Τι σκέφτεσαι τώρα ?

ΑΝ διάβασα σωστά ο τίτλος του νήματος είναι "Τι σκέφτεσαι τώρα;". Ε! εμένα μου τελείωσε το popcorn.
Οσον αφορα τωρα τους χαρακτηρισμούς, επιμένω. Προσοχή στο κομοδίνο.

 

Όταν είχε ειπωθεί το ιστορικό τσιτάτο "μαζί τα φάγαμε" ως μια αισχρή - κατά την γνώμη μου - απόπειρα πρόκλησης ενοχής ώστε να εξασφαλιστεί η σιωπή, έπιασε τόπο γιατί κανείς δεν ήθελε να πει "ναι μπορεί να φάγαμε όλοι αλλά το ανήθικο έγκειται στο ότι πάντα πληρώνουμε το λογαριασμό σε αντίστροφη αναλογία με το πόσο φάγαμε"...
Συζητιέται, λέει, αν ο παραιτηθείς ΥΠΥΜΕ θα βάλει ξανά υποψηφιότητα στις εκλογές... Συζητιέται...

 

Δεν υπάρχει κάτι να παρεκτραπούμε από αυτό ειδικα σε αυτό το νήμα. Δεκτή ωστόσο η αίτηση σου για αναβολή.

Σε αυτή την περίπτωση φοβούμαι ότι θα καταλήξουμε μοιραία στο συμπέρασμα ότι η δημοκρατία δεν είναι για ηλίθιους και αυτό είναι κάτι που δεν θα θέλαμε ποτέ να παραδεχτούμε.

Εξαιρετικά λοιπόν!

 

No Comment...
"A look at some of Europe’s train disasters in recent times" (Associaed Press)

 

Αν μπορούσε να σας γίνει και συνήθεια, θα σας βοηθούσε.

 

τη βρεντα θυμήθηκα που επιθυμούσε διακαώς να το βουλώσουν οι αντιφρονούντες.
μικρός ο κόσμος.

 

Ναι... και;

Τι θες να πεις;

Ότι συμβαίνουν αυτά και ΤΙΝΑ κάνουμε τώρα;

Ότι δεν τρέχει και τίποτα και να γυρίσουμε στις δουλειές μας;

Ότι τι ακριβώς;

Ξέρεις κάτι;
Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να κοιτάξεις τη μάπα σου το πρωί στον καθρέφτη και να πεις, “είμαστε εντάξει ρε μάγκα, πάμε”.
Όπως έγραψε ο Χρόνης Μίσσιος

Αν η απάντηση είναι διαφορετική... τότε είναι σημαντικό να έχεις τη μαγκιά να φτύσεις τη μάπα σου.

Διαλέγεις και παίρνεις....

 

Ως όλα δείχνουν, οι επόμενες 2 εβδομάδες θα είναι κρίσιμες!
Εφιστώ την προσοχή όλων, μην γίνουμε Σουηδία! Προς Θεού... Μην γίνουμε Σουηδία!!!!

 

μάλλον έχει πολύ παγωνιά σε ορισμένες περιοχές, ένθεν κακείθεν.

 

Πανό στην Ακρόπολη από καλλιτέχνες με μήνυμα για τα Τέμπη: «Οι ζωές μας μετράνε»

Πρωτοβουλία στο πλαίσιο δράσεων καλλιτεχνικών σχολών που τελούν υπό κατάληψη από αρχές Φεβρουαρίου​

​

 
Πανό στην Ακρόπολη από καλλιτέχνες με μήνυμα για τα Τέμπη: «Οι ζωές μας μετράνε»

Πανό στην Ακρόπολη με το μήνυμα «Οι ζωές μας μετράνε» ανήρτησαν καλλιτέχνες σήμερα το πρωί σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία με την ανάρτηση του πανό πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των δράσεων των καλλιτεχνικών σχολών που τελούν υπό κατάληψη από τις αρχές Φεβρουαρίου.
Αιτία των καταλήψεων το Προεδρικό Διάταγμα 85, που, όπως αναφέρουν, υποβαθμίζει τις σπουδές τους.

ΘΑ ΣΑΣ Π Α ΜΕ ΤΡΕΝΟ

 

Ποσό ωραία θα ήταν να υπήρχε κάποιος να τον κάνω να χύσει….

 

Βεβαίως και έχετε δίκιο, αυτό που λέτε προκύπτει έτσι κι αλλιώς και από γενικές αρχές δικαίου, για ανάκληση / ακύρωση υπουργικής απόφασης που δεν γίνεται με εγκύκλιο. Αλλά η ζωή δεν είναι απλή, εδώ που μπλέξαμε. Πύκνωσα, όπως είπα.

Να συγκρατηθώ από το τί έχει μείνει πια από τις γενικές αρχές δικαίου, αλλά με την ευκαιρία αυτής της διόρθωσης από μέρους σας, και σας ευχαριστώ, θα ήθελα να δείτε κάπως τις λεπτομέρειες και να μου τις σχολιάσετε με τις νομικές γνώσεις που φαίνεται να έχετε.

Η ιστορία με τις εξαιρέσεις από τον κανονισμό της ΕΕ ξεκινά απ΄την έκδοση του, το 2007 από την τότε δράκα, που εξαιρεί ήδη (3 χρόνια πριν τα μνημόνια, σε τρα-λα-λο σίζον) το άρθρο 13 για τις Προκαταβολές σε τραυματίες και θανόντες από δυστυχήματα σιδηροδρόμων (όχι το 3, όπως λανθασμένα έγραψα στο προηγούμενο ποστ, αλλά το 13).

Το 2010 ιδρύεται η Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ)

(αυτό το κατ' εμέ αλλόκοτο μόρφωμα που ονομάζουμε Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή του Τάδε και του Δείνα, το οποίο ΔΕΝ υπόκειται στον έλεγχο του κράτους, αλλά διορίζεται και πληρώνεται επί μακρύτερον ή κοντύτερον από τον κρατικό προϋπολογισμό, και βρίσκεται με τις τμηματικές κουτσο-ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται να ελέγχει βασικά από 0 έως 5 ιδιώτες αλλά να ελέγχει ΚΑΙ το κράτος πιστεύω ότι αξίζει κουβέντα ιδιαίτερη. Σίγουρα, αν βρεθουν πλημελλείς στα καθηκοντα τους αυτές οι Αρχές, κάποιος θα έχει την βελτιωτική ιδέα να φτιάξουμε μια Ανεξάρτητη ΜΕΤΑ-Ρυθμιστική Αρχή να τις ελέγχει και να τις προσέχει)

Το 2012 ανανεώνεται η εξαίρεση για άλλα 5 χρόνια από επόμενη δράκα. Από το 2013, με ειδικό νόμο του κράτους, όπως λέει πρώτη μούρη στο σάιτ της η ΡΑΣ, Είναι ο εθνικός Φορέας Επιβολής του Κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 «σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών».

Και παρόλα αυτά, ενώ η μία δράκα διαδέχεται την ίδια (μπαρδόν, την άλλη), το 2017 (άσχετο, Μάιος '17: 4 νεκροί και 10 τραυματίες στο δυστύχημα στο Αδενδρο) ανανεώνεται η εξαίρεση (άκυρη / ανυπόστατη η Υπ. Αποφ. μετά τη μεταβίβαση αρμοδιότητας; ) και το 2019 της κοινοποιείται κιόλας της ΡΑΣ όπως βλέπετε εδώ από το υπουργείο μεταφορών η ισχύς της. Για κάποιο μαγικό λόγο η ΡΑΣ διακόπτει τον ύπνο (του Δ/δικαίου) μόλις τον Μάιο του 2022 και καταργεί με το δικαίωμα που της έχει ήδη εκχωρηθεί το 2013 την εξαίρεση στις προκαταβολές, όπως εν συντομία αλλά με καμάρι ειπώθηκε τις προάλλες στη βουλή.

Είναι, απ΄ότι ακούω, κάπως ασαφές το ζήτημα ανάκλησης δυσμενούς κανονιστικής διοικητικής πράξης σε περίπτωση διαδοχής αρμοδιοτήτων αλλά όπως κι αν έγινε, έκρινα ότι εν όψει των γεγονότων μια εγκύκλιος θα βοηθούσε να σταλεί - ή αν έχει σταλεί, να δημοσιοποιηθεί, αντί της πρακτικής α-βα-βα μη και δε μας πάρουνε όλοι χαμπάρι.

Μου δείχνει να είναι υπόθεση κράτους-ΕΕ και να μην αφορά ιδιώτες. Λέτε η σύμβαση με τους Ιταλούς να είχε ρήτρα εξαίρεσης από προκαταβολές αποζημιώσεων τραυματιών και θανόντων από υπαιτιότητα της εταιρείας; Αν είχε, θα φυτέψω μπανάνες στο μπαλκόνι να εγκλιματιστώ, για να μην εγκληματήσω. Σημειωτέον, η σύμβαση ΔΕΝ έχει δημοσιοποιηθεί ποτέ ως σήμερα, σε καμμία Σκοταύγεια.

Γιατί όμως το αναδεικνύω αυτό το ζήτημα; Προφανώς κανένα ποσό αποζημίωσης τώρα ή αργότερα, δεν λέει τίποτα στους χαροκαμένους και τους σμπαραλιασμένους. Υπάρχει λόγος δικαιακός για τις αποζημιώσεις, αλλά δεν ξεφεύγω. Δεν θα εξηγήσω επίσης την πρακτική σημασία της προκαταβολής αποζημίωσης σε ένα δυστύχημα και μάλιστα τέτοιο, οι αραποσιτόμυαλοι δεν θα καταλάβουν, οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν ήδη.

Το αναδεικνύω γιατί είναι ένα ακόμη κομμάτι του παζλ μήπως και γίνει κατανοητό το πού ακριβώς βρισκόμαστε, όταν μιλάνε κάποιοι για βελτιώσεις και ρυθμίσεις σχέσεων ισχυρών και αδυνάμων κλπ. Δείτε και το άλλο, πλαϊνό κομμάτι του παζλ και καμαρώστε πως κουμπώνουν:

Λίγες μέρες πριν το εγκληματικό δυστύχημα στα Τέμπη, τέλος Φλεβάρη, μάθαμε ότι βγήκε η πρώτη (!) απόφαση για αποζημίωση 300,000 ευρώ σε συγγενείς παθούσας στο Μάτι (2019 vs 2023 - πάλι καλά, μας μάθανε να λέμε).

Και τί έκανε λέτε το Δημόσιο; ΕΦΕΣΗ - πάμε γι άλλα 2-3 χρόνια...

Και θα μου πείτε, μα αφού έχει εκ του νόμου υποχρέωση το Δημόσιο να εφεσιβάλει απόφαση εναντίον του. Σωστά. Το αποκαλυπτικό είναι το σκεπτικό της έφεσης: το Δημόσιο δεν φταίει επειδή α) είχε ενημερώσει από την προηγούμενη μέρα ότι θα υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς στην περιοχή β) η θανούσα κάηκε επειδή εκκένωσε, χωρίς να υπάρχει εντολή εκκένωσης, άρα αυτή φταίει γ) η Πυροσβεστική δεν φταίει που δεν εισηγήθηκε εντολή εκκένωσης, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσαν να σωθούν και δ) ζητεί το Δημόσιο να αναγνωριστεί ότι δεν υπήρχε εν λειτουργία το 112, ώστε να δώσει εντολή εκκένωσης και επίσης η ρυμοτομία των δρόμων ήταν χάλια, με πολλά αδιέξοδα.

Προσοχή δεν είναι πλάκα...

Τώρα, αν δεν είναι ακόμη φανερό σε όλους το ότι θεωρούν κάθε ευρώ που θα πάει υπέρ των πολιτών, κλεμμένο από τα αφεντικά τους, τί να πω...

Αυτά.

Τι άλλα;