Τι 'ν' αυτό που το λένε ισχύ

Kατ’ εμέ το κίνητρο για την επίδειξη(προτιμώ τον όρο) ισχύος είναι η ερωτική επιθυμία, η οποία πρωτογενώς θεωρώ ότι προηγείται-έστω ελάχιστα- χρονικά του μυρίσματος της υποτακτικότητας.
Ο κυριαρχικός δεν έχει άλλο τρόπο προσέγγισης-αλληλεπίδρασης από την επίδειξη ισχύος, αμέσως μετά την έναρξη της οποίας ξεκινά και η ανίχνευση του απέναντι.
Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να προηγηθεί η ανίχνευση και να ακολουθήσει η επίδειξη ισχύος, αλλά τις περισσότερες φορές οι Κυρίαρχοι λειτουργούν-σε πολύ αρχικό στάδιο-ενστικτώδικα, σχεδόν αντανακλαστικά.
Εάν δεν μυρίσει υποτακτικότητα (ή)και δεν διακρίνει τα επιθυμητά πατήματα και ταιριάσματα τότε συνήθως η επίδειξη σταματά αν μη τι άλλο λόγω οικονομίας χρόνου και δυνάμεων. Πλην ίσως κάποιων περιπτώσεων κατά τις οποίες συνεχίζει ακροθιγώς και ανάλαφρα την αναμέτρηση(πια) just for the fun of it σαν καλός sportsman και βεβαίως όχι μετ' επιτάσεως, χτυπώντας το κεφάλι του σε τοίχο σαν στόκος όπως διόλου σπάνια βλέπουμε να συμβαίνει.
Δεν αποκλείεται αυτή η αναμέτρηση να οδηγήσει σε κάποιου είδους κατίσχυση(αναγνωρίσιμη μεν, αδιάφορη δε) αλλά όντας «άσφαιρη»-μη καυλωτική εκατέρωθεν, δεν μπορεί να οδηγήσει σε επιβολή Κυριαρχίας.

Σίγουρα τα συνειδητοποιημένα, με όρθιες κεραίες υποτακτικά εστιάζουν σε αυτή τη λειτουργία, αλλά αυτή η εστίαση-ανταπόκριση, η πιο έντονη τελικά μυρωδιά, για τους Κυριαρχικούς λειτουργεί σε δεύτερο χρόνο ως επίρρωση-επιβεβαίωση της ομαλής πορείας και της ορθής αρχικής ανάγνωσης.
Θα έλεγα πως τουλάχιστον αρχικά δεν τους είναι απαραίτητη διότι-για να χρησιμοποιήσω μια φράση που γράφτηκε στο νήμα-είναι μαθημένοι να δημιουργούν, να αναπτύσσουν την ενδεχόμενα κατάλληλη αντιληπτική ικανότητα, αναζητώντας τους κατάλληλους υποδοχείς στους οποίους θα εστιάσουν, θα στοχεύσουν και θα ερεθίσουν.

Είναι απαραίτητες προυποθέσεις. Από την στιγμή που για τον Κυρίαρχο γίνουν δεδομένα, θεωρώ την κατίσχυση και την ακόλουθη επιβολή Κυριαρχίας αναπόφευκτη.

Κάποιες φορές η επιγραμματικότητα οδηγεί στη ασάφεια, οπότε επαναδιατυπώνω περιφραστικά και εν τέλει συμπερασματικά:

Για κάποιους Κυρίαρχους η αναγνώριση της κατίσχυσης τους από την υ πλευρά από τη στιγμή που θα τη θελήσουν είναι αναπόφευκτη.


Κι εγώ ευχαριστώ για τον διάλογο.

 

Βάσει όσων έχουν γραφτεί ως τώρα, ας μου επιτραπεί μια ερώτηση προς όποιον θέλει να απαντήσει.
Είναι πιθανόν η ισχύ να αναγνωρίζεται με δύο τρόπους;
*Διαισθητικά: Υποτακτικά που αισθάνονται κάποια vibes.
*Ορθολογιστικά: Υποτακτικά που αναγνωρίζουν την ισχύ κατόπιν λογικών αποδείξεων.

 

Πραγματικά νομίζω ότι σε αυτές τις σχέσεις, αν όχι σε όλες χαχα, δεν έχω λειτουργήσει ποτέ μα ποτέ, μα ποτέ ορθολογιστικά.

Αν δεν το νοιωθω, δεν! Δεν πα να πει ο,τι , να δείξει ό,τι αν ισχύει θα το νοιώσω πρώτα. Ίσα ίσα ....

Ορθολογιστικά μάλιστα, δεν θα "έμπλεκα" πουθενά, αν δηλαδή το προσέγγιζα με βάση τη λογική και όχι με την αίσθηση του " είμαι πατημένο κάτω, και τι άλλο να κάνεις;"

 

Μήπως εννοείς αντίληψη ισχύος συνειδητά ή ασυνείδητα;

 

Φοβάμαι μην μπλέξουμε χειρότερα εισάγοντας νέες λέξεις στη συζήτηση, αλλά ναι, κάπως έτσι το εννοώ.

 

Θεωρώ πως η ισχύς μπορεί να αναγνωριστεί και με αυτούς τους δύο τρόπους, αλλά και με άλλους, ή απλώς εκ του αποτελέσματος.
Μάλλον κανένας ως τώρα δεν έχει υποστηρίξει την λειτουργία ορθολογιστικών κριτηρίων.

 

Η ισχύς και η κατίσχυση είναι διαφορετικές καθώς η πρώτη μπορώ να υπάρξει και αυθυπαρκτη.

Ας πούμε ότι είμαστε σε μια παρέα και κουβεντιάζουμε. Η ισχύς κάποιου δεν στοχοποιεί απαραίτητα κάποιο αλλο μέλος. Μπορεί να αναγνωριστεί από κάποια μέλη της παρέας, μπορεί και μόνο από ένα. Ισχύ μπορεί να έχει και ένα άτομο βανιλα. Μπορεί ακόμα και κάποια μέλη κατα μια έννοια να κατισχυθουν αλλά όχι με την μορφη του Κ/υ.

Όταν μιλάμε τώρα για Κ/υ κατάσταση τότε όπως έχει γραφτεί πάει έτσι: Ισχυς
->αναγνώριση (συνειδητά ή ασυνείδητα) -> κατίσχυση. Η κατίσχυση όμως από τη μεριά του Κ είναι συνειδητοποιημένη και στοχοποιημενη.

 

Και αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και περίεργο.

 

Ε... Βασικά εγώ  
Πιθανόν όχι σε αυτό το νήμα ρητά αλλά όπως έχω γράψει στο παρελθόν, ακόμη και από τα πιο απόλυτα, "ψυχρά" ορθολογικά κριτήρια να το εξετάσω καταλήγω σε μια και την αυτή διαπίστωση "Ισχυρός και Ισχυρότερος εμού και Καλύτερος σε όλα".
Μπορεί να ακούγεται ψωνιστικο, το αναγνωρίζω, αλλά για μένα δεν θα είχε νόημα αλλιώς  

 

Γιατί μπορεί να ακούγεται αιθεροβατικό ή my_K_is_better_than_yours...

Ωραία ερώτηση  
Όχι. Γιατί για μένα το οικονομικό και το επαγγελματικό δεν είναι μέτρα ή ενδείκτες Ισχύος.