Τι άφησα για το BDSM και τι πήρα;

Οι προσωπικές θυσίες του καθενός, όσο μικρές και γελοίες και αν φαίνονται στους άλλους, είναι για μένα πολύ ιερές...

Και δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν άνθρωπο που να έχω γνωρίσει (και να έχει πάρει στα σοβαρά τη ζωή και τις σχέσεις γενικότερα) που να μην έχει κάνει θυσίες. Το αυτό και στο BDSM.

Σκέφτηκα λοιπόν αν θα θέλατε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας  
Ξεκινάω εγώ, με κάτι πολύ "πεζό" ίσως. Αλλά για μένα σημαντικό  

Από πάρα πάρα πολύ μικρή, ήθελα να κάνω πίρσινγκ στη μύτη μου. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα όταν έκλεισα τα 18, έτσι μια "διαδήλωση" ενηλικίωσης   Και το λάτρευα το σκουλαρηκάκι μου για χρόνια.

Όταν μου ζητήθηκε να το βγάλω μου φάνηκε πολύ "βαρύ". Το έκανα όμως και δεν το μετανιώνω  
Αντιστοίχως, το μόνο κόσμημα που φορούσα ποτέ σταθερά πάνω μου ήταν αυτό το σκουλαρηκάκι.
Τα άλλα όλα τα βαριόμουν και τα βαριέμαι αφόρητα μετά από λίγο καιρό.
Το σκουλαρηκάκι βγήκε κατ' απαίτησιν και στο χέρι μου μπήκε μια χειροπέδα, η οποία δεν πρέπει να βγει.  

Και όμως... δεν την έχω βαρεθεί  

Μην περιοριστείτε σε αντικείμενα, πείτε ό,τι σας αρέσει  

 

Προσωπικά δεν θα σου το εβγαζα, αντιθετα θα ήθελα να έχεις ενα χαλκά σε κάθε μουνοχειλο έτσι για να μπορώ να το κλειδώνω, με ενα μικρό λουκέτο. Αυτό θα έχει τις εξής επιπτωσεις, σεξ στοματικό ή πρωκτικό, 'η μαλακία. Ειμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο σε εξιτάρει. Ομως άλλες απαγορεύσεις είναι ποιό επώδυνες π.χ να μην ακους την μουσική που σου αρέσει, και αυτό είναι κάτι που πολλοί δεν το καταλαβαίνουν οταν δηλώνουν σκλάβοι !!!

 

Σημαντικό είναι η απόκοινωνικόποίηση από παλιές βανιλα παρέες και η κοινωνικόποίηση με άτομα του χώρου και της επιλογής της αφεντρας.

Αυτό είναι κάτι που σε αλλάζει παρα πολυ σε βάθος χρονου.

 

Για μενα αυτο που θυσιασα και με πολυ πονο ομολογω ηταν τα μαλλια μου (κοτσιδα) που ειχαν ενα πολυ σεβαστο μηκος.

 

Η ιδια η συνειδητοποιηση πως πλεον το "κοινο" στον ερωτισμο δυσκολα θα με καλυψει, πως το καλεσμα ηταν ανεκαθεν αλλο και για ενα διαστημα αποπειραθηκα να το καλυψω με κατι που δεν θα μπορουσε να με ικανοποιησει.

Σεξουαλικος κορεσμος μετα απο λιγους μηνες σχεσης, η ελλειψη φαντασιας, ο θυμος για κατι που δεν ηταν τοσο ξεκαθαρο.

Αφησα πισω μου το "ευκολο" στην ευρεση και βουτηξα πιο βαθια...

... ειναι καλυτερα εδω.

 

Άφησα πίσω μου τα ασιδέρωτα ρούχα και την αναβλητικότητά μου.
Αυτό με τα ασιδέρωτα ρούχα ήταν πράγματι μια υπερ υπέρβαση, αφού μου πήρε πολλά χρόνια να "στήσω" μια θεωρία υπεράσπισης των ασιδέρωτων, η οποία εν μια νυκτί κατέρρευσε.

Πήρα, κραγιόν - υπογραφή στο χρώμα της φράουλας αυστηρά, που μέχρι σήμερα χρησιμοποιώ.

 

Έχω μια στοίβα ασιδέρωτα, αμόρ. Πού να τα στείλω?
Μεταξύ τους είναι δύο λευκά μπλουζάκια, που χρειάζονται τη στάμπα των χειλιών σου από κραγιόν φράουλα. Τα μπλουζάκια...

 

Ναι, με "έριξες" τώρα  

Λοιπόν, χρειάζεσαι να μάθεις να "φλερτάρεις" ως 50άρης, έχεις παραμείνει στα 20  
(luv u)

 

Μείνε μαζί μου τα επόμενα 30 χρόνια  

 

Ευχαριστώ για τις μέχρι τώρα απαντήσεις      
Είναι εκπληκτικό και πάρα πολύ γλυκό να διαβάζεις πόσα "μικρά" πράγματα, έχουν τέτοια σημασία για τους άλλους ανθρώπους, τέτοια που ποτέ ποτέ δεν θα φανταζόσουν  
Και με πόση διάθεση και κόπο μαζί τα άφησαν  

 

Άφησα πίσω τα γινάτια, τα πεισματάκια, τις χαζές μάχες της κακώς εννοούμενης αξιοπρέπειας (υπάρχουν και καλές ναι και είναι διαφορετικές), άφησα πίσω το εγώ και το αντικατέστησα με το το εμείς, πέρασα μέσα από το bdsm και ίσως και να βγήκα από την άλλη κρατώντας μόνο όσα εγώ θεώρησα ουσίας...Οι τύποι που βλέπω πολλές φορές να τηρρούνται γύρω μου χωρίς την ουσία από πίσω, μου φαίνονται περιττά ρούχα...όλοι μπορούμε να έχουμε περιττά ρούχα...αρκεί να έχουμε πρώτα τα αναγκαία...

Πήρα αυτογνωσία, αυτοπεποίθηση από το τι μπορώ να γεννήσω από το τίποτε, που μπορεί να μου έχει μείνει κάποιες φορές, ούτως ώστε να ξαναδώσω, πήρα ισορροπία, πήρα αυτοβελτίωση, πήρα υπερβατική ηδονή, πήρα ό,τι μπορεί να σημαίνει ο ορισμός και το έκανα από σπόρο, λουλουδι...

 

Δεν άφησα τίποτε, δεν έκανα καμία θυσία. Βούτηξα μέσα του με όλο μου τον εαυτό, δηλαδή με τα πάμπολα ελαττώματα και τα ελάχιστα προτερήματα μου, με τις καταστάσεις, τα ζόρια και τις "χαρές" μου.
Πήρα ικανοποίηση κάποιων ιδιαιτέρων σεξουαλικών/ερωτικών μου γούστων, τίποτ' άλλο. Δεν με βελτίωσε σαν άνθρωπο, δεν μ' έκανε πιο κυνικό, δεν μου έδωσε φτερά, δεν με "απελευθέρωσε" από κάτι.
Όλ' αυτά ήταν μαθήματα και καρποί της πορείας ζωής που έχω κάνει μέχρι σήμερα ( και της οποίας το σεξουαλικό/ερωτικό κομμάτι ήταν ένα μέρος ).
Το BDSM όσο και να είναι για μένα σημαντικό, δεν ήταν, ούτε θα γίνει ποτέ τόσο σημαντικό, που για "χάρη" του ν' άφηνα/αφήσω κάποια πράγματα ή να παραμερίσω κάποια στοιχεία μου.
Μάλλον είμαι ένας από κείνους, που μπορούν να κάνουν και χωρίς ( όχι σαν συμβιβασμό αλλά απ' επιλογή ). Μόνο δίχως νερό/τροφή και ύπνο δεν μπορώ να κάνω για μεγάλα διαστήματα.