Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

Μια φορά κι έναν καιρό, εκεί που χαλάρωνα ξαπλωμένη κάτω από την τεράστια ομπρέλα του υπέροχου BDSM, αναπολώντας τις παλιές καλές μέρες που ο μπαμπάς μου με κρατούσε από το χεράκι και με πήγαινε βόλτα στον πλανήτη της απόλαυσης, ανακάλυψα ότι είχα μεγαλώσει. Κοίταξα το κορμί μου, έτσι όπως χαριεντιζόμουν ανάσκελα, με τα μπούτια μου ανοιχτά και τα στήθη μου να κρέμονται βαριά σαν ώριμα φρούτα, με τις μεγάλες σκούρες ρώγες τους. Η κοιλιά μου στρογγυλή, κοιλιά γυναίκας που γέννησε, μαλακή, περήφανη για τη φθορά της. Αναστολές ελάχιστες πια στο κρεβάτι. Άνοιξε, κλείσε, στήσου, δείξε μου, όλα γίνονταν φυσικά, χωρίς να υφίσταται καμία απορία, κανένα ερώτημα, γίνονταν με απέριττη απλότητα, χωρίς ξιπασιές. Όπως ένα θηλυκό ζώο που σέρνει στήνεται στα τέσσερα και περιμένει να το βατέψουν...

Από εκεί λοιπόν που ήμουν ένα αδηφάγο παιδί, που ζητούσα και ζητούσα και ζητούσα από τον μπαμπάκα, που θύμωνα αν δεν έπαιρνα, που φώναζα και χτυπούσα τα πόδια μου κάτω αν δεν μου έδινε από το περίσσευμα που ήξερα ότι είχε, που ένιωθα ότι χρειαζόμουν τόσο πολύ μέσα στην πείνα μου for more and more, γιατί δεν ήξερα να ταϊζω μόνη μου την πείνα μου, ενώ τώρα μαγειρεύω και για άλλους, βρέθηκα μια μέρα στον αντίποδα αυτού του συναισθήματος. Βρέθηκα υπό το χέρι (υπό το κνούτο μάλλον) ενός νεαρού Κυριαρχικού. Είχε περίπου τα μισά μου χρόνια. Με άρπαξε και μου σβούριξε μερικές ανάποδες και με έδειρε με τη ζώνη του και με έδεσε στο σταυρό, με μαστίγωσε χωρίς να με λυπηθεί ούτε στιγμή, έτσι επειδή απλά το ήθελε, μου γάμησε το στόμα και μετά με έβαλε για ύπνο στο κρεβάτι του και πήγε για ύπνο στον καναπέ.

Έμεινα άναυδη. Δεν μπορούσα να ζητήσω τίποτα. Δεν μπορώ να ζητήσω τίποτα. Είμαι εκεί προς χρήση, η επιτομή της ωριμότητας, νιώθοντας ευάλωτη όσο ποτέ άλλοτε, στα χέρια ενός νεαρού λιονταριού που θα μπορούσε να με τσακίσει αν αφεθεί. Βλέπω την προσπάθεια που κάνει να συγκρατηθεί, βλέπω τις στιγμές που χάνει το παιχνίδι της εγκράτειας, βλέπω πώς αρχίζει σιγά σιγά να μαθαίνει επάνω μου. Ευγνωμονώ την υπομονή που έχω διδαχθεί, χαίρομαι με την πείρα μου που μας σώζει με διακριτικότητα, χαίρομαι που είμαι – ω, του θαύματος! - υποχωρητική και δεκτική μπροστά στην ορμητικότητα του νεαρού κορμιού του και της επιθυμίας του. Του λέω συχνά γελώντας: Μα πώς είναι δυνατόν να σου σηκώνεται μόλις φτερνιστώ; Του αρέσει να κάθεται στην πολυθρόνα και να ξεκουράζεται προσπαθώντας να χειριστεί την αδρεναλίνη που οργιάζει μέσα του. Κι εγώ τρίβομαι εκεί κοντά, στα γόνατά του, κάνοντας ησυχία, βλέποντάς τον να ανακαλύπτει τον εαυτό του, βήμα προς βήμα, στην πληρότητά Του. Είναι πραγματικά συγκινητικό, πολύ πιο όμορφο από ότι είχα φανταστεί...

Θεωρώ αυτού του είδους τις σχέσεις, τύπου ώριμη σκλάβα – νεαρός Κυριαρχικός, βιώσιμες και πολύ απολαυστικές. Ίσως επειδή ο Κυριαρχικός βρίσκει την ευκαιρία να εξελιχθεί σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Και η σκλάβα βρίσκει την ευκαιρία να προσφέρει πολύ περισσότερα από ότι σε μία σχέση μαθητείας, τύπου Daddy – little girl, στις οποίες βασικά έπαιρνε χωρίς να μπορεί να προσφέρει και πάρα πολλά πέρα από τη γοητεία της αθωότητας...

(Αφιερωμένο στις φίλες μου που επίσης μεγαλώνουν...)

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

/me κουνάει το μαντήλι

... ευχαριστώ για την αφιέρωση στο βαθμό που με αφορά και να περνάς πανέμορφα φιλενάδα  

Δεν είχαμε ποτέ τα ίδια γούστα ως προς BDSM, κάτι πολύ καλό για να διατηρηθεί μια φιλία μεταξύ γυναικών άλλωστε, οπότε θα συνεχίσω να επιθυμώ να είμαι η θυγατέρα του Πατέρα και όχι το κοριτσάκι του μπαμπά, που ουδέποτε λαχτάρησα να είμαι. Μια παλιά συμμαθήτρια της μαμάς μου είναι η θυγατέρα του Πατέρα, η Κάτια Δανδουλάκη μια χαρά ισορροπούσε με τον Μάριο Πλωρίτη και η Λουκίλλα Καρρέρ είναι πάντα ευτυχισμένη με τον Μίμη Πλέσσα...

Εμείς όλες που αναζητούμε την ευτυχή πληρότητα στα πολύ λεπτά άκρα των κατανομών πιθανοτήτων δεν έχει νόημα να τα διαχωρίζουμε και αυτά σε κλάδους, παρά μόνον χάριν μιας απολαυστικής συζήτησης. Αν γνωρίζεις πραγματικά τί ζητάς θα κάτσει, αν όχι ας απολαμβάνεις τη διαδρομή, αρκεί να έχεις γερούς μυς στο σαγόνι για να συγκρατείς το πάνω χείλος, όταν αρχίζει να τρέμει. Κυρίαρχοι υπάρχουν, όχι άφθονοι, όχι χτυπητές παρουσίες, αλλά υπάρχουν και μην ακούς τον Master_DO επ αυτού, δεν είναι μόνον αυτός καλός Κυρίαρχος, έλεος  

Τες πα, μου αρέσει να περνάει ο χρόνος και να μεγαλώνω, όχι ότι τα πάντα βελτιώνονται, μερικά χαλάνε πολύ, αλλά μου αρέσει, πάντως είναι δύο πράγματα που δεν σκοπεύω να κάνω, το ένα να αρχίσω να μιλώ στον παρατατικό και το άλλο να λέω πολλές παροιμίες, σαν κάτι τρελαμένα γραιίδια...  

 

...κατι τετοιες ωριμοτητες διατηρουν οοολη τη φρεσκαδα  

να εισαι παντα καλα και να περνας ολο και καλυτερα!  



Γι ργος

 

Re: Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

Νάσαι καλά φιλενάδα!

Πέραν της ελαφρότητας με την οποία προσέγγισα το θέμα, λόγω καύσωνος αλλά και λόγω πολύ καλής διάθεσης, πιστεύω ότι η διαφορά ηλικίας ανάμεσα σε μία μεγαλύτερη υποτακτική ή σκλάβα και σε έναν Κυριαρχικό άντρα, μπορεί να αποτελέσει ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση. Ζούμε σε μία ως επί το πλείστον συντηρητική κοινωνία, η οποία ενθαρρύνει τις σχέσεις ανάμεσα σε ώριμους άντρες με ισχύ (ποικιλοτρόπως οριζόμενη) και νεαρότερες γυναίκες των οποίων το μόνο διαπραγματευτικό ατού είναι τα νιάτα τους ή η ομορφιά τους. Αυτού του είδους οι σχέσεις φαίνονται να γίνονται αποδεκτές, από εποχή Δήμητρας και δώθε, τουλάχιστον. Τα παραδείγματα που παρέθεσες αναφέρονται σε παρόμοιες σχέσεις, όπου ο άντρας παίρνει με άνεση τον ρόλο του Πυγμαλίωνα, αφού "κουμπώνει" τόσο εύκολα μέσα στον προσδοκώμενο ρόλο. Το θετικό περιβάλλον των προσδοκιών (μέσα μας και έξω μας) κάνει θαύματα (αποδεδειγμένα πλέον και με τη βούλα της στατιστικής έρευνας).

Μήπως κι εμείς εδώ, που το παίζουμε και προχωρημένοι, απλά αναπαράγουμε το ίδιο μοντέλο από κεκτημένη ταχύτητα; [Όταν λέω Daddy - little girl ασφαλώς εννοώ μόνο μία μικρή πτυχή της σχέσης Πατέρα - θυγατέρας. Την εννοώ περισσότερο ως mannerism, δεν βλεπω να υπάρχουν και πολλές διαφορές στην ουσία.]

Και λέω τώρα εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό, εάν ξεχάσουμε τα στερεότυπα με τα οποία μας ταϊζουν, μπας και το εμπεδώσουμε ότι μας αξίζει μία πατριαρχική κοινωνία, με όλη την αίσθηση ότι αυτός ειναι ένας δίκαιος κόσμος τελικά, γιατί οι άνθρωποι είναι suckers για τις θεογονίες, τί θα γίνει; Ας πούμε δηλαδή ότι η σχέση ισχύος υφίσταται σε ένα κάπως πιο μητριαρχικό σύμπαν, όπου η θεά Μήτρα χαίρει πληρότητας. Ας πούμε ότι η Αυτού Ωριμότης της διαθέτει μία σεξουαλικότητα η οποία την αναγκάζει να λειτουργεί καλύτερα ως αντικείμενο χρήσης. Ας πούμε ότι το νεαρό αρσενικό αποδέχεται την προσφορά της "αγιοσύνης" της, λολ, και της προσφέρει τη δυνατότητα να προσφέρει, κάνοντας πλήρη χρήση της, χωρίς να δίνει και πολλή σημασία στις λεπτομέρειες. Ο ίδιος φυσικά, εάν έχει νιονιό και αν έχει κάτι ακόμη που πηγάζει εκ του φυσικού σε μερικά όντα, κάτι που δεν μπορούμε να το διδάξουμε σε κανέναν, κάτι που ή το έχει το λιονταράκι ή δεν το έχει, τότε θα μπορέσει να αξιοποιήσει το περιβάλλον πληρότητας και προσφοράς και σεξουαλικότητας και χρήσης που τόσο βολικά βρέθηκε μπροστά του. Γιατί η φύση προνοεί για όλα, κι ας σκίζεται ο μέσος όρος του κοσμάκη να τα βάλει όλα σε δικά του καλούπια. Η φύση δεν είναι αυτή που μας έπαιξε το ύψιστο κοσμικό αστείο, τοποθετώντας τη σεξουαλική ακμή ενός άντρα στα 20 χρόνια του και της γυναίκας στα 40 της;

Είναι ή δεν είναι βιώσιμο ένα τέτοιο μπιντιεσεμικό μοντέλο; [Ανάμεσα στο micromanagement και στη Μαντάμ Ορτάνς, να που σας έφερα between a rock and a hard place...]

ΥΓ. Δεν τις ξέρω τις παροιμίες για γραιίδια, άκου όμως αυτό το κορυφαίο: Μόλις έβαλα κάτι καπότες με νερό στην κατάψυξη, είπα να φτιάξω παγωμένα ντίλντο γι απόψε...Εμείς στα ΚΑΠΗ έτσι καταπολεμούμε τον καύσωνα. 

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

Χαμογελούσα ομολογώ διαβάζοντας το νήμα.
Πάντα δήλωνα πως είναι πιο λογικό μια μεγαλύτερη γυναίκα να είναι με μικρότερο άντρα (ακριβώς λόγω αυτού που έγραψες αναφορικά με τη σεξουαλική ακμή ενός άντρα στα 20 χρόνια του και της γυναίκας στα 40 της) και βέβαια πάντα δήλωνα πως μου αρέσουν οι μικρότεροι, παλιά αστείευα λέγοντας πως τελικά είμαι τεκνατζού, μέχρι που κάποιος μικρός Κ. με αποκάλεσε MILF και αποφάσισα πως το προτιμώ  

Η αλήθεια είναι πως κι εγώ τις θεωρώ βιώσιμες κι απολαυστικές αυτές τις σχέσεις και βέβαια όχι μόνον όσον αφορά την εκπαίδευση Του με τα μαστίγια ή το γεγονός πως ως πρόσκοπος πάντα "έσω έτοιμος".
Οι νεαροί καινούριοι Κ. σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους που θεωρούν πως λόγω ηλικίας τα ξέρουν όλα και εκπαίδευση δεν χρειάζονται (ενώ προσωπικά κρίνω πως είναι απαραίτητη μια και όλοι μόλις νιώσουν την εξουσία που θα μπορούσαν να έχουν μεθάνε και αρχίζουν ανεξέλεκτα να πετάνε διαταγές επί παντός επιστητού, προτού εγκαθιδρύσουν Κυριαρχία, θεωρώντας την απλά ως δεδομένο επειδή απέναντι τους έχουν κάποια υ), είναι λιγότερο αλαζονικοί όσον αφορά την συμπεριφορά τους και πιο ανοιχτοί στις πάντα βέβαια προσεκτικές εισηγήσεις αναφορικά με τους τρόπους με τους οποίους εκφράζουν τον έλεγχο τους και πως να χρησιμοποιούν αυτοέλεγχο ακόμα και σ αυτό...

Η σχέση Daddy – little girl δεν είναι κάτι που έχω εμπειρία ιδιαίτερα, όπως πρόσφατα κοιτούσα την αλληλεπίδραση μου με Κάποιον με τον οποίο ένιωθα μικρούλα και συνειδητοποίησα πως με τον Κύριο μου πάντα είμαι η μικρή Του αλλά ποτέ μικρούλα. Στις αρχές ίσως με ανέχτηκε ως Little Girl αλλά πολύ γρήγορα οι αντοχές του στην κακομαθημένη μικρούλα τελείωσαν κι είπε πως όπως δεν γουστάρει άλλη μαμά δεν γουστάρει και κόρη.

Για κάποια με έντονα αναπτυγμένο οιδιπόδειο (και είναι πολύ περισσότερες απ΄όσο νομίζουν ή μέσα στην απόλυτη απώθηση τους συνειδητοποιούν), αφού μεγαλώσουν η αντιστροφή του οιδιπόδειου λειτουργεί εξίσου ικανοποιητικά.

@tender lilly βρίσκω απίστευτα ενδιαφέρουσα την αναφορά σε θυγατέρα του Πατέρα, αν δεν σου είναι δύσκολο θα μπορούσες εδώ ή κάπου αλλού να μου αναπτύξεις λίγο πως το εννοείς και ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ αυτής και του κοριτσιού του μπαμπά?

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

καλημέρα σου lara[E-p]  

δεν έχει στοιχεία παιχνιδιού, έχει άλλη αυστηρότητα, άλλες απαιτήσεις από την θυγατέρα, νομίζω γίνεται αντιληπτό το πλαίσιο και οι διαφορές του με το άλλο πλαίσιο.

Όσον αφορά τις σχέσεις D/s με πολύ νεώτερους Dom, ομολογώ ότι έκανα κακοτάτη χρήση του είδους.

Μια φορά ήταν για να διαπιστώσω αν μπορώ να υπακούω κάποιον που δεν μπορούσε ως άτομο να μου επιβληθεί, να διαπιστώσω αν μου αρέσει εμένα να υπακούω και τί συμβαίνει όταν δεν υπακούω, αυτό που συνέβαινε επουδενί δεν θα το διέπτραττε ώριμος Κυρίαρχος και ο λόγος ήταν ότι ήθελε πράγματα πολύ περισσότερο απ ό,τι τα ήθελα εγώ, βιαζόταν να ζήσει τη ζωή του...

Επίσης ένας εξαίρετος κατ εμέ Κυρίαρχος, νεώτερός μου κατά επτά χρόνια, στα μάτια μου ήταν ελάχιστα διάφανος, επειδή είχα περάσει από εκεί που βρισκόταν γενικά ως άνθρωπος. Τον εκτίμησα για τον τρόπο που χειριζόταν θέματα, για τις ικανότητές του, τον χαρακτήρα του, το επίπεδο του σαδισμού του, θα μπορούσε να με κουμαντάρει αν τον άφηνα, αλλά το γεγονός ότι εγώ επέλεγα αν θα τον αφήσω με χάλαγε τελείως.

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

@tender lilly σ ευχαριστώ.
Αντιλαμβάνομαι πως η σχέση Πατέρα-θυγατέρας είναι πιο αυστηρή και δεν εμπεριέχει το παιγνιδιάρικο ή κακομαθημένο ή το needy που βγαίνει ιδιαίτερα στις σκλάβες -girls.
Ομολογώ πως όταν βλέπω μια 40ρα και βάλε να το παίζει κοριτσάκι του μπαμπά κάπου το βρίσκω αστείο.

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

ενω αν ο μπαμπας το παιζει κοριτσακι της αφεντρας του ?

Dora χαιρομαι πραγματικα για τις αφηγησεις σου ....
προτεινω να εργαστεις για τον αρχοντα μας , τον Σ. Μπερλουσκονι .... αν διατυπωνε ετσι την "απολογια" του για την προσφατη περιπετεια του με την μελαμψη νεαρη καλονη ....
εχει μονο θα ειχε αθωωθει παμψηφει ....
αλλα πολλοι Ιταλοι γονεις θα του ειχαν φερει και τις δικες τους κορες , ωστε να ειχαν περασει "στιγμες στον παραδεισο" ...
ειλικρινα νομιζω οτι τετοια διατυπωση για την πιπινοφαγια αποτελει ταλεντο και υποκλινομαι ...
η κορυφωση δε , ειναι εκει που χανονται οι αναστολες της "κοιλιτσας" με αλωθι την μητροτητα .... αν πετυχεις και αντρικη βερσιον - αλωθι για την κοιλιτσα , θα αξιζεις νομπελ ...

ως σαρανταρης + λοιπον και παλι σου υποκλινομαι αρχοντισα τεκνατζου και σου το αφιερωνω
αν και ο στοιχος λεει "αυτα που λες εσυ , δεν φτανουν την μιση , την πειρα την δικη μου .." .... αλλα μπρος στις χάρες , τι να πει η πειρα ... σωστο κι αυτο ..



και αμα τα πραγματα σφιξουν (που δεν θα γινει ποτε γνωριζοντας σε ...   ...)



υγ .. ασε του κανα δραμι μεδουλι μεσα στα κοκκαλα του μικρου ...  

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

Δηλαδη?

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

ειπε οτι βρισκει αστεια την 40χρονη που κανει ακομα παιδιαρισματα με τον πατερα της ... και αναρωτηθηκα αν βρισκει εξισου αστειες και αλλες συμπεριφορες 40αριδων και + , που διαβαζουμε μεσα εδω ...
το παραδειγμα μου ειναι καθαρα τυχαιο .

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

Δεν είπα αυτό...

 

Απάντηση: Το κοριτσάκι του μπαμπά μεγάλωσε...

Μια σχέση είναι βιώσιμη όταν και οι 2 ξέρουνε τι θέλουνε.Στα 18 μου είχα μια 30αρα σκλάβα.Είναι εν μέρει απολαυστικό να υποτάσεις μια μεγαλυτερή σου.Αλλά τώρα που περνάω την σκλάβα μου 24 χρόνια με αρέσει πιο πολύ.Απο ενα κοριτσάκι παίρνεις φρεσκάδα...Όμως αν μια μεγαλύτερη γυναίκα έχει ανασφάλειες,κόμπλεξ και φοβίες ο Κ. κουράζεται.Και αυτήν είναι η γυναικεία φύση.