Τι φοβήθηκες;

Τι φοβήθηκες να κάνεις και τελικά το μετάνιωσες;Θα άλλαζες
εκείνη τη στιγμή που φοβήθηκες να πράξεις έτσι όπως θα ήθελες
ή που έπραξες εντελώς διαφορετικά;

 

Φοβήθηκα ότι δεν θα ήμουν αρκετά δυνατός να τηρήσω τους κανόνες που μόνος μου έθεσα και έτσι πήρα μια σωστή απόφαση για τους λάθους λόγους. Αν μπορούσα να άλλαζα κάτι θα ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετώπιζα την απόφαση.

 

Φοβήθηκα τον εαυτό μου σε πολλές φάσεις της ζωής μου και δεν θα άλλαζα τίποτα.

 

Φοβήθηκα να εκφράσω αυτά που ένιωθα και τελικά έμεινα με μια τεράστια απορία.
Συναντούσα το ίδιο άτομο σχεδόν κάθε ημέρα μέχρι που οι ζωές μας άλλαξαν πορεία
και τελικά όλο αυτό με έφθειρε.Δε θα το έκανα ποτέ ξανά

 

Φοβάμαι ότι μπαίνω όλο και πιο βαθειά στο σκοτάδι του μυαλού μου.

 

Φοβήθηκα το ξεγύμνωμα και ότι τα έσω του εαυτού μου θα ήταν τελείως χάλια και θα χάλαγαν κάθε σχέση. Με την φροντίδα του Αφέντη πέρασα το ποτάμι ξανά και ξανά, κάθε φορά γινόταν και λιγότερο επικίνδυνο και στο τέλος έγινε ρυάκι και μετά τελείωσε τελείως. Αλλά πέρασαν χρόνια.

 

Κάθε ημέρα φοβάμαι.

Ή ότι θα πάρω τη λάθος απόφαση και θα πληγώσω ή θα αδικήσω κάποιον που δεν φταίει,
ή ότι θα προδόσω τον εαυτό μου και θα στερηθώ ή θα καθυστερήσω χωρίς λόγο να χαρώ πράγματα που επιθυμώ.

Αν το δίλημμα είναι ανάμεσα στα δύο επιλέγω πάντα το δεύτερο. Δεν θέλω βάρη μέσα μου.

Και πάντα διστάζω και φοβάμαι. Αλλά έχω αποφασίσει να δρω παρόλ' αυτά, και να ζω με τις συνέπειες όποιες κι αν είναι.

Θα κάνω απολογισμό μια ημέρα. Αλλά θέλω τότε να έχω υλικό. Να μην είναι άδειο το δευτέρι, που λένε.

Και φοβήθηκα εμένα όταν κάποτε πήρα την απόφαση να στέκομαι μπροστά στα πάντα με θάρρος και ό,τι γίνει.
Φοβήθηκα μην έχανα τα κουράγια μου.

Αλλά τελικά όλα συνήθειο είναι. Ακόμα και τη συντροφιά του φόβου τη συνηθίζεις.

 

Φοβήθηκα μήπως απογοητεύσω ανθρώπους με αγαπάνε. Κάποιους τους απογοήτευσα, κάποιους άλλους όχι. Έμαθα όμως και τελικά αυτό με κάνει καλύτερη κάθε μέρα.

 

Φοβηθηκα/ντραπηκα να κανω το πρωτο βημα.
Και το μετανοιωσα πικρα...
Ευχομαι απλα να σε ξανασυναντησω...

 

Φοβήθηκα να του πω ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του...
Φοβάμαι την απόρριψη του...

Φοβάμαι τον εαυτό μου τον ίδιο, το πόσο σκληρή και στυγνή μπορώ να γίνω, πόσο μπορώ να καταπιέσω τα συναισθήματα μου, πόσο μπορώ να με βασανίσω, και όλα αυτά για να μην καταλάβει κανείς τι κρύβεται μέσα μου...

Αν μετανιώνω; όχι. Δεν θα ήμουν αυτή που είμαι και μαθαίνω να με αγαπάω...

 

Ο φόβος για μένα, είναι μη διαχειρίσιμος, ότι μπορώ να διαχειριστώ παύει να είναι φόβος. Κι ότι ξεπερνά τη λογική μου σφαίρα δεν μπορεί ούτε ψυχραιμη συναινεση να δώσει, ούτε εξελιξη, ούτε ευχαρίστηση. Μόνο καταστολή είναι ο φόβος για μένα και συνεπώς δεν ωφελεί κανέναν να έρθω σε τέτοια κατάσταση.