Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Εγώ υπήρχαν περίοδοι, που τον κρατούσα ανεβασμένο έστω και με το ζόρι. Σήμερα πια κλάταρα, έσπασε ο διακόπτης και κατέβηκε μια και καλή.

Το 45 χρόνια επιτυχίες μου θύμισε Πανούση χαχα

 

The void within.

 

Υιοθέτησε μία ή περισσότερες γάτες. 50 χρόνια κυνόφιλος εγώ, αντιπάθεια στις γάτες η σύζυγος, ήρθαν τέσσερα τριχωτά καθάρματα και μας έφεραν τον κόσμο τούμπα. Θαυματουργά, ντε λόγο!

 

@Arioch @Tenebra_Silente ... Αν μου επιτρέπετε κύριοι, και όχι ελαφρά τη καρδία αλλά μετά λόγου γνώσεως και στην πιο δύσκολη φάση της ζωής μου: Κάθε διακόπτης που κατεβαίνει, ξανανεβαίνει. Μπορεί να πάρει καιρό, ακόμα και παρά πολύ. Αλλά ξανανεβαινει. Και τα πλάσματα που αγαπάμε είναι η δύναμη εκείνη, κινητήριος και ακατανίκητη που σπρώχνουν το διακόπτη πάλι επάνω.
Ξεκούραση, περισυλλογή και εσωστρέφεια για όσο χρειαστεί, δεν πειράζει.
Αλλά ξανανεβαινει.
Ευχές για μια χρονιά δύναμης, ευαισθησίας και ανθεκτικότητας!

 

Αγαπητή @margarita_nikolayevna το πρόβλημα είναι, ότι όταν ένας από τους λόγους που ο διακόπτης σπάει, είναι ένα από κεινα τα πλάσματα που αγαπάς. Σπάει μέσα σου και χάνεται κάτι τόσο σημαντικό, που ο διακόπτης μένει λειψός, για να ξανασηκωθεί.

Κατά τα λοιπά, συμφωνώ απόλυτα, κυρίως με την εσωστρέφεια και την περισυλλογή.  

 

Η πιο απλή λιτή και σύντομη αντίδραση που ξέρω είναι η απευθείας κ άμεση.
Να κατεβάσουμε προγραμματισμούς και ντάτα απαξίωσης μου κάνει σαν πιο κόπος.  

 

Να είσαι καλά, αλλά δεν θέλω να βλέπω ούτε φωτογραφία κατοικίδιου. 50 χρονών κι εγώ . Έδωσα, φτάνει. Σαν κατοικίδιο μου φτάνω εγώ και το mouse του υπολογιστή μου χαχα.

 

Τσαμπουκαλεμένο (μας) μπήκε το 25..   

 

Χαχα, μια ημερομηνία που άλλαξε είναι. Τίποτε άλλο. Εγώ δεν περίμενα κάτι καλύτερο  

 

χαχα Αδικείτε το εθυμοτυπικό.. υπάρχει μια "μοναδικότητα" κ "πρωτοτυπία" στο καμένο ρελέ για ποδαρικό.
Απλα αρνούμαι να μου το στερήσει αυτό η κοινή λογική.