Τιμωρίες...

RE: RE: Τιμωρίες...

tender lilly και μόνο τα χαμογελάκια που είδα στο post σου μου αρκούν 
Απλός άνθρωπος είμαι με λίγα κουμπιά (αν και γυναίκα). Τρυφερότητα και αγκαλιά. Ένα γατάκι που όμως κρύβει μια τίγρη μέσα του αν χρειαστεί.

Αν υπήρχε κάποια πρόθεση εκ μέρους μου ανοίγοντας το θέμα "τιμωρίες" ήταν για να βάλουμε την φαντασία μας να δουλέψει και να μοιραστούμε διαφόρους τρόπους τιμωριών (ψυχικών ή σωματικών). Κάτι φυσικά που δεν έγινε.

Να είσαι καλά, tender lilly 

Αστάρτη

 

Επειδή έχετε όλοι πέσει να την φάτε την Αστάρτη, εγώ θα σας πω ένα πράγμα. Για μένα η Αστάρτη θα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Τι να την κάνω μία υποτακτική που με το καλημέρα θα είναι "σήκω -σήκω, κάτσε - κάτσε"? Εγώ θέλω αμφισβήτηση, θέλω πάλη, θέλω παιχνίδι. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να επιβεβαιώσω το εγώ μου και να επιβληθώ σε μία ήδη υποταγμένη. Με ενδιαφέρει να επιβληθώ πρωτίστως πνευματικά, η άλλη από την φάση της αμφισβήτησης να περάσει στην φάση του θαυμασμού. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να την πείσω, θα πρέπει να δοκιμαστώ και να την κερδίσω. Και για να σας πω την αλήθεια, εμένα μου αρέσει που δηλώνει "βανίλα" γιατί κρατάει του ορίζοντες της ανοιχτούς, δεν περιορίζεται, ούτε υψώνει σημαίες που μπορεί και να ξενερώνουν.

Οσο για τις τιμωρίες έχω μία ερώτηση προς όλους: Αν η τιμωρία έρχεται σαν μία φυσική αντίδραση, προκειμένου να διορθώσει, ή να θεραπεύσει κάποιο ελάττωμα, αν υποθέσουμε ότι η υποτακτική έχει καταφέρει να εξαλείψει τα στοιχεία "μωρίας" που την διακρίνουν, τότε μπορούμε να πούμε ότι η τιμωρία είναι πλέον περιττή? Δεν είναι αλήθεια ότι πολλές από εσάς σκόπιμα παρεκκλίνετε ώστε να προκαλέσετε την τιμωρία σας, και δεν είναι η τιμωρία από μόνη της πηγή ηδονής? Αστάρτη κάτι τελευταίο: Την τιμωρία της αξυρισιάς, ξέχασε την, εσύ αυτοτιμωρήσου όσο θές, γιατί θες να τιμωρήσεις κι εμένα όμως?

 

Ισως κρίνω εξ' ιδίων δεν ξέρω. Αφησα μία γυναίκα, πλήρως υποταγμένη σε μένα, που με έβλεπε σαν θεό, που ικανοποιούσε όλες μου τις ανάγκες, που δεν με αμφισβητούσε ποτέ, για μία γυναίκα που μόνο που δεν μ' έχει γαμή.....ει ακόμα. Περνάει από κόσκινο τα πάντα, τι φοράω, τι λέω τι δεν λέω κλπ, κλπ. Δεν περνάει μέρα που να μην πλακωθούμε, και δεν κάνει πίσω σε τίποτα. Δεν μ' αρέσει καθόλου γιατί νιώθω ότι αμφισβητεί το φύλο μου κι εμένα προσωπικά, αισθάνομαι ότι προσπαθεί να μ' ευνουχίσει. Αυτό που με κάνει να το παλεύω ακόμα, είναι ότι την αγαπάω. Δεν είναι κι αυτό μία μορφή επιβολής, μία μορφή τιμωρίας? Και το χειρότερο? Την επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας...

 

RE: RE: Τιμωρίες...

Σε ευχαριστώ potty65. Έχεις πέσει πολύ κοντά στην αλήθεια. Δεν μπορώ να περιορίζομαι. Ακόμα ανακαλύπτω. Η ζωή έχει πληθώρα εμπειρίων. Όσο ζω θα γεύομαι ό,τι μου δίνεται, ό,τι μου παρουσιάζεται.

potty μου, ας είμαστε ρεαλιστές...παντρεμένος έχεις υπάρξει. Μίας-δύο ημερών τριχούλες θα υπάρχουν! Το ιδανικό μου και μένα θα ήταν ο σύντροφος μου να έχει ξυρισμένους τους όρχεις του όταν τους γλείφω αλλά αφού τον αγαπώ, τον δέχομαι και αξύριστο.

Αστάρτη

 

Αυτο το a priori υποταγμενη δεν το καταλαβαινω... ποιος ειπε οτι η σκλαβα με το καλημερα σας υποτασσεται?!

Για να ειμαι ειλικρινης πιστευω οτι η σκλαβα ειναι σε ενα συνεχες mind game... για να μην πω "πολεμο" με τον Αφεντη της... μεχρι να πειστει για την ανωτεροτητα Του... οχι τοσο απεναντι της αλλα απενατι στους Α/αλλους και τοτε να αφεθει στα χερια Του και να χασει τον ελεγχο.

χμ μου ηρθε μια καταπληκτικη ιδεα για role playing... ειμαι αριστερη... κρατω ταγαρι... και απο το κασετοφωνο ακουγεται μια φωνη... Βρονταει ο Oλυμπος αστραφτει η Γκιωνα... μουγγριζουν τ Aγραφα σειεται η στερια... στα αρματα στ αρματα εμπρος στον αγωνα ... για την χιλιακριβη τη λευτερια...

Απο την αλλη βεβαια η αφαιρεση του δικαιωματος ξυρισματος απο πιθανη τιμωρια θα μπορουσε να εξελιχθει σε κινηση εμπιστοσυνης και ευχαριστησης... αν ο Κυριαρχος Ξυριζε τη σκλαβα Του... ή Εβαζε μια αλλη σκλαβα να το κανει...  

 

Γιατί ιωάννα, πιστεύεις ότι με το να εμφανίσεις μία διαφορετική εικόνα από αυτή που σε αντιπροσωπεύει, θα βρείς το άλλο σου μισό? Στο έχω ξαναπεί και στο ξαναλέω και τώρα, ότι από το λίγο που σε ξέρω, είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν πολλοί εντός και εκτός χώρου που θα ήθελαν διακαώς να αποτελέσουν το "άλλο σου μισό". Και το άλλο μισό που λες, ίσως πρέπει είναι λίγο σαν πλαστελίνη, να το φτιάχνουμε εμείς. Αν είμαστε συμπαγείς σαν γρανίτης, δεν πρόκειται ποτέ να ταιριάξουμε με κανένα. Το μυστικό στις σχέσεις κατ' εμέ είναι ο περιορισμός του 'εγώ', και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την αγάπη.

 

Θα σας παρακαλέσω, potty, ioanna και ασταρτυ το chat σας που δεν αφορά τους άλλους ή το θέμα του thread να το κάνετε αλλού.

 

RE: RE: Τιμωρίες...

Να σε ξυρίζει ο σύντροφος σου! Είναι πράξη λατρείας προς εσένα, το σώμα σου.
Είναι υπέροχη η αίσθηση.
timandra ήταν πολύ όμορφο αυτό που έγραψες και όντως δείχνει εμπιστοσύνη.

Αστάρτη

 

Σβήνοντας τα μόλις 2 posts μου σ' αυτό το thread, τα οποία γραφτηκαν μόνο και μόνο για να επικροτήσουν αξιόλογα κείμενα της sklavin και της lara, παραθέτω εδώ κάτι που έγραψα σε άλλο θέμα:

"....... Εγώ γραφω εδω μέσα ακριβώς γιατί οι υπάρχοντες κανόνες διασφαλίζουν ενα στοιχειώδη σεβασμό στις απόψεις μου και στον κόπο μου να τις διατυπώσω. Δε θα έργαφα εδώ αν μετά από αυτό το post διάβαζα:
mpagasako χχχχ, giati den irthes sto porto heli last nignt - htan poly cool ehases. xa xa xa."

.... Μη θεωρηθεί πως προτείνω να ληφθούν αστυνομικά μέτρα. Απλά προτείνω όποιος γραφει να κοιτάζει την πάνω γραμμή.

Εγω π.χ. διαβάζω:
Greek BDSM Community Forums >> BDSM and Fetish Discussions >> BDSM Discussion >> Tιμωρίες...

Ευχαριστώ

 

RE: RE: Τιμωρίες...

  Αυτό μου βγήκε απο την εργασιακή μου εμπειρία lara.
Λοιπόν, lara σ'ευχαριστώ για τα links και την παρέμβασή σου, οσο αφορά την άποψη που εξέφρασα εδώ. Διάβασα προσεκτικά τα threads που έδωσες και προσπάθησα να "δω" την ουσία. Πιστεύω να τα κατάφερα όσο μου επιτρέπεται λόγω της έλλειψης εμπειριών απο Κυριαρχικά άτομα του χώρου.

Είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα για μένα το οτι κι άλλες στην άρχη είχαν αντιδράσεις όπως τις δικές μου ( όσο αφορά πάντα το θέμα μας εδώ).
Η ανάλυση που έδωσες φωτίζοντας το σχόλιο του slave shadow ( το οποίο προκάλεσε την αρχική μου αντίδραση) ήταν πολύ κατατοπιστική και ενδιαφέρουσα ( και βοήθησε στην κατανόηση των threads).

Για να είμαι όσο πιο ξεκάθαρη μπορώ, πιστεύω στην αξία της τιμωρίας και υπερασπίζομαι την ανάγκη ύπαρξης της όπου χρειάζεται. Απλά δεν μου ήταν ξεκάθαρο αν είναι σωστό να επιβάλλεται χωρίς να έχει γίνει κατανοητό το γιατί στον αποδέκτη. Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω πότε γίνεται έτσι και γιατί.... Γι'αυτό συμμετέχω εδώ εξάλλου ... για να μάθω  

 

Το χαζοchat τέλειωσε, παρακαλώ να επιστρέψουμε στο θέμα...

KyriosG παρακαλώ πολύ επειδή δεν είναι πάντα εφικτό να προλαβαίνουμε έκτροπα να μας δίνετε λίγη πίστωση χρόνου.

 

Διαβασα με οση προσοχη μπορουσα ολα τα posts..δεν κανω κριτικη σε κανενα, αλλα εκεινο που καταλαβα ειναι οτι μερικοι /ες δεν εχουν καταλαβει τι ειναι D/s..Και για να μη μακρυγορω, με απλα λογια, σε μια D/s σχεση η τιμωρια ειναι πενυματικη και σωματικη.Αποτελειται απο τις 2 συνιστωσες που ειναι φτιαγμενος καθε ανθρωπος, το σωμα και το πνευμα..Ο Κυριαρχος τιμωρει αναλογα με την περιπτωση καθε ειτε σωμα ειτε το πνευμα..κατα περίπτωση που Αυτος θα κρινει..Η τιμωρια δεν ειναι αυτοσκοπος, εχει σκοπο να βελτιωσει τον/την sub και να παει παραπερα τη σχεση Τ/τους.
Παρακαλω έλεος με τα ξυρισματα κλπ, κλπ. Η συζητηση μου θυμισε τα ξεκατινιασματα της Τατιανας και του Μουρατιδη. Γιατι παιδια? εδω δεν κανουμε διαγωνισμο στο ποιος θα ξεκατινιασει τον άλλο..εμπειριες και αποψεις ανταλλασουμε...