Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Σε καταλαβαίνω. Φιλιά.

 

Θα έλεγα ότι διαβάζω μια πολύ κοντινή περιγραφή της δικής μου οικογενείας καθώς και των πολιτικών πεποιθήσεων μου. Με εξαίρεση την επιφύλαξη μου σχετικά με την δυνατότητα ύπαρξης ζυγαριάς μεταξύ κέρδους και κοινωνικού οφέλους. Πιστεύω περισσότερο σε περιορισμούς στην συσσώρευση μεγάλου πλούτου.

Προκύπτει κάτι που μοιραία πρέπει να ρωτήσω, απόρροια της πρώτης και τελευταίας πολιτικής συζήτησης που είχαμε δια ζώσης. Εξακολουθείς να είσαι το ίδιο κάθετος υπερ της πολιτικοποίησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ?

 

Μπροστά σε αυτό το θλιβερό γεγονός, η ειρωνία δεν έχει θέση. Θέση έχει η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός Όποιος έχει διάθεση για να πετάξει εξυπνάδες, καλύτερα να μη γράψει καθόλου. Έχουμε πήξει στις εξυπνάδες τόσα χρόνια εδώ μέσα από διάφορους. Δε θέλω να θίξω άτομα, καλό όμως είναι να ξέρουμε γενικά ποτέ πρέπει να πετάξουμε την αρλούμπα και πότε να βάλουμε οι ίδιοι φίμωτρο στον εαυτό μας. Με κάθε καλή διάθεση.

 

Πολιτικοποίησης ναι, κομματικοποίησης όχι. Δεν έχει μέλλον η κοινωνία που δεν παράγει πολιτικά όντα.

 

Όχι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά η μαλακία είναι πάντα μαλακία όσο διαφορετικός κι αν είναι αυτός που την εκφράζει/κάνει κτλ.

 

Κάποιοι εκτίθενται καλό είναι και αυτό. Δε το βρίσκω καθόλου κακό, τώρα που το σκέφτομαι.  

 

Μαζί σου! Άλλωστε καταλαβαίνω πως το έθεσες.  
Απλά και το να λέμε τα αυτονόητα ή αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα κακό δεν κάνει.

 

❤️

 

Το "δεν θέλω να ξέρω" είναι απόλυτο δικαίωμα του καθενός. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ, λόγω παρελθόντος, αυτή την στάση έχω το τελευταίο δεκαήμερο.
Σε στιγμές, όμως, βαθείας θλίψης και περισυλλογής, το πλασάρισμα της... αβάσταχτης αλαφροτητας του είναι ως "ανώτερης στάσης" είναι λυπηρό.

 

@rea.. και οποιος αλλος βρει καποιο νόημα σ αυτο που γράφω εδώ. Μπορεις να δεις την έκφραση "μου τελείωσαν τα ποπκόρν" ως εκδήλωση μηχανισμού άμυνας: είτε ως μια μορφή αποδρασης/φυγής από κατι που προκαλεί ανυποφορα δυσάρεστες σκέψεις, είτε ως μια μορφή dissociation (αποσυνδεσης).
Στις κηδείες πολυ συχνά.υπαρχει κάποιος που γελάει, ειτε από πλήρη ανοησία.ειτε ως μορφή ψυχολογικής αμυνας. Μπορεί να είναι το εκνυεριστικοτερο το ασεβεστερο και το προσβλητικοτερο πραγμα του κόσμου εκείνη την ώρα, αλλά πολλοί το.προσπερνανε με συγκαταβαση κι επιστρέφουν ο μεν στη θυμηδία και το μηχανικό μασούλημα, οι δε στην.θλιψη και το στοχασμό.

@AuroraBorealis είναι απολαυστική η συζητηση μαζι σου εετω και τέτοιες βαριές ώρες, άλλα δεν.μπορει να συνεχιστεί εδω χωρις να παρεκτραπούμε έτι περισσοτερο. Εύχομαι κάποτε να τα φέρει ο Αλλάχ, η AI και λοιπες δημοκρατικές δυνάμεις να τη συνεχίσουμε δια ζωσης με απλωμένα πιωματα και τερψιλαρύγγια έμπροσθεν μας (ναι, σε προσκαλώ σε μονομαχια).

Μια τελευταία παρατήρηση για το θέμα των.ημερων:
Η κατανομή ευθυνών στους κρίκους της αλυσίδας που έφερε αυτό το τραγικό.απτελεσμα, με τελευταίο κρικο τον σταθμάρχη, κατά τη δική.μου αντίληψη, πρέπει να είναι πλήρης και εις ολόκληρον.για κάθε κρικο της αλυσίδας.
Στο ποινικό.δίκαιο υπάρχει ένας όρος που περιγράφει πληρως αυτο που εννοω: παραυτουργία.
Όμως αυτη η κατανομή ευθυνών εχει μονο θεωρητική αξια, αφορά το ηθικό επιπεδο. Στην πράξη, θα δούμε να την πληρώνουν μερικοί υπηρεσιακοί, ισως καποιος υπεύθυνος αναδοχου εταιρίας και ουδείς πολιτικός. Αλλωστε αυτοι δεν ταξιδεύουν καν με τρένο...

 

Στις κηδείες υπάρχει συχνά και λίγο γέλιο, έχω την εντύπωση πάντως ότι αυτό δεν ισχύει στις πιο τραγικές. Πρόκειται για κάτι πολύ βαθύτερο από επιπολαιότητα. Πρόκειται για την απαράγραπτη χαρά των τεθλιμμένων, ορισμένων από αυτούς, που δεν είναι οι ίδιοι για να τους κουβαλήσουν έξι.

Δεν βρισκόμαστε όμως σε κηδεία, σε φόρουμ βρισκόμαστε. Δικαίωμα του καθενός να σχολιάσει, ιδίως όταν έχει κάτι να πει και είχε κάτι να πει η δήλωση για το ποπ κορν, μια χαρά ήταν κατά τη γνώμη μου.

 

Ευγε!!!!