Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Ισχύει.

Προς το παρόν είμαι τρομοκρατημένη με το γεγονός ότι η μέρα έχει μόνο 24 ώρες ,και το μυαλό μου είναι θολό, πω πω πω, πω πω πω 

 

@Mystique την επόμενη των εξετάσεων, ότι κι αν έχει γίνει, θα έχεις γύρω σου τους ίδιους ανθρώπους να σε αγαπάνε  
Κι εμάς εδώ το ίδιο  
Let's do that  

 

 …

 

Θα πάει, μπορείς να το κάνεις και θα το κάνεις!

 

Στην κεντρική σάλα υπήρχαν δύο πίνακες ανακοινώσεων με τις ημερήσιες δραστηριότητες. Ανάμεσα τους και πριν από αυτούς υπήρχαν τρία ασημένια σκαλιστά δοχεία, σαν κρατήρες, τοποθετημένα σε ένα τρίποδο. Μέσα σε αυτά ήταν τοποθετημένα με τάξη μετάλλια όπου η κορδέλα κρεμόταν έξω από το δοχείο και μέσα σε αυτά, στον πάτο τους, βρισκόταν μια κονκάρδα με ένα νούμερο στην μια πλευρά κι ένα χρώμα στην κάτω πλευρά που δεν ήταν ορατό. Κάθε φιλοξενούμενη/ος έπαιρνε απ' μια κονκάρδα από οποίο δοχείο ήθελε και την τοποθετούσε στον λαιμό του. Πάνω από τους κρατήρες υπήρχε μια οδηγία που έπρεπε να την προσέξουν καλά, στην κονκάρδα που φορούσαν στη μπροστινή πλευρά της έπρεπε να φαίνεται μόνο το χρώμα της, όχι ο αριθμός της. Αυτή ήταν η μόνη περίπτωση όπου οποία/ος υπέπιπτε σε αυτό το λάθος έβγαινε εκτός κανόνων της φιλοξενίας, γεγονός που παραχωρούσε στον Μαρκήσιο απεριόριστη εξουσία.

Αφού όλοι πήραν την κονκάρδα τους με τα τυχαία νούμερα προχώρησαν προς τον πίνακες ανακοινώσεων.

Στον αριστερό πίνακα, στην πρώτη στήλη αναγραφόταν το μενού ημέρας με τα προτεινόμενα κρασιά, ποτά κλπ αφεψήματα τόσο για τους παμφάγους συνδαιτημόνες όσο και για τους βιγκαν- βετζετεριανς. Στη διπλανή στήλη υπάρχουν οι προτεινόμενες δραστηριότητες που περιλάμβαναν πρωινή ξενάγηση στην ταράτσα, στο δάσος ή στην λίμνη, συμπεριλαμβανομένης βαρκάδας και μεσημεριανή ξενάγηση στην αίθουσα των πινάκων ή στο μπουντρούμι με τα κελιά και τις κάβες ή στο κιόσκι του κήπου.

Στον διπλανό πίνακα, στα δεξιά των κρατήρων, υπήρχαν οι δραστηριότητες της νύχτας, εκεί τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρα. Η αλήθεια είναι πως καμία/κανένας δεν στάθηκε στο μενού και στις δραστηριότητες ημέρας. Όλες/οι προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τα σήματα του δεύτερου πίνακα.

Εν τω μεταξύ ήδη λίγο πολύ όλοι τους γνωρίζουν πως το υπηρετικό προσωπικό σε λίγες ώρες δεν θα είναι αυτό που βλέπουν τώρα μπροστά τους και με το οποίο διασκέδαζαν την προηγούμενη νύχτα. Γνωρίζουν πως ο Μαρκήσιος με κάποιο μαγικό τρόπο θα ανακατέψει την τράπουλα και η καθεμία/νας μπορεί την επόμενη στιγμή να βρίσκεται σε άλλη θέση και ρόλο και οι τωρινοί υπηρέτες τους ενδέχεται για την επόμενη νύχτα να είναι οι Κυριές/οι τους σε κάποια προνομιούχα σουίτα του Πύργου…

 

Καταλαβαίνω ότι μεγαλώνω όταν, για πολλοστή φορά, θέλω να προτείνω βιβλίο για διάβασμα και αυτό είναι εξαντλημένο στον εκδότη. Σήμερα ήθελα να πω για το "Χρήσιμα Αντικείμενα" του Στήβεν Κινγκ, μα δεν υπάρχει πια, ίσως ούτε σε παλαιοβιβλιοπωλεία! Κρίμα, πραγματικά, όχι που μεγαλώνω, που κάποια σπουδαία βιβλία δεν κυκλοφορούν πια. Είναι ο λόγος που αναγκάζομαι - η καημένη!   - να αγοράζω βιβλία που δεν έχω τώρα χρόνο να διαβάσω για κάποια στιγμή που θα τα θέλω, θα τα ψάχνω και δεν θα υπάρχουν πια. Ιδίως στα χρόνια της πτώχευσης το πρόβλημα ήταν πολύ μεγάλο, ό,τι εκδιδόταν ήταν σε πραγματικά μικρό τιράζ.

Σπουδαία μέρα σήμερα, με δροσούλα τώρα το πρωί, πολύ αναζωογονητική!

 

Το 'χω και το έχω πάρει από ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στον Πειραιά.
Καραολή Δημητρίου νομίζω λέγεται η οδός, είναι και ο ΟΤΕ σε αυτήν την οδό, αν δεν έχει αλλάξει κτίριο.
Το έχει ένας ηλικιωμένος κύριος και έχω βρει πολλά παλιά βιβλία στο μαγαζάκι του.
Μια τρύπα είναι αλλά έχει πολύ υλικό.
Καλημέρα !!

 

H Καραολή και Δημητρίου είναι αγαπημένος τόπος για μένα, εκεί σπούδασα και ακόμα θυμάμαι το παιχνίδι που κάναμε, φοιτητές άνθρωποι (!), στην Καραολή Δημητρίου και τους γύρω δρόμους τα απογεύματα! Θα πάω πάραυτα από αυτό το παλαιοβιβλιοπωλείο, χωρίς πλάκα αυτή την εβδομάδα, γιατί ψάχνω για ένα λυσσάρι που όλοι κράζαμε τότε που είχε βγει για απλοϊκό και είχε μέσα ένα hint που το χρειάζομαι πολύ και δεν θυμάμαι πώς ακριβώς το είχε!

Καλημέρα και από μένα, μου έφτιαξες τη μέρα    

 

Επιστρέφουμε στις εποχές όπου τα βιβλία θα διακινούνται πλέον χέρι με χέρι. 

 

That makes two of us  

 

Μμ…μμμ…μάλιστα!