτό. Είναι σα να παίζουμε τις κουμπάρες.

Τι εννοείς όταν λες πως είναι επικίνδυνο;
Δεν έχω χρησιμοποιήσει safe words, δεν ξέρω. Δεν ένοιωσα ποτέ τέτοια ανασφάλεια ώστε να έχω την ανάγκη τους.
Προσωπικά ο μόνος πόνος που με ικανοποιεί είναι αυτός που ικανοποιεί τον Αφέντη μου.

Έχεις δίκιο για το γεγονός πως χρησιμοποιείται από κάποιους.
Δεν καταλαβαίνω τις τόσο έντονες αντιδράσεις. Υποθέτω πως φταιει το γεγονός πως ο καθένας από αυτά που διαβάζει αντιλαμβάνεται μόνο αυτά που ο ίδιος θέλει χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα να δει και τι θέλει να πει ο συνομιλητής του.
Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου αν και μέσα από τη δική μου εμπειρία και τα δικά μου δεδομένα δεν μπορώ να συμφωνήσω. Ούτε ο πόνος ούτε η τιμωρία πιάνει σε ικανοποιητικό βαθμό παρά μόνο κατά περιπτωση.
Όπως επίσης και ο ενήλικος πολύ μα πάρα πολύ συχνά τρίχες καταλαβαίνει με σκέψη ή διάλογο.

Aκριβώς.
Επειδή κάποιοι λατρεύουν να δίνουν ή να παίρνουν πόνο. Επειδή κάποιο το χρειάζονται ή το έχουν ανάγκη. Επειδή έτσι νοιώθουν ζωντανοί, επειδή έτσι καυλώνουν..

Όχι ακριβώς.
Εξαρτάται από το πως λειτουργεί ο πόνος και σε αυτόν που τον δέχεται.
Ναι. Η κατανόηση του λάθους γίνεται αντιληπτή και με διάλογο. Σαφέστατο αυτό.
Ο πόνος όμως είναι κάθαρση. Είναι η ανακούφιση από το λάθος. Και αυτό δεν είναι σωματικό μόνο. Το αντίθετο.



@all,

Επειδή διάβασα όλες τις τοποθετήσεις και πραγματικά έφριξα..
Δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ με λεπτομέρειες και σαφή ανάλυση περί τιμωρίας, σωματικού πόνου σε ζώα και παιδιά επειδή αυτά δεν αφορούν τη θεματολογία του φόρουμ.
Θα ήθελα όμως γενικά να πω ότι ένα παιδί έχει ανάγκη από σταθερότητα και αυστηρότητα και αγάπη.
Δεν αποτελεί κακοποίηση ένα χαστούκι ή μια τιμωρία. Κακοποίηση αποτελούν πολλά πράγματα που βλάπτουν την ψυχή ενός παιδιού και πολλές φορές με λύπη μου το λέω δεν γίνονται καν αντιληπτά από τους γονείς.

Ο πόνος και η τιμωρία μέσα σε μια σχέση έχουν άλλο τελείως διαφορετικό νόημα.

Κατόπιν αδείας Του Κυρίου μου..

 

H ανάγκη αυτή είναι η ανάγκη για κυριαρχείν και λειτουργεί άσχετα με τον σαδισμό. Ούτε καν. Μου είναι εξαιρετικά σπάνιο να έχω νοιώσει κάποιο σαδιστικό σκίρτημα ή έστω μια ερωτικοποίηση της τιμωρίας, βρε αδερφέ, όταν τιμωρώ.

Myth: ένας Κ χρειάζεται την τιμωρία ως άλλοθι για να κάνει παιχνιδάκια ή να παίξει τις κουμπάρες, όπως ισχυρίζεσαι. Αυτό ισχύει για άπειρους ή ενοχικούς ή γραμματεοτραφείς Κ. Ή και όλα αυτά μαζί.
Fact: αν ορέγεται κάτι, δεν χρειάζεται καμμία αφορμή.

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Εννοώ πως αν ο σωματικός πόνος ξεπεράσει τα όρια του επιθυμητού απ την πλευρά του υ τότε μπορεί να υπάρξουν άσχημα αποτελέσματα, όπως πχ λιποθυμία.

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Έχετε δει κάποιον πολιτισμένο άνθρωπο να χτυπά το σύντροφό του;

Όχι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).
Και γιατί όχι;
Γιατί οι σύντροφοι βρίσκουν λύσεις με διάλογο και συζήτηση. Γιατί έχουν αναπτύξει τον κατάλληλο τρόπο επικοινωνίας και την ευφυΐα ώστε να το κατορθώσουν. Και τα αποτελέσματα της συζήτησης μεταξύ ενηλίκων συντρόφων είναι σαφώς και πάντα ανώτερα από το… ξύλο.


Ας έρθουμε στο bdsm.

Εδώ συχνά διαβάζουμε (ζαμε- παιδική ασθένεια του bdsm) πως ο τάδε κυρίαρχος «πονά κι αυτός» όταν πονά σωματικά τον υποτακτικό του για να τον «συνετίσει».
Και γιατί δε χρησιμοποιεί το διάλογο που θα ήταν αποτελεσματικότερη μέθοδος; Μήπως, γιατί δε μπορεί να συνεννοηθεί με τον υποτακτικό του;
Αν ναι, είτε τον θεωρεί πνευματικά κατώτερο ή και ανίκανο να συνδιαλλαγεί μαζί του, είτε είναι ο ίδιος ανίκανος να το κάνει.

Δεν πιστεύω όμως πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με το bdsm είναι ανίκανοι να το κάνουν. Απλά αρκετοί δεν είχαν-έχουν την ειλικρίνεια (ψεύδονται) ή φοβούνται να παραδεχθούν πως αυτού τους είδους οι πρακτικές ως τιμωρία τους εξιτάρουν ως μέσο επιβολής και ως μέσο ευχαρίστησης.
Τρανή απόδειξη για τα παραπάνω είναι το ότι οι σωματικές «τιμωρίες» είναι σχεδόν πάντα όμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται σε sessions και διαφέρουν (αν διαφέρουν) μόνο ως προς την ένταση  

Έτσι λοιπόν, τα παραπάνω γίνονται σαφώς και μόνο για τους λόγους που αναφέρθηκαν και όχι γιατί κάποιος «μαθαίνει καλύτερα με τη βία» ή διότι δεν «παίρνει από λόγια», δηλαδή θεωρώντας το σύντροφό του διανοητικά ισάξιο με ένα ζώο με το οποίο η συζήτηση δεν έχει κανένα αποτέλεσμα (ξέρω θα ξαναρχίσουν τα infractions – νέα πολιτική του forum - τώρα αλλά δεν πειράζει. Αν κάποιος θέλει να συζητήσει – αντικρούσει το παραπάνω με επιχειρήματα ευχαρίστως να συζητήσουμε, διαφορετικά ας κάνει πάλι report. Τα γνωστά…).
1+1 θα κάνουν πάντα 2.


Αν πάλι, κάποιος όντως αρνείται πως η συζήτηση έχει οποιοδήποτε αποτέλεσμα ή όφελος μεταξύ αυτού και του συντρόφου του και είτε ανήκει στο bdsm είτε όχι… έχει τη συμπάθειά μου.

 

Απάντηση: Τιμωρία ή κάτι άλλο?!

Αυτη η συζητηση θα μπορουσε να γινει με μια προυποθεση επιμενεις στην αρχικη σου τοποθετηση, την οποια σου παραθετω με αντιγραφη εδω?


"Η σωματική τιμωρία ως μέσο σωφρονισμού χρησιμοποιείται είτε σε ζώα είτε σε παιδιά.
Ο λόγος για τα παραπάνω είναι το ότι οι νοητικές λειτουργίες δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς ώστε μέσω διαλόγου ή και σκέψης να κατανοηθεί το λάθος και να μην επαναληφθεί."

Αν ναι επιμενεις, τοτε δεν υπαρχει από την μερια μου λογος να συζητησουμε σε κανενα θεμα σε καμια περιπτωση.

Αν όχι, δεν επιμενεις και την αρνηθεις τοτε ναι θα μπορουσε να γινει συζητηση γυρω από το ευστοχο ερωτημα σου.