Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Με εσάς δεν μιλάω  

Συνεννοημένοι είστε;    

 

Καλά θα κάνετε να αφήσετε το διάλογο και να βρείτε μια συνταγή για αστακό.
Από αυτές που τους βράζουν ζωντανούς

 

@kinvara δεν ξέρω αλλά εγώ "κοινή λογική" το λέω!  
@Nickname Εγώ είμαι ενθουσιασμένη και με το κυρίως και με το γλυκό!  

 

Στήθος ή μπούτι;

 

Και από τα δυο!  
Δε μου αρέσουν τα διλήμματα.

 

δάγκωμα by kinvara posted 7 Μαρτίου 2022 at 21:35

 

Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θυσία θα γίνω για τα θέλω του Κύρη να ξες  

 

Ω! Σας ευχαριστώ!

 

@espimain

 

Ε άμα είναι να υπάρξει υποταγή στα θέλω του Κύρη σου!  

 

Θα πω μια ιστορία για γυναίκες που απευθύνεται σε άντρες.
Είναι από αυτές τις ιστορίες που λες «έλα μωρέ δεν γίνονται αυτά» ή «αποκλείται».

Όπως και να χει εγώ θα την πω. Δικαίωμά μου είναι.
Πριν μερικά χρόνια ένα κορίτσι και ένα αγόρι συναντήθηκαν σε ένα από αυτά τα βαρετά meetups που κάνουν διάφορα σόσιαλ γκρουπς.

Όπως είπα ήταν μια βαρετή συνάντηση αλλά αυτοί οι δύο έτυχε να καθίσουν μαζί κι έτσι κουβέντιασαν και μετά από κάποιες ώρες ο ένας έφυγε για να πάει στο σπίτι του κι η άλλη να προλάβει το τρένο για να πάει στην πόλη της.

Πέρασαν αρκετά χρόνια κι η μόνη επαφή που είχαν ήταν μέσα από τα σοσιαλ ώσπου μια μέρα έτυχε να συζητήσουν την επίσκεψη που θα έκαναν κι οι δύο σε μια μεγάλη έκθεση που θα γινόταν στο Λονδίνο. Κι αποφάσισαν να πάνε μαζί.

Πήγαν λοιπόν, πέρασαν σχετικά καλά κι αποφάσισαν μετά να πάνε για φαγητό και για ποτό. Διασκέδασαν, μίλησαν, γέλασαν, φλέρταραν, είπαν ιστορίες και έκαναν ότι κάνουν δυο άνθρωποι όταν βγαίνουν έξω.

Η ώρα πέρασε και χάθηκε το τρένο της επιστροφής (για 2 λεπτά όπως έμαθα) και αναγκαστικά το αγοράκι πρότεινε στο κορίτσι να την φιλοξενήσει στο σπίτι του. Δεν είχαν και πολλές επιλογές πλην βέβαια αν δώσουν ένα νεφρό και να μείνει (το κορίτσι) σε ξενοδοχείο last min στο κέντρο του Λονδίνου όπου και βρισκόταν.

Πήγαν σπίτι του αγοριού λοιπόν, ένα τυπικό Λονδρέζικο σπίτι, και εκεί αφού συνέχισαν να κουβεντιάζουν και να περνάνε καλά αποφάσισαν να πάνε για ύπνο.

Κι εκεί αρχίζει το πολύ ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας.

Το αγόρι οδήγησε το κορίτσι στην κρεβατοκάμαρα και μετά έφυγε κατέβηκε τις σκάλες και της είπε πως αυτός θα κοιμηθεί στον καναπέ του σαλονιού. Της έδωσε μάλιστα και το κλειδί της πόρτας της κρεβατοκάμαρας.

Δεν ξέρω τι σκέφτηκε το κορίτσι. Αλλά το αγόρι μου είπε ακριβώς τι σκέφτηκε και το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον και λίγο απίστευτο αλλά το επιβεβαίωσα.

Μου είπε λοιπόν το αγόρι. «Μου άρεσε και ναι ήθελα να κάνω σεξ εκείνο το βράδυ. Και πιθανώς να ήθελε κι αυτή αλλά ρε φίλε (μου λέει) ήταν 3 το πρωί στο βόρειο Λονδίνο. Αν δεν ήθελε αυτή, τι επιλογές είχε; Ή να φύγει μέσα στη μαύρη νύχτα σε μια άγνωστη περιοχή ή να υποκύψει σε κάτι που δεν ήθελε γιατί κάθε άλλη επιλογή της θα ήταν επικίνδυνη ακόμη και για την ζωή της. Έτσι αποφάσισα πως εγώ (μου είπε) έπρεπε να βγάλω από το τραπέζι την περίπτωση να κάνουμε εκείνο το βράδυ σεξ. Ακόμη κι αν ήθελε εγώ έπρεπε να είμαι αρνητικός γιατί ποτέ δεν θα ήμουν βέβαιος ότι δέχτηκε γιατί ήθελε ή γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να βγει μόνη στο δρόμο σε μια άγνωστη πόλη και περιοχή για αυτήν.

Την ιστορία μου την επιβεβαίωσε και το κορίτσι, προσθέτοντας μάλιστα ότι μέχρι να της εξηγήσει το σκεπτικό του την επόμενη μέρα απλά την είχε απορρίψει, κάτι που δεν συνέβη όπως απέδειξαν οι επόμενες ημέρες.

Η ιστορία αυτή είναι πραγματική, πολύ σπάνια αλλά πραγματική. Κι αν θέλουμε να ζούμε σε έναν καλό κόσμο αυτός είναι ο τρόπος να φτιάξουμε την κοινωνία μας. Αυτό είναι ένα δίδαγμα για όλα τα αγοράκια.

Δεν ξέρω τι άλλο να προσθέσω μόνο την ευχή αυτές οι ιστορίες να μην ήταν τόσο σπάνιες σε αντίθεση με τις άλλες που μας τρομάζουν.

Μανόλης Μαυραντωνακης