Το αντίθετο φύλο

Δηλαδη να ημουν ενα αγορι με ενα χαριτωμενο "ελαττωμα"???
Οκ δεν νομιζω να αλλαζε κατι, ο,τι κανω θα εκανα.
Να σημειωσω παντως γλυκε μου οτι ουδεμια πλαστικη εχω κανει!
Ειμαι απο φυση ετσι.  

 

Απάντηση: Το αντίθετο φύλο

Θα φορούσα Loro Piana κασμιρένια κοστούμια με πουκάμισα από ποπλίνα
και Longmire μανικετόκουμπα συνδυασμένα με Allen Edmonds υποδήματα.

Για πιο σπορτίφ εμφανίσεις θα είχα ένα μπλέιζερ, ένα πουκάμισο γαλάζιο με λευκές μανσέτες και γιακά,
μερικές Lacoste για την εκδρομή, και πολλές πολλές μεταξωτές γραβάτες
τις οποίες αν δεν τις άφηνα σουβενίρ σε χέρια νεαρών δεσποινίδων θα τις έδενα διπλόκομπες.

Θα γνώριζα τάνγκο βαλς και ρούμπα τα οποία θα εξασκούσα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου,
διότι θα ήμουν εκτός από διπλωμάτης στο επάγγελμα, ένας πασίγνωστος λόγιος με Νόμπελ Λογοτεχνίας
και επίτημο μέλος της Σουηδικής Βασιλικής Ακαδημίας.

Θα ήμουν υπερδραστήριος ερωτικά, τρυφερός αλλά και αυστηρός εραστής.
Σαφώς θα ήμουν ένας εκ φύσεως Master, η καρδιά μου θα ήτο δωσμένη σε μία και μοναδική
-ή αλλιώς η ιδεατή ερωμένη- ανεξαρτήτως των συνευρέσεων με ανόητες Σουηδεζούλες.

Αν και (καρα)Master θα προέβαινα εκ πεποιθήσεως σε χειροφίλημα στις Κυρίες
θα τους άνοιγα και τη πόρτα στο αυτοκίνητο, μέχρι και ρομαντικές εκπλήξεις
με σαμπάνιες και θέα τη νυχτερινή Θεσσαλονίκη, άλλωστε η άποψή μου θα ήταν
πως όσο καλύτερα φέρομαι στις Κυρίες γύρω μου, τόσο πιο λατρευτός και πιο ποθητός
για να μου αφιερωθούν θα ήμουν.
Τα "δύσκολα" θα ερχόντουσαν έπειτα, διότι ως λόγιος θα ήμουν εξαιρετικά παρανοϊκός,
απόλυτος, δογματικός και ολοκληρωτικά -σε σημείο νοσηρό- ναρκισσιστής.


Αυτά τα ολίγα...

-Παρεμπιπτόντως συνειδητοποιώ πως περιγράφω Κάποιον ..  

 

Απάντηση: Το αντίθετο φύλο

Δεν θα ημουν καλος ανθρωπος για τα κοριτσάκια νομιζω..

 

Απάντηση: Το αντίθετο φύλο

  

 

Re: Απάντηση: Το αντίθετο φύλο

Τον σκλάβο Μου μήπως?
Μα τι λέω?
Ο σκλάβος Μου ξέρει επίσης, Γαλλικά και πιάνο!

 

 

"Αν ήμουν άντρας θα 'καιγα Πειραία και Αθήνα
και Βάγγο ας με λέγανε κι ας μη με λέγαν Ντίνα

Θα είχα γυναίκες γκόμενες, την εβδομάδα δέκα
μα βλαστημώ τη μάνα μου, που μ' έκανε γυναίκα.

Πάντα θε να φερνόμουνα σα φίνι κουτσαβάκι
στο χέρι μου θα κράταγα με φούντα μπεγλεράκι.

Και θα γυρνούσα με ταξί Πειραία και Αθήνα
στις μπύρες και στα καμπαρέ να την περνάω φίνα.

Αχ, βρε ντουνιά σε βλαστημώ, γιατ' είμ' αδικημένη
για της γυναίκας την καρδιά δεν είμαι γεννημένη."

Δίσκος του 1933

 

Αυτό έλειπε!!!

Θά έχανες όλη την γοητεία του διαφορετικού. Post-op trans έναι λίγο ξενέρωμα!!!

 

α. με φυσικότητα

β. φυσική και χωρίς πρόσθετα συντηρητικά

γ. μια χαρά, ανάλογες με το πώς είναι τώρα



​

 

Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να το φανταστώ. Με προτιμώ όπως είμαι "Γυναίκα" 

 

Re: Απάντηση: Το αντίθετο φύλο

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟΣ!

 

Απάντηση: Το αντίθετο φύλο

Αν γινόμουν γυναίκα θα παρέμενα ακραιφνής λιμπερτίνα, αλλά όχι με τον τρόπο που μετέρχεται ένας άνδρας πανηδονιστής. Η γυναικεία φύση αντί της πολεμικής αρετής, διαθέτει την πορνική δεξιοτεχνία.
Θα ήμουν, επομένως, πουτάνα υπερπολυτελείας, εταίρα ούτως ειπείν και παλλακίδα συνάμα (αν, βέβαια, ήμουν προικισμένη με φυσικό κάλλος)*.
Ήτοι θα πληρωνόμουν αδρότατα για όσες ηδονές η ίδια χάριζα σπάταλα στον εαυτό μου.
Θα λειτουργούσα σαν ξέκωλο, με τη χάρη και το σνομπισμό μιας μαρκησίας.
Θα μετέτρεπα τη φιλοσοφία μου σε αστείρευτη πηγή εσόδων, αφήνοντας περιθώρια και στα προσωπικά μου σεξουαλικά γούστα - δωρεάν κάποτε.
Εμφανισιακώς: grande dame, χωρίς την παραμικρή παραχώρηση στη μόδα των νεοπλούτων και των δήθεν εκκεντρικών μόδιστρων της κουρελούς, με ρούχα κόστους πολλών, ίσως, εκατομμυρίων Ευρώ - χωρίς, όμως, τίποτα επιδεικτικό ή φανταχτερό, τίποτα signé πλην λιλιπούτειας επιγραφής στη φόδρα.
Παρά την απέχθεια μου για το casual, θα ενέδιδα κάποιες στιγμές σε αυτό, μόνον πρωί εννοείται, αλλά πάντα φορώντας μικρά κομψοτεχνήματα Van Kleef ünd Arpels, για βραχιόλια ή δαχτυλίδια.
Είναι απολύτως προφανές, κατόπιν αυτών, ότι ποσώς θα με ενδιέφερε η γνώμη των άλλων για τη συμπεριφορά μου ή μάλλον θα με απασχολούσε μόνο τόσο όσο θα μου χρησίμευε διαφημιστικά.
Σε καλύτερες εποχές η δραστηριότητα μου δεν θα γινόταν αντιληπτή γιατί τον κακολόγο θα παρήγγελνα να τον καρατομήσουν.
Στους χαλεπoύς καιρούς μας, δυστυχώς, θα τον αγόραζα, φιμώνοντας τον προτού τον καταστρέψω.

*Η ομορφιά είναι η πρώτη απόρριψη του 'εξισωτισμού', από τη Φύση.
Η ευφυία είναι η δεύτερη.

 

Σίγουρα θα ήμουν ένας ''γάτος, μαύρος πονηρός''...με μια τεράστια συλλογή από πουκάμισα κατά προτίμηση τυρκουάζ αλλά και μπλε, μωβ, μαύρα, με τους αντίστοιχους φιόγκους- παπιγιόν, να κοσμούν την ουρά μου.

Αν τυχόν με τσακώνανε δια ανάρμοστον συμπεριφορά, θα οδυρόμουν απαρηγόρητα:
...αχ, μη! καλοί μου άνθρωποι, εγώ δεν είμαι γάτος
εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος
Κοιτάζω το συμφέρον μου, διαβάζω εφημερίδα
και στο στρατό υπηρέτησα για τη μαμά πατρίδα...