Τον ειδα σημερα...

Κάργα προσωπική άποψη...
Κάποιου που πλέον τι θα πει ηθική αναφορικά με κάποια ζητήματα, δεν το γνωρίζει...
Και έχει απλά τα δικά του όρια, σχετικά με άλλα θέματα που δεν έχουν πια να κάνουν τίποτε με τις "αισθηματικές" σχέσεις/περιπτύξεις...

Πλέον οι όποιες δεσμεύσεις ( και σαν δέσμευση εννοώ από απλή σχέση μέχρι τον γάμο ) στο 95% των περιπτώσεων...
Για να μην πω ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό...
Έχουν την ίδια αξία μ' ένα μεταλλικό νόμισμα των 5 ευρώ...
Και το "ζόρι", αν κάποιο "ζόρι" θα έπρεπε να το τραβήξει κάποιος/α...
Εκείνος/η είναι ο/η δεσμευμένος/η και όχι ο/η ελεύθερος/η...

Τώρα αν κάποιος/α θέλει να ονειρεύεται κορδελίτσες και φιογκάκια και μετά φάει τα μούτρα του/της...

Οι φαντασιώσεις όσο διαρκούν είναι τσάμπα...
Όταν τελειώσουν, έρχεται πάντα ο λογαριασμός μέσα σε δερμάτινη θηκούλα με μορφή καταλόγου...
Όσο πιο πολύ φουμαριάστηκες...Τόσο πιο ακριβός θα είναι, όταν τον κατάλογο τον ανοίξεις...
Γιατί απ' το "εστιατόριο" χωρίς να πληρώσεις τίποτε, δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να φύγεις...

 

Ένα θα σου πω, μακριά και αλάργα.

 

Χμμμ μόνο εμένα μου χτυπάει άσχημα ως παράπλευρη απώλεια, μια έγκυος γυναίκα που δεν έχει καμία σχέση με απωθημένα και παιχνιδάκια και παλιές ιστορίες; Παραείμαι πουριτανή που σκέφτομαι ότι δε θα ήθελα να βρεθώ στη θέση της;

 

Kανένας και καμία δεν ''τρώγεται'' αν δεν θέλει να ''φαγωθεί''.

 

Αλλο τα απτά λάθη-πάθη, και άλλο τα σενάρια/φαντασιώσεις του κεφαλιού μας, λάθη-πάθη.

 

Στα δικά μου τα μάτια τα πραγματα ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ.

Οι άνθρωποι χωριζόμαστε σε αυτούς που χρησιμοποιούν την λεξη "μου ανήκει ο Δημήτρης/ η Μαρία" και σε αυτούς που χρησιμοποιούν τη λεξη "ειμαι με τον Δημήτρη /την Μαρία".

Οι πρώτοι δεν θα την πέσουν ποτε σε κάποιον / καποια γιατι αναγνωριζουν ιδιοκτησία (αν και κατα τη γνώμη υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που καλύτερα να μην τους αναφέρω )
Οι δεύτεροι μπορει και να την πέσουν σε κάποιον / κάποια γιατι αναγνωρίζουν την ελευθερία της βούλησης του ατόμου αλλα και γιατι πιστεύουν οτι ειναι λάθος να χαλιναγωγείς την καυλα σου.

Και επειδη ολοι ήμαστε στην ίδια κοινωνία παντα θα υπάρχουν συγκρούσεις αυτών των δυο ομάδων.

Ποιο ειναι σωστό και ποιο λάθος ;

Κατα τη γνώμη μου δεν ειναι υπαρχει σωστό ή λάθος σε αυτες τις δυο απόψεις.

Το λάθος ειναι ΜΟΝΟ οταν είτε οι μεν είτε οι δε ΔΕΝ σέβονται την άποψη του άλλου και τους θεωρούν απειλή.

Κι εκει ξεκινάει το μαλλιοτράβηγμα ....

 

Η σχεση εχει να κανει με τα 2 ατομα που την αποτελουν κατα την γνωμη μου .
Εγω δεν θα κερατωνα ποτε γιατι απλα δεν θα ημουν σε σχεση με καποιον που θα ηθελα να προδωσω.
Για καποιον λογο η γυναικα του , το παιδι με αφηνουν παντελως αδιαφορη . Δεν ειπα οτι θα ηθελα να χωρισει και να χαθουμε στο ηλιοβασιλεμα . Ισα ισα.
Απλα θελω να δω μεχρι που με παιρνει.
Το ολο σκηνικο ειναι μαζοχιστικο απο την πλευρα μου και σαδιστικο απτην δικη του . Αν και ειναι και μαζοχιστης ταυτοχρονα , γιατι σιγουρα βασανιζεται μεσα του.
Ε ευκολα μιλας για αξιες αμα δεν ζεις την κατασταση . Και αν οντως εχεις το κανει ακομη πιο ιντριγκαδορικο.
Δεν μπορω αλλη βαρετηηη πραγματικοτηταααα.
Δεν εχω τυψεις .
Και εννοειται πως δεν θα εκανα τιποτα αν δεν ειχα το θαρρος του ποτου.
Ωραια κανεναν δεν πειραξε μια φαντασιωση . Οποτε δεν εχω κανει κατι κακο . Και πιθανοτατα δεν θα κανω.
Απλα ειναι πολυ δυσκολο να βρεις καποιον με τον οποιο οντως θα ηθελες να παραβεις τους κανονες.
Δεν θα το εκανα με τον καθενα just for the fun .

 

Rest my fucking case...

 

Άλλοθι για να προβείς σε λάθος κίνηση...

 

ΛΟΛ M' αρέσει που μερικοί το παίξατε για λίγο Μητέρες Τερέζες
Tι σας έλεγα?

ΥΓ. Υπάρχουν γυναίκες που "πιστεύουν" στο Πάθος (βασικά οι περισσότερες) με ότι κακά κι αν αυτό φέρει για τις ίδιες ή για τρίτους. Όλα τα άλλα που γράφουν είναι χαϊδέματα για να περνάει η ώρα.

 

Και ποιος αποφασιζει τι ειναι λαθος και τι ειναι σωστο ?
Δηλαδη αν χωρισει σε 15 χρονια που το
παιδι του θα εχει μεγαλωσει και θα εχει παει ο κομπος στο χτενι θα ειναι σωστο ?
Προφανως θελει και οικογενεια και περιπετεια.
Τι απο τα δυο ειναι σωστο ?
Τι απο τα δυο θα διαλεγες ?
Εγω στα 23 το δευτερο, εκεινος στα 37 το πρωτο.
Οποτε καταληγουμε στο οτι ειναι θεμα timing . Σε μια αλλη ζωη μπορει να τον αποκαλουσα εγω δικο μου .
Και ομως οταν ηταν να φυγει καναδα του ειχα πει οτι σε μια αλλη ζωη θα ημασταν συνεργατες και ειχε αντιδρασει .


Νιωθω οτι ισως δεν εχει τελειωσει τιποτα αλλα δεν μπορω να δω πως θα συνεχισει. Ειμαι απλα παθητικη.
Δεν προκειται να κανω κατι παραπανω αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να μην αντιδρασω ετσι και κανει κινηση εκεινος

Παιζουμε αυτο το παιχνιδι 6 χρονια.
Καποιος πρεπει να νικησει.
Η ας χασουμε και οι 2 .
Δεν με Νοιαζει. Θελω να δω το τελος.

 

Eιλικρινά παρακολουθώ τον μονόλογο σου, με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Είσαι 23 ετών, keep going!

Τα γραφόμενα σου με παραπέμπουν στο παρακάτω video: