Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Καποιοι αισθανονται καλυτερα οταν ανηκουν καπου και το μοιραζονται
Σε καποιους αλλους παλι δεν αρεσει η κοπαδοποιηση
Η μυστικοτητα ειναι αρνητικη μονο οταν ειναι ενοχικη

 

Απάντηση: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Κάνεις..και θα σου πω τους λόγους.Στις σεξουαλικές μειονότητες υπάρχουν -ας πούμε χονδρικά- τριών ειδών άτομα..Οι μυστικοπαθείς ή φοβικοί στο ένα άκρο,οι ακτιβιστές του χώρου ή άτομα που τα ανάγουν όλα σε ιδεολογικη βάση στο άλλο άκρο και οι ενδιάμεσοι που δεν είναι ανοιχτοί προς τα έξω αλλά συμφωνούν τις περισσότερες φορές με τα έργα των δευτέρων..

Η δεύτερη ομάδα ,λοιπόν, κινείται σε κάθε είδους ενέργειες που ευεργετούν όλο το χώρο..Ξέρεις από που βρίσκουν μεγαλύτερη αντίδραση;Από τους πρώτους..Κάτι ανάλογο προσπάθησα να πραγματευτώ και στο "Ρατσισμός εκ των έσω".

Επίσης,οι πρώτοι ευθύνονται για τη μιζέρια στο χώρο γιατί έχουν και άποψη που την παρεμβάλουν σε εκείνες εκείνων που μιλάνε για ελευθεριότητα και ατομική αξιοπρέπεια..

Οι πρώτοι βλάπτουν ακόμα όταν πολλές φορές παρασέρνουν νέα μέλη της όποιας "κοινότητας" στο δικό τους κλειστό μίζερο κόσμο,αφού πρώτα τα έχουν πείσει πόσο κακός είναι αυτός ο χώρος και τι παλιάνθρωποι υπάρχουν σε αυτόν(και κατα 99,9% αποδεικνύονται μεγαλύτερα κ@λόπαιδα οι ίδιοι..)

Θα μπορούσα να γράψω πολλά,αλλά η γρίππη προκαλεί αδυναμία συγγέντρωσης. 
Θα επανέλθω όμως.Ωραίο νήμα..  

 

Re: Απάντηση: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Inco, κάνε μου πιο λιανά, σε παρακαλώ, αυτό,

για να βεβαιωθώ ότι κατάλαβα τι λες.

 

Απάντηση: Re: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Τώρα το διάβασα..Αυτό ακριβώς εννοώ με τα της μιζέριας  

Και κάτι που έχω πει πολλές φορές εδώ μέσα..Υπό του ονόματος της ελευθερίας του λόγου κάποια μέλη (ευτυχώς η μία η πεφωτισμένη μας άφησε,εις αναμονίν του ταρνανά τώρα) δημιουργούν πολλές φορές προβλήματα σε νήματα επειδή "έχουν άποψη" .Αυτή η άποψη δεν προέρχεται από τον κόσμο του BDSM αλλά από την κοντόφθαλμη οπτική μιας κακολαϊκής ηθικής. Τι δικαίωμα λοιπόν έχει ο δεύτερος για απανωτές τρικλοποδιές σε νήματα,που κάποιοι πραγματικά δίνουν τον εαυτό τους για να γράψουν;Και το κυριώτερο;Δεν αντιλαμβάνονται πως αυτή η ανωριμότητα δεν είναι ο αντίλογος που ευαγγελίζονται,γιατί ο αντίλογος φέρει στοιχεία διαλόγου και κατέπέκταση στοιχεία σεβασμού...

Πχ στον lgtb χώρο,η δημιουργία prides,events και κάθε κίνησης ακτιβιστικής ή κάθε άλλου είδους..

Στον BDSM χώρο,που τα πράγματα είναι διαφορετικά θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για διάφορα open events που λένε στον υπόλοιπο κόσμο"είμαστε και εμείς εδώ ανάμεσα σας" ,όπως διάφορα parades,parties etc

Σε περίπτωση που ρωτήσεις αν είναι σημαντικά αυτά,απαντάω ναι ,γιατί με πολύ απλά πράγματα δηλώνεις την παρουσία σου στο χώρο και δίνεις τη δυνατότητα στην κακιά κενωνία  να δει τι πραγματικά είναι αυτός ο χώρος και σιγά σιγά να γίνει πιο φιλικός απέναντι του..

 

Re: Απάντηση: Re: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Αναφορικά με το μπλε κομμάτι δεν βλέπω τι σχέση έχει με το νήμα και, χωρίς να επικαλούμαι κανένα δικαίωμα νηματοθέτη, παρά μόνο το netiquette θα σε παρακαλέσω να το μεταφέρεις αλλού σε περίπτωση που απαντηθεί.

Για τα υπόλοιπα, γράψε λάθος. Νόμισα ότι λέγοντας "δεύτερη ομάδα" εννοούσες αυτούς που δεν βγαίνουν προς τα έξω αλλά ακολουθούν.

Δεν θα πάρω θέση ακόμα σε όσα γράφεις. Επιφυλάσσομαι για αργότερα.

 

Απάντηση: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Γιατί να μεταφερθεί ;

Να διευκρινίσω κάτι:

Οι μυστικοπαθείς ή into closet βάσει και της απάντησης της Heroica έχουν να κάνουν και με τις ενοχές.Οι μη ενοχικοί είναι άνθρωποι μοναχικοί που επέλεξαν το να μείνουν σε κλειστό χώρο,ασχολούνται μόνο με τον κόσμο τους και μιλάμε για απόλυτα σεβαστή επιλογή.Οι ενοχικοί είναι οι κλειστοφοβικοί που δημιουργούν τα προβλήματα που προανέφερα.

Τώρα που διευκρίνισα ελπίζω να κατάλαβες το συσχετισμό με το θέμα..

 

Inco, το πρόβλημα που αναφέρεις το θεωρώ μεγάλο και υπαρκτό. Απλώς για λόγους διαχείρισης-ευχρησίας του παρόντος νήματος, και επειδή εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν σχετίζεται ΑΜΕΣΑ με το θέμα που έχω θέσει, δεν θα ήθελα η ανάλυσή του να γίνει εδώ. Γι' αυτό σε παρακάλεσα, εφόσον υπάρξει συνέχεια στο σχόλιό σου, ο σχετικός διάλογος να γίνει σε ξεχωριστό νήμα.

Τώρα, σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες απαντήσεις σου, ακόμα το δουλεύω στο μυαλό μου και θα επανέλθω. Θέλω να βεβαιωθώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση να παρερμηνευτούν αυτά που θα γράψω, γι αυτό και θέλω να το δουλέψω αρκετά.

 

Απάντηση: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Το δικαίωμα έκφρασης, περιλαμβάνει και το δικαίωμα της σιωπής. Το να αποφασίζει κάποιος για τους όποιους λόγους προκρίνει να θέλει να περιφρουρήσει την ιδιωτική του ζωή ή να μη μετέχει δημόσια σε συναντήσεις κλπ, αναφαίρετο δικαίωμά του είναι και δε έχει να δώσει σε κανέναν λογαριασμό. Αλλοίμονο τώρα να πρέπει κάποιος να απολογηθεί γιατί δε θέλει να εμφανιστεί ή α μιλήσει για την προσωπική του ζωή! 

 

Απάντηση: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

εξαιρετικό

 

Re: Απάντηση: Re: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Επιτέλους, μετά από μέρες και μέρες, βρήκα (κάπως) τα λόγια για να εκφράσω αυτό που θέλω:

Αγαπητέ, Inco, πες μου αν κάνω λάθος, αλλά έχω την εξής εντύπωση: η υπόθεση "getting out of the closet" δεν είναι πολύ πιο σημαντική στην περίπτωση του lgtb χώρου;
Με απλά λόγια, υποθέτω ότι το να είμαι γκέι και να μην μπορώ να κρατήσω δημοσίως το χέρι του ανθρώπου μου επειδή η "κακιά κενωνία" με εμποδίζει είναι πολύ πιο δυσάρεστο/καταπιεστικό/σπαστικό/τραγικό αν θέλετε, (το πιάσατε το νόημα, φαντάζομαι) από το να μην μπορώ να βγάλω δημοσίως τη σκλάβα μου με λουρί ή να δηλώνω τα βδσμ γούστα μου.
Στα δικά μου μέτρα, λοιπόν, ο παραλληλισμός lgtb ακτιβισμού και βδσμ ακτιβισμού είναι μάλλον υπερβολικός. Οπότε δεν νομίζω ότι οι "μυστικοπαθείς" του χώρου κάνουν κάτι τόσο κακό. Τουλάχιστον δεν τον υπονομεύουν ή κάτι τέτοιο. Προσωπικά, δεν βρίσκω κανέναν λόγο να δηλώσω στην κοινωνία ότι υπάρχω, και δεν νιώθω να περιορίζομαι καθόλου εξαιτίας αυτού του γεγονότος.

Και πάλι φοβάμαι ότι δεν τα διατύπωσα καλά. Είμαι σίγουρος ότι θα χρειαστεί να εξηγήσω από την αρχή τουλάχιστον τα μισά. Τέλος πάντων. Αναμένω απαντήσεις.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Κάποιοι ,όμως, έχουν την ανάγκη για αυτό το outing.. Έχεις δει ποτέ τη χαρά και την ευτυχία τολμώ να πω κάποιου υποτακτικού που -επιτέλους ναι- φόρεσε λουράκι σε χώρο και με άλλους ανθρώπους πλην των into? (μιλάω για κάποιες συγκεντρώσεις σε bar που υπήρχαν και άλλοι πελάτες μέσα) Ξέρεις πόσο πλήρεις ένιωθαν μόνο και μόνο επειδή φορούσαν ένα λουράκι μόνο; Φαντάσου από ΄και και πέρα .Μην ξεχνάς πως στον ίδιο χώρο ,ίδιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν άλλες ανάγκες "πιο μεγάλες".Εξάλλου και στον BDSM χώρο κάποιοι μιλάμε για ιδεολογία και για ευρύτερο σεβασμό στην ανθρώπινη επιθυμία,στην ελεύθερη αυτοδιάθεση του εαυτού μας και για αποδοχή της ιδιαιτερότητας αυτής..

Καταρχάς μιλήσαμε στο ίδιο νήμα για δύο ειδών μυστικοπαθείς.Τους κατα πεποίθησιν μοναχικούς (που δε μπορούν να πραγματευούν τη φύση τους ανοιχτά)και τους φοβικούς.Ο δεύτερος είπα αποτελεί τροχοπέδη στα βήματα κάποιων που θέλουν να φέρουν τον χώρο στην κοινωνική επιφάνεια.Αν πχ εσύ δώσεις μια σειρά από συνεντεύξεις στα ΜΜΕ για να ενημερώσεις το κομμάτι του κόσμου που ενδιαφέρεται,για το τι είναι ο χώρος αυτός και εγώ τσακίσω τα τηλέφωνα σε διάφορες εκπομπές και λέω:
-μα τι είναι αυτά;
-τι δουλειά έχει να βγαίνει η κρεβατοκάμαρα μας προς τα έξω
-γιατί απασχολούμε τον κόσμο με την ανωμαλία μας
-ξέρω τόσο BDSM κόσμο που αυτή τη στιγμή ενοχλείται
-γιατί δε σέβεται τα παιδιά

κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ

εσύ τι λες;Ο φοβικός μυστικοπαθής δε θα κάνει κάτι κακό εκείνη τη στιγμή;

Αυτό το θέμα έχει πολλές πολλές παραμέτρους και ο γραπτός λόγος το περιορίζει λόγω έλλειψης ταχύτητας στην έκφραση και περιορισμού δυνατοτήτων αυτής.Θα προσπαθήσουμε όμως   

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το δικαίωμα στη μυστικότητα (ή μήπως μυστικοπάθεια)

Καμία αντίρρηση σε αυτό. Άλλωστε δεν τέθηκε από μένα θέμα κατάκρισης όσων θέλουν να βγει το βδσμ προς τα έξω. Το πρόβλημά μου είναι η επιθετική συμπεριφορά αυτής της πλευράς απέναντι σε όσους θέλουν να μένουν κρυμμένοι.

Σαφώς.
Προσοχή, όμως. Το τσουβάλιασμα και η υποτίμηση της απέναντι πλευράς είναι εξίσου κακό πράγμα. Προσωπικά, η αγάπη μου προς τη μυστικότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την πεποίθησή μου ότι "τα εν οίκω μη εν δήμω", αλλά και με το γεγονός ότι τη βρίσκω "κινούμενος στο σκοτάδι" (όπως εξαιρετικά το έθεσε μια φίλη σε κατ' ιδίαν συζήτηση). Όταν αντιμετωπίζω την απαξίωση για αυτές μου τις επιλογές, ελλοχεύει ο κίνδυνος να κυλήσω προς τη μεριά των φοβικών. Ίσως, λέω.

Το μόνο που ζητάω είναι συγκράτηση των χαρακτηρισμών από τους θιασώτες του outing όταν εκφράζουν το --δίκαιο-- παράπονό τους για τη μη ευόδωση των δικών τους προσδοκιών.