Τι είναι εξάρτηση;

Δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος όταν υπάρχει διαφωνία επί του ορισμού. Τι νόημα έχει η κουβέντα για το οτιδήποτε αν δεν υπάρχει κοινή κατανόηση και συμφωνία στο σε τι πράγμα αναφερόμαστε;

 

@Arioch
Συμφωνώ.

@espimain
Το ανέφερα πιο πάνω.

 

Τα λιοντάρια, όπως και οι γάτες και τα αιλουροειδή είναι 90% σαρκοφάγα.

Σωστή η παρατήρηση για την ωριμότητα. Ωστόσο εγώ δεν μίλησα για την πλήρη κατάρριψη.

Και τι είναι το 1 δευτερόλεπτο;

Αυτό ακριβώς λέω  
Ότι χάριν στις συμβάσεις μπορούμε και συνεννοούμαστε.

 

 
αυτό το 90% όμως δεν είναι απόλυτο ποσοστό;

Είναι κλάσματα ενωμένα που μας κάνουν ένα δευτερόλεπτο 

ναι...και για να γίνει μια σύμβαση χρειάζονται κάποια απόλυτα στοιχεία,αλλιώς δε θα κλείσει ποτέ...

 

Τσου   Του λείπουν 10  

Και πάλι... Τι είναι το κλάσμα;
Δεν παίζω την κολοκύθια, θέλω να καταλήξω στο παρακάτω...

Όπως είπα και παραπάνω, το απόλυτο ΔΕΝ είναι ανύπαρκτο. Είναι, ωστόσο, νοητική κατασκευή, όχι φυσική οντότητα/πραγματικότητα  
Ως άνθρωποι το έχουμε ανάγκη, για αυτό το φτιάξαμε και καλώς.
Εκεί που "ενίσταμαι" είναι στο να μας καταδυναστεύει  

 

"Ο κόσμος θα σου βάλει ένα αγκίστρι στο στόμα. Θα πας να κυνηγήσεις το ηλιοβασίλεμα, περίμενε και θα δεις... και αν ποτέ γυρίσεις στο χωριό σου, δεν θα σε χωρά" - Robert Jordan, The Wheel of Time, Book 1: The Eye of the World

 

Δεν τίθεται θέμα διαλόγου με σκοπό ένα χ,ψ ζητούμενο, οποιοδήποτε...
Νήματα που στην ουσία έχουν ολοκληρωθεί με κρυστάλλινες τοποθετήσεις και επεξηγήσεις και αναλύσεις και απ' όλα, συνεχίζονται στο διηνεκές λόγω της προσωπικής ανάγκης να "κουμπώσουν" πράματα στην αντίληψη των ατόμων που τα συνεχίζουν είτε λόγω αδυναμίας κατανόησης των γραφομένων είτε λόγω στοιχειώδους αδυναμίας αντίληψης του γενικότερου περιβάλλοντος στο σύνολό του με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δηλ. ακατάσχετο μπλα μπλα στον βρόντο...
Το φαινόμενο παρατηρείται από την λαϊκή αγορά έως το Κοινοβούλιο και από κουβέντα για καλλυντικά ή αμάξ(ι)α έως τση λοιμωξιολόγοι, που είναι και της μοδός και εμπίπτει στην διαχείριση των "βαριδιών" ατομικά ή συλλογικά ή και τα δυο...

 

Το απόλυτο δεν ισούται απαραίτητα με το άρτιο,το τέλειο,το ολοκληρωμένο.Είναι απλώς κάτι ακέραιο του οποίου η βάση δεν αλλάζει ποτέ,εφόσον το 90% παραμένει σταθερό,είναι κάτι απόλυτο.

Ε ας πηδήξουμε αυτό το στάδιο να πάμε στο ψητό το παρακάτω  Ποιο είναι;

Πως μπορείς να είσαι σίγουρη ότι είναι νοητική κατασκευή; είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε;
Γιατί "ενίστασαι" στην περίπτωση να καταδυναστεύει; το αβέβαιο/ακαθόριστο είναι που συνήθως ταλαιπωρεί,όχι το απόλυτο...

 

Ό.ε.δ...

 

Ακέραιο, ολοκληρωμένο, άρτιο είναι περίπου συνώνυμα.
Έχω την υποψία ότι κάτι άλλο έχεις στο μυαλό σου ως "απόλυτο" αλλά δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι. Ίσως τότε να απαντούσα πιο to the point σε αυτό που σκέφτεσαι.  

Αντιστρέφω το ερώτημα σε "πώς μπορείς να είσαι σίγουρη ότι δεν είναι νοητική κατασκευή"   Αν μιλάμε για πίστη/πεποίθηση τότε είναι εξίσου αποδέκτες και απορριπτέες και οι δύο "θέσεις".
Το αβέβαιο/ακαθόριστο προκύπτει ως τέτοιο από την σύγκριση του με το απόλυτο. Αλλιώς, όταν αποδεχτούμε ότι τίποτα δεν είναι αμιγές, ότι δεν ορίζουμε τα πάντα, ότι η ζωή δεν έχει εργαστηριακές συνθήκες, ότι υπάρχει κάτι που λέγεται τύχη και λοιπές διαπιστώσεις της "ενήλικης ζωής", ο βίος γίνεται πιο... βιώσιμος  
Και μειώνονται και οι εξαρτήσεις για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα  

 

My point exactly

Συμφωνώ πολύ με την πρώτη πρόταση και με τα υπόλοιπα,έκτος απ' το ότι "τίποτα δεν είναι αμιγές"...
Πως μειώνονται όμως οι εξαρτήσεις με την παραδοχή αυτών; Το αντίθετο θα έλεγα...
Οι εξαρτήσεις μειώνονται με απόλυτο τρόπο μόνο.Δεν είναι να αφήνονται στην τύχη.Ορίζεις στόχο και πλάνο.Εκτός αν εννοούσες ότι μειώνονται ως προς την δημιουργία τους κι όχι με την έννοια ελάττωσης εθισμού.Ακόμη κι έτσι,θα ήθελα ανάλυση