Τι διαβάζεις τώρα, τώρα-τώρα και γιατί?

Ευχαριστώ πολύ ❤️

 

Ένα πολύ αγαπημένο μου πλάσμα ήρθε ενώ ήταν σε δύσκολη φάση και με αγκάλιασε ένα πρωινό του Οκτώβρη που για μένα κατέρρεε ο κόσμος.
Και ένα πρωινό του Δεκέμβρη, που εγώ μάζευα κομμάτια και εκείνη ήταν διαλυμένη, αγκαλιαστήκαμε ξανά. Και ήταν από τις πιο ιαματικές και βαθειές αγκαλιές της ζωής μου.
Δεν μπορούσε καμία από τις δύο να είναι δυνατή, αγκαλιάζονταν δύο πλάσματα κομμάτια. Δεν πειράζει που καμία δεν μπορούσε να είναι δυνατή. Εκείνη η αγκαλιά αρκούσε...

Μπορεί οι άλλοι να θέλουν να μας δώσουν κάποιο ρόλο. Μπορεί και να νομίζουμε ότι θέλουν.
Το αν θα αποδεχτούμε και θα αναλάβουμε το ρόλο όμως είναι δική μας απόφαση.
Πιο οδυνηρό για μένα δεν ήταν να αποδεχτώ ρόλο(υς) που ήθελαν να μου φορτώσουν αλλά η διαπίστωση ότι ακόμα και χωρίς εμένα ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρνά κανονικά...
Σκέφτηκα αν έπρεπε να τα γράψω αυτά. Γιατί δεν ήθελα να φανεί ότι γράφω διδαχές και λόγια του αέρα. Και ο μόνος λόγος που αποφάσισα να τα γράψω είναι γιατί ακόμα και σε αυτή τη φάση, που κάθε κόκκος της ύπαρξης μου με πονάει, νιώθω ότι αν μπορώ να πω έστω και σε έναν άνθρωπο ότι δεν είναι μόνος στον πόνο του, τότε μπορεί να κάνω κάτι έστω και λίγο καλό.
Να είσαι καλά. Πολύ.

 

Ευχαριστώ πολύ Μαργαρίτα ❤️

 

Δεν θέλω κάποιον απλά για να γεμίζω τις σιωπές μου.

Δεν θέλω κάποιον απλά για να γεμίζω τις σιωπές μου. Δεν θέλω έναν άνθρωπο να στέκεται δίπλα μου σαν σκιά, χωρίς να έχει ουσία. Δεν χρειάζομαι κάποιον να μου προσφέρει το ελάχιστο και να περιμένει να είμαι ευχαριστημένη.
Δεν είμαι εδώ για να συμβιβάζομαι.
Δεν είμαι εδώ για να αποδεχτώ το “αρκετά καλό” επειδή έτσι κάνουν όλοι.

Η ζωή μου δεν είναι κενό που περιμένει να γεμίσει από έναν οποιονδήποτε. Είναι γεμάτη από εμένα, από τη δύναμή μου, από όσα έχω παλέψει για να χτίσω. Αν έρθει κάποιος, θέλω να είναι γιατί μπορεί να σταθεί δίπλα μου, όχι γιατί βρήκε μια θέση κενή.

Δεν με ενδιαφέρει να έχω σχέση για να δείχνω ότι “έχω κάποιον”.
Δεν είμαι από αυτούς που κυνηγούν επιβεβαίωση μέσα από έναν τίτλο.
Θέλω έναν άνθρωπο που να βλέπει το βάθος μου και να αντέχει να το κοιτάξει. Που δεν τρομάζει από τη δύναμή μου, αλλά την σέβεται. Αν δεν μπορείς να δεις την αξία μου, καλύτερα να σταθείς στο περιθώριο. Δεν υπάρχει χώρος στη ζωή μου για ημίμετρα.

Δεν θέλω ανθρώπους που φοράνε μάσκες. Που κρύβονται πίσω από δικαιολογίες και φόβους. Αν δεν μπορείς να είσαι αληθινός, τότε δεν έχεις καμία θέση εδώ. Δεν έχω χρόνο για παιχνίδια, ούτε για ψεύτικες υποσχέσεις. Θέλω κάποιον που να μπορεί να αντέξει την αλήθεια, που να την αγκαλιάζει όπως είναι.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για σχέσεις που σε καταπιέζουν, που σε μειώνουν.
Και εγώ; Ξέρω την αξία μου. Ξέρω τι φέρνω στο τραπέζι και δεν δέχομαι τίποτα λιγότερο. Αν δεν μπορείς να σταθείς ισότιμα δίπλα μου, τότε απλώς μην έρθεις.

Θέλω κάποιον που να μπαίνει στη ζωή μου σαν επιλογή, όχι σαν απόδραση από τη μοναξιά. Να μένει γιατί το αξίζει, όχι γιατί φοβάται να φύγει.
Θέλω μια σχέση που να είναι συνεργασία, όχι δεκανίκι.
Κάτι που να με ανεβάζει, όχι να με τραβάει πίσω.

Γι’ αυτό σου το λέω ξεκάθαρα: δεν θέλω κάποιον απλά για να έχω κάποιον.
Αν δεν είσαι έτοιμος να σταθείς δίπλα μου όπως πρέπει, τότε καλύτερα να μην πλησιάσεις καθόλου.


Τζένη Γιαννοπούλου

 

Ελκυστικό είναι πάντα το αίνιγμα, όχι η λύση του. Η λύση δηλώνει τέλος. Γι’ αυτό πολλά φλερτ τελειώνουν πριν καν αρχίσουν. Φλυαρούν πολύ με την εικόνα τους.

Ιωάννα Γκανέτσα

 

Όταν πληγώνεις έναν άνθρωπο με καλή καρδιά, μπορεί να μην παρατηρήσεις άμεση αντίδραση.

Δεν θα ανεβάσουν τον τόνο, δεν θα σε κατηγορήσουν και δεν θα δημιουργήσουν σκηνές.

Θα μεταφέρουν τον πόνο τους σιωπηλά, παραμένοντας ζεστοί και συμπονετικοί, όπως τους ήξερες.

Αλλά βαθιά μέσα στην καρδιά τους κάτι αλλάζει.

Αρχίζουν να απομακρύνονται, όχι από εκδίκηση, αλλά από μια ξεκάθαρη αποδοχή της πραγματικότητας.

Σιγά σιγά δημιουργούν την απόσταση τους, φεύγοντας χωρίς δραματικούς αποχαιρετισμούς, χωρίς να κοιτάξουν πίσω.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που σε εμπιστεύτηκαν απόλυτα και σε εκτίμησαν ειλικρινά.

Όταν προδίδεται η εμπιστοσύνη τους, δεν καταρρέουν ξαφνικά αλλά σταδιακά .
Εξαφανίζονται, χωρίς άλλη επιλογή για να προστατεύσουν την εσωτερική τους γαλήνη.

Θα παραμείνουν ευγενικοί και συμπονετικοί, αλλά δεν θα σε κοιτάνε ποτέ με τα ίδια μάτια.

Θυμηθείτε, η απώλεια μιας καλής ψυχής είναι τις περισσότερες φορές μια μή αναστρέψιμη απώλεια.