Τι είναι για εσάς ο έρωτας;

.... κι ερχοταν στο παρτυ η Γωγω, σηκω Δημητρη να χορεψουμε μπλουζ, και κoυναγε τον (υπεροχο) κωλο της δεξα κι αριστερα , κρεμαμενη σφιχτα απ το λαιμο σου. Αυτο και το White satins.

Αχ, αυτα τα υπεροχα μαθητικα χρονια κει στα μακρυνα 80ς.

 

 
Maury is a talk show like Anita Pania
 

 

Σκεφτείτε τρία διαφορετικά χέρια.

Το πρώτο είναι λυγισμένο, με την παλάμη στραμμένη προς τον ουρανό.
Το δεύτερο είναι εξίσου λυγισμένο, με την παλάμη κλειστή να σχηματίζει μια γροθιά.
Το τρίτο είναι τεντωμένο με την παλάμη στραμμένη στο έδαφος.

Τα πρώτα δύο χέρια - για την αφεντομουτσουνάρα μου πάντα - σίγουρα δεν είναι έρωτας.
Το τρίτο, ίσως σε έρωτα και να μοιάζει, αλλά ούτε κείνο έρωτας θα ήταν στ' αλήθεια.

Κάπου σε κάποιο σεντούκι - ή σε κανά χάρτινο σακουλάκι - βρίσκεται κι ένα τέταρτο χέρι, τεντωμένο σαν το τρίτο, μόνο που είναι στραμμένο προς τον ουρανό.
Και με το τρίτο χορεύει μ' εναλλαγή "βημάτων".

Να σας τι είναι ο έρωτας, κάτι που κατά τύχη βρίσκεται, δύσκολα συγκρατείται, εύκολα χάνεται και είναι σχεδόν αδύνατο ν' ανακτηθεί.
Που επιβιώνει της σφαίρας στον κρόταφο, αλλά πεθαίνει από τις ακούραστες - έστω και αδύναμες - κλωτσιές στις κνήμες.

* Νυχτερινές μου μαλακίες...έτσι, στο ξεκούδουνο...as always...  

 

Τι ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Το θυμάμαι το τραγούδι από πιτσιρίκα αλλά δεν είχα ιδέα για την ιστορία που το συνόδευε... Σε ευχαριστούμε @cadpmpc !

 

Ευχαρίστησή μου...
Να υπενθυμίσω πως to '69 μαινόταν ο πόλεμος του Βιετνάμ, ο μισός και βάλε "πολιτισμένος κόσμος" είχε απαγορεύσει την "Ιστορία της Ο", Ρομέικο, Ισπανία και Πορτογαλία είχαν χούντα, οι Beatles έκαναν την τελευταία τους εμφάνιση, έγινε η πρώτη προσελήνωση και το Woodstock γάμησε κι έδειρε...

 

είναι η δικαιολογια μου οταν με ταπεινωνει δημόσια.

 

..αχ, απ' το δέρμα σου όλα ξαναγυρνάν στο στόμα μου,
γυρνάνε στην καρδιά μου, γυρνάνε στο κορμί μου,
και ξαναγίνομαι μαζί σου
η γη που είσαι εσύ :
είσαι μέσα μου άνοιξη βαθιά:
ξαναμαθαίνω μέσα σου πώς να φυτρώνω..

Pablo Neruda

 

 

μια χαρά είσαι. με τρομάζει η ομορφιά σου. σε πονάω. σε διψάω.
τα περίεργα χαρακτηριστικά σου, οι στρογγυλεμένες σκληρές γωνίες
μια χαρά κορίτσης, 2 στα 10 οταν μου χαμογελάς.
τόσο υλική, τόσο άπιαστη.
σε μια τρικυμία φυσημένη απ᾿ την αναπνοή του σώματός σου. μη φεύγεις. μη φεύγεις.
τα μάτια σου, σαν εκκλησούλες. οι σελφι σου ψυχαναγκασμός. ν' αρέσεις σ' εσένα μεσ' απο μένα.
μια χαρά είσαι. η ομορφιά σου με τρομάζει.
και σε πονάω. και σε διψάω. και σου δέομαι: φύγε.
εν μερει ριτσος

 

Three matches one by one struck in the night
The first to see your face in its entirety
The second to see your eyes
The last to see your mouth
And the darkness all around to remind me of all these
As I hold you in my arms.

Jacques Prévert

 

 

Πολλά κιλά @@, για να τον αναγνωρίσεις, να τον βιωσεις, να τον νιώσεις και να αφεθείς.

 

Χαρμολύπη.