Τι 'ν' αυτό που το λένε ισχύ

Αντιλαμβάνομαι την ισχύ σαν αίσθηση.

Νιώθεις την ισχύ ως τη δύναμη που ασκείται και επιβάλλεται επάνω σου. Γραπώνει και δημιουργεί επιθυμία να υπακούσεις. Η ισχύς έχει περισσότερο την έννοια της επιβολής και η αναγνώριση της ισχύς έχει περισσότερο την έννοια της αποδοχής.

Μπορείς δηλαδή να αναγνωρίσεις με την έννοια της εκτίμησης, μια δύναμη (Κυριαρχικά στοιχεία, προτερήματα, χαρίσματα κτλ) σε θεωρητικό επίπεδο χωρίς να έχει κάποια ισχύ πάνω σου.

Η ισχύ Κ/υ όμως χρειάζεται συμβατό πεδίο για να πραγματωθεί.

Η κατίσχυση, νομίζω, είναι η ισχύς που διαπέρασε και νίκησε όλες τις (εσωτερικές) μάχες και αντιστάσεις.. έως τώρα. Επικρατεί και δημιουργεί την ανάγκη να υποταχθείς.

Υπάρχει μια προσωπικότητα Κ που έχει αυτήν την ισχύ επάνω σου. Πρόκειται για ένα σύνολο χαρακτηριστικών που παράγει μια γραμμή Ισχύος σε ένα άλλο σύνολο χαρακτηριστικών που είναι η συμβατή προσωπικότητα υ, διαπερνά «εισβάλει» κυριαρχεί και ελέγχει σταδιακά όλο και περισσότερο, σε όλο και περισσότερα επίπεδα- εκτείνεται.

 

Δεν είχα δει αυτή την ερώτηση. Με ορισμό της ισχύος ως αντίληψη του potency του άλλου -και να με συμπαθάτε αλλά τα μεταφυσικά/υπερβατικά μου κάθονται στο στομάχι- η ισχύς από μόνη της δεν αρκεί για το M/D/s, θα πρέπει να υπάρχει θέληση να διοχετευτεί. Εννοώ ακόμα και αν είναι εφικτό να υπάρξει κατίσχυση από την παρουσία του άλλου και μόνο, τι να το κάνεις αν ο άλλος δεν το ξέρει ή δεν ενδιαφέρεται;

 

Κάπως παρεμφερής είναι και η δική μου θεώρηση, αν και λιγότερο επεξεργασμένη: η ισχύς του, η διαπιστωμένη ικανότητα να με έχει μόνιμα από κάτω, απλά με κρατάει εκεί, για οποιαδήποτε χρήση. Προσωπικά μου αρκεί αυτό.  

Αυτό, μαζί με το επόμενο:

μου γεννάει απορίες. Αν κατάλαβα καλά, θεωρείς (εγώ σίγουρα) ότι μπορεί κάποιος να αναγνώσει σε τρίτους μια μορφή ισχύος, ή δείγμα αυτής, που όμως δεν τον γραπώνει, ως ασύμβατη (μη αναζητούμενη) άρα ανεπαρκή;
Επίσης: σωστά διαβάζω ότι εν τέλει για σένα η κατίσχυση, ως αναγνώριση της πλήρους ισχύος και παράδοση ελέγχου, χρειάζεται κοινή αντίληψη;
Έχει κάποια σχέση αυτό με την αναγνώριση της ισχύος για την οποία μιλάω στο εναρκτήριο ποστ, ή απλά όταν υπάρχει η ισχύς γίνεται αυτόματα το κλικ, το κούμπωμα;
Και ένα τελευταίο ερώτημα: με ίδιο ορισμό για το τι είναι ισχύς σκέφτεσαι ίδια αντίληψη περί της Ισχύος ή παραπληρωματικές αντιλήψεις που ως τέτοιες παράγουν συμβατότητα;

Σ' ευχαριστώ!

(μπορεί να τα μπέρδεψα όλα, have mercy)

 

Καταρχήν, πολύ καλό το θέμα  
Επίσης, πολύ ενδιαφέρουσες οι ερωτήσεις! Δεν τα έχω σκεφτεί όλα, ξεκινώ να απαντώ και αν κάπου φαίνονται μπουρδουκλωμένα, να επανέλθω και να ξαναπροσπαθήσω ευχαρίστως  

Ναι, αυτό!
Πιθανόν έχει να κάνει με το πόσο (και αν βέβαια) καθολική είναι η ισχύς που έχει γνωρίσει κάποιος στην ζωή του. Αν η εμπειρία του στο θέμα είναι σε πολύ αρχικό στάδιο, νομίζω ότι μπορεί να τον γραπώσουν και μικρότερα/πιο αποσπασματικά δείγματα ισχύος.

Ναι. Δεν ξέρω αν μπορεί να λειτουργήσει αλλιώς. Τουλάχιστον για την πλήρη παράδοση.

Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι κάτι αυτόματο. Ούτε άπαξ.
Μόνον η έλξη είναι κλικ. Αλλά δεν οδηγεί αναγκαία σε συνέχεια/συσχέτιση/σχέση.

Θα έλεγα μια ελάχιστη κοινή βάση.
Να μιλάμε έναν κοινό κώδικα/γλώσσα, ακόμη κι αν εγώ είμαι nursery κι ο άλλος έχει Proficiency.
Αν δεν συμβαίνει αυτό είναι σαν ο ένας να μιλά Κινέζικα και ο άλλος Γαλλικά (και μάλιστα από το τηλέφωνο, να μην υπάρχει body language). Δεν θα συνεννοηθούμε ποτέ.
Άπαξ όμως και υπάρχει η ελάχιστη βάση, τότε ο Ισχυρός θα χτίσει ολόκληρο νέο οικοδόμημα για τον ακόλουθο.

 

Και ακόμα παραπέρα, μπορεί να υπάρχει απλά μια ισχύ χωρίς να «διοχετεύεται» κάπου? Η ανίσχυρη ισχύ του Κ?
Μπορεί να συμβεί η κατίσχυση χωρίς να έχει πάρει χαμπάρι κανείς? Τι σημαίνει κατίσχυση μόνο με «παρουσία»?

Νομίζω πως η ισχύς υπάρχει μόνο αν συνδέει τις 2 θέσεις. Αν δεν υπάρχει αναγνώριση, όχι μόνο δεν αρκεί, δεν υπάρχει ισχύ.

Η επιβολή δεν είναι επιβολή αν δεν επιβάλλει, είναι κάτι άλλο.
Ο έλεγχος δεν είναι έλεγχος αν δεν ελέγχει, είναι κάτι άλλο.

Δεν βλέπω πως μπορούμε να μιλάμε για επάρκεια ή ανεπάρκεια ισχύος. Πραγματώνεται ή όχι. Αλλά και πάλι η ισχύ πρέπει να προσδιορίζει, να «μεταφέρει» κάτι. Χρειάζεται ένας στόχος και ένας σκοπός που να έχει ισχύ. Και μου δίνεις την ευκαιρία να το πω και αυτό γιατί στο προηγούμενο μου ποστ το θεώρησα δεδομένο και παρέλειψα να διευκρινίσω.

Την υποταγή την επιβάλει η Κυριαρχία. Κυριαρχία σημαίνει ένα σύνολο πράξεων – δράσεων - επιδράσεων με ισχύ. Την υποταγή δεν την επιβάλει μια ισχύς σκέτη αόριστη, ακαθόριστη που απλά «υπάρχει και αιωρείται».

Στις περισσότερες συζητήσεις μιλάμε για έλεγχο και επιβολή χωρίς να αναφερόμαστε στην ισχύ γιατί είναι αυτονόητο ότι υπάρχει από την στιγμή που τα υ λαμβάνουν- βιώνουν τον έλεγχο και την επιβολή ως ισχύ.

Στέκομαι και το παίζω «ισχυρός» χωρίς να έχω ισχύ κάπου και σε κάτι, σημαίνει στόμφος. Θέλω να θέσω αυτόν τον διαχωρισμό, γιατί υπάρχει και αυτό το είδος «Κ» παγόνι που στέκεται και απαιτεί την υποταγή και νιώθει ισχυρός μόνο και μόνο επειδή φόρεσε την ταμπέλα Κυρίαρχος. « Αν δεν νιώσεις δέος με την ταμπελάρα μου δεν είσαι πραγματική υποτακτική.» Μου θυμίζει τα dick pic που στέλνουν οι κάγκουρες με την ελπίδα ότι θα χύσεις ποτάμια απλά στην θέαση της φωτό μιας πούτσας .

Ο στόμφος δεν υποτάσσει.

 

 

Μέσα στο bdsm όχι.
Εκτός νομίζω πως ναι αλλά not my cup of tea.

 

Δεν ξέρω αν είναι εφικτό αλλά το βλέπω κάπως έτσι: Μιλάει για καιρό ο Α με το Β, ο Β ζητάει να τον αναλάβει ο Α γιατί αναγνωρίζει πάνω του ότι έχει αυτό το potency και ο Α δεν ενδιαφέρεται γιατί ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός του.

Κατά τα άλλα για μένα όντως χρειάζονται δύο, ο ένας να έχει αυτό που ο άλλος θα το αναγνωρίσει ως potency.

I couldn't agree more κι εδώ είναι που συνήθως την πατάνε οι άπειροι και επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, συνήθως ακολουθεί Σ/Κ

 

Ή αύρα έχει και κυριολεκτική έννοια. Υπάρχουν αυτοί που την βλέπουν και υπάρχουν και μηχανήματα που την αποτυπώνουν. Η αύρα μας έχει χρώμα και μια "καθαρή", λαμπερή, δυνατή αύρα είναι αυτό που οι άνθρωποι ψάχνουν σε έναν "ηγέτη", σε κάθε είδους ηγέτη, κάποιον που αναλαμβάνει να ηγείται. Η ισχυρή αύρα είναι ένα καλό σημάδι ισχύος, ακόμη κι αν ο άλλος δεν το γνωρίζει.
Υπάρχουν άνθρωποι που με διάφορες τεχνικές, σαμάνικες και όχι μόνο, προσπαθούν να δυναμώσουν την αύρα τους, με σκοπό να προσελκύσουν άλλους ανθρώπους.
Κατά κάποιον τρόπο, έτσι λειτουργούν και οι Κ, με σκοπό να τους αναγνωρίζουν οι άλλοι τα "κυριαρχικά" τους χαρακτηριστικά.
Κι όσοι βδελύσσονται την "μαγεία", πάλι προσπαθούν να την κατακτήσουν, ωστόσο αν ο βασιλιάς είναι γυμνός, θα φανεί, και μάλιστα πολύ γρήγορα. Μερικές φορές αρκεί να κοιτάξεις προσεκτικά τον άλλον μια φορά και να καταλάβεις...

 

με κοντομάνικες, πώς τις λένε, τεχνικές, και με προσπάθειες, κάνεις μόνον παιγνίδι. ή αυτοερωτίζεσαι.

 

Πιστεύω πως η ισχύς, όταν υπάρχει, αναγνωρίζεται.
Η κατίσχυση ωστόσο μπορεί να αποφευχθεί, αν ο φέρων την ισχύ δεν ενδιαφέρεται να κατισχύσει σε σένα ή αν η λογική σου σου επιτάσσει να μην πλησιάσεις αυτό το άτομο, χωρίς να αναιρείται όμως η αναγνώριση πως αυτό το άτομο φέρει την ισχύ.

 

Για μένα η ισχύς είναι η συνισταμένη πολλών άλλων συνιστωσων τις οποίες μετά την υποταγή ψηλαφιζω. Αυτό που έρχεται κατά πάνω μου και βιωνω είναι τη τελική συνισταμένη τους. " Αυτό οδηγεί στη μόνη αναμέτρηση που υπάρχει, εσωτερική, εμένα με τον εαυτό μου. Αυτός, φρονω, παρακολουθεί όλο αυτό, ίσως και να το απολαμβάνει, ίσως και να γνωρίζει πριν από εμένα την κατάληξη της εσωτερικής αναμέτρησης. Βγαίνει νικητής Αυτός και ας μην ήταν ποτέ στην αναμέτρηση. Από εκεί και πέρα, ό,τι και να μπει απέναντι πάντα νικητής είναι Αυτός. Με συνοπτικές διαδικασίες. "Δι’ αλλήλων σώζεσθαι". Και είναι ισχυρό. Ισχύς.

Η ισχύς από μόνη της θαρρώ δεν επιφέρει κατισχυση, χρειάζεται και η συμβατότητα η ικανότητα του Κ να στρέψει την ισχύ στο υ έτσι ώστε να υπάρξει κατισχυση και υποταγή σε ένα πλαίσιο αλληλεπιδρασης.

 

Πώς προκύπτει η επιθυμία πριν την εκδήλωση της ισχύος; Τι την κινητοποιεί; Είναι η επιθυμία αυτοτελής, ή γεννάται σε συνάρτηση με το έτερο δεδομένο, το "μύρισμα" της υποτακτικότητας;
Επιπλέον, θεωρείτε πως μια προσπάθεια λόγω σκέτης επιθυμίας, χωρίς υποτακτικότητα από την άλλη μεριά, μπορεί να παράξει κατίσχυση;

Αυτό προσπάθησα να περιγράψω στην αρχική μου περιγραφή, αλλά από την άλλη μεριά: την αναζήτηση και το "μύρισμα" ενός δυνάμει ταιριάσματος, με ανοίγματα και προσφορά "πατημάτων".
Στην θεώρησή σας, νομίζετε πως τα υποτακτικά εστιάζουν σ' αυτήν την λειτουργία, "μυρίζοντας" κυριαρχικότητα στον απέναντι, ως διεργασία παραπληρωματική εκείνης των κυριαρχικών, η οποία και παράγει την "μυρωδιά" της υποτακτικότητας;

Θεωρείτε ότι πάντα η ισχύς είναι ολόκληρη και μόνο επιθυμία μαζί με (ή ίσως και χωρίς; ) "μύρισμα υποτακτικότητας";
Ρωτάω, γιατί αυτά που αναφέρετε ως "δεδομένα" μου φαίνονται σημαντικά ως προϋποθέσεις (για μένα μάλιστα εκατέρωθεν) για μια αμοιβαία αναζήτηση και ενδεχόμενη κατίσχυση, αλλά δεν μου φαίνεται πως επιφέρουν σε κάθε περίπτωση κατίσχυση, από μόνα τους.

Νομίζω πως η αναγνώριση της κατίσχυσης είναι όχι μόνο δεδομένη, αλλά αυτονόητη, για οποιονδήποτε κυριαρχικό, μια και η ισχύς επέφερε την υποταγή, με ή χωρίς φόβο.
Μήπως εννοείτε την αναγνώριση της ισχύος, ή κάτι άλλο που μου διαφεύγει;

Αυτά προς το παρόν. Σας ευχαριστώ