Τι γινεται οταν ολα μπερδευονται? σεξ...ενθουσιασμος...ερωτας.. αγαπη?

Η επιλογή, ας πούμε, να μην είναι ούτε θύμα ούτε θύτης δεν είναι στο μενού?
Πότε είπα οτι όσοι την έχουμε πατήσει πρέπει να κάνουμε το ίδιο στους άλλους?

 

φιλε peleas. κι εγω ετσι πολιτισμενα το περναω και με λιγες γκρινιες...

αλλα ορκιστικα οτι αν ξαναγινει τετοια φαση, θα κανω την μεγαλυτερη δυνατη ζημια που μπορω χωρις να με πανε μεσα.

νομιζω θα το ειχα ξεπερασει πολυ πιο ευκολα...

 

Αγαπητέ λίζαρντ, η εκδίκηση είναι διπλός πέλεκυς. Τραυματίζει και αυτόν που τη χρησιμοποιεί. Πάντως, δεν είναι λύση. Για να ξεπεράσουμε τον πόνο που μας προκάλεσε κάποιος χρειάζεται να καταλάβουμε πως ούτε αυτός που μας πόνεσε είναι μόνο κακούργος, ούτε εμείς που πονέσαμε είμασε τέλειοι, άψογοι και απρόσβλητοι. Απλά συνέβη. Εξετάζουμε πού μας βρήκε ο άλλος "μπόσικους", αναθεωρούμε κάποιες στάσεις στη ζωή και συνεχίζουμε, χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις του τύπου "ποτέ ξανα".

 

peleas, se sxesh μ αυτο που λεει η jasmin... δεν το ειπες αλλα ακουστικε λιγο ετσι αν και δεν νομιζω να το ενωοοθσες ετσι...

αυτα που λες ειναι σωστα αλλα νομιζω ειναι σε δευτερη φαση. σε πρωτη φαση νομιζω βοηθαει να εκδικηθει καποιος. εγω δεν το εκανα οταν επρεπε. καποια πραγματα πρεπει να γινουν στο σωστο χρονο...

 

Ωραία όλα αυτά στη θεωρία, τα έχω πει και εγώ από θέση ισχύος. Όταν όμως βρίσκομαι από την άλλη πλευρά, εκεί να δεις πόσα "ποτέ ξανά" λέω ανά μισάωρο.

 

εγω δεν λεω ποτε ξανα. αυτο που λεω ειναι οτι αν με ξαναγαμησουν δεν θα τ αφησω ετσι. σιγουρα αυτη δεν ειναι σταση ανθρωπου που θελει να εχει ενα καλο προφιλ, αλλα νομιζω ειναι μια υγιης σταση, ολα αυτα καπου πανε στο τελος. οποις δεν εκδικειται τα κραταει ολα μεσα του.

 

Κατά καιρούς έχω σκεφτεί καταπληκτικά σχέδια εκδίκησης, αλλά μετά από λίγο μου έφυγε κάθε διάθεση. Δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουμε σε τέτοιες διαδικασίες, άλλωστε έχει αποδειχθεί ότι, κάπου παρακάτω στη ζωή, θα το βρούνε μπροστά τους, γιατί να το φορτωθούμε και αυτό εμείς;

 

ατακα βγαλμενη απο ευλογητο, και τυπαδες στο στρατο που κανουν καψονια στους "ψαρακες"..
κλασικη δικαιολογια

 

Συνήθως το θύμα μετατρέπεται σε θύτη όταν βρει την ευκαιρία. Ετσι διαιωνίζεται το ίδιο μοτίβο.
Μόνον όταν σπάσει κάποιος το μοτίβο αυτό δεν αποδέχεται το ρόλο του θύματος και του θύτη.

Στο εν λόγω σχόλιό μου αναφέρθηκα στον τρόπο αντίδρασης δύο ανθρώπων που΄αδικήθηκαν. Ο ένας αποδέχεται το μοτίβορόλο θύματος-θύτη, ο άλλος όχι, επειδή λέει απλά "το γεγονός οτι την πάτησα μιά φορά δε με κάνει θυμα". Ο πρώτος διαιωνίζει το μοτίβο, ο δεύτερος όχι.

 

ότι πεις. Και η ατάκα "φάτους πριν σε φάνε" από το στρατό είναι. Ο καθένας διαλέγει και παίρνει.

 

ναι θα μπορουσε