Τι είναι για εσάς ο έρωτας;

Ντίνος Χριστιανόπουλος


Η ποίηση σάς έφερε έρωτες;
Άντε καλέ! Ούτε γι' αστείο! Μόνο στεναχώριες από ανταγωνιστές.

Έχετε διακινδυνεύσει τη ζωή σας για έναν έρωτα;
Αυτό ομολογώ δεν μου έτυχε. Δεν είχα δραματικές στιγμές στη ζωή μου.
Ο Αναγνωστάκης, φερ' ειπείν, κινδύνευσε να εκτελεσθεί, εγώ όχι. Βίος ακύμαντος!

Στα πάρκα δεν ριψοκινδυνεύατε;
Ποια πάρκα;

Όταν τη νύχτα κυνηγούσατε τον έρωτα στα πάρκα!
Έχεις μια μορφή αφέλειας που τη βλέπω πολλές φορές στις ερωτήσεις σου. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο πολυποίκιλη είναι η ζωή. Αυτά που λες εσύ «πάρκα»...

... δεν το λέω υποτιμητικά...
Το ξέρω. Ίσα-ίσα μιλούμε με ειλικρίνεια -να μασάμε τα λόγια μας τώρα; Τα πάρκα είναι επικίνδυνα (ή μάλλον ήταν, γιατί τώρα πια έχουν νεκρώσει) μετά τις 11 το βράδυ. Όσοι μάλιστα μένανε και μετά τις 2, μπορεί να βρίσκονταν το πρωί με καμιά μαχαιριά. Εγώ όμως ήμουν αθώο αγγελούδι. Όταν έφευγα από το σπίτι, ο ήλιος δεν είχε δύσει ακόμα. Και κατά η ώρα 10 επέστρεφα. Επομένως δεν έχω ζήσει ούτε για αστείο τον πιο έντονο και οδυνηρό ρυθμό του πάρκου.

Έχετε πάει ποτέ σε γκέι μπαρ;
Όχι, ποτέ. Και γενικά έχω τόσες προκαταλήψεις που δεν θέλω ούτε να τον ξέρω αυτόν τον κόσμο. Μου φαίνεται ψεύτικος και φθηνός.

Έχετε ερωτευθεί στη ζωή σας;
Δώδεκα φορές μόνο, και πολύ έντονα.

Με ανταπόκριση;
Μόνο μια φορά με ανταπόκριση. Τα υπόλοιπα ήταν πλατωνικοί έρωτες ή μάλλον... πώς το λένε... ιδεοληψίες. Η μαμά μου έλεγε «με το νου σου μπαϊράμι κάνεις», δηλαδή με το νου μου ζούσα έρωτες φανταστικούς. Αλλά τι σημασία έχει; Ο έρωτας δεν είναι πότε θα μπει το ένα μέσα στο άλλο. Έρωτας είναι αυτό που ποθείς.

Ακόμα κι αν δεν το 'χεις;
Ο πόθος είναι! Τίποτε άλλο. Τα άλλα είναι τρίχες.

Ο ένας έρωτας που είχε ανταπόκριση...
Αυτός ήταν ο χειρότερος! (γέλια)

Επειδή είχε ανταπόκριση;
Βεβαίως! Αυτό που ποθείς, μόλις το κατακτάς είναι σα να μην υπάρχει. Το κλασικό παράδειγμα: «Πόσο θα ήθελα να μπω μέσα σε μια ωραία, γαλάζια θάλασσα!». Ε, μπήκες! Και τι έγινε; Τι νιώθεις που μπήκες στη θάλασσα;

Ε, πώς! Μια δροσιά!
Τίποτα δε νιώθεις! Μια ιδέα είναι. Έτσι κι ο έρωτας, είναι τίποτα.


https://www.schooligans.gr/articles/63

 

πως να χωρέσουν σε μια τόσο όμορφη λέξη όπως ο έρωτας, οι κάθε λογής αδυναμίες των ατελών ανθρώπων.

ξεκινά με το ερ- σαν θρόισμα στο φυλλοκάρδι, σαν ρίγος απ το σκίρτημα, σαν το αεράκι που δεν το περίμενες να σε αγγίξει
μετά ένα ω γεμάτο, σαν επιφώνημα του θαυμασμού, εκείνα τα μάτια που άνοιξαν διάπλατα για να τον αντικρύσουν
και τέλος το -τας, που σε γειώνει, σε κάνει αδύναμο, μπορεί και να σε ξεφτιλίσει, να σε φέρει όπως έλεγαν οι Σπαρτιάτες "επι τας", σωριασμένο απ τα βέλη του.

μέσα σ αυτή την ομορφιά, πως πήγαν να χωρέσουν πάθη, κάβλες, ζήλιες, τοξικότητες και μάτωσαν τα χείλη εκεί, στην πτώση με τα μούτρα στο ανέφικτο.