Το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθεικε ποτέ!

Μιρελλα ... θα στα πω απο κοντα ... στο μεταξυ πιστεψε με σε κατι : ξερεις απο Γραφη , οσο ξερω εγω απο τριπλετα με λεσβιες ... επειδη λοιπον κατι μου λεει πως ο ενας απο εμας , εχει τις γνωσεις που λειπουν απο τον αλλο και αντιστροφα ... ας κανουμε λιγη υπομονη για κατ' ιδιαν μαθηματα .....   ..

Ερι ... το ου φονευσεις , κλεψεις , μοιχευσεις κτλ... ειναι κατι που αφορα εσενα και οχι τις σχεσεις με τον πατερα σου , σε αυτον οφειλεις κατι περισσοτερο ... ποσο μαλλον στον Πατερα ολων μας .....

 

Οσο κ συ.....



Ιζνογκουντ.....Δεν πιστευω σε κανεναν κοινο πατερα κ δεν οφειλω τιποτα σε καποιον που δεν υπαρχει........Οφειλω μονο να ειμαι σωστη στους γυρω μου κ στον εαυτο μου.....Αν εσυ κρινεις οτι αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να εισαι σωστος απεναντι στον ανυπαρκτο "πατερα" κ να πληγωνεις τους υπαρκτους συνανθρωπους σου μαλλον πρεπει να το ψαξεις αλλου το προβλημα κ οχι στην αγια γραφη......

 

το μεγαλλίτερο παραμύθι είναι ότι είμαι υποτακτικός ...

 

@ isnogood

Παρατηρώ ότι έχεις μία απάντηση για τα πάντα. Δεν με εκπλήσσει αυτό. Εξάλλου η σημαντική διαφορά μεταξύ θεολογίας και φιλοσοφίας είναι ότι η πρώτη απαντά σε όλα ενώ η δεύτερη ξέρει ΚΥΡΙΩΣ να ρωτά!
Μη παίρνεις λοιπόν τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά.

 

Λησμονείς, όμως, πως η φιλοσοφία εξετάζει το λογικό (χρήση λογικής και λόγου), ενώ η θεολογία το μεταφυσικό. Πως ακριβώς συνδέεις αυτά τα δυο, την στιγμή που κινούνται σε διαφορετική σφαίρα; Το μεταφυσικό δεν γίνεται αντιληπτό με την χρήση των αισθήσεων, άρα και της λογικής επεξεργασίας αυτών, ώστε να υπόκειται σε φιλοσοφική θεώρηση.

Η φιλοσοφία δεν άπτεται του μεταφυσικού επειδή (καλώς ή κακώς) ούτε την αφορά, ούτε διαθέτει τους μηχανισμούς ελέγχου/ επαλήθευσης του πορίσματός της. Συνεπώς, δυο τινά υπάρχουν:

α) είτε να γίνει αφοριστική για το αν υφίσταται η εκάστοτε θρησκεία (ακριβώς επειδή δεν ελέγχεται λογικά η ύπαρξή της)

ή

β) να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα αυθαίρετο, το οποίο θα εκφράζει τα προσωπικά πιστεύω των εμπνευστών της (κάτι που δεν μου κάνει ως τίποτα διαφορετικό τον εκφραστή της από έναν κύρηκα, όχι φιλόσοφο).

 

Aeοlus ...
το οτι γραφω σε ενα νημα που ο τιτλος του , ουτε λιγο ουτε πολυ , αποκαλει "παραμυθιασμενους" οσους ασχολουντε με τα του Θεου , προφανως αποδεικνυει οτι δεν με θεωρω τοσο σοβαρο .... Ωφειλω ομως να θεωρησω τον Θεο και τον λογο του ως κατι πολυ σοβαρο , θα ελεγα το ποιο σημαντικο απο ολα ...
Εξ ορισμου η Θεοσοφια ειναι ετσι δομημενη ... που συγκρινομενη με οποιαδηποτε αλλη ανθρωπινη επιστημη , θα εκανε την συγκριση αυτη να ειναι το λιγοτερο αφελης ... επειδη ομως εγω δεν ειμαι Θεος για να σε κρινω , περιοριζομαι στο διασκεδαστικο μερος της αποψης σου ..

 

εχω δει την ταινια,και πραγματικα ειναι πολυ ενδιαφερουσα.Προσωπικα την πιστευω απολυτα.

 

@ L_strike

"Λησμονείς, όμως, πως η φιλοσοφία εξετάζει το λογικό (χρήση λογικής και λόγου), ενώ η θεολογία το μεταφυσικό. Πως ακριβώς συνδέεις αυτά τα δυο, την στιγμή που κινούνται σε διαφορετική σφαίρα;"

Η σύνδεση αυτή έγινε από άλλους posters προηγουμένως, ακριβώς επειδή προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν λογικά επιχειρήματα προκειμένου να αποδείξουν κάτι που όπως σωστά λες "δεν γίνεται αντιληπτό με την χρήση των αισθήσεων, άρα και της λογικής επεξεργασίας αυτών, ώστε να υπόκειται σε φιλοσοφική θεώρηση." Εγώ απλά επισήμανα το ατόπημα τους.

"Η φιλοσοφία δεν άπτεται του μεταφυσικού επειδή (καλώς ή κακώς) ούτε την αφορά, ούτε διαθέτει τους μηχανισμούς ελέγχου/ επαλήθευσης του πορίσματός της. "

Θα συμφωνήσω και επέτρεψέ μου να συμπληρώσω ότι η απόδειξη της ανυπαρξίας, φιλοσοφικά είναι αδύνατη.

Γενικώς με καλύπτεις!

Υποστηρίζεις λοιπόν ότι οι σχολιαστές του νήματος χαρακτηρίζονται από έλλειψη σοβαρότητας!

 

H απόδειξη της ύπαρξης όσων δεν αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος με τις αισθήσεις του, είναι φιλοσοφικά δυνατή για τον ίδιο;

 

Η κάθε προσπάθεια απόδειξης της ύπαρξης φιλοσοφικά είναι δυνατή όμως μπορεί να μην είναι επιστημονικά.
Πόλα πράγματα έχουν αποδειχτεί, παρόλο που είναι πέρα από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Θα σου αναφέρω για παράδειγμα την επιστήμη της κβαντομηχανικής ή την θεωρία της σχετικότητας ή την θεωρία του ηλεκτρομαγνητισμού. Όλα αυτά περιγράφονται μαθηματικά, όμως είναι αδύνατο το να γίνουν αντιληπτά από τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Όμως εδώ μιλάμε για την προσπάθεια του ανθρώπου να αποδείξει την ύπαρξη. Μερικές φορές τα καταφέρνει και μερικές όχι.

 

* λόγου = λογικής και όχι ομιλίας

Θα σου θυμίσω πως όταν ο Πλάτωνας λέει "Εν αρχή ην ο Λόγος", αναφέρεται στην έννοια της Λογικής, όχι όμως με τον τρόπο που την εννοούμε καθημερινά: και μόνο η θεώρησή του πως πρώτα συλλαμβάνεται κάτι και υπάρχει ως ιδέα και μετά αποκτά υλική υπόσταση, καθώς και το γεγονός οτι πρεσβεύει πως η ιδεατή μορφή ( ιδέα) είναι ανώτερη από την υλική της πραγμάτωση (...υπαρξιακά μιλώντας και όχι καθημερινά), τον καθιστά εξ' ορισμού θεωρητικό της ύπαρξης κάποιας υπέρτατης ιδεατής δυνατότητας (του "Λόγου"), πράγμα που έρχεται σε απόλυτη αρμονία με τη θεωρία περί της ύπαρξης Θεού (ή... θεών, λολ...).

Αρκετά πρώιμα θρησκευτικά κείμενα είναι επίσης σε απόλυτη αρμονία με, και εμπνευσμένα από, τους νεο-Πλατωνιστές.


Κατά συνέπεια ασφαλώς και η φιλοσοφία καταπιάστηκε με τα ζητήματα της πνευματικής, ψυχικής και υλικής ύπαρξης. Δεν ασχολήθηκε με τις θρησκευτικές "μυθολογίες", ασφαλώς, όπως για παράδειγμα με τα τάγματα των Σεραφείμ και των χερουβείμ, τους αγίους και τους διαβόλους, ή το πόσο απέχει το δεξί από το αριστερό μάτι του Θεού, ζητήματα που ασχολήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι θεολόγοι.


Όπως ο Πλάτωνας στηρίχτηκε σε κάποιο αξίωμα προϋπάρχουσας "Ιδέας" ( "Εν αρχή ην ο Λόγος"), έτσι και οι θρησκείες ("Πιστεύω εις ένα Θεόν..."). Η θεωρητική στήριξη όλων των θρησκειών είναι κατά βάσιν και κατ' αρχάς, φιλοσοφική. Ασφαλώς η φιλοσοφία ασχολήθηκε και με τα αισθητά, κυρίως όμως αρκετά αργότερα αποκλειστικά μ' αυτά, κατά τους εμπειριστές κυρίως.



​

 

 

μαύρα μεσάνυχτα..