Το παιδί μου κι εγώ

Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

*...οχι κι ολοκληρη... εισαι υπερβολικη!
μονο για οσα απτονται του σχολιου της! ...ξεκαθαρο!

**...οχι μονο απο την ηλικια του, αλλα απο τη συμπεριφορα και τα συμπλεγματα που ξεφουρνιστηκαν απο το συγκεκριμενο των 23ων.


Γι ργος

ΥΓ ...και το περισσοτερο; (μια και δειχνεις να ξερεις   )

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Επειδή δείχνεις να είσαι ειδικός στα συμπλέγματα, δεν μας τα κάνεις quote κι εμάς;

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

...ευχαριστως!!!
...τι προβληματακι θα ηθελες να λυσεις κουκλα μου;
...τι συμπλεγμα σε βασανιζει;

Γι ργος

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Το κάνω νιανιά για να το καταλάβεις: Σου ζήτησα να κάνεις quote τα σημεία όπου το "23χρονο" [sic] βγάζει συμπλέγματα, μιας και όπως λες είσαι ειδικός στο να τα ξεχωρίζεις, κούκλε  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Oρίστε;?

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

...για να εφτασες μεχρι εδω, στην αναγνωση τα καταφερνεις!

λοιπον θα σου βαλω μια εργασιουλα:

τρεχα πισω και μελετα, και ξαναελα με τα σημεια που σου εκαναν εντυπωση !

θα ειμαι (οπως παντα και το ξερεις) στη διαθεση σου για οποιαδηποτε βοηθεια χρειαστεις!

(αγαθα κοποις κτωνται αλλωστε!)


Γι:nod:ργος


ΥΓ * ...ευχαριστω! (γνωριζω  , γι αυτο ανταποδιδω)

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Θα ήταν προτιμότερο να προσπαθούν να κάνουν πνεύμα όσοι πραγματικά διαθέτουν πνεύμα.
Ξαναρωτάω, επειδή εσύ και μόνο χαρακτήρισες τη mona συμπλεγματική: Δείξε τα σημεία που δείχνουν τα συμπλέγματά της. Με quote.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

*...δεν αμφισβητω καθολου το οτι μπορει να διαθετεις πνευμα!
Συνεπως μην δισταζεις να το εκφρασεις!

** δεν ειναι ποσοτικο, ποιοτικο ειναι.

*** ...μα αυτο ακριβως ηταν το "τασκ" της εργασιουλας που σου εβαλα!
μη ζητας τοση βοηθεια, αφου εχεις την ικανοτητα απο μονη σου.

Γι:suspect:ργος

ΥΓ αν δεν μπορεις τωρα, δε βιαζομαστε... κι αυριο μερα ειναι!

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Προσπαθείς με μπανάλ εξυπναδούλες να αποφύγεις να στηρίξεις τα δικά σου λεγόμενα. Γιατί; Δεν πρέπει να είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο της ηλικίας σου, και μάλιστα δεδηλωμένα κυρίαρχο, να υποστηρίξει αυτά που λέει. Έτσι δεν (πρέπει να) είναι; Εάν πάλι δεν καταλαβαίνεις τι σου γράφω, ζήτα διευκρινίσεις ώστε να μην εκτίθεσαι χωρίς λόγο.

Όσο για τα τασκ που θα ήθελες να μου βάζεις και λοιπές χαριτωμενιές, θα πρέπει να προσπαθήσεις κομματάκι περισσότερο για να γίνεις πειστικός ως task giver. Σου συνιστώ να το αποφύγεις όμως.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

...αναλωνεσαι!

Γι:nod:ργος
ΥΓ Perv ...με το συμπαθειο!

 

Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Το 2005 γράφτηκα σε αυτό το forum. Από τότε πολλοί κομπλεξικοί εμφανίστηκαν, κραύγαζαν, και μετά απλά χάθηκαν. Μην δίνεις σημασία.
Όσον αφορά για τα 24χρονα κρατάω κάτι που είχε πει ένας μεγάλος ηθοποιός σε μια συνέντευξή του στην TV με αφορμή κάποια γεγονότα στο Πολυτεχνίο τότε. "Όταν βλεπείς έναν παιδί, έναν νέο ανθρωπο να φωνάζει και να πετα πέτρα σε μια κάμερα να ξέρετε πως ο μόνος που τα έχει 400 είναι αυτό το παιδί." Έτσί mona... πρέπει πρώτα να λύσουμε τα δικά μας ζητήματα και μετά να μιλήσουμε για τα συμπλέγματα των άλλων...

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Ειλικρινά, δεν με απασχολεί αν η mona είναι 23 χρονών ή 80, αν ζει επαρχία ή Νέα Υόρκη, αν έχει παιδιά ή δεν έχει, ούτε καν αν είναι BDSMer ή δεν είναι. Κρίνω ότι είπε κάτι σωστό και εκεί στέκομαι, και ότι σήκωσε το βάρος της αντίστασης σε μια άποψη σχεδόν γραφική και πάντως παροχημένη.

Όχι ως προς το κομμάτι που αφορά την ανατφορή του παιδιού του οποιουδήποτε μέλους και τί μπορεί να θέλει ο καθένας για το παιδί του, γι αυτό είχα μόνο μια γραμμή να πω ουσιαστικά και να θυμήσω ότι το παιδί είναι πάντα το ευάλωτο, σε όποια ηλικία και να είναι, όχι ο γονιός, αλλά αυτή είναι μόνον η γνώμη μου.

Όμως, κάποιος μπαίνει σ ένα BDSM φόρουμ και λέει ουσιαστικά ότι τα βίτσια μερικών είναι περισσότερο ή λιγότερο o.k. από τα βίτσια άλλων. Κακό να είναι ο νέος πούστης, δεν βαριέσαι αν είναι η νέα λεσβία.
Κάποιος δεν θα βρισκόταν να πει κάτι πάνω σε αυτό;

Κατά τ άλλα,

Ε ναι, έτσι όπως το θέτεις, εκείνο το "σώνει και καλά" οπωσδήποτε θα έδειχνε ομοφυλόφιλο γονιό που έχει σαλτάρει. Δεν νομίζω όμως ότι μας κάνουν αυτή τη χάρη...

Κι εμένα θα με εξέπληττε, και θα με εξέπληττε ακόμα ευχάριστα αν βρισκόταν κανένας γονιός που να καταλαβαίνει και να νιώθει ότι ο ερωτισμός του παιδιού του δεν τον αφορά.

"Αντίτιμο" δεν ξέρω αν έχει, είναι όμως πραγματικά ανάγκη για να ευτυχεί κανείς στη διαφορετικότητά του να την έχει αποδεχτεί σε βάθος και γνήσια. Δεν είναι κάτι που το καταφέρνουν όλοι.

"Διερωτάστε ποτέ για την τόση ευτυχία σας;" τραγουδούσε ο Χατζιδάκις για τους ετεροφυλόφιλους.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο νόημα να αναζητά κανείς τις πιθανότητες της ευτυχίας του με έναν ερωτικό σύντροφο σε μια κανονική κατανομή, που είναι καλύτερη από τις άλλες. Αυτό, επειδή η ευτυχία μας εξαρτάται από μη μετρήσιμα και μη κατανεμημένα πράγματα. Πάντα, οι ευτυχισμένοι νιώθουν ότι τράβηξαν το μοναδικό λαχείο τη μοναδική στιγμή και βρήκαν τον σύντροφό τους και σε βανίλλα καταστάσεις και σε αποκλίνουσες, αυτό δεν λέει κάτι; Και ένα εκατομμύριο διαθέσιμοι σύντροφοι να υπάρχουν, αν δεν είναι για μένα, τί να τους κάνω; Θα αναζητήσω το πλάσμα που έχει ξεκόψει απ το κοπάδι, είναι εκτός κατανομής και κάνει την ψυχή μου να νιώθει.

Ανταλλαγή απόψεων μου φάνηκε, θα μου φαινόταν περίεργο αν περνούσε ντούκου το "ο γιός να μην είναι πούστης αλλά η κόρη δεν πειράζει να είναι λεσβία", απλά κάποιοι δεν φαντάζονται ότι η άποψή τους μπορεί να μην είναι η μοναδική και μετά αντιδρούν προσπαθώντας να αποκλείσουν άλλους από την κουβέντα με τα επιχειρήματα "είσαι νέος", "εσύ που δεν έχεις παιδιά τί μιλάς" κ.λπ, κ.λπ.

Και πώς ο οποιοσδήποτε γονιός "θα είναι δίπλα" όταν μέσα του δεν αποδέχεται; Μα η εσωτερική αποδοχή είναι το ζητούμενο, αυτό είναι το "δίπλα"

Το είπα πιο πάνω και το ξαναλέω. Όλων των ανθρώπων η ερωτική ζωή θα ήταν πολύ υγιέστερη και καλύτερη αν οι γονείς καταλάβαιναν πότε τελειώνει ο ρόλος τους ως γονιών.

Έχεις ακόμα την ευθύνη, αυτό λογικά μετράει και σε συναισθηματικό επίπεδο, για τη σεξουαλική τους έκφραση, εφόσον είναι ενήλικα δεν έχεις καμία ευθύνη και αυτό λίγο λίγο δεν σε οδηγεί να απεμπλέκεσαι;