Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Δηλαδής, αν υποθέσουμε ότι ο έρωτας διαρκεί ένα τρίμηνο, μάξ εξάμηνο, άντε και χρόνο, ντέφι να γίνει, τότε σαν δύσκολο μοιάζει να κυνηγάμε σε όλη μας την ζωή τον επόμενο έρωτα.
Στην διατύπωσή σου πως πάντα έρχεται ο πόνος μετά, δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω, γιατί δεν θεωρώ πως είναι πάντα απαραίτητο.
Αυτό είναι θέμα νοηματοδοσίας του καθενός.
Αφού λοιπόν τελειώσει η βιοχημική αντίδραση και όλα τα αρχικά συμπαραμαρτούντα, μπορεί να μείνει κάτι. Αυτό το κάτι μπορούμε να μετουσιώσουμε σε κάτι άλλο, σε κάτι που αξίζει και μπορεί να αντέξει στον χρόνο. Ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες του.
Η ιστορία όμως του next best thing, κάποτε μάς κουράζει, μη νομίζεις!

 

Άρα επί της ουσίας, μόνο στο "πάντα" διαφωνείς. ΔεΧτόν  
Απλά η μετουσίωση ΔΕΝ είναι έρωτας, όπως μας τον έχουν δείξει τα Άρλεκιν κι ο μέινστριμ κινηματΌγραφος  
Φυσικά και κουράζει, δεν είπα το αντίθετο. Μπορεί όμως να γίνει εξάρτιση. Σαν το αλκοόλ, τα τσιγάρα και ο τζόγος. Κι έχω δει τέτοιες καταστάσεις...  

 

Ναι, μαζί με την νυμφομανία και την σεξομανία, να έχουμε και την ερωτομανία, πφχρρρρρ... 

 

Αναγειάσου  

 

Να ζει κανείς ή μη ζει; και αν ζει, να το κανει στα προτυπα του σωστου κ αποδεκτου απο την κοινωνια ή στα προτυπα του ενστικτου;  

 

Dealing with demons...

 

Οταν δεν προλαβαινουν τα λιωσουν τα παγακια απο το ποτο συνηθως κατι κακο παει να συμβει ..... Lets Go Play

  

 

Περίεργη μέρα ....

 

κάθε φορά που θα 'ρθεις βρέχει

 

Γι αυτο μας κανατε λονδινο;  

 

Μηπως εχουμε παραχωρισει και το καλοκαιρι ???
Μηπως να παω να αναψω τον λεβητα ???

 

Μήπως να κοιτάξω για χειμερινές διακοπές δε μπορεί όλο και κάποια προσφορά θα υπάρχει στον Όλυμπο!!!