Τι είναι για εσάς ο έρωτας;

Έρωτας είναι θαρρώ που γελάς σαν παιδάκι μικρο..

 

Κινητήριος δύναμη...Για το ο,τιδηποτε, ανεξαρτητως αποτελέσματος.
Οπλιζεσαι με θαρρος,δυναμη,επιθυμια να προχωρησεις μπροστα,να σπασεις κατεστημενα,να κατεδαφισεις εμποδια,να γκρεμισεις τοιχους..
Τα δυνατά συναισθήματα επιθυμούν γενναίους ανθρώπους...ειδάλλως σε λυγίζουν,σε σπάνε,σε κρατάνε πίσω,σε αφήνουν μισό.
Η δειλία δεν ταιριάζει στον έρωτα.
Αν μπορούσα να τον παρόμοιασω με κάτι αυτο θα ήταν μ εναν ανεμοστροβιλο..
Ναι έναν ανεμοστροβιλο!Σε παίρνει μαζί του,σε ταρακουνάει,σε βγάζει απ την ασφάλεια της νηνεμίας σου..Ή θα αφεθείς στην δύναμη του ρισκάροντας το άγνωστο ή θα κρυφτείς στα υπόγεια της καρδιάς σου ακούγοντας την ριπή του ανέμου του,θεατής στο ίδιο σου το έργο.
Μα οπως και να χει,ο έρωτας,όπως και ο α νεμοστροβιλος,σε αλλαζει..Είναι δυνατόν να μείνουν όλα ίδια και απαράλλαχτα?παντα κατι θα ναι εκει να σου θυμίζει,ότι κάπου,κάπως,κάποτε υπήρξε κατι εδώ..
Το μόνο θέμα είναι αν θα είσαι μέρος κ εσυ αυτού του "κατι" ή απλώς παρατηρητής του
Ενέργεια!Αυτό είναι ο ερωτας

 

Λύσσα ο έρωτας, χάδι ο έρωτας,
....
Θηλιά ο έρωτας, ανάγκη ο έρωτας,
....
Στάχτη ο έρωτας, μνήμη ο έρωτας...

 

Δεν είμαι σίγουρος αν έχει ξαναειπωθεί, but here's my two cents.
"Love is the passionate and abiding desire on the part of two or more people to produce together conditions under which each can be and spontaneously express his real self; to produce together an intellectual soil and emotional climate in which each can flourish far superior to what either could achieve alone." — F. Alexander Magoun

 

Βάσανο μεγάλο......χάνεις το μέτρο,κάνεις λάθη.....και όμως θα τα ξανάκανα όλα από την αρχή....

 

Έρωτας είναι να χάνεις τον εαυτό σου σε τέτοιο βαθμό που να βρίσκεις τον πραγματικό σου εαυτό μέσα του.
Κι ενώ δεν σε αναγνωρίζεις, σε ξαναανακαλύπτεις και χαμηλώνεις τον εγωισμό σου, στις ευτυχείς συγκυρίες γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, ακόμη κι αν ξεφτιλίζεσαι για πάρτη του.

 

Ερωτας ειναι μια εμμονικη ψυχοπαθεια που οσο εισαι ελευθερο πουλι σου δινει τη δυνατοτητα να "λερωθεις" ανελεητα και ταυτοχρονα να το χαρεις κιολας. Απο τη στιγμη που φτιαχνεις οικογενεια ενας ερωτας μονο συμφορες μπορει να επιφερει και καλο θα ηταν να υπηρχε καποιου ειδους φαρμακευτικη αγωγη ή ακομα καλυτερα κανενα εμβολιο για να ξεμπερδευεις απο δαυτον μια και καλη. Εχουν κλεισει σπιτιααααααα.....τσαμπα και βερεσε. Γιατι οταν περνάει (και περναει θες δεν θες) τοτε γινεται ξωφθαλμα ορατη ολη η καταστροφη και η σταχτη...

Σε μια ταινια (δεν θυμαμαι ποια) ειχε δωθει ο εξης πολυ πετυχημενος ορισμος "Έρωτας είναι η μοναδική μορφή κοινωνικά αποδεκτής ψυχασθένειας"

 

Στα41 μου θα πω με σιγουριαοτι ερωτας ειναι κατι που ενα λιγουρι ειτε αντρας ητε γυναικα, δεν θα το νιωσει ΠΟΤΕ

 

Έρωτας είναι να είσαι 17 χρονών και αφού σχολάς από το μάθημα φυσικής στο φροντιστήριο, αντί να πας σπίτι, να πηγαίνεις και στο δικό της τμήμα και να κάνεις το ίδιο μάθημα, μόνο και μόνο για να την κοιτάζεις και για να μιλήσετε για 2 λεπτά στο λεωφορείο της επιστροφής.

 

Και για όσους δεν αρνούνται να το πιστέψουν, έρωτας είναι να θέλεις να κάνεις το μάθημα, να θέλεις να την κοιτάζεις και να θέλεις να της μιλάς χωρίς να ξέρεις γιατί. Μόνο και μόνο γιατί νιώθεις σφίξιμο στο στομάχι και τα μάγουλα σου κοκκινίζουν όταν μιλάει στη διπλανή σου και στέκεται δίπλα σου και τη μυρίζεις, και είναι τόσο θεϊκή αυτή η αίσθηση που θέλεις να τη ζεις και να την ξαναζείς.