Τι σκέφτεσαι τώρα ?

For it is a human number, its number is...
 

 

Οι άνθρωποι δεν περνάνε έτσι απλά.

 

Ποσο κρυο κανει πια.... Η τυχη δεν ειναι σχετικη αλλα εκει που τη χρειαζεσαι. Εχουμε τουλάχιστον τα ονειρα που καναμε παλια.

 

Πλήξη, ανία, βαρεμαρα, ύπνος, σπαρίλα.

 

Στο βασίλειο των τυφλών συνήθως βασιλεύει ο μονόφθαλμος...

 

Μιλάω...γιατί μιλάω...
Δε μιλάω...γιατί δε μιλάω...
Γαμημένες ερωτήσεις...

 

Σσσσσ, να δες αυτό να ηρεμήσεις.

 

Ευχαριστώ πολύ!
Η εικόνα με τάραξε λίγο.
Μολις έκλεισα όμως τα μάτια μου, ηρέμησα.  

 

Να ακούσεις ήθελα να πω, το δες το είπε το σαδιστικό μέρος του εαυτού μου  

Υ.Γ. Τα ποστ μου περνούν από έναν χρόνο αναμονής για έγκριση πριν τα δεις. Λογικό και αναμενόμενο γιατί είμαι νέος στο φόρουμ και είναι τεχνικό θέμα. Αλλά ο χρόνος είναι σχετικός οπότε θα σε πειράζω με καθυστέρηση  , την οποία μπορείς να υποκριθείς ότι δεν υπάρχει.

 

Μου είχες λείψει.
Χαίρομαι που επέστρεψες.  
Κι ας υπάρχει αναμονή.

Για τους εφιάλτες που βλέπω συχνά τώρα τελευταία και με "ξυπνάνε" καλή ώρα... έχουμε κάμια συμβουλή;

 

Ναι, ντύσου και βγες να περπατήσεις. Περπάτα μέχρι να ηρεμήσεις, μετά συνέχισε μέχρι να μπούνε οι σκέψεις σου σε τάξη. Εκεί βρίσκεται η άκρη. Καλό είναι να το κάνεις κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς. Με τον ύπνο και τα όνειρα μπαίνουν οι μνήμες της ημέρας στα αντίστοιχα ντουλάπια. Κάποιες μνήμες είναι δύσκολες, για αυτό χρειάζεται μία προεργασία στο συνειδητό πριν κοιμηθείς.


Εκτός αν οι εφιάλτες είναι γιατί παράφαγες πριν κοιμηθείς, οπότε πάλι, περπάτα.

 

Εγώ πάλι, όταν σταματάω να βλέπω όνειρα (έστω κι εφιάλτες) αρχίζω να ανησυχώ...