Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Τα λάθη που έχω κάνει και είναι πολλά. Ελπίζω αύριο να είναι όντως μια άλλη μέρα

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

αμάν βρε Μορφέα...είπα και εγώ μία φορά να κάνω μία σιέστα της προκοπής το μεσημέρι όπως κάνουν εκατομμύρια άνθρωποι. Έτσι για να δω πώς είναι. Και εσύ τώρα με ξέχασες εντελώς όλη νύχτα; μα είναι σωστό τώρα αυτό, για πες μου!!!

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Σκέφτομαι πόσο εγκληματικά εθελοτυφλούν οι οπαδοί του δογματισμού και της απολυτότητας των ιδεών ....

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

σκεφτομαι ποσο βαθια σκληρα βιαια θελω να μπω σε μια ζουμερη υγρη στενη τριπουλα

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Stop all the clocks, cut off the telephone.
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling in the sky the message He is Dead,
Put crêpe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last forever, I was wrong.

The stars are not wanted now; put out every one,
Pack up the moon and dismantle the sun.
Pour away the ocean and sweep up the wood;
For nothing now can ever come to any good.
​

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Να που μπήκα και εγώ στο δρόμο για τα πρώτα -άντα.Άντε να δούμε.

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Είναι ωραία τα άντα, δύσκολα μέν, ωραία δέ. Πολλές αποφάσεις πρέπει να παρθούν, και πολύ συχνά μη συμφέρουσες. Είναι όμως φυσικά, τα χρόνια που μπορείς να κάνεις πράματα που δύσκολα τα κάνεις αργότερα ή μπορούσες να τα κάνεις πριν τα άντα. Και μη ρωτήσει κάνας πονηρός τι.

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Έχω ένα χρόνο ακόμα να χαζολογήσω μέχρι να φτάσω τα τριάντα και να ΄''σοβαρέψω''

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Ωραία, συνέχισε τις μαλακίες για κανά χρόνο ακόμα και μετά να ''σοβαρευτείς'' γιατί έχουμε γεμίσει με μαλάκες.

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Πωλ Βερλαίν - Το οικείο μου όνειρο

Συχνά έχω τούτο το παράξενο και διαπεραστικό όνειρο
μιας γυναίκας άγνωστης που αγαπώ και με αγαπά
και που όμως δεν είναι κάθε φορά ούτε ακριβώς η ίδια
αλλά ούτε και κάποια άλλη, και με αγαπά και με καταλαβαίνει
Γιατί εκείνη με καταλαβαίνει και η καρδιά μου είναι διάφανη
για αυτή μονάχα˙ και τον ιδρώτα του χλωμού προσώπου μου
μονάχα αυτή ξέρει να δροσίζει με το κλάμα της
Να είναι άραγε καστανή, ξανθιά ή κοκκινομάλλα; Δε ξέρω...
......................................................

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

‎"Τότε κοίταξε με και άκου καλά αυτά που θα σου πω! Τον βλέπεις τον ουρανό; Τον βλέπεις! Το βλέπεις το γαλάζιο του; Το βλέπεις! Εγώ όμως θα σε ρωτήσω κάτι άλλο: τον νιώθεις τον ουρανό; Νιώθεις το γαλάζιο του να ρέει στις φλέβες σου αγκαλιά με το αίμα;"

".............."

"Σιωπάς! Δεν απαντάς! Μα και τι να πεις! Είσαι από αυτούς που μόνο κοιτάζουν και ποτέ δεν αγγίζουν! Είσαι από αυτούς που ευχαρίστως θα πούλαγαν ένα κομμάτι ουρανού για λίγα φράγκα! Αν ψάξω στις τσέπες σου θα βρω και την απόδειξη αγοράς! Ξεπουλήστε τον λοιπόν! Έτσι κι αλλιώς λίγος έμεινε!

Ο.Ελύτης-"Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό''

Μαχαιριές τα λόγια σου ποιητή, για όσους νιώθουν το γαλάζιο του να ρέει στις φλέβες τους αγκαλιά με το αίμα...
Είσαι τυχερός που δεν έζησες για να δεις να ξεπουλάν κι εκείνον, τον λίγο ουρανό, που είχε απομείνει!

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

...Σκάψε! Τι βλέπεις;
Ανθρώπους και πουλιά, νερά και πέτρες!
Σκάψε ακόμα! Τι βλέπεις;
Ιδέες κι ονείρατα, αστραπές και φαντάσματα.
Σκάψε ακόμα! Τι βλέπεις;
Δε βλέπω τιποτα! Νύχτα βουβή, πηχτή σα θάνατος. Θα 'ναι ο θάνατος.
Σκάψε ακόμα!
Αχ! Δεν μπορώ να διαπεράσω το σκοτεινό μεσότοιχο! Φωνές γρικώ και κλάματα, φτερά γρικώ στον άλλον όχτο!
Μην κλαις! Μην κλαις! Δεν είναι στον άλλον όχτο! Οι φωνές, τα κλάματα και τα φτερά είναι η καρδιά σου!
Πέρα από το νου, στον ιερό γκρεμό της καρδιάς, ακροποδίζω τρέμοντας. Το ένα μου πόδι αδράχνεται από το σίγουρο χώμα, το άλλο ψάχνει στα σκοτεινά απάνω από την άβυσσο.
Ψυχανεμίζουμαι πίσω απ' όλα τούτα τα φαινόμενα μια μαχόμενη ουσία. Θέλω να σμίξω μαζί της...

Απόσπασμα από την Ασκητική.
N. Καζαντζάκης