Το μπαλάκι του εγκεφάλου

Γι' αυτόν που είναι ανίκανος να ακούσει , η ζωή δεν είναι παρά μια σειρά από απογοητεύσεις.

Το χειρότερο είναι ότι η διαδικασία αυτή είναι αμφίδρομη με την έννοια ότι το κάθε σκέλος της παραπάνω πρότασης υποδαυλίζει το άλλο.

Η διαδρομή που χαράζει ένα άτομο σαν το παραπάνω μπορεί να παρομοιαστεί με τη ρίψη μιας μικρής μπάλας σε ένα χωνί.Με την πρώτη επαφή στο εσωτερικό του χωνιού , το μπαλάκι πηδάει φαινομενικά προς μια άλλη κατεύθυνση.Ουσιαστικά όμως είναι προοριοθετημένο το ότι θα ξαναχτυπήσει στο εσωτερικό του.Κάθε επαφή δημιουργεί και μια διαφορετική πορεία η οποία όμως ανακόπτεται όλο και πιο γρήγορα , λόγω της ακτίνας που γίνεται συνεχώς μικρότερη καθώς πλησιάζουμε στον πάτο.
Τελικά όπως και να χτυπήσει το μπαλάκι , στο τέλος θα βρεθεί ακίνητο στον πάτο του χωνιού.

Τότε για άλλους αυτό θα αντιπροσωπεύει το σημείο ηρεμίας του.Γι' άλλους η κατάσταση αυτή θα επέχει θέση στασιμότητας.Άλλοι πάλι θα κοιτούν την πορεία και θα στέκονται με θαυμασμό μπροστά στη φοβερή αναζήτηση στην οποία επιδόθηκε το μπαλάκι και άλλοι θα βλέπουν βαριεστημένα το αποτέλεσμα ενός προοριοθετημένου μονοδρόμου.

Τελικά όλοι στον πάτο ενός χωνιού θα καταλήξουμε αργά η γρήγορα.Ούτως ή άλλως , μεγαλώνοντας οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας.Ορισμένοι προφανώς βλέπουν σε αυτή τη διαδικασία κάτι το σπάνιο και προσπαθούν διακαώς να την επισπεύσουν όσο μπορούν.

Τώρα θα αναρωτηθεί κανείς , μα καλά δε γίνεται να συμβεί κάπως και να απελευθερωθεί το μπαλάκι από αυτά τα υπέροχα/απαίσια δεσμά ? (διαλέγετε και παίρνετε)

Η απάντηση είναι ότι φυσικά και γίνεται.Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο χρειάζεται να είσαι μεγάλο μπαλάκι.Κι αν είσαι τέτοιο θα το καταλάβεις με τις πρώτες επαφές.Θα έχεις τέτοια ενέργεια που θα αναπηδήσεις και θα βρεθείς πολύ μακριά.
Διαφορετικά το μόνο που μπορεί να σε αποσπάσει από τον πάτο είναι μια εξωτερική παρέμβαση.

Αλλά όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών ειδωλολάτρες , συν Αθηνά και χείρα κίνει...



Υ.Γ.Αλήθεια , εσείς τι είδους μπαλάκι θεωρείτε πως είστε ?

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

καλησπερα στο νημα

κατι "επιασα" αλλα μπερδευτηκα και θα ηθελα λιγο βοηθεια
λετε αγαπητε: ολοι στον πατο του χωνιου θα καταληξουμε αργα η γρηγορα
μεχρι εδω θεωρουσα οτι ειχα καταλαβει το συμβολισμο.
πιο κατω ομως λετε οτι υπαρχει δυνατοτης να μη συμβει αυτο ειτε κατοπιν ιδιων δυναμεων
ειτε με εξωτερικη παρεμβαση , αρα (συμπεραινω) δεν θα παμε ολοι εκει αργα η γρηγορα
εδω τον εχασα τον συμβολισμο ......
το μπαλακι βγαινονοντας απο την χωανη που παει? τρεχει για λιγο στην εξοχη και πεφτει σε αλλη διοτι ειμαι μοιραιο να τελειωσει την πορεια του στον πατο καποιου χωνιου?
εξαφανιζεται στο απειρο?
εξαϋλωνεται?
μπαινει σε τροχια ως δορυφορος?
η αναπηδαει για λιγο και ξαναπεφτει το χωνι του?

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

Κάνω λάθος ή το κείμενό σου είναι κλεψίτυπο του παλιού
καλού αινίγματος με το λεωφορείο;

Είσαι ο οδηγός ενός λεωφορείου.
Ξεκινάει το λεωφορείο με 12 επιβάτες.
Στην πρώτη στάση ανεβαίνουν 3 και κατεβαίνουν 2.
Στη δεύτερη ανεβαίνουν 8 και κατεβαίνουν 4 και ούτω καθεξής.
Η κρίσιμη ερώτηση στο τέλος (που κανείς δεν απαντάει γιατί όλοι κάνουν
υπολογισμούς+/-) είναι τι ηλικίας είναι ο οδηγός του λεωφορείου; (Εσύ).

Λανθάνω ή μας λες πως όλοι είμαστε ανίκανοι να ακούσουμε;

Υ.Γ. Κι' εσύ βρε thaleia, αμέσως να τσιμπήσεις!

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

ψαρακλας .....  

 

Κι όμως ίσως δεν τον έχασες τελικά όσο πιστεύεις γλυκιά μου Θάλεια , γιατί οι απαντήσεις στις ερωτήσεις που μου έθεσες είναι ,

-πιθανά ναι
-πιθανά ναι
-πιθανά ναι
-πιθανά ναι
-και πιθανά ναι

Τι σημασία έχουν όμως οι ενδεχόμενες απαντήσεις , αν δεν μπορεί κανείς να αποκωδικοποιήσει πρώτα τις ερωτήσεις του ?
Άλλωστε δεν ξέρω αν το έχεις υπόψη σου , αλλά ως ανθρώπινο γένος έχουμε ήδη λάβει την απόλυτη απάντηση για τη ζωή , το σύμπαν και για όλα.Κι ως γνωστόν αυτή δεν είναι άλλη από 42. (αν τυγχάνει να έχεις διαβάσει το βιβλίο) Τώρα μας μένει απλά , να βρούμε τη σωστή ερώτηση.

Πέρα από αυτά όμως και για να βοηθήσω , να σου πω ότι αν το ξαναδιάβαζες , θα παρατηρούσες ίσως καλύτερα πως όταν έκανα λόγο για αποφυγή της κατάληξης στον πάτο του χωνιού , η υπόθεση είχε τη χροιά της αναβολής μάλλον , παρά αυτή της μονιμότητας.Ίσως πάλι να σε μπέρδεψε το ότι η αναφορά σε αυτό το ενδεχόμενο γίνεται στο τέλος.
Keep thinking T. κι άσε τα ψάρια κατά μέρος. (εντελώς φιλικά)

Φίλε Master DO , έχω την εντύπωση πως ο λόγος που κατέληξες σε αυτές τις σκέψεις , είναι ότι πήρες αυτά τα οποία έγραψα περισσότερο κυριολεκτικά απ' ότι ενδεχομένως χρειαζόταν (κατά τη δική μου άποψη πάντα) .Ή , διαφορετικά , βλέπεις πιθανά κάτι το οποίο εγώ δεν αντιλαμβάνομαι (οπότε μάλλον θα χρειαστώ τη βοήθειά σου).Πάντως σε διαβεβαιώ πως δεν έχω βάλει (τουλάχιστο όσο μπορώ να με καταλάβω) κάποιο εξυπνακίστικο αίνιγμα για να λύσει κανείς.Μόνο κάποιες σκέψεις δικές μου.Κατά συνέπεια δεν χρειάζεται και το να μπει κανένας σε υπολογισμούς επί υπολογισμών.

Καθένας απλά τις φέρνει στο επίπεδο που επιλέγει και ακολούθως βγάζει τα συμπεράσματά του.Όπως ακριβώς έκανες εσύ καλή ώρα.No riddles.

Τώρα όμως για να σου απαντήσω στη δεύτερή σου ερώτηση , να σου πω το εξής.

Φυσικά και εννοώ αυτό που εννόησες.Καθένας στο βαθμό που τον αφορά.Νομίζω άλλωστε ότι είναι οφθαλμοφανές φίλε μου.Από 'κει και πέρα , το κατά πόσο ακούει κάποιος ή όχι , θεωρώ ότι δε σχετίζεται άμεσα με το τι θα αποφανθώ εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος.

Γιατί το κλειδί στην ακοή , όπως και σε όλες τις υπόλοιπες αισθήσεις , θεωρώ πως δεν βρίσκεται εξωτερικά του ατόμου , αλλά εσωτερικά.Και δεν είναι κατά την άποψή μου άλλο , από την δυνατότητα του ίδιου του ατόμου να κάνει την εξής απλή ερώτηση στον εαυτό του.

Είμαι ικανός να ακούσω ?

Όσο υπάρχει αυτή η ανάγκη , το παιχνίδι παίζεται.Όταν αυτή σταματήσει να υφίσταται και η αβέβαιοτητα επί του πιθανού αποτελέσματος μετουσιωθεί σε βεβαιότητα , τότε η πλάστιγκα αρχίζει και γέρνει επικίνδυνα προς την κώφωση.(χωρίς να χαρακτηρίζω απαραιτήτως αυτή ως κάτι το μεμπτό)



Υ.Γ.Ελπίζω να γίνεται αντιληπτό ότι η ερώτηση στο τέλος του αρχικού ποστ δεν αναζητά γραπτές απαντήσεις.Ως εκ τούτου θα παρακαλούσα τον οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να αποφύγει αν είναι δυνατό την επίδειξη του είδους του μπαλακίου του.Άλλωστε αυτό αφορά σε τελική ανάλυση εκείνον κι όχι τους υπόλοιπους.

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

καλε μου νηματοθετη σου αφιερωνω την υπογραφη μου
με απειρη συμπαθεια (με την κυριολεκτικη ετυμολογια της ...)

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

αχ δε μπορω .... τρωγομαι.....
ειπα να το "παιξω" σοβαρη αλλα πρωτα βγαινει η ψυχη και μετα το χουϊ (συνηθεια)
λεγαν οι παλιοι...
λοιπον που λες νηματοθετη μου, ο Deep Thought μετα απο σκληρη πνευματικη εργασια 7.500.000 ετων, ξυνει με το ηλεκτρονικο virtual χερι του, το αντιστοιχης υφης κρανιο του και σκεπτεται :
Don't Βother , κι εβγαλε τους αριθμους 4 και 2
 

 

Οπότε δεν έκανα λάθος.Μια χαρά σε βλέπω.

take care  

 

Θα μου επιτρέψετε να απαντήσω λιτά.

 

Απάντηση: Το μπαλάκι του εγκεφάλου

Πράγματι Σύντροφε, έπρεπε να κάνω "αναγνώριση" πριν σταθμήσω
πόσο σοβαρά έπρεπε να Σε πάρω και δεν φταις Εσύ γι' αυτό.
Βλέπεις, έχουμε μπουρδουκλωθεί εδώ μέσα και δεν ξέρεις από που
μπορεί να σου 'ρθει...
Φτάσαμε στο σημείο για να πάρουμε στα σοβαρά ένα νήμα να μας
έρχονται ...συστάσεις!
Τώρα που γνωριστήκαμε λοιπόν θα επανέλθω επί της (πιθανής) ουσίας.

Χαιρετισμούς και εις το επαναδιαλέγεσθαι.

---------- Post added at 19:44 ---------- Previous post was at 17:07 ----------

Υποτεθέστω πως θέλω να ακούω συνέχεια τα πάντα.
Μοιραία θα κουραστώ.
Υποτεθέστω πως αντέχω να ακούω τα πάντα.
Μοιραία θα αποπροσανατολιστώ.
Υποτεθέστω ότι διψάω να ακούω τους πάντες.
Μοιραία θα φουσκώσω και θα σκάσω.
Υποτεθέστω ότι πεινάω να ακούω τους πάντες, τα πάντα.
Μοιραία θα πεθάνω από υπέρταση ηχητικών κυμάτων.

Ο κατάλογος έχει δυναμική να φτάσει μέχρι το Βλαδιβοστόκ με τα πόδια.
Δεν χρειάζεται.

Όσο και εάν η διανόηση, το μυαλό, έχει όρεξη, ενέργεια και εύρος
να χωρέσει τα πάντα, το ατελές ανθρώπινο κορμί υπολείπεται πάντοτε.
Ο βαθμός «κώφωσης» διαφέρει.
Τα κίνητρα ποικίλουν.

Δεν σου αρέσουν οι απρόσωπες αναφορές Σύντροφε νηματοθέτη
αλλά Εμένα Μου αρέσουν οι σχετικές συγκρίσεις για να έχω τουλάχιστον
μία υποψία περί του που πατώ.
«Στην κορυφή του όρους όλοι μπορούμε να γίνουμε άγιοι» είπε κάποιος.
Εχθές άκουσα και κάτι ωραίο που Με τράβηξε.
«Βάλτε τα σε μία σειρά ρε παιδιά, το ένα μετά το άλλο για να βγει νόημα,
να έχετε πλήρη εικόνα. Από μόνα τους σας μπερδεύουν.»

Στο θέμα Μας τώρα.
Άλλος δεν έμαθε να ακούει. (μπαλάκι απευθείας πάτο)
Άλλος έμαθε λοξά. (ατελείωτες σβούρες και πάτο)
Άλλος έμαθε και ξέμαθε γιατί στο δρόμο γλίστρησε
(πήγε μπαλάκι κάνει γκελ , μπαλάκι φύγει, μπαλάκι πάτο)
Άλλος κουράστηκε να ακούει και κάθισε να ξαποστάσει
(μπαλάκι κομματιάστηκε, κομμάτια πάτο)
Άλλος άκουσε τόσα πολλά που πήρε τα βουνά (μπαλάκι στον πάτο [του])

Να ξαναπάμε τον κατάλογο μέχρι το Βλαδιβοστόκ Σύντροφε;

Όχι, ας τον συνεχίσει άλλος.

Μία στάση στο Ιρκούτσκ –από αυτές που Σε ελκύουν.
Ανακάλυψα κάποτε – μη Με ρωτήσεις πότε, πως η ακοή είναι ξεκάθαρα
σωματική και ουχί νοητική λειτουργία (!) (Έεελα!!)
Ξέρεις με ποιο τρόπο;
Όταν συνειδητοποίησα πως η νοητική Μου δύναμη είναι άνω του μετρίου.
Αποδείχτηκε πως το σώμα δεν μπορεί να ακολουθήσει το νου.
Άκουγα και πόναγα.
Άκουγα και ζήλευα.
Άκουγα και μάτωνα, έκλαιγα, έβριζα.
Τι να σου κάνει ένα κορμί Συντροφε;

Μοιραία επιβάλλεται να απαντήσω και στην ερώτηση του υστερόγραφου.
Είμαι μπαλάκι από μαλακό καουτσούκ.
Τόσο όσο δεν σπάει εύκολα, πατινάρει στο χωνί μέχρι να δει
προς τα πού να πάει κι’ άμα λάχει έχει και την απαραίτητη ελαστικότητα
μπας και του προκύψει κανένα μεγάλο γκελ…

Υ.Γ. Βέβαια δεν αποκλείεται και να είμαι τελικά ένα από αυτά τα εύθραυστα
λεπτοκαμωμένα χριστουγεννιάτικα γυαλιστερά μπαλάκια των 40 λεπτών
σε κάλυψη-απόκρυψη από φόβο.
Έτσι;
Πάντως το'χω και στο νου Μου για το φόβο των ιουδαίων...