Τι ειναι για μενα ο υπο ανδρας

Εαν υπάρχει ανάγκη συμβολαίου για την κάλυψη εκάστου, τότε κάπου το πράγμα χωλαίνει. Μίλησα για αυθόρμητες πράξεις εκατέρωθεν, όχι προσυμφωνημένες λεκτικές δεσμεύσεις.

Ναι, εφόσον νιώθει/ θέλει να είναι υποτακτικός της. Νομίζω πως και η ίδια ξεκίνησε την αναφορά της, περιγράφοντας "τι είναι ο υποτακτικός" για την ίδια.
Δεν αναφέρθηκα στην φροντίδα ως "βραβείο της καλής της διαγωγής". Επι λέξει είπα πως δεν βρίσκω λόγο να μην την φροντίσει με τον δικό Του τρόπο, όταν δέχεται εμπράκτως την δική της διάθεση να Τον ικανοποιήσει.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι γιατί ο αυθορμητισμός του "τι πρέπει να συμβαίνει" να εστιάζεται μονόπλευρα... ιδίως όταν μιλάμε για σεβασμό προσωπικότητας και "πρέπει" συμπεριφοράς "ανεξαρτήτως status".

Υ.Γ. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν το στοιχείο διάδρασης, δεν είναι "αποστειρωμένες σναντήσεις μονάδων" . Λειτουργούν σαν ένας χορός... tango ίσως...  

 

So did I. Δεν έπιασες την ειρωνία.

Με μπερδεύεις. Απ' τη μια μιλάς για υποτακτικό άντρα κι απ' την άλλη γράφεις το "του" με κεφαλαίο Τ. Τελικά μιλάς για άτομα υποτακτικού status ή όλων των status;

Σχετικά με αυτό που έκανα bold στο κείμενο σου: Αυτό ακριβώς εννοώ με όσα ανέφερα στο quote που απαντάς.

 

Η αναφορά μου στο κεφαλαίο γράμμα προέρχεται από την συλλήβδην θεώρηση πως "όλοι ανεξαρτήτως status" πρέπει να συμπεριφέρονται έτσι. Αναφέρθηκα δε, τόσο σε υπό όσο και σε Κυρίαρχους.

Η συμπεριφορά κάποιου εξαρτάται από δυο δυναμικά: από το τι θέλει (είτε να δώσει, είτε να πάρει) και από το τι του βγάζει (ως έμπνευση; ) το πρόσωπο που τον ενδιαφέρει. Πολλές φορές γεννιούνται επιθυμίες καινούριες από την τριβή με κάποιο άτομο ή κάποιες άλλες μεταλλάσσονται σε κάτι διαφοροποιημένο. Δεν είναι αμιγώς επικεντρωμένος κάποιος στο "τι θέλει να δώσει ή να πάρει" απλά, ειδάλλως όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις σε μια δεδομένη χρονική περίοδο της ζωής του θα ήταν πανομοιότυπες και χωρίς καμία (διαπροσωπική) αξιακή διαφοροποίηση μέσα του, πράγμα άτοπο (και βαρετό).

 

Στην αρχική σου απάντηση, δηλαδή την παρακάτω, τα διαχωρίζεις όμως. Αν ισχύει τελικά για όλους, τότε γιατί τα διαχωρίζεις;

Για να τελειώνει το θέμα:

Δίνει κάτι κάποιος επειδή ΘΕΛΕΙ να το δώσει κι όχι επειδή περιμένει αντάλλαγμα (ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι, κατ'εμέ).
Η παραπάνω περιγραφή σου είναι κάπως "όπου φυσάει ο άνεμος πάω". Δεν έχω και ούτε θέλω να έχω χαμαιλεοντικές τάσεις και δεν θα ήθελα ούτε το άτομο που είναι μαζί μου να έχει τέτοια συμπεριφορά. Προτιμώ να δίνω/παίρνω το αυθόρμητο (γιατί αυτό είναι και το πιο ειλικρινές) και όχι αυτό που ο άλλος θέλει/περιμένει και, σε πολλές περιπτώσεις, απαιτεί.

 

Εξετάζω κατά περίπτωση, αποδεικνύοντας ότι δεν ισχύει ως νόρμα συμπεριφοράς αυτό που ανέφερες ως "πρέπει να συμπεριφέρεται καθένας ανεξαρτήτως status". Δεν θυμάμαι πουθενά να συμφώνησα με την φράση σου αυτή εξάλλου. Επιπλέον, ανέπτυξα συνοπτικά το "γιατί" εμφανίζεται μια συμπεριφορά από έναν άνθρωπο προς έναν άλλο, δεν αποδέχθηκα την "κομματική γραμμή" πως ανεξαρτήτως status όλοι έτσι πρέπει/ οφείλουν να συμπεριφέρονται.

Το "θέλει και δίνει" αποκλείει a priori κάθε καλούπι τύπου "πρέπει να ισχύει" ως συμπεριφορά που ανέφερες στο quote σου στην SMArt Lady.

Υ.Γ. Πουθενά δεν μίλησα για ανταλλάγματα, καυτηρίασα όμως την μονόπλευρη θεώρησή σου για την ανδρική συμπεριφορά (όπου και απάντηση επί της ουσίας δεν πήρα). Θα μπορούσες να πεις πως όλες οι γυναίκες ανεξαρτήτως status θα έπρεπε να συμπεριφέρονται κατ' αναλογία; 'Η αυτό ισχύει μόνο για τον ανδρικό πληθυσμό;

Χαμαιλεοντική συμπεριφορά είναι να αλλάζουν διαρκώς όλες οι επιθυμίες κάποιου, ανάλογα με τον περίγυρό του, όχι ορισμένες όπως ανέφερα. Εκτός αν αναφέρεσαι σε αγκυλωμένους ανθρώπους.
Δεν είναι χαμαιλεοντική συμπεριφορά το να σου προκύψει αυθόρμητα μια επιθυμία, εμπνευσμένη από κάποιον άλλο (είτε την συμπεριφορά του είτε την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του). Είναι δικό σου κομμάτι και προέρχεται από εσένα. Ο ζωγράφος όταν καλλιτεχνεί έχει την έμπνευση του από κάτι που είδε/ αισθάνθηκε, η αποτύπωσή του όμως στον καμβά γίνεται με την ολότελα δική του τεχνική.

Το να δίνεις αυθόρμητα είναι ανθρώπινο και ειλικρινές, το να μην δίνεις κάτι που ο άλλος θέλει/ περιμένει/ απαιτεί - εφόσον είναι στις δυνατότητές σου - συμβολίζει και το κατά πόσο θέλεις να το δώσεις (σύμφωνα με την παραπάνω υπογραμμισμένη φράση).

 

Είπα εγώ ότι ισχύει; Ίσα ίσα που το "θα έπρεπε" δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν είναι έτσι.

Το "πρέπει" το είπα ως "θα το προτιμούσα αν". Προσωπικά μιλούσα. Δεν βάζω το μαχαίρι στο λαιμό κανενός. Απλά επιλέγω απ΄τη μάζα αυτό που με ευχαριστεί.
Όσον αφορά τις γυναίκες δεν ξέρω και δεν με αφορά. Αν εσένα σε ευχαριστεί να έχει η γυναίκα μία άλφα συμπεριφορά, αυτό είναι δικαίωμα σου, όπως είναι και δικό μου το αντίστοιχο.

Δε είμαι καλλιτέχνης και δεν μπορώ να απαντήσω ως αυτό. Δεν με εμπνέεουν άτομα. Με εμπνέει η διάθεσή μου, η οποία επηρρεάζεται από χίλια δυό πράγματα (και τα οποία στην πλειοψηφία δεν έχουν να κάνουν με το εκάστοτε άτομο).

"Δυνατότητες" που κρίνει ποιός ότι υπάρχουν; Αυτός που (δεν) τις έχει ή αυτός που τις ζητάει;  
Θέλω =/ μπορώ/πράττω (για χίλιους λόγους, διαφορετικούς από το "έλλειψη επιθυμίας").
Τώρα, αν εσύ καταφέρνεις και κάνεις πάαααααααααααντα αυτά που θες, μεγειά σου με χαρά σου. Δεν είναι όλοι έτσι.

 

Ο καθένας άνθρωπος έχει στο μυαλό του ένα υποκειμενικό μοντέλο ανθρώπου που θα ήθελε ή έχει δίπλα του και με αυτό είναι καλυμμένος.
Ένας άνδρας πιστεύω πως καλύπτει μια γυναίκα με Κυριαρχικές τάσεις κτλ κτλ όταν ποτέ δεν ξεχνά να φέρεται ως gentleman συνοδεύοντας πρώτα μια Γυναίκα και μετά όλα τα άλλα.
Δεν ξέρω αν τα παραμύθια γίνονται πραγματικότητα, δεν γνωρίζω αν ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να κάνει αυτά που νομίζει , πιστεύω όμως, πως η αξία της προσπάθειας παίζει πρωταρχικό ρόλο σε κάθε τι, ίσως τότε να συνωμοτήσουν οι πάντες ώστε το επιθυμητό αποτέλεσμα για τον κάθε ένα από εμάς, να γίνει αληθινή ζωή.

 

Αν η κάθε κυρία της διπλανής πόρτας καθόλα μέτριου επιπέδου, μπορούσε να αναλάβει ένα σκλάβο και να τον μετατρέψει στον τέλειο άνδρα κατά Cosmopolitan, δεν θα υπήρχαν μοναχικοί υποτακτικοί άνδρες. Η διαφοροποίηση μεταξύ ευγένειας και δουλοπρέπειας, καλών τρόπων και τήρησης προσυμφωνημένου πρωτοκόλλου, φροντίδας και παροχής υπηρεσίας, είναι θεμελιώδης, και καλό είναι οι κυρίες να έχουν την ψυχραιμία να κατανοήσουν πως ένας σύντροφος με κοινωνική μόρφωση δεν είναι ένα και το αυτό με έναν σκλάβο που τηρεί πιστά τις οδηγίες ενός βιβλίου περί savoir vivre και αυτό σε βάθος χρόνου επιβεβαιώνεται.

 

Σε καταλαβαίνω lara[E-p]. Στο διάβα Μου, ευτυχώς για Μένα σπάνια, συναντώ και αυτούς που εσύ και κάποιες άλλες επιθυμείτε… Τους άλλου τύπου άντρες από αυτό που περιέγραψα, τους λέω αγροίκους και άξεστους…
Ευτυχώς που Μ/μας συναρπάζουν οι διαφορετικού τύπου άντρες και ευτυχώς για Ο/όλες έχει ο μπαχτσές!!

Zinnia Μου συμπτωματικά και ο μπαμπάς Μου όσο τον θυμάμαι, έτσι είναι…Χρόνια τώρα λέω ότι είναι υποτακτικός. Επειδή αυτό το καλούπι μετά τον πατέρα Μου δεν έσπασε, έχω ανακαλύψει ότι κυκλοφορούν πολλοί σαν και αυτόν ανάμεσα Μας. Άρα υπάρχουν αναπνέουν και ζουν σαν κανονικοί άνθρωποι, με απώτερο σκοπό τους να υπηρετούν τις επιθυμίες της Αφέντρας και Κυρίας τους. Σε πληροφορώ επειδή τυγχάνει να συναναστρέφομαι με κάποιους από αυτούς τους παράξενους και σπάνιους φυσικά ανθρώπους, σου επιβεβαιώνω ότι είναι ευτυχισμένοι με την γενναιόδωρη προσφορά των συναισθημάτων τους, όταν αυτά φυσικά έχουν αντίκρισμα….(Δεν είναι ηλίθιοι και χωρίς κρίση άνθρωποι)
Αν τώρα για σένα (και για άλλους) ισχύει αυτό :

Τότε θα σου πω ότι δεν είσαι και δεν θα γίνεις ποτέ μια καλή Μistress… (προς Θεού, δεν στο λέω για να σε θίξω)  
Ο λόγος είναι ότι αυτό που εσύ θεωρείς πρωτίστης σημασίας σε σχέση με το sex, για ένα υποτακτικό, είναι δευτερευούσης σημασίας….άρα και το κερασάκι στην τούρτα του…. Για να φτάσει κάποιος υποτακτικός να παραδοθεί στο sex…θα πρέπει να έχει πρωτίστως κατακτηθεί το μυαλό του.

Αν στις ιδιαίτερες στιγμές ενός τέτοιου ζευγαριού, η Κυρία παίζει και τον ρόλο της μαμάς ή της νοσοκόμας ή της καθηγήτριας ενός άντρα…αυτό δεν αλλάζει κανένα σκηνικό.

 

Syrah, επειδή δεν διαβάζω cosmopolitan και έτσι δεν μπορώ να κατανοήσω την λογική του μηνιαίου αυτού περιοδικού, θα μπορούσες να εξηγήσεις βάση της τοποθέτησης σου τι εστί “να τον μετατρέψει στον τέλειο άνδρα κατά Cosmopolitan”?

 

Δεν το κατάλαβα αυτό?
Έχω δει αρκετές Κυρίες στην διπλανή Μου πόρτα, στο διπλα τραπέζι της ταβέρνας που τρώω, αλλά και στην λαϊκή αγορά (άρα αγνώστου επιπέδου(?)), που κατευθύνουν τα αρσενικά (τους)
Η Εξουσία που ασκούν, αφορά αυτά τα ίδια αρσενικά άτομα που τους απευθύνονται και όχι την γενικότερη Κυριαρχία τους πάνω σε ολόκληρο τον πλανήτη Γη και σε ότι κινείτε πάνω σε αυτόν. Δεν αντιλαμβάνομαι λοιπόν, γιατί δεν θα μπορούσε να είναι Κυριαρχική μια οποιαδήποτε Κυρία, και τι σχέση έχουν σε αυτήν την περίπτωση, τα κοινωνικά επίπεδα, τα επίπεδα γνώσεων και συμπεριφορών.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η κυριαρχία, δεν είναι κανένα μυστικό, που κατέχουν οι πανεπιστημιακού επιπέδου Κυρίες. Η Κυριαρχία είναι χαρακτηριστικό που το έχει κάποιος και απλά το καλλιεργεί μέσα του, με την εμπειρία και τις γνώσεις της ίδια της ζωής, όπως επίσης το ίδιο ισχύει και για την υποτακτικότητα. Δεν υπάρχει κανένα Πανεπιστήμιο να μοιράζει πτυχία!

 

Λυπάμαι πολύ που σας στεναχωρώ, μα ο χαζοχαρούμενος κόσμος της μαδάμ Μπιτσι Τζόουνς δεν έχει σχέση με τον πραγματικό.

Αλλά, όταν χτυπάει η μοναξιά στο κρανίο, αδυνατείς να το αντιληφθείς.

Όπως καταλαβαίνετε τα 'χω πάρει κρανίο που επέστρεψα από την Μονεμβασιά.

Συγχωρέστε με λοιπόν γι' αυτό το «άι σιχτίρ» προς την μαδάμ Τζόουνς και στις όμοιες της.
Το λαίφστάιλ είναι εδώ...το λάιφ είναι αλλού...