Το δίλημμα του φυλακισμένου στις σχέσεις των δύο φύλων.

Πωπω... Τοξικο ποστ..

βρισκω legit μοναχα "τη θεωρια των παιγνιων" και το πως γινηκε apply αυτη επι των ανθρώπινων ερωτικων σχέσεων.

Τωρα τα υπόλοιπα ειναι ασυναρτητα..
Απο που να αρχίσει κανεις κ που να τελειωσει!

Το οτι μια εμφανισιμη κοπελα ειναι "κακια" - και πως το οριζουμε το κακια; Φαντασμενη μηπως θελεις να πεις; Οτι εχει τουπε; - ειναι αυθαιρετο!

Επισης, αυτη η κακιασμενη οπτασια δεν εχει δικαιωμα επιλογης; Επειδη ο χ δειχνει ενδιαφέρον είναι υποχρεωμένη να υποκλιθεί στην "προσφορά" του; Γιατι να θεωρουμε κάποιον κακο/απροσαρμοστο/ φαντασμενο λογω τ οτι δεν ανταποκρινεται; Μηπως εχουμε θεματακια με τον εαυτο μας - εφοσον σκεφτομαστε ετσι - κ πρεπει να τα λυσουμε;

(Ειλικρινα ειναι ένα παραλήρημα το συγκεκριμένο ποστ!!)

 

Πιο κλασικό και από το Μπετόβεν.

Άμα τους κάτσεις είσαι τσουλα, εύκολη και πουτανα.
Άμα δεν τους κάτσεις είσαι κακια, λεσβια και φαντασμενη.

Άμα είσαι "όμορφη" είσαι κακια και απροσιτη.
Άμα είσαι "ασκημη" άστα να πάνε.

Δε μας χεζετε λίγο λέω εγω;
Ο,τι γουστάρουμε θα κάνουμε και αντε γειά.