Το εξαϋλωμένο D/s

Η επιστήμη έκανε αιώνες για να προσπεράσει τον καρτεσιανό δυισμό (και ακόμα να τα καταφέρει). Φαντάσου πόσο θα κάνει ο εναλλακτικός ερωτισμός.

Η δίκη μου άποψη είναι ολιστική. Τίποτα δεν περνάει σε δεύτερη μοίρα, μιλάμε απλώς για δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Σχέσεις που βλέπουν μόνο τη μία όψη μπορεί να είναι fun, αλλά τίποτα παραπάνω.

 

Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Αγαπήτε MasterJp (η σολομώντειος λύση θα ήταν αν σε αποκαλέσω Advisor, αλλά δεν βρήκα επαρκή λόγο να σου χαλάσω το χατήρι και έτσι σε αποκαλώ με όλο σου το nickname, αλλά μην άρχίσουν και άλλοι τώρα Masters, να επικαλούνται το επιχείρημά σου. Θα καταντήσει βαρετό.  

Κατ αρχήν να σε ευχαριστήσω για την απάντησή σου και για τον κόπο στον οποίο μπήκες να μου απαντήσεις. 

Αρχίζω να καταλαβαίνω πού έγκειται η διαφορά μας. Εσύ διαχωρίζεις το σώμα από το μυαλό και είναι σαφές ότι για εσένα το θέμα μου είναι σώμα vs μυαλού με "φυσικό" νικητή το πνεύμα για εσένα άρα εγώ μάλλον θεωρώ το αντίστροφο, αφού σαφώς δεν θεωρώ "φυσικό" νικητή το μυαλό. Αλλά η δική μου οπτική είναι τελείως άλλη.

Κατ αρχήν, στον ορισμό περί κυριαρχίας, ως επιθετικό προσδιορισμό έθεσα το "ερωτική", σαφώς για να είναι ξεκάθαρο πως μιλάμε για ερωτική σχέση και όχι για σκάκι, για πολεμικές τέχνες και για τον Ναπολέοντα. Μιλάω λοιπόν για την ερωτική κυριαρχία, ως έκφραση εναλλακτικού ερωτισμού, που συμβαίνει ανάμεσα σε έναν α ν τ ρ α και μια γ υ ν α ι κα ή σε δύο άντρες, δύο γυναίκες κλπ κλπ. Με ενδιαφέρει προσωπικά το πρώτο.

Μου είναι αδιανόητο να με διαχωρίσω. Είμαι το σώμα μου, είμαι το συναίσθημά μου, είμαι το μυαλό μου, είμαι η ψυχή μου. Όλα αυτά ταυτόχρονα και ξεχωριστά. Αν κάτι από όλα πάψω να είμαι, δεν επιθυμώ να συνεχίσω με τα υπεδέλοιπα την πορεία μου στη γη. Προτιμώ να μετοικήσω. Με τον ίδιο τρόπο βλέπω τον Άλλον/ους. Ως σώμα, ως συναίσθημα, ως σκέψη, ως ψυχή, ως ΕΝΑ. Και επειδή με βλέπω έτσι και άρα βλέπω και τους άλλους έτσι, δεν μπαίνω σε διλληματα d/s με ή χωρίς φυσική επαφή. Για εμένα ένα τέτοιο δίλλημα δεν υφίσταται. Για μένα δεν υφίσταται σώμα χωρίς μυαλό και μυαλό χωρίς σώμα. Δεν υφίσταται κατώτερο και ανώτερο. Άρα αφού ε ί μ α ι ΚΑΙ το σώμα μου, και δεν μπορώ/θέλω να μην είμαι, (το αγαπάω) δεν μπορώ να διανοηθώ d/s, και γενικότερα ερωτική σχέση χωρίς αυτό.

Μιλώντας λοιπόν προσωπικά για κυριαρχία, δεν μπορώ να σκεφτώ πώς στο καλό ο άλλος θα με κυριαρχήσει ολοκληρωτικά αφού χωρίς τη σωματική επαφή έχει χάσει ή δ η ένα μέρος του εαυτού μου. Το σώμα μου. Στο ερώτημα που ήδη διαβλέπω, γιατί να μην κυριαρχήσει στο σώμα σου με το πνεύμα του και όχι με το σώμα του, (το έχεις ήδη υπαινιχθεί, η απάντηση είναι απλή. Πώς ο Κ θα κυριαρχήσει σε έναν οργασμό που δ ε ν γνωρίζει. πού το πολύ πολυ να του το έχω διηγηθεί εγγράφως και το κακό είναι ότι δε γράφω και πολύ παραστατικά. Απλά δεν θα κυριαρχήσει. Γιατί δεν τον ξέρει, δεν τον έχει ζήσει την ώρα που συμβαίνει. Δεν ξέρει ούτε αυτόν, ούτε εμένα, ούτε πως κινούμαι σε ένα χώρο, ούτε καν αν είμαι ωραία ή άσχημη όταν κλαίω. Αν όμως κάτι δεν μου απαντάται, γενικά μιλώντας είναι γιατί ένας ά ν τ ρ α ς Κ, αν κα δύναται, αποφεύγει να συμμετάσχει ΚΑΙ σωματικά στην κυριαρχία του.

Είναι τελείως άλλο να διηγείσαι τη ζωή σου σε κάποιον, από να την μοιράζεσαι ή έστω να τη βιώνεις και παρουσία του.

Το d/s για να είναι πλήρες μετέρχεται όλων των δυνατών συνδυασμών, όχι μερικών. Άλλως είναι "φτωχό" ή κατά τον τίτλο "εξαυλωμένο".

 

Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Αυτό εμένα θα μ έκανε να πάρω τα βουνά μάλλον αγριεμένη, αν όχι τώρα, παλιότερα σίγουρα. Πόσες θα άντεχαν την ωμή σωματική επιβολή, όχι της γυναικείας ερωτικής φαντασίωσης αλλά της αντρικής πραγματικότητας, χωρίς να έχει προηγηθεί πολύ καλής ποιότητας "μαλάκωμα" με D/s το οποίο δεν (δείχνει να) επισύρει άμεσους κινδύνους;

Έχω τη γνώμη ότι πιο καθαρή, ατόφια Κυριαρχία δείχνει το δεύτερο, πιο πραγματική υποταγή στις επιθυμίες του Κυρίαρχου βγάζει το πρώτο. Όχι επειδή δεν κάθεται ή δεν το κάνει καλά η υποτακτική που πονάει μόνη της τον εαυτό της, αλλά επειδή η επιθυμία Του Κυρίαρχου της είναι πολύ μακρινή, δεν την βλέπει την ώρα που προκαλεί πόνο στον εαυτό της - πιστέψτε με, δεν την έχει καν διανοηθεί, την ικανοποίηση της καθαρής κυριαρχίας που μπορεί να παίρνει ο Κυρίαρχος - δεν της υποτάσσεται το ίδιο άμεσα όπως όταν π.χ. μαστιγώνεται από τον Ίδιο.

Όχι ακριβώς, κατά τη γνώμη μου, απλά έπεται του μυαλού, δεν προηγείται. Αλλιώς... πώς να το κρύψομεν άλλωστε, το D/s χωρίς φυσική επαφή, αν και σωματοποιούνται τα ερεθίσματα που φέρνει και μάλιστα πολύ, δεν έχει ως επίκεντρο το σώμα, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενό του, έτσι και αλλιώς.

ΥΓ. Μου κάνει εντύπωση που το θέμα των αντοχών της υποτακτικής και της δυνατότητάς της να ανταποκριθεί στο επίπεδο του σαδισμού του Έτερου σωματικά δεν το έθιξε κανένας, μόνον εγώ λογαριάζω αυτή την παράμετρο και μάλιστα σοβαρά; Κάνω κάποιο λάθος ίσως σε αυτόν τον προβληματισμό μου;

 

Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Δηλώνω εντυπωσιασμένη από τις δυο παρατηρήσεις σου, διότι μου καταρρίπτουν μια προσωπική πραγματικότητα. Τη σωματική επιβολή, τον σαδισμό του άλλου, τον αντέχεις ή δεν τον αντέχεις, δεν έχει σημασία, τον βιώνεις όμως, γνωρίζεις μετά βεβαιότητος τι συμβαίνει, είσαι εκεί, αγγίζεις, ξέρεις. Η ωμότητα κατ’ εμέ βρίσκεται σε αυτό που εσύ ονομάζεις "μαλάκωμα", και δη το εξ αποστάσεως "μαλάκωμα", γιατί εκεί κολυμπάς στο υποκειμενικό, στη φαντασία, άντε να ακούς πού και πού καμιά φωνή από το msn ή το τηλέφωνο να σου δίνει οδηγίες. Στη μετεώριση όμως πάνω από το χάος είσαι μόνη σου, ό,τι κι αν σου λέει το φαξ. Χωρίς τη γείωση που προσφέρει το σώμα, χωρίς τα βαρίδια των αισθήσεων που σε κάνουν να νιώθεις προσδεμένη με την πραγματικότητα, το γκρεμοτσάκισμα φαντάζει ως απόλυτη φρίκη...

Ξαναεντυπωσιάζομαι από την τελείως ανάποδη θεώρησή μας. Αν είναι να ξεκινήσει κάποιος από κάπου, αυτό για μένα θα έπρεπε να είναι το σώμα. Με αυτό οφείλει να συνομιλήσει πρώτα, να το γνωρίσει, και μέσω αυτού να απευθυνθεί στο μυαλό. Από θεμέλια είθισται να ξεκινάμε το χτίσιμο, όχι από τη στέγη. Μετά το πώς θα συνδυάσει τις πληροφορίες του ο κυρίαρχος είναι δικό του θέμα.

 

Re: Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Αν ισχύει η παράμετρος που αναφέρεις, τότε είναι η υποτακτική που καθορίζει το είδος της σχέσης κι ως που θα φτάσει. Έτσι όμως δεν αναιρείται η ουσία της κυριαρχίας;

 

Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Να ξαναπω.. ναι συμφωνω, επιτυγχανεται ds κυριαρχια εξ αποστάσεως.

και να ξαναρωτησω..

Τι προσφέρει στις υ μια ds εξ αποστασεως κυριαρχια 2-3 χρόνων ή και περισσότερο..
Tι προσφέρει στους Κ, μια ταυτόχρονη ds εξ αποστάσεως κυριαρχία 2-3 χρόνων, σε 2-3-4 κλπ υ?






Μikra Psemata

 

Re: Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Όλες οι SAM. 

Ριγώ στην αναπόληση παλαιότερων εποχών. Ήμουν ικανή τότε (και το λέω σχεδόν νοσταλγικά) να αντλώ απόλαυση από τέτοια πράγματα. Έχω έναν φίλο, πολύ καλοφαγά, που δεν θα έτρωγε ποτέ παρακατιανά πράγματα, θα προτιμούσε να μείνει νηστικός. Διδάσκομαι πολλά κοντά του...

Θα έλεγα όμως πως έχεις απόλυτο δίκιο, tender, στο ότι τα περισσότερα Υ από ότι έχω παρατηρήσει, συνήθως προσεγγίζουν το S/M με μεγάλη διστακτικότητα. Φρονώ πως πρόκειται περισσότερο για μία φαντασίωση τύπου Άρλεκιν, παρά μία συνειδητοποιημένη προσέγγιση σε αυτό που αποκαλώ "ο πόνος ως πύλη της απόλαυσης". Το κακό είναι ότι όταν κάποιος αρχίσει να τρώει σε πολύ καλά εστιατόρια, δύσκολα θα ανεχθεί αυτό που σερβίρεται στα ταχυφαγεία. Ενδέχεται να το αποβάλλει ο ίδιος ο οργανισμός του, με την μορφή εμέτου ή μίας ξεγυρισμένης διάρροιας...Ελπίζω να γίνεται κατανοητή η μεταφορά μου...

Εάν όχι, ας την κάνω νιανιά...Το "καθαρό" S/M είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος για τον σαδιστή και την μαζοχίστρια να περάσουν καλά και να φτάσουν σε δυνατές απολαύσεις. Το D/s είναι όμως ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να περάσουμε από την χώρα της ηδονής στην χώρα της έκστασης. Και στην χώρα της έκστασης, μπορεί κάποιος πολύ συχνά να κάνει εκδρομούλες και στην χώρα της ηδονής...Από την χώρα της ηδονής όμως, δεν μπορείς να πας εκδρομούλες στην χώρα της έκστασης, διότι υπάρχει εισιτήριο στην είσοδο...Τολμώ να πω ότι δεν υπάρχει ούτε γυρισμός...

Πολύ σωστά, συμφωνώ 100%. Είναι πιστεύω η διαφορά ανάμεσα στην ηδονή και στην έκσταση...Και θα διευκρινίσω και πάλι, ότι η ηδονή μπορεί να εμπεριέχεται στην έκσταση, αλλά το αντίστροφο δέν είναι εφικτό...

Μα τι αναρωτιέσαι βρε tender μου τώρα κι εσύ; Εδώ ακούμε ότι υπάρχουν σαδιστές που δεν θέλουν να βασανίζουν μαζοχίστριες...μην τυχόν και το φχαριστηθούν... 

Βλέποντας τα βιντεάκια του Insex, αναρωτήθηκα πολλές φορές εάν θα μπορούσα εγώ προσωπικά να κάνω τέτοια πράγματα και αν θα τα έβρισκα απολαυστικά ή αν θα φρίκαρα. Η πρώτη μου αντίδραση, σε πολλά από αυτά, ήταν ότι θα φρίκαρα. Και ότι σίγουρα, αυτό εγώ δεν θα μπορέσω ποτέ να το κάνω. Όμως, από την πείρα μου ξέρω πλέον, ότι πολλά πράγματα τα οποία θεωρούσα σκληρό όριο στην αρχή, μετά βρέθηκα να τα κάνω και μάλιστα να αντλώ ευχαρίστηση από αυτά. Μαζοχίστρια my ass, επομένως. Υπάρχει τρόπος για τον Κ που έχει υπομονή και γνώση, να βοηθήσει το Υ να περάσει εκεί, που το ίδιο θέλει να περάσει, αλλά διστάζει, φοβάται...

Το μόνο εύκολο είναι να κάνεις κάποιον να πονέσει. Πφφφ...κοτσάνες για ατζαμήδες...Το δύσκολο είναι για έναν Κ να διαγνώσει τις πραγματικές επιθυμίες του Υ και να το βοηθήσει να πάει εκεί που θέλει το δόλιο να πάει και δεν μπορεί...Και να πάει κι αυτός μαζί του. Αυτός είναι ο σκοπός του BDSM, κατά την άποψή μου.

 

Εξαιρετική η ερώτηση, vautrin. Αφιερώνεις σήμερα ε; 

Όχι, δεν αναιρείται η ουσία της κυριαρχίας. Αυτή είναι η ουσία της κυριαρχίας κατά την άποψή μου. Ο Κ κυριαρχεί πάνω σε συγκεκριμένο άτομο. Που είναι έτσι και όχι αλλιώς.

 

@ΜasterJp & elfcat.

Συγγνώμη που πετάγομαι σαν την πορδή στον ενδιαφέροντα διάλογό σας. Θα προσπαθήσω να δώσω δυο απαντήσεις στο εύλογο ερώτημα της αγαπητής elfcat, μία ποιητική και μία κυνική. Διαλέγετε και παίρνετε.

Στην μακρινή Κίνα ένας μανδαρίνος ερωτεύτηκε τρελά μια πριγκίπισσα. Εκείνη του υποσχέθηκε πως θα γίνει δική του αν πρώτα αυτός ξενυχτήσει άγρυπνος κάτω από το παράθυρό της επί χίλιες νύχτες, με καύσωνα, κρύα, χιόνια και βροχές. 999 νύχτες ξαγρύπνησε ο μανδαρίνος έξω απ’ το παλάτι. Την χιλιοστή νύχτα δεν πήγε, κάθισε στο σπίτι του…

Υπάρχει και μια πιο πεζή εκδοχή. Η υποτακτική να μην βλέπεται με τίποτα. Ή του κυρίαρχου να μην του σηκώνεται με τίποτα. Αποκλείεται; Λίγοι άνθρωποι απολαμβάνουν την εξουσία περισσότερο κι απ’ το σεξ;

Υ.Γ.: Τι θα έκανε ο Βωτρέν στη θέση του μανδαρίνου; Θα περίμενε 999 νύχτες και την χιλιοστή θ’ ανέβαινε πάνω και θα της άλλαζε τα φώτα…

 

Re: Απάντηση: Το εξαϋλωμένο D/s

Γιατί στα σκοτεινά δωμάτια είν οι ψυχές μας γυμνές και εκεί δε χωρουν μυστικά...αστειεύομαι βέβαια  

πάντως ως wannabe sadistis μιλώντας παρασύρομαι σε βανιλοαίσχη σκούζωντας και αλυχτώντας και προσπαθώ να το ισορροπήσω. Λές να συμβαίνει κάτι ανάλογο σε καποιον Κ ?
δε μπορεις να γενικευσεις   (αλλά εγώ δεν ειμαι Κ)

 

Ντίβα ο μανδαρίνος. Κλασικός Κ...

ΥΓ. Εγώ θα του πέταγα και στραγάλια από το παραθύρι μου, επί 999 νύχτες...Έτσι, θα ήταν σίγουρο ότι θα ερχόταν. Αν μη τι άλλο, για να μου ρίξει ένα γερό χέρι ξύλο...