Τι διαβάζεις τώρα, τώρα-τώρα και γιατί?

Ενδιαφέρον βρίσκω να αναρτούμε πράγματα που διαβάζουμε στο διαδίκτυο ή οπουδήποτε μαζί με ένα σχόλιο, για να μην τα βάζουμε όπου να΄ναι πρώτον και δεύτερον να μοιραζόμαστε σκέψεις με άλλους πάνω σε θέματα που είτε μάς άρεσαν, είτε μάς προβλημάτισαν, είτε μάς εντυπωσίασαν. Η θεματολογία δεν νομίζω ότι πρέπει να είναι αυστηρή, απλά υπάρχουν άπειρα αμιγώς bdsm θέματα, εδώ θα προτιμούσα αυτό που ορίζει η θεματική ενότητα, δηλαδή, προβλήματα, ανθρώπινα δικαιώματα, οικογένεια, ιστορία, φιλοσοφία και όχι μόνο.
Αφορμή για το νήμα στάθηκε ένα άρθρο, με συναισθηματική φόρτιση και η ανάλυση τής προέλευσης μιάς φράσης.
To ξαναδιάβασα, ξανασυγκινήθηκα, ξαναπροβληματίστηκα, αναρωτήθηκα αν το κοινωνικό τραύμα έχει επουλωθεί πια.
Ειλικρινά, δεν ξέρω.
''Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη'', λόγω τής ημέρας λοιπόν, σάς το παραθέτω:

Για έναν Δεκέμβρη αδειανό, μια ματωμένη Ελένη…

 

Απορεί κάποιος για την παροιμιώδη διχόνοια που μας δέρνει.

Ο νέος εμφύλιος δε θα είναι ούτε ταξικός, ούτε μνημονιακός.

Θα είναι για το πετρέλαιο και θα ξεκινήσει στις συνελεύσεις των πολυκατοικιών.


Και αφού ο Έλληνας δεν αντέχει τον Έλληνα, γιατί πάει και μένει στις πολυκατοικίες; Γιατί δεν πάει σε μια ερημιά ή σε μονοκατοικία τουλάχιστον; Θέλεις να κάνεις τους Έλληνες κοινωνούς στο μίσος; Βάλτους σε πολυκατοικία με τριάντα διαμερίσματα.

Εξηνταεννέα χρόνια φέτος από τον ματωμένο Δεκέμβρη του ’44.

Ο Δεκέμβρης σηματοδοτεί την έναρξη ουσιαστικά του εμφυλίου. Και πάντα θα είναι εκεί για να διαψεύδει όσους ισχυρίζονται ότι οι Έλληνες ενωμένοι μεγαλουργούν. Μόνο στον Γοργοπόταμο συνέβη αυτό και στις πρώτες μέρες του πολέμου το ‘40, πουθενά αλλού.

Ελάχιστα επετειακά κείμενα είδα. Χρονιάρες μέρες γιατί να κακοκαρδιζόμαστε; Τι τα θυμάσαι; Αν δεν τα αντιμετωπίσουμε κατάμουτρα δε θα ξεπεράσουμε τον κακό εαυτό μας. Πάμε λοιπόν:

Οι Γερμαναράδες φεύγουν το ‘44 κακήν κακώς. Ο Άρης στα βουνά θριαμβευτής. Το ΚΚΕ τον φοβάται. Ο Φλωράκης με τη στρατιωτική στολή τον επιτηρεί στην Ευρυτανία. Τον Οκτώβρη ο Παπανδρέου με την κυβέρνηση έρχονται στην Αθήνα. Μας ήρθαν κι οι Εγγλέζοι μα ο λαός τους χέζει, τραγουδάει ο κόσμος. Ο Τσώρτσιλ θέλει τον βασιλιά μανιασμένα και την Ελλάδα χωράφι του, σύμφωνα με τη μοιρασιά που κάνανε με τον Στάλιν. Προσπαθεί να σαμποτάρει τον αφοπλισμό. Τον βοηθάει η Αριστερά με τις επιπολαιότητές της. Στην Αθήνα καραδοκούν ένα σωρό ένοπλες οργανώσεις: Ο.Π.Λ.Α., Χίτες, ατιμώρητοι ταγματασφαλίτες, Εαμίτες με το όπλο παρά πόδα, χωροφύλακες, η εθνικιστική ταξιαρχία του Ρίμινι και, βεβαίως, οι Άγγλοι. Στις 3 Δεκεμβρίου προκηρύσσεται αντιμοναρχικό συλλαλητήριο από το ΕΑΜ. Η Αστυνομία το απαγορεύει την προηγούμενη νύχτα. Ο κόσμος δεν προλαβαίνει να το μάθει. Κατεβαίνει κατά χιλιάδες στο Σύνταγμα. Διαδηλώνει ειρηνικά. Ξαφνικά ο Άγγελος Έβερτ, διοικητής της αστυνομίας, διατάσσει πυρ. Οι αστυνομικοί πυροβολούν στο ψαχνό, ακόμα και αυτούς που προσπαθούν να περιθάλψουν τους τραυματίες. 28 νεκροί και πάνω από εκατό οι τραυματισμένοι. Κάποιοι μαζεύουν το αίμα των θυμάτων σε τενεκεδάκια. Την επομένη γίνεται μεγαλειώδης πορεία-κηδεία των θυμάτων. Τα πανό είναι γραμμένα με το αίμα που μαζεύτηκε την προηγούμενη. Οι Χίτες εφορμούν. Πάνω από τριάντα, ξανά, οι νεκροί. Ο Ελάς μπαίνει στην πόλη και καταλαμβάνει αστυνομικά τμήματα. Η παραστρατιωτική του ΚΚΕ, Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (ΟΠΛΑ), ξεκινά εφόδους και συλλήψεις. Η αστυνομία αντεπιτίθεται. Η μάχη της Αθήνας ξεκινά και θα αιματοκυλήσει τις γιορτές του Δεκέμβρη του 1944.


Ελεύθεροι σκοπευτές ακροβολίζονται, από το Θησείο μέχρι το τέρμα Πατησίων.

Μάχες διεξάγονται από το Φάληρο μέχρι την Κηφισιά. Οι σκοπευτές πυροβολούν αδιακρίτως όποιον κινείται. Στα Εξάρχεια γίνεται σφαγή.

Η Ο.Π.Λ.Α. μπαίνει στα σπίτια και με συνοπτικές διαδικασίες συλλαμβάνει κόσμο και τους εκτελεί πίσω από την τότε ΟΥΛΕΝ, στο Γαλάτσι. Αντίστοιχα, οι Χίτες καταδιώκουν κάθε Αριστερό ή συμπαθούντα. Ο οποιοσδήποτε καταγγέλει τον οποιονδήποτε και τα ντουφέκια αναλαμβάνουν δράση. Ο γείτονας καρφώνει τον γείτονα, ανάλογα με την οργάνωση που δρα στη γειτονιά του, πότε ως κομμουνιστή, πότε ως φασίστα. Οι ιδεολογίες τινάζονται στον αέρα. Οι οπλοφόροι κάνουν μαζικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Οι οργανώσεις τάχιστα φέρονται σαν κοινοί γκάνγκστερ. Εκτελούνται πολίτες αδιάκριτα, τροτσκιστές ως εχθροί του Στάλιν και του κόμματος, ό,τι προσωπικό έχει ο ένας για τον άλλο γίνεται καταγγελία. Κάθε ίχνος λογικής εξαφανίζεται. Οι ένδοξες μέρες της Αντίστασης αμαυρώνονται.

Η Ελένη Παπαδάκη είναι ηθοποιός μεγάλου βεληνεκούς. Αστικής καταγωγής, γλωσσομαθής, εξαιρετικά μορφωμένη και με ομορφιά μνημειώδη. Είναι φίλη, όχι φιλενάδα, του κατοχικού πρωθυπουργού. Σώζει με τη μεσολάβησή της κόσμο και κοσμάκη. Αλλά συκοφαντείται και διαγράφεται από το σωματείο Ηθοποιών ως συνεργάτης των Γερμανών. Μέσα στη συνέλευση του σωματείου, στο οποίο η ίδια δεν προσκλήθηκε, γνωστότατοι ηθοποιοί, που δε θέλω να πω το όνομά τους παρ’ ότι τεθνεώτες πλέον, ουρλιάζουν: θάνατος στην πουτάνα!
Η περίπολος του ΟΠΛΑ την έψαξε στο σπίτι της. Δεν τη βρήκε. Την εντόπισε σε φιλικό σπίτι. Μαζί με άλλους συλληφθέντες την οδήγησαν στην ερημική τοποθεσία. Οι λαϊκοί πιστολάδες τη διέταξαν να γδυθεί. Αρνήθηκε. Άρχισε να φωνάζει αρνούμενη να γονατίσει. Την πυροβόλησαν πίσω από το κεφάλι. Σκότωσαν και τους άλλους γονατιστούς. Τους άφησαν εκεί στο κρύο και έφυγαν. Ήταν 21 Δεκεμβρίου 1944.

Η κατάπαυση του πυρός στην Αθήνα έγινε λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά του ’45. Λίγο αργότερα έγινε η συμφωνία της Βάρκιζας. Ως το τέλος του ίδιου χρόνου το κεφάλι του Βελουχιώτη θα κρεμιόταν στον φανοστάτη των Τρικάλων.
Και η συνέχεια γνωστή: οι Αριστεροί πήραν τα βουνά. Και οι Δεξιοί τους κυνήγησαν ανελέητα επί μια εικοσαετία ακόμη, συν τη χούντα. Εάν με το τέλος του εμφυλίου η Δεξιά και οι βασιλιάδες της χώρας σταματούσαν τις διώξεις και τον στιγματισμό, θα ξεπερνούσαμε σημαντικά την εθνική μας διχόνοια. Αλλά η εκδίκηση σε αυτόν τον τόπο δεν τελειώνει ποτέ.

Προς τι αυτή η δυσάρεστη θύμηση μέρες γιορτής; Να σας πω τι πιστεύω; Μιλάμε για τη γενιά του Πολυτεχνείου και την κατηγορούμε, αλλά οι άλλες γενιές ήταν καλύτερες; Η γενιά των παππούδων μας, για παράδειγμα, αγωνίστηκε, θυσιάστηκε στον πόλεμο και μετά τα έκανε σκατά. Και έπειτα έσκυψε το κεφάλι για μια δουλίτσα και μια ζωή γεμάτη υποκοριστικά.

Ο Δεκέμβρης δεν ήταν θυσία. Ήταν χαμένος θάνατος. Ήταν ντροπή. Για όλους. Και, επιτέλους, ας το παραδεχτούμε, κάποιοι από την «ηρωική» γενιά των παππούδων μας, ήταν μεγάλα καθάρματα.

Καλές γιορτές.

Υ.Γ.: Ανατρέξτε στο εξαίρετο βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου, «η Γυναίκα που πέθανε δυο φορές», εκδόσεις Μεταίχμιο, το οποίο αναφέρεται μυθιστορηματικά στην εκτέλεση της μεγάλης ηθοποιού. Και φανταστείτε την Αθήνα πραγματικά σε πόλεμο, για να καταλάβετε την ανοησία της φράσης «είμαστε σε πόλεμο» που εκστομίζουν μερικοί αμόρφωτοι. Αυτά.

Πηγή: protagon.gr

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Τι-διαβάζεις-τώρα-τώρα-τώρα-και-γιατί.65484/
Αυτό.
Γιατί ήταν στα καινούρια ποστ. 

 

Είσαι μεγαλύτερο τρολ από μένα, ομολογώ... 

 

Με αφορμή το σπέρμα λοιπόν... 

20 πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τις ιδιοφυίες
Από την αναγνώριση μέχρι την καταξίωση, το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει τον άγνωστο κόσμο των ιδιοφυιών με 20 μικρές ιστορίες
"Στιγμές αναλαμπής" του Αντρέα Αυγουστίδη
 
Η ταινία "Flash of Genius" είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του καθηγητή πανεπιστημίου Ρόμπερτ Κερνς . Ο εφευρέτης των υαλοκαθαριστήρων που χρησιμοποιούνται σε όλα τα αυτοκίνητα από το 1969 μέχρι σήμερα χρειάστηκε να δώσει μια μάχη 13 ετών με δύο από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες για να προστατέψει τα πνευματικά του δικαιώματα και τελικά δικαιώθηκε. Το 1995 και έχοντας ξοδέψει 10 εκατομμύρια δολάρια σε δίκες που έφτασαν μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο κατάφερε να δικαιωθεί και αν κερδίσει 30 εκ. δολάρια σε αποζημιώσεις.



Ο μαγικός, όμως, κόσμος της ιδιοφυίας είναι γεμάτος από ιστορίες απόρριψης, ανατροπής, θριάμβου, απογοήτευσης, χαράς και λύπης. Με αφορμή, λοιπόν, τη χθεσινή πρεμιέρα της ταινίας στους κινηματογράφους το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει τον άγνωστο κόσμο των ιδιοφυιών σε 20 στιγμιότυπα.



 

1. Ο Γουίλιαμ Σόκλι που κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1956 για την εφεύρεση του τρανζίστορ είχε αποκλειστεί από μια μακρόχρονη έρευνα περί ευφυΐας επειδή είχε χαμηλό I.Q.



2. Η ιστορία επαναλήφθηκε, προφανώς ως φάρσα, το 1968 όταν ο Λουί Αλβάρεζ κέρδισε το Νόμπελ Φυσικής για τις εργασίες του πάνω στα στοιχειώδη σωματίδια. Είχε αποκλειστεί από την ίδια έρευνα ως παιδί για τους ίδιους λόγους.



3. Το τεστ I.Q. επινοήθηκε το 1928 από του Λούις Τέρμαν στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ο όρος ιδιοφυίας ορίστηκε από τον ίδιο για όσους είχαν I.Q. μεγαλύτερο από 140.



4. Κανένα από τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα, γνωστά ως «Τερμίτες» δεν κέρδισε το Νόμπελ.



5. Ο Τζες Οπενχάιμερ που ήταν ένας από τους τερμίτες έγινε γνωστός τηλεοπτικός παραγωγός. Μεταξύ άλλων είναι ο εφευρέτης του τηλε-υποβολέα. Ο Νόρις Μπράντμπερι, τερμίτης και αυτός, διαδέχτηκε το Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, πατέρα της ατομικής βόμβας, στην ηγεσία του Εθνικού Εργαστηρίου στο Λος Άλαμος.



6. Πολλές από τις ιδιοφυίες του 19ου και 20ου αιώνα έμειναν γνωστοί για τις ερωτικές τους περιπέτειες ανάμεσα τους και οι νομπελίστες Ρίτσαρντ Φέινμαν, Άλμπερτ Αίνσταιν και Μπέρτραντ Ράσελ.



7. Μια θεωρία λέει ότι οι άντρες ιδιοφυίες εμφανίζουν μια τάση ανάληψης ρίσκων που συνδέεται με την έκκριση τεστοστερόνης. Με απλά λόγια ότι θα έκαναν τα πάντα στο μέτρο των δυνατοτήτων τους για να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους. Από τη συγγραφή ποιημάτων μέχρι τη διατύπωση των πιο ριζοσπαστικών θεωριών.



8. Το 1981 ο Γουίλιαμ Σόκλι και ο Ρόμπερτ Γκρέιαμ, οπαδός της ευγονικής, ίδρυσαν την τράπεζα σπέρματος Repository for Germinal Choice που εμπορευόταν σπέρμα από Νομπελίστες και άτομα με υψηλό I.Q. Ο Γκρέιαμ πέθανε το 1997 και η τράπεζα έκλεισε τελικά το 1999. Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι το σπέρμα από νομπελίστες είχε μικρότερη ζήτηση από το σπέρμα ενός μέτρια έξυπνου αθλητή.



9. Στην ιστορία, όμως, έμεινε η απάντηση του Νομπελίστα Τζορτζ Γουόλντ όταν του ζητήθηκε να δωρίσει το σπέρμα του στην τράπεζα: «Αν ψάχνετε για σπέρμα που θα φτιάχνει Νομπελίστες πρέπει να απευθυνθείτε σε φτωχούς εμιγκρέ ράφτες όπως ο πατέρας μου. Το δικό μου σπέρμα έχει δώσει δύο κιθαρίστες.»



10. Η ιδιοφυία δεν είναι εχέγγυο της οικονομικής επιτυχίας. Μια έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο έδειξε ότι άνθρωποι με μέσο ή χαμηλό I.Q. είναι εξίσου καλοί στο να δημιουργούν περιουσίες. Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά θαύματα συνήθως δεν αξιοποιούν το ταλέντο τους είτε γιατί δεν τυγχάνουν της κατάλληλης προσοχής και μεταχείριση είτε γιατί δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την εκπαιδευτική πραγατικότητα.



 
11. Εικάζεται ότι ο Άλμπερτ Αινστάιν, του οποίου οι αιτήσεις για ακαδημαϊκές θέσεις απορρίπτονταν η μία μετά την άλλη με αποτέλεσμα να εργάζεται ως υπάλληλος σε γραφείο ευρεσιτεχνιών, έχασε τα χρήματα του Βραβείου Νόμπελ σε κακές επενδύσεις. Δεν χρειάζεται να είσαι ευφυΐα για να καταφέρεις κάτι τέτοιο.



12. Τη δεκαετία του 1990 τα Εργαστήρια Μπελ βρήκαν ότι οι πιο παραγωγικοί και αξιόλογοι μηχανικοί στο προσωπικό τους δεν ήταν αυτοί που χαρακτηρίζονταν ως ευφυείς άλλα αυτοί που υπερείχαν σε θέματα συνεργασίας, συμβίωσης και είχαν ικανότητα να πείθουν τους άλλους δημιουργώντας κλίμα ομοφωνίας.



13. Ο Χανς Άσπεργκερ, ένας αυστριακός παιδίατρος, τακτοποίησε μια μορφή αυτισμού που χαρακτηρίζεται από αυξημένη προσήλωσε σε ένα πολύ μικρό εύρος ενδιαφερόντων.



 
14. Ο Άσπεργκερ πιστεύει ότι υπάρχει ένας σύνδεσμος μεταξύ επιστημονικής / μαθηματικής ιδιοφυίας στο σύνδρομο του υποστηρίζοντας ότι για την επιτυχία στην τέχνη και στη επιστήμη χρειάζεται μια μικρή δόση αυτισμού.



15. Καμιά φορά τα στερεότυπα είναι ακριβή και διάφοροι ψυχολόγοι τα θεωρούν δείγμα ευφυΐας και βασικό μηχανισμό κατανόησης του περιβάλλοντος. Ο Νόρμπερτ Βάινερ που θεωρείται ο πατέρας της Κυβερνητικής ήταν το πρωτότυπο της αφηρημένης ευφυΐας.



16. Μια φορά ο Βάινερ είχε ξεχάσει ότι είχε πάρει το αυτοκίνητο του για να πάει σε ένα συνέδριο και γύρισε πίσω με το λεωφορείο. Όταν είδε ότι το αυτοκίνητο του δεν ήταν εκεί έκανε δήλωση κλοπής.



 
17. Το 2007, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κιότο αξιολόγησαν την ευφυΐα των χιμπατζήδων σε σχέση με αυτή των ανθρώπων διεξάγοντας τρία τεστ που βασίζονταν στη μνήμη. Στο πρώτο και στο τρίτο τεστ, ο χιμπατζής με τη μεγαλύτερη επίδοση επικράτησε όλων των φοιτητών που συμμετείχαν στην έρευνα ενώ στο δεύτερο απλώς έφερε ισοπαλία με μερικούς από αυτούς.



18. Ο Άλεξ, ένας αφρικανικός γκρι παπαγάλος που χρησιμοποιήθηκε σε πειράματα ψυχολογίας, απέδειξε ότι ακόμα και πουλιά μπορεί να διαθέτουν ψήγματα ευφυΐας. Ο Άλεξ μπορούσε να αναγνωρίσει μέχρι 50 διαφορετικά αντικείμενα, ποσότητες μέχρι το έξι, μέχρι εφτά χρώματα και πέντε σχήματα. Καταλάβαινε τα ζεύγη εννοιών «μεγαλύτερο-μικρότερο», «ίδιο-διαφορετικό» και είχε λεξιλόγιο 150 λέξεων.



19. Το εντυπωσιακό όμως ήταν πως ο Αλεξ καταλάβαινε και τι έλεγε. Αν του έδειχνες ένα αντικείμενο μπορούσε να το ταυτοποιήσει βάσει σχήματος και χρώματος. Αν του έδειχνες δύο αντικείμενα και το ρωτούσες αν είναι ίδια ή διαφορετικά μπορούσε να απαντήσει σωστά και να κατονομάσει τις διαφορές αν ήταν διαφορετικά.



20. Όλοι μπορούμε να γίνουμε ιδιοφυίες. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σίντνεϊ έδειξαν ότι 5 mg κρεατίνης ημερησίως μπορούν να αυξήσουν βραχυπρόθεσμα την ευφυΐα.

http://www.oneman.gr/keimena/diabasma/article1478543.ece

 

Γύρισαν πίσω το ρολόι του χρόνου αναστρέφοντας τη γήρανση
Το πείραμα
 
Ίσως στο μέλλον τα γηρατειά δεν είναι μονόδρομος. Ίσως στο μέλλον καταστεί δυνατό να αναστραφούν ή έστω να επιβραδυνθούν.



Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να γυρίσουν προς τα πίσω τον χρόνο σε ζωντανά πειραματόζωα μέσω της γενετικής τεχνικής του «μερικού συστημικού κυτταρικού αναπρογραμματισμού».

Με αυτό τον τρόπο, μείωσαν τα σημάδια της γήρανσης σε ποντίκια και παρέτειναν τη ζωή τους κατά 30% (18 έως 24 εβδομάδες)- κάτι που θα ισοδυναμούσε με δεκαετίες στην περίπτωση των ανθρώπων.

Τα ζώα είχαν τροποποιηθεί προηγουμένως, έτσι ώστε να φέρουν μια μετάλλαξη που οδηγεί σε πρόωρη γήρανση (ανάλογη με τη σπάνια γενετική πάθηση προγηρία στους ανθρώπους).

Ο αναπρογραμματισμός των κυττάρων τους που ακολούθησε, έκανε τα ζώα να ξανανιώσουν.

 

Αυτό ενισχύει την πεποίθηση αρκετών επιστημόνων ότι εν μέρει -ή κατά κύριο λόγο- η γήρανση καθοδηγείται από ένα εσωτερικό γενετικό «ρολόι» που ωθεί το σώμα σε μια σταδιακή κατάρρευση.

Αν καταστεί δυνατό να επιβραδυνθεί ο «χτύπος» αυτού του ρολογιού, τότε θα αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής.

Είναι η πρώτη φορά που ο κυτταρικός αναπρογραμματισμός παρατείνει τη διάρκεια της ζωής σε ένα υγιές ζωντανό ζώο.

Προηγούμενες προσπάθειες είχαν προκαλέσει ανάπτυξη εκτεταμένου καρκίνου ή τον άμεσο θάνατο των πειραματόζωων.

 

Όμως αυτή τη φορά αποφεύχθηκε τελείως ο καρκίνος και ο πρόωρος θάνατος.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Αναπτυξιακής Βιολογίας Χουάν Κάρλος Ιζπιζούα Μπελμόντε του Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών Salk στην Καλιφόρνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό κυτταρικής βιολογίας «Cell» (Κύτταρο).

«Δεν διορθώσαμε την μετάλλαξη που προκάλεσε την πρόωρη γήρανση. Αλλάξαμε τη διαδικασία της γήρανσης, αλλάζοντας χημικά το επιγονιδίωμα, δείχνοντας έτσι ότι η γήρανση είναι μια πλαστική διαδικασία. Η γήρανση δεν είναι ανάγκη να προχωρά μόνο προς μια κατεύθυνση», δήλωσε ο Μπελμόντε.

«Δεν πιστεύουμε ότι με την τεχνική μας θα φθάσουμε στην αθανασία. Υπάρχουν πιθανώς όρια που θα αντιμετωπίσουμε, αν επιχειρήσουμε μια πλήρη αναστροφή της γήρανσης. Ο στόχος μας δεν είναι μόνο η επέκταση της διάρκειας ζωής, αλλά κάτι ακόμη πιο σημαντικό, η υγιής ζωή», πρόσθεσε.

 

Ο πλήρης κυτταρικός αναπρογραμματισμός μετατρέπει τα εξειδικευμένα ενήλικα κύτταρα, όπως του δέρματος, σε αρχέγονα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα.

Οι αμερικανοί ερευνητές προχώρησαν σε έναν ευρέος φάσματος (συστημικό) αλλά μόνο μερικό αναπρογραμματισμό.

Έτσι, για παράδειγμα, τα δερματικά κύτταρα δεν κατέληξαν σε βλαστικά, παρέμειναν δερματικά μεν, αλλά «φρεσκαρίσθηκαν», καθώς έγιναν πιο νεανικά.

Ο μερικός αναπρογραμματισμός μείωσε τις συσσωρευμένες βλάβες στο DNA πολλών διαφορετικών κυττάρων του σώματος.

Με αυτό τον τρόπο, αρκετά όργανα –όπως διαπιστώθηκε στο μικροσκόπιο- εμφάνισαν βελτίωση και αντιστροφή της γήρανσης, όπως το δέρμα, η σπλήνα, τα νεφρά και το στομάχι.

 

Αλλά και το καρδιαγγειακό σύστημα εμφάνισε ενδείξεις αντιγήρανσης και καλύτερης λειτουργίας.

Οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι «προφανώς τα ποντίκια δεν είναι άνθρωποι».

Ο Μπελμόντε δήλωσε: «Γνωρίζουμε ότι θα είναι πολύ πιο πολύπλοκο να ξανανιώσουμε έναν άνθρωπο. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι η γήρανση είναι μια πολύ δυναμική και πλαστική διαδικασία, συνεπώς είναι πιο δεκτική σε θεραπευτικές παρεμβάσεις από ό,τι νομίζαμε προηγουμένως».

Όπως είπε, τέτοιες πειραματικές θεραπείες μπορεί να χρειαστούν έως δέκα χρόνια, έως ότου δοκιμασθούν κλινικά σε ηλικιωμένους.

Προηγούμενες μελέτες σε ανθρώπους έχουν δείξει ότι ο μεγαλύτερος παράγων κινδύνου για τις συχνότερες χρόνιες παθήσεις (καρδιοπάθειες, καρκίνους, νευροεκφυλιστικές νόσους) είναι απλώς τα γηρατειά. Αν αυτά «θεραπευθούν», τότε και πολλές ασθένειες θα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανισθούν.

http://tvxs.gr/news/ygeia/gyrisan-piso-roloi-toy-xronoy-anastrefontas-ti-giransi

 

Πυροτέχνημα!!!

http://sugklonistiko.gr/?p=90256#

 

http://www.mixanitouxronou.gr/imoun...-soou-i-anatrichiastikes-perigrafes-mias-50c/

 

Το διάβαζα κι εγώ πριν από λίγο στην huffingtonpost και φρίκαρα. Να σου πω την αλήθεια, ήθελα να το βάλω εδώ, αλλά το βρήκα αρκετά σκληρό. Καλά έκανες και το έβαλες όμως, είναι συγκλονιστική!

 

Kι αφού μπήκα να τρολάρω και η κυρα Ντίνα μας μου είχε πάρει την ιδέα,πάω να διαβάσω τον καιρό...  

 

Επειδή γνωρίζω τί συμβαίνει στο σώμα των μικρών παιδιών που κακοποιούνται όπως περιγράφει η κυρία, τολμώ να πω ότι δεν της έχει συμβεί αυτό το πράγμα, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που αφήνει να εννοηθεί. Σίγουρα μπορεί να της έχουν συμβεί πολλά, δεν αμφισβητώ ότι ενδεχομένως κακοποιήθηκε επί σειρά ετών, σίγουρα συμβαίνουν πολλά σε μικρά παιδιά, που είναι μια γερή μούντζα στο σώμα της άμεσης κοινωνίας όταν αφήνει να συμβαίνουν, και πάντα με πονάει και με νοιάζει και με θυμώνει απίστευτα πολύ το να καταστρέφονται μικρά παιδιά. Αλλά εδώ, μου φαίνεται, υπάρχει άλλο πρόβλημα, σοβαρό και αυτό αλλά όχι αυτό που λέει.

 

Έχεις εντοπίσει άλλο πρόβλημα; Mου φάνηκε πειστική στα λεγόμενα της. Δε ξέρω.

 

Τα παιδάκια που κακοποιούνται με έναν συγκεκριμένο τρόπο στην ηλικία αυτή αποκτούν ένα ειδικό σωματικό πρόβλημα, το οποίο θέλει πολύ χρόνο για να θεραπευτεί και είναι εμφανές. Δεν μιλώ για ακράτειες κλπ, μιλώ για κάτι που δεν θέλω να εκφράσω ανοιχτά για προφανείς λόγους. Αλλά δεν κρύβεται και είναι εμβληματικό της παιδικής κακοποίησης που περιλαμβάνει βιασμό. Όταν δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα και δεν υπάρχει ούτε καν επίγνωση ότι υπάρχει τέτοιο θέμα, τότε αναρωτιέμαι. Η κυρία σίγουρα, δεν λέω, κάτι έχει περάσει, που της έκανε τεράστια καταστροφή. Όχι αυτό που λέει όμως και αυτό που δεν έχει περάσει είναι σημαντικό ότι δεν το έχει περάσει.