Το παραμύθι "αγάπη" according to Grandfather Σκοτάδιας

Χρόνια σου πολλά @kostas master και ότι επιθυμείς!

 

 

Δεν την γνωρίζω μα την έχω μέσα μου! Ωραίο και αυτό!

 

Δηλαδή θέλεις να μου πεις, ότι σήμερα γιορτάζει και ο @kostas master ? Πάλι καλά, γιατί έψαχνα πότε γιορτάζει ο Άγιος Master, για να του δώσω τις ευχές μου χαχα...  
Άρα, εγγόναρε χρόνια σου πολλά από καρδιάς και ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ βρε συ χαχα...  

 

Παππουυυυυυυύ ευχαριστώ πολύ....να είσαι καλά....

 

@kostas master χρόνια πολλάααααααα αδερφουλη!!!

 

Έχω δει και περιπτώσεις παιδιών που μόνον αγάπη και στοργή δεν έδειξαν στους γονείς τους..
Συμφωνώ με τον @tithon και θα προσθέσω ότι στο όνομά της έχουν γίνει τα χειρότερα εγκλήματα της ανθρωπότητας..

 

Όποιος έχει διάθεση και χρόνο ας το διαβάσει.

Εμένα προσωπικά που το είχα διαβάσει πριν πολύ καιρό και ανατρέχω μερικές φορές ακόμα σε σημεία του, μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση και μου είχε λύσει πολλές απορίες μέσα μου.

Αν και φυσικά οι απορίες και η γνώση είναι πεδία ανεξάντλητα:

https://pernoampariza.files.wordpre...eb7-cf84ceb7cf82-ceb1ceb3ceaccf80ceb7cf82.pdf

Δεν είναι το μιναδικό φυσικά που πραγματεύεται το θέμα σχεδόν ολοκληρωμένα, αλλά για μένα είναι από τα κορυφαία βιβλία που έχω διαβάσει για αυτό.

 

Πόσες μαλακίες άραγε είχα γράψει εδώ. Δεν μπαίνω καν στον κόπο, να διαβάσω έστω μια από τις παλιές μου "παρεμβάσεις".

Απλά, σήμερα, ήθελα έτσι για την "κουλτούρα", να γράψω άλλη μια.

Το λοιπόν, δύο άνθρωπες συναντιούνται κατά τύχη κάτω από μια λεμονιά με αρκετά λεμόνια, άλλα άγουρα, άλλα έτοιμα.
Αρχίζουν να τα μαζεύουν με βιασύνη. Στο εν τω μεταξύ, τη λεμονιά την κρύβουν από το φως του ηλίου. Την σκεπάζουν, για να μην την ακουμπάει η βροχή, αλλά και δεν την ποτίζουν.

Δεν της πετούν λίπασμα και από πάνω την πιάνουν και με το τσεκούρι και την βαράνε αλύπητα.

Στο τέλος, αφού δεν της άφησαν λεμόνι για λεμόνι. Τα βάζουν και μαζί της, επειδή δεν έχει κάτι άλλο να δώσει και πετούν βιτριόλι στις ρίζες της.

Και αφού την κοιτούν πια παντελώς ξεραμένη, λειψή και γυμνή από καρπούς. Την κατηγορούν που ξεράθηκε. Επειδή όχι μόνο δεν την φρόντισαν στο ελάχιστο. Αλλά έκαναν τα αδύνατα δυνατά, για να την καταστρέψουν.

Ηθικό δίδαγμα, όποιος δεν έχει μυαλό, έχει τεντωμένα δάχτυλα και δυνατό λαρύγγι - μέχρι να κλείσει και αυτό το τελευταίο -.

 

Εγώ να δεις τι έγραφα για την κατίσχυση στα έρημά μου νειάτα και που τσαλακωθήκανε.

Δε βαριέσαι, γηράσκουμει αεί γερνώντας  

 

Σωστός ο Μαϊμουτζαχεντίν. Μετριοπαθής Μαϊμουτζαχεντίν θα έλεγα, για να είμαστε και στο κλίμα της μόδας. Αεί γερνώντας αλλά από να πάρουμε κάποιο μάθημα, μπριτς-κοκό χαχα   

 

Παίζει να το έχω παραπετάξει σε κάποια από τις σελίδες αυτού του "νήματος".

Δεν πειράζει, ήθελα να το "ξεσκονίσω". Τα ωραία κείμενα είναι, κρίμα να ξεχνιούνται.

" Τα χέρια "

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους.
Τα δίνουν – τάχα χαιρετώντας – σ’ άλλους,
τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
ή – το χειρότερο – τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε.
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάϊδευτα,
ένα σωρό ποιήματα άγραφα.

( Αργύρης Χιόνης )