Τι δίνεις;

Αυτό που δίνει ο Κύριος ταυτίζεται με ότι λαβαίνει η δούλη;

 

Έχω ένα μεγάλο κακό. Γράφω ακριβώς όπως σκέφτομαι, και το κακό είναι -όπως είπε μια καλή φίλη- πως σκέφτομαι πολύ. Αποτέλεσμα; Πολλές φορές να χάνομαι... (Σύνδρομο: Άντε γαμήσου εσύ και ο γρύλος σου). Μάλλον αυτός είναι ο λόγος που κατάλαβα πως ίσως χρειάζονται κάποιες διευκρινίσεις στο thread. Λοιπόν.... Με ενδιαφέρει τι δίνει κάποιος κυρίαρχος σε κάποιο υποτακτικό άτομο. Κυριαρχία.... σωστά.... Πόσο ωραίο όμως είναι -στο μυαλό μου- να παίρνει και άλλα πολλά... Να την γεμίζει όχι μόνο σαν Κυρίαρχος αλλά και σαν φίλος και σαν εραστής.
Έχοντας εμπεδώσει πλέον πως οι απόψεις στον χώρο μας είναι σαν τις κωλότρυπες, -όλοι έχουν από μία- νιώθω την ανάγκη να ....... (άντε δεν το λέω)
Όταν για πρώτη φορά μου έγινε αυτή η ερώτηση (τι θα πάρω από εσένα), δεν ήταν από υποτακτική αλλά από έναν φίλο μου Master σε μία από τις ατέλειωτες μας συζητήσεις. Η πρώτη μου αντίδραση θύμιζε πεντάλεπτο δελτίο ειδήσεων για κουφούς.... Τέλεια ησυχία... Ξεκινώντας να το συζητάμε καταλήξαμε σε κάποιες απαντήσεις....
Τόσο η σωματική αλλά ακόμα περισσότερο η συναισθηματική ασφάλεια για κάποιον υποτακτικό είναι απόλυτες ανάγκες. Η σιγουριά και η ηρεμία, η αίσθηση πως αυτό το άτομο που διάλεξε, είναι δίπλα του, όποτε νιώσει πραγματική ανάγκη είναι κάτι που δίνει φτερά.
Η προοπτική της εξέλιξης μέσα από όλο αυτό το ταξίδι. Το ότι θα γίνει καλύτερη για εμένα και ταυτόχρονα για εκείνη.
Εμπειρίες καινούργιες. Όχι μόνο σε τεχνικές και βιώματα σχετικά με το BDSM. Καινούργιες παραστάσεις εκπλήξεις... Να προσπαθώ εγώ πρώτος να πολεμάω την καθημερινότητα.
Σωστά; λάθος; τα όσα σκεφτήκαμε; Δεν ξέρω και ίσως να μην το μάθω ποτέ. Μερικές ερωτήσεις όσο χοντροκομμένες και αν είναι πιστεύω πως είναι καλό να γίνονται. Κάνουν εμάς καλύτερους...

 

Απάντηση: Re: Τι δίνεις;

γιατι δεν αρεσει ο πονος ισως ? η υποταγη ? κλπ

 

Δεν βρίσκω λόγο για ανάλυση ή αναφορά του τι, πως, πότε και ως ποιό βαθμό είναι διαταθημένος να προσφέρει εκείνος.
Την στιγμή που εκείνη δηλώνει ως "ανάγκη της" να Τον υπηρετεί, πριν μάθει τι προσφέρει Εκείνος, οφείλει στην δική της ειλικρίνεια να πράξει αναλόγως. Αν έχει ανάγκη να μάθει, γίνεται εμφανές πως έχει αμφιβολίες, άρα έκανε πρόχειρη επιλογή. Οι πάσης φύσεως μεγαλοστομίες φάινονται - και μάλιστα άκομψα - όταν υπάρχει τέτοια απόκλιση λόγου και έργου.
Η προσφορά Του σε μια M/s σχέση δεν καθορίζεται από "συμβόλαια και προσύμφωνα". Είναι αποτέλεσμα της κρίσης Του, της αίσθησης ευθύνης προς την ιδιοκτησία Του και των επιθυμιών Του και κανένα από αυτά δεν επιδέχεται αμφισβίτηση από την στιγμή της παράδοσης.

 

Απάντηση: Re: Τι δίνεις;

Πολύ σωστή κατά την άποψη μου η ανάλυση σου L_Strike ,
και πάνω απο όλα αυτή η παράγραφος .

Η ερώτηση όμως του SadalMelik ...
'' Τι πιστεύετε πως προσφέρουμε σε μια slave που είναι πρόθυμη
να μας ακολουθήσει στην ζωή μας; ''
δεν απαντήθηκε , και δεν καταλαβαίνω γιατί ,
δεν βρίσκεις λόγο για ανάλυση ή αναφορά του τι, πως, πότε και ως ποιο βαθμό είναι διατεθειμένος να προσφέρει Εκείνος.
Εκείνη δηλώνει την υποταγή της πριν , σωστά ,
και πες πως δεν κάνει ποτέ αυτή την ερώτηση,
αυτό δεν σημαίνει πως η ερώτηση δεν παραμένει η
την ακυρώνουμε .

Θεωρώ , πως μια απάντηση σε αυτήν ,
είναι κάτι σαν την '' αλήθεια Σας '' ,
σαν να κοιτάζετε δηλαδή τον εαυτό Σας
και να κάνετε ένα διάλογο μαζί του .

Εγώ πραγματικά περίμενα να απαντήσουν οι Κυρίαρχοι συγκεκριμένα .
Προσφέρουν ? και αν ναι τι ? και με ποιο τρόπο ? αν όχι , γιατί ?

 

Αυτό δεν θα σου το πω τώρα "τι θα πάρεις".
Να είσαι εσύ σωστός και όπως ΕΓΩ σε θέλω και να είσαι σίγουρος ότι θα πάρεις πιο πολλά από όσα φανταζόσουν.

 

Συναισθηματική ασφάλεια, σιγουριά, ηρεμία, εξέλιξη....τόσο ο SadalMelik όσο και ο Astir ανάφεραν πράγματα που είναι πολύ σημαντικό να δίνονται!!

Θα ήθελα όμως να δώσω λίγο βάρος στο μετά... το οποίο ανέφερε κάπου η

Eάν έχουν δοθεί τόσο σημαντικά πράγματα μέσα σε μία σχέση από τον Κυρίαρχο..
τότε η υποτακτική όλα όσα έχει ζησει τα έχει κάνει δικά της με τη δική Του καθοδήγηση!
Αυτο έχει σαν αποτέλεσμα , μία υποτακτική που δεν ήταν απλά θεατής σε ένα έργο που παίχτηκε μπροστά της!!!....δεν ήταν καν κομπάρσος....ήταν η πρωταγωνίστρια!!!
Μια υποτακτική που έχει μάθει από Εκείνον να πατά καλά στα πόδια της....να έχει αποκτήσει τόσο γερές βάσεις ωστε το μετά να είναι μεν δύσκολο αλλά σίγουρα θα είναι μία απόλυτα συνειδητοποιημένη κίνηση!

 

Αν ο Master ή η Mistress δεν είναι σε θέση να αποσαφηνίσει τί πρόκειται να δώσει, από πού αντλεί το θράσος να ζητάει?

Στο παράδειγμα του SadalMelik θα ήταν ίσως άκομψο να γίνει μία προφορική διαπραγμάτευση μεταξύ Αφέντη και σκλάβας σχετικά με το δούναι και λαβείν τους. Κατά την άποψή μου, ο Αφέντης στο συγκεκριμένο παράδειγμα, θα έπρεπε να είχε ήδη δώσει αρκετά, ώστε να μην χρειαστεί καν να αντιμετωπίσει ποτέ μία παρόμοια ερώτηση.

 

Αυτή η υποθετική ερώτηση δεν έχει τόσο σαν πηγή τον σκλάβο ή την σκλάβα αλλά είναι από εμάς για εμάς. Δεν μίλησα για προσύμφωνα και συμβόλαια (μου θυμίζουν τεχνικές από την χώρα των ηλιθίων). Μιλάω για ερωτήματα που γίνονται από τον Κυρίαρχο προς τον Κυρίαρχο. Τι της δίνω;

Αν ισχύει το παραπάνω τότε καλό είναι να αφήσει το χαρακτηρισμό Master ή Mistress και να ξεκινήσει να σκέφτεται και να συζητάει.

Υποθέτω, επειδή υπόθεσε πως μια και έχει σκεφτεί τόσο καλά τα θέλω, του θα έχει σκεφτεί και το τι μπορεί να προσφέρει, μια και μιλάει με κάποιον Master/Mistress.
(Δεν συμφωνώ με την λέξη θράσος. Δεν είναι θράσος το να ζητάς. Δικαίωμά του/της είναι να ζητάει. Δικαίωμά μου είναι να επιλέγω αν θα το δώσω ή όχι. Ανεξάρτητα από αυτό, έχει αποδεχτεί πως είτε το πάρει, είτε όχι εκείνη συνεχίζει να προχωράει)

Θα συμφωνήσω πως όχι μόνο είναι άκομψη σαν ερώτηση, αλλά ίσως και χοντροκομμένη. Αλλά αν γίνει καλό είναι να το λάβεις σαν ένα σημείο για σκέψη και συζήτηση. Το καλό είναι η ερώτηση να γίνει πριν ξεκινήσει η σχέση. Αν έχει ξεκινήσει και κάποια στιγμή γίνει και ο Master επιμένει πως δίνει κάποια πράγματα, τότε κατά πάσα πιθανότητα σημείνει πως δεν φτάνουν εκεί που πρέπει. Ξανά μια κουβέντα δεν είναι κακή.

 

πιστεύω η απάντηση σε αυτό το νήμα ήρθε μετά τον προβληματισμό..!

όπως και να΄χει anasia γιαυτό και οι σχέσεις τέτοιου χαρακτήρα είναι ιδιαίτερα έντονες και δυσαναπλήρωτες...

 

Re: Απάντηση: Re: Τι δίνεις;

Μπορώ με βεβαιότητα να χαρακτιρίσω τις ανθρώπινες σχέσεις οσμωτικές, δηλαδή σχέσεις με δυναμική αλληλεπίδρασης. Με αυτό και μόνο ως στοιχείο αναφοράς, γίνεται φανερό πως και οι Κυρίαρχοι συνεισφέρουν.
Αυτό που δεν θεωρώ σκόπιμο προς ανάλυση είναι η κατάθεση "μιας λίστας" του τι μπορεί να προσφέρει Εκείνος (μου θυμίζει το "έχω, έχω... και γαύρο έχω του Astir από άλλο thread). Εξετάζοντας το θέμα από την πλευρά της σκλάβας, την στιγμή που η ίδια έχει την επιθυμία την ολοκληρωτικής (αυτό όσοι θέλουν ας το βάλουν εντός εισαγωγικών) προσφοράς σε Εκείνον, ήδη έχει λάβει δείγματα του χαρακτήρα και της δυναμικής Του, οπότε είναι περιττό να απαριθμίσει ο Ίδιος "τα προσόντα Του". Επιπλέον, η στάση που θα κρατήσει ο Κυρίαρχος δεν είναι κάτι που μπαίνει σε καλούπια, ούτε λογοκρίνεται από "προσυμφωνιτικές διατάξεις". Αν κάποια επιθυμεί την "αλήθεια Του" όπως προανέφερες, θα πρέπει η ίδια να την ανακαλύψει εκ των προτέρων, πριν κάνει το όποιο εγχείρημα.
Πάντως, ειλικρινά, δεν πιστεύω να περιμένεις να βγάλουν οι Κυρίαρχοι στο μεϊντάνι τις δυνατότητές τους και τον τρόπο που προσφέρουν αυτά που μπορούν/ θέλουν να δώσουν.

 

Απάντηση: Τι δίνεις;

Ανεξαρτητα αν η σχεση ειναι D/s η Vanlla η οποιασδηποτε μορφης, στηριζεται σε ενα παρε δωσε. Εαν παψει να υπαρχει αυτο τοτε ξεκιναει η αντιστροφη μετρηση.
Στην προκειμενη περιπτωση Ο/Η Κυριαρχος/η αυτο που προσφερει ειναι σιγουρια, ασφαλεια, στηριξη, προστασια, καθοδηγηση, εξεληξη, αγαπη, συντροφικοτητα. Ο καθενας απο την πλευρα του (Κυριαρχος/υποτακτικος) παιρνουν απο την σχεση. Τωρα το αν Θα φτασουν στο επιπεδο ωστε ο Κυριαρχος να δωσει ολα τα παραπανω στον υποτακτικο δεν ειναι θεμα συμφωνιας και συμβολαιων. ειναι κατι που στην πορεια της σχεσεις θα προκειψει, βημα βημα. Η μπορει και να μην προκειψει. Τιποτα δεν ξεκιναει με δεδομενη πορεια!