Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Πάντως, ένα σεμινάριο διάκρισης του χιούμορ από τις γυμνασιακού επιπέδου δημόσιες πλάκες και χοντράδες θα βοηθούσε. Γιατί, μετά τον Σεφερλή που τον "υπερασπίζεται" ο Ντάριο Φο, προβλέπω ότι ο επόμενος παραλληλισμός θα είναι ανάμεσα στους ΑΜΑΝ (με Στάθη κιόλας) και τον Oscar Wilde.

 

Πείτε το επιτέλους.

Γιατί δεν μπορούμε να συζητήσουμε πολλές φορές.

Εκεί που υπάρχει ροή, κάποιο μέλος θα πετάξει μια μπαρούφα, θα ασχοληθούμε με τον μπαρουφολόγο 3-4 σελίδες και χάνουμε τον ειρμό.

Τη μια πετάγεται ένα μέλος και μας λέει για το bbc, την άλλη άλλο μέλος μας λέει για ένα συμβάν που έγινε στην Ισπανία και δεν μπορεί να βρει το link, την άλλη άλλο μέλος πετάει μια μπαρούφα όπου μας εξηγεί πως πέραν του φεμινιστικού κινήματος έχουν αναπτυχθεί παράλληλα κινήματα αλλά δεν μπορεί να τα παραθέσει. Τέλος άλλο μέλος νομίζει ότι ο Ντάριο Φο είναι ο Σεφερλής της Ιταλίας.

Της μπαρούφας γίνεται στο φόρουμ τον τελευταίο καιρό.

 

Όχι, @de7, δεν πάει έτσι. Εσείς ερευνήστε το.

Το να ζητάτε και κάτι ακόμα από κάποιον που συνεισέφερε μια άποψη είναι συμπεριφορά ανάλογη του δημοσίου υπαλλήλου στο γκισέ, που βάζει τον αναγκαστικά ενδιαφερόμενο να κάνει την δική του δουλειά επικαλούμενος μάλιστα "κανονισμούς" ή "την πολιτική της εταιρείας" αν είναι σε γκισέ ιδιωτικού τομέα ή του χαμηλόβαθμου κομματικού στελέχους που δεν έχει ή δεν έχει την άδεια να βάλει κάτι από τα δικά του και κουτσοβολεύεται από ό,τι του δώσει ο αντίπαλος.

Η επιστημονική σεμνότητα, διδακτορικό έχετε τα ξέρετε αυτά, επιβάλλει να κοιτάξετε εσείς τα δικά σας στοιχεία και σημειώσεις, να δείτε πρώτα μήπως σας διέφυγε κάτι που έχει εντοπίσει ο συζητητής σας και εκτίθεστε και μετά, αν κρίνετε ότι έχετε βάση, να κλονίσετε αυτό που λέει ο άλλος, με δικά σας επιχειρήματα όχι του άλλου. Χώρια που επιμένετε ότι μόνον εσείς γνωρίζετε το όλον του έργου του Ντάριο Φο πράγμα μάλλον δύσκολο να αποδειχτεί.

 

να μία παράσταση.

πόσα ευρώ;

 

Ξωτικόγατα, παίζει κάτι με το σύστημα εδώ μέσα και μπερδεύεται το ταγκάρισμα ή έχουμε γίνει δύο ομάδες που πυροβολούνται; Εγώ πάντως δεν είμαι με καμία ομάδα εκτός του Παναθηναϊκού. Ξεκαθαρίζω.

Δεν απευθύνθηκα σ’ εσάς, μου απαντάτε ως να το έπραξα. Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ εγώ να σας απαντήσω ή πρέπει να το κάνει άλλος, λέω να παίξω εκτός κανόνων.

Συμφωνώ μέχρι κεραίας σε ό,τι είπατε. Μάλιστα βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την επιλογή της επίκλησης του Γουάιλντ προς υποστήριξη θέσης που προάγει τη σύγχρονη αίσθηση πολιτικής ορθότητας. Όχι, μπράβο όμως. Να μας κάνετε πολιτικώς ορθούς να μάθουμε.

 

#variemai

 

 

Έχω και άλλο μότο: δεν μπορούμε να τους σώσουμε όλους

Στα της κωμωδίας τώρα... Αγνοώ το θεωρητικό υπόβαθρο όμως αυτό που ξέρω είναι πως όποτε βλέπω Ντάριο Φο νιώθω ότι δεν πατάω στη γη από την ψυχική ανάταση... Αντιθέτως όποτε έτυχε να δω αποσπασματικά Σεφερλή σιχάθηκα τον εαυτό μου...

 

Η τοποθέτησή σας μου θυμίζει κριτικούς τέχνης, όπου ο δημιουργός λέει απλά και ρητά ότι σατιρίζει την εξουσία με το έργο του και αυτοί του λένε με βαρύγδουπη γενικολογία όχι καλέ, εμείς ξέρουμε καλύτερα δε σατιρίζετε μόνο την εξουσία, σατιρίζετε εργάτες και σακάτες και το έργο σας είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό που εσείς ο ίδιος λέτε. Εμείς ξέρουμε καλύτερα από εσάς.

Από την άλλη για να μην είμαι απόλυτη, ο Ντάριο Φο ως πολύπλοκος δημιουργός , κομμουνιστής και αναρχοαριστερίζων, μπορεί να έχει γράψει 'άλλα" κείμενα, που εσείς ξέρετε και νσ τα έδωσε στον Μπέπε Γκρίλο ή και στον Ζελένσκι. Τώρα που το σκέφτομαι και στον Σεφερλή. Δεν το αποκλείω καθόλου.

Άβυσσος η ψυχή του καλλιτέχνη.

 

Κοιτάξτε λίγο γύρω σας και εδώ μέσα. Πολιτικά ορθός, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτή τη στιγμή ο Σεφερλής ,οι ΑΜΑΝ και το χιούμορ του "ορθού", όχι ο Oscar Wilde. Αυτή ίσως είναι η κεντρική διαφωνία μας.

 

Η κεντρική διαφωνία μας είναι πως εγώ κοιτάζω γύρω μου μόνο, για να βρω το φωτεινό ή το σκοτεινό, όπως με ενδιαφέρει. Τα υπόλοιπα με έχω εκπαιδεύσει να μην τα βλέπω, εκτός από ό,τι μου φαίνεται ότι ξεπερνάει το προσωπικό μου όριο ανοχής.

Εν προκειμένω, δεν ανέχομαι ούτε εδώ μέσα, ούτε εκεί έξω όρια στο τι μπορώ να χιουμορίσω και τι όχι. Το πώς κάνει τη διαφορά, όχι το τι. Γι’ αυτό δεν μπορούν όλοι.

Το χιούμορ είναι ο ομορφότερος τρόπος στον κόσμο, για να κάνεις από επανάσταση μέχρι αγκαλιά. Γι’ αυτό δεν γνωρίζει όρια.

 

Μας ενδιαφέρει;  

 

η κωμικότητα αναστέλλει τη βαρεμάρα, μεταξύ άλλων.