Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Re: Cinema

Η ταινία είναι μία μετριότητα. Αυτή είναι η χειρότερη δυνατή κρίση για ένα έργο. Η ιστορία γνωστή και ήδη ειπωμένη. Βασίζεται στην παμπάλαιη σχέση ανάμεσα στον έρωτα και στον θάνατο. Ο Καραγάτσης στη Μεγάλη Χίμαιρα χειρίστηκε το θέμα με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία, κατά την άποψή μου.

Ο Lars Von Trier επαναλαμβάνει τα γνωστά: γυναίκα ίσον χάος, άντρας ίσον Νόμος. Όποιος δεν τα ξέρει ήδη, δεν θα ωφεληθεί περισσότερο από το έργο. Προτιμότερο να επενδύσει τον χρόνο του σε λίγο Λακάν, ίσως ξεσηκώσει και μερικές ατάκες, που πάντα είναι χρήσιμες στα πάρτι.

Οι σκηνές με τα ζωάκια του δάσους που μιλούν είναι αστείες. Εάν ο γέλωτας ήταν ένας από τους στόχους της ταινίας, επετεύχθη. Οι δε σκηνές με τα αίματα είναι ο βρόγχος μίας απέλπιδος προσπάθειας του σκηνοθέτη να χτυπήσει τον θεατή με μια βαριοπούλα στο κεφάλι, μπας και προσέξει αυτά που θα πρόσεχε, αν του τα έλεγε χωρίς να τα φωνάζει. Το χάος βασιλεύει πράγματι. Μεγαλύτερη απόδειξη είναι οι αποτυχημένες ταινίες, τα αποτυχημένα βιβλία και κυρίως οι αποτυχημένες κριτικές.

Οι σκηνές όπου η κάμερα παρακολουθεί τον ανθρώπινο πόνο είναι, όπως σε όλα τα έργα του Trier, αντι-αισθητικές και ανώφελες. Νομίζω πως στο "Δαμάζοντας τα Κύματα" και στο "Χορεύοντας στο Σκοτάδι" είχαν τουλάχιστον το αβαντάζ του πρωτόγνωρου. Αλλά όποιος έχει δει μια φορά το Γκραν Κάνυον, δεν νιώθει δέος στο φαράγγι του Βήκου. Οι Αρχαίοι Έλληνες θα τα έβρισκαν όλα αυτά μια κακογουστιά, αλλά εμείς στον αιώνα μας κάτι τέτοια τα καταπίνουμε αμάσητα. Τα αποζητούμε κιόλας, με την παιδεία που έχουμε.

Τέλος, ο Lars von Trier κάνει μερικές σκηνοθετικές, by the book, κωλοτούμπες, σεξ σε αργή κίνηση, τα κωλιά του Dafoe να κυματίζουν (δυστυχώς, εάν βάλουμε μαύρο τσεμπέρι στον Dafoe θα είναι ίδια χαροκαμένη γριά της Ηπείρου), το χιόνι που πέφτει όπως έπεφταν τα χνούδια στο "Stalker" του Τarkovsky, όπως πέφτει το παιδί από το παράθυρο, όπως πέφτει σε αργή κίνηση και ο σκηνοθέτης, μέσα στην πιο γνωστή παγίδα που χάσκει κάτω από τους καλλιτέχνες που δεν έχουν καλούς συμβούλους. Ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεται, καθώς είναι πολύ απασχολημένος να αυτοθαυμάζεται και να μας λέει, "δείτε τί ωραία που ξέρω εγώ να φτιάχνω τέχνη".

Η Charlotte Gainsbourg ξεχωρίζει μέσα στην μετριότητα - πόσο δύσκολο είναι αυτό άραγε; - κυρίως λόγω των μοναδικών ανατομικών λεπτομερειών που την χαρακτηρίζουν, των οστών που διαφαίνονται κάτω από το δέρμα και του τεράστιου στόματος με τα ολόλευκα, ολόισια δόντια (γκρο πλαν σε όλες τις ερωτικές σκηνές). Δεν νομίζω ότι το σχόλιο μπορεί να καταταχθεί στα θετικά που αποζητά μία ηθοποιός, αλλά είναι τουλάχιστον κάτι.

Το έργο είναι αφιερωμένο στον Tarkovsky, και πολύ ορθά, καθώς μπορούμε εύκολα να εντοπίσουμε και τις κλεμμένες σκηνές. Μία είναι αυτή που ακολουθεί: καλύβι μέσα στη βροχή και σκάλα που ακουμπάει στη στέγη. Δεν αντελήφθην γιατί αυτό να είναι ένα πλάνο που αξίζει να αναπαραχθεί. Ακόμη το ψάχνω.

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

@Oberon
Όταν ένα έργο είναι αμφιλεγόμενο (SadalMelik - dora salonica), αξίζει να το δεις για το λόγο και μόνο αυτόν.

 

Re: Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Θα συμφωνήσω. Δεν υπάρχει έργο του Lars von Trier το οποίο θα έχανα λόγω της αρνητικής κρίσης του κάθε τυχάρπαστου. 

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Αν καταφέρναμε να εμπεδώσουμε τα αυτονόητα, η κονή λογική θα πήγαινε μερικά επίπεδα παραπάνω...

 

"Oleum et operam perdidi!"

 

 

"Μπούχτισα.."  

 

".....la bouche garde le silence pour ecouter parler le cœur...."

 

Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

... μια καλη ψυχοθεραπεια ( για οσους ενδιαφερονται ) ειναι
να μονταρεις επιπλα , γενικα ,
μικρα η μεγαλα
πινοντας κρασι και ακουγοντας love radio ....
ταυτοχρονα μπορεις να ονειρευεσαι
ολα οσα θα ηθελες αλλα ποτε δεν προκειται
να αποκτήσεις η να ζήσεις ...

 

Υ.Γ θελω να περασουν οι επομενες 2 -3 εβδομαδες
οσο γινεται πιο γρηγορα κ καλα , πολυ καλα !
Pls God !
και μετα να ... φυγω ενα ταξιδι μακρινο !

 

Cinema2

Καταρχην ευχαριστω για την λεπτομερεστατη αναλυση.
Για να μην κουρασω την παρεα θα συμφωνησω οτι το Antichrist ειναι ολιγον υπερτιμημενο και υπερπροβεβλημενο μαζι με την επικοινωνιακη μανιοκαταθλιψη του Von Trier, τον οποιο σεβομαι ως σκηνοθετη. Βεβαια θεωρω οτι δε συγκρινεται για κανενα λογο με τον Tarkovsky (στον οποιο αφιερωνει και την ταινια. Το Mirror του Tarkovsky ειναι αριστουργημα τεχνης!

 

Απάντηση: Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως της UNICEF ο Orlando Bloom

Rep Δέκα εις την τρίτη.