Το ημερολόγιο μιας Κυρίας

Βλέποντας τις ιστορίες που διηγήστε,σκέφτηκα να καταθέσω κι εγώ ορισμένες δυνατές στιγμές,υπό μορφή ημερολογίου,με αντιγραφή από το ημερολόγιο μου-το οποίο επικεντρώνεται μόνο στο D/s.
Αν σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο,παρακαλώ να μου το πείτε,και θα χαρώ να μοιραστώ τις στιγμές μου μαζί σας.

 

Μπήκα στη μπανιέρα, άναψα τα χειροποίητα κεριά μου με άρωμα βανίλια,έκλεισα τα μάτια και επιτέλους είχα χαλαρώσει μετά από μια κουραστική ημέρα...Η νύχτα της Παρασκευής προβλεπόταν μεγάλη...Ζώ καλύτερα το βράδυ...είναι μαγευτικό και μαγικό...Σου επιτρέπει να κάνεις τα πάντα με ηρεμία,και να ζεις την κάθε στιγμή ακόμα πιο έντονα..
Άνοιξα την ντουλάπα μου και το μάτι μου άρχισε να ψάχνει νωχελικά τι θα έβαζα για την αποψινή μου αναγνωριστική συνάντηση με τον υποψήφιο σκλάβο μου..Έβαλα δυνατά τη μουσική-είναι το μοναδικό πράγμα που αλλάζει τη διάθεσή μου και καθορίζει την ένδυσή μου.
Μαύρο καλτσόν, δερμάτινες ματ μπότες μέχρι το γόνατο, δερμάτινη κοντή φούστα,και δερμάτινο τοπ με ασημένιες διακριτικές λεπτομέρεις που αναδείκνυε ακόμα καλύτερα το πλούσιο μπούστο μου. Τελευταία απαραίτητη λεπτομέρεια το άρωμά μου-χαρακτηριστικό , γλυκό, με μια δόση σκοτεινής φύσης.
Εννοείται πως δεν ντύθηκα έτσι για το session,αλλά για εμένα....πόσο ερωτική μπορεί να αισθάνεται μια γυναίκα,αλήθεια, με μια τέτοια ένδυση αναρωτιέμαι...και πόσο πολύ μπορεί να αυξηθεί η αυτοπεποίθησή της μέσα σε μια τέτοια ένδυση;Για εμένα δεν ίσχυε αυτό.Μου άρεσε να ντύνομαι έτσι,αλλά και τα απλά καθημερινά μου ρούχα αισθάνομαι το ίδιο Κυρίαρχη.Ακριβώς η ίδια Γυναίκα.Η ένδυση δεν είναι παρά μόνο το κερασάκι στην τούρτα.
Τα μαλλιά μου τα άφησα ελεύθερα που με το συνδιασμό του γλυκού αρώματος θα μπορούσε να ξεγελάσει τον σκλάβο μου ότι είμαι μια εύκολη ευκαιρία για one night session, όπου τελικά θα του έκανα όλα τα χατήρια για την ολοκλήρωση της αίσθησης υποταγής του.
Πόσο λάθος όμως...Το ότι ήθελε να υποταχθεί μου ήταν τελείως αδιάφορο και το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε..Αυτό που θα καθόριζε την πορεία μας θα ήταν τα πρώτα 10 λεπτά της συνάντησης.Τόσο παίρνει για να δω αν μου κάνει ή όχι.
Ο τρόπος που θα έμπαινε στον Οίκο μου, το βλέμμα του, η μυρωδιά του θα έδιναν το ''οκ'' ή την απορριπτική απάντησή μου.
Η στιγμή έφτασε..Χτυπάει το κουδούνι.Ανοίγω την πόρτα.Του ρίχνω μόνο μια ματιά.Κλείνω την πόρτα και κατευθύνομαι προς τον καναπέ.Το σαλόνι φωτισμένο με κεριά, αρωματικά sticks έδινα μια διαφορετική αίσθηση του τόπου και του χρόνου...Εκείνος στέκεται ακόμα στην είσοδο.Εγώ ξαπλώνω στον βυσσινί καναπέ μου,πίνω κόκκινο κρασί και περιμένω την κίνηση του θύματός μου..Την αντιδρασή του, το βλέμμα του, την αμηχανία του-την οποία λατρεύω να βλέπω να καθρεφτίζεται στο πρόσωπό του.Το βλέμμα μου παρατηρητικό,εξεταστικό,ανέκφραστο,ψυχρό θα έλεγα.
Είναι όμορφος άντρας, και με εξουσία...Ψηλός, γύρω στα 35,μελαχρινός με πράσινα μάτια,γεροδεμένος.Φοράει κοστούμι και γραβάτα λες και ήρθε σε δεξίωση ή επαγγελματικό ραντεβού,κατόπιν δικής μου εντολής όμως.Μου αρέσει η γραβάτα του...θα την προσθέσω στη συλλογή μου εννοείται..Είναι το σουβενίρ που κρατάω από τους άντρες μου.
Παρατηρεί το χώρο και απλά στέκεται εκεί.Ενίοτε με χαμηλωμένο το κεφάλι.Νρέπεται,κοκκινίζει,αρχίζει να ιδρώνει, και ω...τι βλέπω...;Το παντελόνι αρχίζει να φουσκώνει ή μου φαίνεται;Τόσο σύντομα;Τόσο απλά;Με την παρατήρηση που ξεφεύγει ένα δήθεν αθώο γελάκι...είναι τόσο του χεριού μου και το ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος...χμ...δεν νομίζω ότι μου κάνει....εύκολη λεία....

( συνεχίζεται...)

 

Κοιταζόμασταν για αρκετή ώρα και περίμενα μία κίνησή του. Τίποτε. Είχα ήδη τελειώσει το κρασί στο ποτήρι και ήμουν βυθισμένη στις σκέψεις μου.
‘ Βάλε μου κρασί’, του είπα. Εκείνος με ένα αστείο περπάτημα σαν αυτοκρατορικού πιγκουΐνου, προφανώς από την αμηχανία, πλησίασε, έβαλε κρασί και κάθισε στο χαλί, μπροστά στα πόδια μου με σκυμμένο κεφάλι. Ήταν καλά εκπαιδευμένος απ’ ότι φαινόταν.
΄ Κυρία, από την πρώτη στιγμή που άκουσα τη φωνή σας στο τηλέφωνο, ήθελα να σας ανήκω. Το έχω ανάγκη να υπηρετώ μια Γυναίκα σαν Εσάς, Κυρία. Αυτή είναι η θέση μου. Θέλω να σας ικανοποιώ. Όποια ανάγκη ή επιθυμία έχετε. Δώστε μου αυτή την ευκαιρία Κυρία μου.’
΄ Δεν με ενδιαφέρει τι έχεις εσύ ανάγκη σκλάβε, αλλά μόνο το τι ΕΓΩ θέλω. Σταμάτα λοιπόν να ικετεύεις για ανάγκες που εσύ θες να ικανοποιήσεις και άφησέ τα όλα σε Εμένα. Την φωνή σου δεν θα την ξανακούσω μέχρι να σου δώσω άδεια. Μόνο θα γνέφεις καταφατικά. Ελπίζω να κατάλαβες. Εάν όχι, τότε τέλος.’
΄ Μάλιστα Κυρία’
Τότε του έδωσα το πρώτο του ανάποδο χαστούκι για να διασφαλίσω ότι κατάλαβε ο,τι είπα μιας που δεν έγνεψε καταφατικά αλλά μίλησε.
΄Απόψε θα βγούμε έξω. Θα πάμε στο μαγαζί που θέλω για να διασκεδάσω.’
Είχα απίστευτη διάθεση για χορό και ήξερα το κατάλληλο μέρος γι αυτό. Ένα μαγαζί που το γνωρίζουν ελάχιστοι. Περίεργοι , σκοτεινοί, γκοθάδες, φρικιά, Αφέντρες με τους σκλάβους τους και vice versa, το έχουν κάνει στέκι τους. Με την κατάλληλη αμφίεση στο κατάλληλο περιβάλλον, όπου όλα επιτρέπονται και όλα τα έχω δει να γίνονται.
-----------*----------------------*------------------------*---------------------------*--------------
Μου έβαλε το μακρύ δερμάτινο παλτό μου και ξεκινήσαμε.Φτάσαμε στο μαγαζί.Έβγαλα από την τσάντα την έκπληξη που τον περίμενε.Ενα μακρύ δερμάτινο λουράκι με τον οποίο θα τον έδενα.Πρωτού μπούμε, σταθήκαμε στην είσοδο.Τον κοίταξα με νόημα στα μάτια , το κατάλαβε ότι προοριζόταν για εκείνον.Τον καθησύχασα λέγοντάς του ότι εδώ μπορώ να κάνω ο,τι θέλω και να μην φοβάται.Έγνεψε καταφατικά,με κοκκινισμένα από την ντροπή μάγουλα και αμήχανο βλέμμα-το οποίο μου άρεσε ιδιαιτέρως.
Στο μαγαζί μπήκε γονατιστός,με το λουρί να τον σφίγγει ελαφρά στο λαιμό του για να του υπενθυμίζει τη θέση του.Συνηθισμένοι οι θαμώνες από το θέαμα,δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία και συνέχισαν τον σκοτεινό χορό τους και το ποτό τους.
Τον έβαλα να καθήσει σε ένα σκαμπό στο μπαρ,για να νιώσει ακόμα πιό αμήχανα που όλοι θα έβλεπαν το λουράκι της υποταγής και τον πρόσταξα να κοιτάζει μόνο εμένα αλλιώς θα τρώει δημόσιο χαστούκι.Άρχισα το χορό μου,με το δικό μου ιδιαίτερο στυλ,και εκείνος αποσβολλομένος δεν έχανε στιγμή από το θέαμα.Που και που τον πλησίαζα,τον δάγκωνα άλλοτε απαλά και άλλοτε λίγο πιο δυνατά στον λαιμό, ή τον πατούσα δήθενα τυχαία στα πόδια-αρκετά όμως ώστε να νιώθει πόνο.Τα συμπτώματα του ερεθισμού του ήταν και πάλι φανερά-όχι μόνο σε εμένα,αλλά σε όλους.Ντρεπόταν τόσο πολύ.Προσπαθούσε να το ελέγξει αλλά δεν μπορούσε-αυτό δηλαδή σκριβώς που ήθελα.
Μετά από αρκετή ώρα πήγαμε σπίτι.Πονούσε η ανδρική φύση του γιατί για ώρες ήταν σε στύση και δεν μπορούσε να συνέλθει ,γεγονός το οποίο με εξέπληξε.
---------------------*_*-------------------------------------*_*---------------------------------------
Ένας δωμάτιο του σπιτιού μου είναι ειδικά διαμορφωμένος sm χώρος. Μπορώ να περνάω απίστευτες ώρες εκεί μέσα καθώς με εμπνέει απίστευτα να κάνω το ο,τιδήποτε.
Τον οδήγησα γονατιστό εκεί
' Ελπίζω να μην έχεις τίποτε να κάνεις μέχρι αύριο απόγευμα γιατί έχω σκοπό να σε κρατήσω εδώ.Αν έχεις να επικοινωνήσεις με κάποιον πες το μου τώρα να το κανονίσω,γιατί δεν θα έχεις μετά καμία επικοινωνία με οποιονδήποτε άλλο εκτός από εμένα.'
' Όχι Κυρία. Δικό σας για όσο θέλετε.'
Τον έδεσα στον τοίχο,του χαμογέλασα και τον καληνύχτισα.Σε λίγες ώρες θα τα ξαναλέγαμε.
΄Φροντισε να κοιμηθείς γιατί σε περιμένει κούραση το πρωί.',του είπα και έφυγα.



(συνεχίζεται...)

 

Την επόμενη ημέρα είχα την αίσθηση ότι κάτι έπρεπε να κάνω.,..κάποια εκρεμμότητα..κάτι μου διεφευγε...
Πήρα το πρωινό μου,έκανα τις δουλειές μου, βγήκα για μεσημεριανό καφέ με μια φίλη , και εκεί-γύρω στις 4 το μεσημέρι-θυμήθηκα ότι είχα ένα σκλάβο δεμένο στο dungeon Μου...
Επέστρεψα,ντύθηκα με την υπέροχη ολόσωμη εφαρμοστή xt φόρμα μου,από την οποία διακρινόταν μόνο το στήθος μου και εισήλθα στο δικό μου ''torture garden''.
Ο σκλάβος κοιτούσε την πόρτα με ένα απίστευτα απεγνωσμένο βλέμμα αλλά και με μια απίστευτη προσμονή και λαχτάρα...
Πλησίασα κοντά του.Μου φίλησε τις μπότες μου σαν να τον είχα διατάξει..Είχε τελειώσει στο πάτωμα.Ήταν εμφανές από τη μικρή ημίλευκη λιμνούλα ανάμεσα από τα πόδια του, παρόλο που ήταν δεμένα τα χέρια του.Η ολονύκτια αναμονή μεά από τις πολύωρη στύση τον είχε ερεθίσει και η εκτόνωση ήταν φυσική.
'Γιατί λέρωσες το πάτωμά Μου, σκύλε;Σου αξίζει κάθε τιμωρία που τέλειωσες δίχως την Άδειά μου και μάλιστα λέρωσες!'
'Συγγνώμη Κυρία μου!Δεν θα το ξανακάνω Θεά μου!Σας ικετεύω να δείξτε έλεος παρόλο που μου αξίζει κάθε Θεική σας τιμωρία.!'
Τα μάτια του ήταν βουρκωμένα, έτρεμε,είχε σκύψει το κεφάλι ακουμπησμένο στο πάτωμα με το μέτωπό του και άλλοτε φιλούσε με λαχτάρα τα πόδια μου.
Είναι απίστευτο το πως λειτουργεί η Προσωπικότητα και το Μυαλό όταν βλέπεις τον σκλάβο να σου ανήκει πλήρως.Τόσο ευαίσθητος και μικρός, ανυπεράσπιστος,εύπλαστος...Μπορέις με μια λέξη ή ένα βλέμμα να μετατρέψεις την ικανοποίηση σε πόνο , τον πόνο σε ηδονή, τον πόνο σε φόβο...Συνειδητοποιόντας τη Δύναμη, βγαίνει η σκοτεινή σαδιστική φύση.Εάν μετατραπεί η λύπηση σε σκληρότητα - έστω για μία φορά- βγαίνει μια απίστευτη δύναμη από μέσα μας και ο Σαδιστής εαυτός μας εύκολα μας καταλαμβάνει.
Βλέποντάς τον να ικετεύει,να κλαίει, να σέρνεται στα Πόδια μου,η μόνη αυτόματη και φυσική κίνηση που μπορούσα να κάνω είναι να τον πατήσω στο στήθος με το τακούνι μου.Να πονέσει.Ηταν το μοναδικό πράγμα που θα τον έκανε να ηρεμήσει.Το δεύτερο συνολικά χαστούκι που του έδινα,δεν άργησε να έρθει.Τα δάχτυλά μου έμειναν αποτυπωμένα στο πρόσωπό του και το κάψιμο που του προκάλεσε τον λύτρωσε.Αυτό ήταν που ήθελε πραγματικά.Υποταγμένος από το χέρι μια Γυναίκας.Μια Γυναίκα Εντονη και Προκλητική.Πρόστυχη και Μελαγχολική.Μια Γυναίκα -Μαχαίρι.Όμορφη και Ποιητική.Μια Γυναίκα Στιλέτο αλλά και Βελούδο.
Μαζί του ξεκίνησε εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένα Κεφάλαιο σημαντικό και πολύτιμο και για τους δυό μας.Ενα κεφάλαιο γνώσης και πόνου, γνώσης μυστικής και πόνου βωβού, ένα κεφάλαιο εκτυφλωτικής ιδιαιτερότητας και ομορφιάς, πάθους και συγκινήσεων.
Ενα κεφάλαιο που το διαβάζεις ξανά και ξανά κι ένα θλιμμένο χαμόγελο ζωγραφίζεται στα χείλη σου,την ώρα του λυκόφωτος, πίσω από το λαμπύρισμα του αλκοόλ, σ΄ένα φτηνό ποτήρι...

(συνεχίζεται...)

 

Περιμένουμε την συνέχεια.

 

Απάντηση: Το ημερολόγιο μιας Κυρίας

Περιμένουμε.....

 

Απάντηση: Το ημερολόγιο μιας Κυρίας

περιμένοντας την συνέχεια, μπορώ να ρωτήσω ποιό είναι αυτό το μπαρ? και που βρησκετε?

 

Έχω ξαναπεί ότι το μπαρ βρίσκεται κοντά στο Αιγάλεω , δεν το πιάνει το μάτι σου,και κάποια στιγμή θα οργανώσω κάποια συνάντηση εκεί για να έλθετε.Τίποτε παραπάνω δεν μπορώ να πω.
Όσο για την ιστορία,μην περιμένετε να ανοιχτώ άμεσα και πάλι μετά από τόσο αρνητισμό.Μου αρέσει να ανοίγομαι και να μοιράζομαι όταν υπάρχει καλό και θετικό κλίμα και στην παρούσα φάση δεν μου βγαίνει κάτι τέτοιο.Όποτε νιώσω έτοιμη θα το κάνω.

 

Απάντηση: Το ημερολόγιο μιας Κυρίας

Αρνητισμός? Από που το συμπεραίνεις αυτό?

 

Η ιστορία είναι πολλή όμορφη και ανυπομονώ να μάθω τη συνέχεια!!

 

διεκδικώ...
διεκδικώ ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη σας Miss_Kirlian και προσπαθώ να το ζωγραφίσω φωνάζοντας πως τα γραφόμενά σας εκτώς του ότι ταξιδεύουν το μυαλό, με κάνουν μοιραία να φαντασιώνομαι ταυτηση με το τυχερό αρσενικό του ημερολογίου σας.

διεκδικώ να σας πείσω να συνεχίσετε.

Πήτερ