Το Φετιχ ως Κατάρα.

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Nαι φυσικά και το έχω σκεφτεί και πιστεύω αν μπορούσα να πατήσω το κουμπί που θα τα σβήσει όλα κατά πάσα πιθανότητα θα το έκανα. Δε λέω ότι νοιώθω άσχημα για τα φετίχ μου ή για το φετίχ του οποιουδήποτε ακόμα και αν δεν είναι δικό μου φετίχ, ούτε τα θεωρώ ανώμαλα ή κάτι τέτοιο. Απλώς, ο περιορισμός των επιλογών (σε συντρόφους για παράδειγμα), το γεγονός ότι δεν μπορείς να μιλήσεις γι' αυτά παρά σε ανθρώπους του χώρου και το γεγονός επίσης ότι πολλές φορές τα θες και δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να τα έχεις, είναι όλοι μαζί λόγοι που μάλλον αν θα μπορούσα να επιλέξω θα επέλεγα να μην τα έχω. Το μόνο πρόβλημα που σκέφτομαι σε όλο αυτό είναι ότι άνθρωποι χωρίς φετίχ κατά πάσα πιθανότητα (όχι απαραίτητα) είναι πιο κλειστόμυαλοι και δε δέχονται το διαφορετικό. Εύλογα θα πει κανείς, ότι εδώ και πολλοί άνθρωποι του ΄χώρου΄ θεωρούν ανώμαλο ότι δεν είναι δικό τους φετίχ, όμως το να προσπαθήσεις να εξηγήσεις φετίχ σε βανίλα είναι σα να προσπαθείς να διδάξεις μουσική σε κουφό.

Πάντως ως προς τη χώρα αυτή κλπ και το αν είμαστε πίσω, από δική μου εμπειρία μπορώ πλέον με βεβαιότητα να πω ότι και το εξωτερικό δε διαφέρει τόσο. Νομίζω υπάρχει παραπληροφόρηση σε αυτόν τον τομέα. Ναι σίγουρα είναι λίγο πιο ελεύθερα κάποια πράγματα σε κάποιες χώρες, αυτό όμως δε σημαίνει ότι έχεις πληθώρα επιλογών απαραίτητα. Για να καταλάβει κανείς τη νοοτροπία μίας ξένης χώρας δεν αρκεί ένα ολιγοήμερο ταξίδι, πρέπει να μείνεις το λιγότερο κάποιους μήνες για να καταλάβεις αν μία κοινωνία είναι συντηρητική. Το ότι περπατάς για παράδειγμα σε μία πόλη και βλέπεις διάφορα που στην Ελλάδα δε θα τα έβλεπες δε σημαίνει ότι είναι μπροστά εκείνοι και πίσω εμείς, τουλάχιστον όχι απαραίτητα.

 

Χμμ, για μένα το όποιο φετίχ έχω δεν είναι σε καμία περίπτωση κατάρα.

Είναι, στην καλύτερη περίπτωση θα έλεγα, προνόμιο.

Κ αυτό επειδή, ναι, απορρίφθηκε τόσο πολύ από το περιβάλλον μου και τόσο άμεσα και τόσο βίαια, και χωρίς κανέναν λόγο, που από νωρίς κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά. Μπόρεσα από νωρίς να αξιολογήσω και να καταλάβω πως τα κριτήρια των ανθρώπων δεν έχουν καμία λογική.

Και έτσι μπόρεσα να τους γράψω όλους και να επιλέξω άτομα στο περιβάλλον μου που μπορούν να έχουν οπτικές κοντινές στις δικές μου. Και όταν η αποδοχή έπαψε να με ενδιαφέρει, η ζωή μου έγινε πολύ πιο απλή και πολύ πιο εύκολη.

Ναι, φυσικά και τα προσωπικά θέματα είναι πράγματα που θα μοιραστώ με διάκριση και ξέρω πως δεν είναι ο καθένας έτοιμος να τα ακούσει (και ούτε οφείλει και ούτε τον αφορά δηλαδή). Αλλά και να μάθει και κάτι που τον ενοχλήσει σε μένα, ε, δεν πέθανε και κανείς. Καλά κάνει. Αφού οι άνθρωποι θα μας κρίνουν έτσι κ αλλιώς, σε όποιους αρέσουμε... Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε ^_^

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Συμφωνώ κι επαυξάνω: Πιο διεστραμμένο από το να είσαι πολιτικός (οιασδήποτε μορφής εκλεγμένος) και να λες ψέματα για να σε εκλέξουν, ή να είσαι παιδόφιλος ή δολοφόνος δεν υπάρχει..

Το βασικό ερώτημα είναι εάν η συνείδησή μας (κατ'εμέ ο θεός που κρύβουμε μέσα μας) μας αφήνει να κοιμηθούμε ήσυχοι τα βράδια... Εάν ναι, τότε διεστραμμένοι δεν είμαστε.. Εάν όχι, τότε υπάρχει θέμα...

Μάνος 

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Α. Τα φετίχ ειναι κομμάτι του εαυτού μου. Ειναι σαν να λες σε κάποιον να μην αποδέχεται ένα κομμάτι αυτού που ειναι.
Β. Το μοναδικό σεξ το οποίο δεν ειναι διεστραμμένο ειναι αυτο που εχει σκοπό την αναπαραγωγή και τη διαιώνιση του είδους . Παντως δεν θεωρώ τον εαυτό μου διεστραμμένο σε καμια περίπτωση.
Γ. Για ποιο λόγο να θρήνω για κατι που μου προσφέρει χαρά και ευτυχία;

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Εγώ έχω φετίχ τους δονητές...

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Μια που το ανέφερες, όταν μιλάω για φετιχ εννοώ και την παιδοφιλία.
Η παιδοφιλία δεν είναι φετίχ, με την ορθή έννοια του όρου, αλλά νομίζω πώς έχει πια καθιερωθεί να ανεφερόμαστε και σε κάθε παραφιλία με τον όρο φετίχ.

*"Paraphilia (from Greek para παρά = beside and -philia φιλία = friendship, meaning love) describes the experience of intense sexual arousal to atypical objects, situations, or individuals.[1] Paraphilic behavior (such as pedophilia, zoophilia, sexual sadism, and exhibitionism)..."

από [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Paraphilia"]εδω[/ame]

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

και γαμω τα θεματα μπραβο ... νομιζα οτι ημουν μονος σε αυτον τον πλανητη που ενω κατα τη διαρκεια της ιδωνης του φετιχ νιωθω υπεροχα αλλα μετα βριζω τον εαυτο μου πιστευοντας οτι ειμαι καταραμενος στο να μεινουν ανθρωποι διπλαμου που να ξερουν το φετιχ μου.. να ειναι καλα ολα τα παιδια που απαντησαν, ιδιαιτερα με καλυψε η απαντηση του φιλου και τον ευχαριστω WisDomme

 

Ναι φυσικά γιατί εξαιτίας του φετίχ με έχουν εκμεταλλευτεί υποτιθέμενες Αφέντρες που ουσιαστικά ήταν π.......ς
και με έχει καταδικάσει να χάνω σημαντικές στιγμές της ζωής και μόνιμη μοναξιά γιατί για μένα δεν είναι φετίχ αλλά στάση ζωής

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Κατά την δική μου ταπεινή άποψη όλα ξεκινάνε από το πόσο εμείς οι ίδιοι τα έχουμε απενοχοποιημένα μέσα μας..αν ισχύει αυτό τότε δεν έχουμε να θρηνήσουμε τίποτα.
Τα φετίχ και η σεξουαλική ταυτότητα του καθενός είναι κάτι ιδιαίτερα προσωπικό γιατί αφορά σημαντικά κομμάτια της ψυχής του που δεν αφορούν την πλειοψηφία και δεν είναι προς ευρεία κατανάλωση.

Τώρα από εκεί και πέρα όποιος θέλει να καταδικάζει να κρίνει και να βάζει ταμπέλες και αρνητικά πρόσημα είναι καθαρά δικό του θέμα..
Αυτό που οφείλουμε είναι να προστατεύουμε τον εαυτό μας και να του δίνουμε την πρέπουσα αξία για να εισπράττουμε και την εκτίμηση που θέλουμε.

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

Έχετε ποτε επιθυμήσει να μην είχατε ποτε κάποιο από τα φετιχ σας;
.Έχετε ποτε οργιστεί με τον εαυτό σας, επειδή είναι σεξουαλικά διεστραμμένος;
.Έχετε ποτέ θρηνήσει για τις αναπόφευφκτες συνέπειες του φετιχισμού σας στη ζωή σας;


Ξεκινάω με την δεύτερη ερώτηση σου: Από ότι έχω καταλάβει από την εμπειρία μου, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι λιγοστεύουν οι φίλοι και μου φαίνεται αδιάφορη η άποψη των λοιπών γνωστών.. ο λόγος? γιατί μετα από χρόνια παλεύοντας με τα θέλω σου και τα θέλω των άλλων, αν αποφασίσεις να δώσεις μια δίκαιη μάχη στη ζωή με ειλικρίνεια στον εαυτό σου καταλαβαίνεις ότι είναι άδικο για σένα να προσπαθείς συνεχώς να ευχαριστείς τους πάντες.. Είναι αδύνατο.. Λέει μια φράση: '' όταν λές ναι σε κάποιον να είσαι σίγουρος ότι δεν λες όχι στον εαυτό σου''

Εδώ θα πώ ότι όλοι γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι αλλάζουνε και με τα χρόνια ο κάθε ένας τραβάει το δρόμο του και είναι άξιος των επιλογών του. Για μένα είναι τρομακτικός ο τρόπος ζωής που ζούνε οι περισσότεροι στα ψέμματα και στην μίζερη βαρετή μικροαστή ζωή τους.. Ίσως και εσύ το βλέπεις έτσι αλλά θέλεις να πιστεύεις ότι αν ήσουν έτσι η ζωή σου θα ήταν πιο εύκολη.. Εγώ λέω απλώς να αποδέχεσαι αυτά που νίωθεις και θέλεις με αγάπη για τον εαυτό σου πρώτα, μόνο τότε θα έχεις πραγματικές σχέσεις και φιλίες. Όσοι δε θα σε αποδεχτούν για αυτό που είσαι, απλώς να ξέρεις ότι δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι σου όσο και αν σε λυπεί.
(όσο και να σοκαριστεί ένας καλός φίλος για παράδειγμα στο τέλος το αποδέχεται, αν τυχόν σε κοροιδέψει, κάνε την καρδιά σου πέτρα και προχώρα πιο δυνατός)
Αν και είναι κλισέ η λέξη διαστροφή, αν θεωρείς τον εαυτό σου διεστραμμένο τότε απλώς αποδέξου το.! !!!  

Αυτό είναι το στοίχημα στη ζωή, σε πρακτικό επίπεδο μπορείς να ζητήσεις τη γνώμη ενός ψυχολόγου, ή να απευθυνθείς με άτομα με τις ίδιες ανησυχίες ή ακόμα και να γράφεις τις σκέψεις σου σε ένα χαρτί, δε φαντάζεσαι πόσο μπορεί να σε βοηθήσει!!

Αναπόφευκτες συνέπειες μπορούν να υπάρξουν σε λίγες καταστάσεις φαντάζομαι.. σε οικογενειακό περιβάλλον ή επαγγελματικό χώρο σχολή αν τυχόν μαθευτεί και πρέπει να δώσεις λογαρισμό σε καθημερινή βάση στις απόψεις ατόμων που σε αφορουν ή δε σε αφορούν. Πιστεύω ότι αν είσαι ένα ανεξαρτητο άτομο σε πρακτικό επίπεδο δεν χρειάζεται να δίνεις λογαριασμό για τις πράξεις σου αφού δεν εξαρτάσαι από κανέναν. Αλλά είναι και το στοίχημα που ανέφερα πιο πριν να παραμένεις αληθινός στον εαυτό σου. Τόσο εγώ όσο και πολλοί θέλω να πιστεύω δεν βγάζουν ντελάλι αυτα που κάνουν στην ερωτική/σεξουαλική τους ζωή και σε μένα λειτουργεί μέρος του μυστηρίου να κρατάω κρυφή αυτή την πτυχή του εαυτού μου από τα πολλά μάτια..  
Οπότε αναπόφευκτες γίνονται οι συνθήκες όταν τις επιτρέπεις εσύ στον εαυτό σου και...

τελειώνοντας με την πρώτη σου ερώτηση: τα φετίχ που επιλέγουμε ασυνείδητα να μας αρέσουν, δεν μπαίνουν στο παιχνίδι της αμφισβήτησης αφού πολύ απλά είναι κομμάτι του γούστου μας και άρα γνωρίζοντας τον εαυτό σου και αγαπόντας τον αγαπάς και τα φετίχ σου!  

Καλή συνέχεια, περιμένω να μου πεις τι έχεις συνειδητοποιήσει εσύ πάνω στα ερωτήματα που έθεσες εσύ, μετά από τον λίγο καιρό που έχει περάσει..

 

Ο όλος προβληματισμός προέκυψε και υποπτεύομαι ότι αυτό ισχύει για τους περισσότερους.

Δεν αισθάνθηκα ποτέ άσχημα για τις όποιες διαστροφές μου. Κατάλαβα σχετικά νωρίς ότι τίποτα δεν είναι τόσο καινούριο και σε επίπεδο "δάσους" κάθε "δέντρο" έχει θέσει. Ειδάλλως θα είχε εξαλειφθεί.

Άσχημα έχω νιώσει μόνο για τις περιπτώσεις εκείνες που έλειπε κάθε ίχνος κατανόησης (όχι αποδοχής ή υιοθέτησης), με την ίδια λογική που θα λυπόταν οποιοσδήποτε, ασχέτως θέματος. Φυσική είναι η ανησυχία. Το που σε βγάζει βέβαια είναι θέμα χαρακτήρα.

 

Απάντηση: Το Φετιχ ως Κατάρα.

θα το πω ξανα..ποτε δεν μετανοιωσα για τις επιλογες που εχω κανει..και αυτο σημαινει οτι δεν εχω μετανοιωσει ποτε για τα φετιχ μου..ουτε για τις επιλογες μου και ουτε θα το κανω ποτε..αυτος ειμαι και σε οποιον αρεσω..
λυπαμαι μα για τους αλλους δεν θα μπορεσω..οπως και να εχει τα φετιχ μου δεν με εμποδιζουν στην κοινωνικη μου ζωη..και σιγουρα δεν περναω τον εαυτο μου για διεστραμενο..ουτε τον μισω..και φυσικα οι γυρω μου ξερουν για τα φετχ μου και τις σεξουαλικες μου επιθημιες και τις σεβονται..