Το πρώτο μου public...

Ο έντονος χαρακτηριστικός ήχος του κινητού διαπέρασε το πέπλο του ύπνου μου και ακόμη και κοιμισμένη συνειδητοποίησα πως πρέπει να 'ναι μήνυμα απ Τον Αφέντη μου και ξύπνησα με μιας..

Το μήνυμα ως συνήθως λακωνικό…"ξύπνα και πάρε με"…κοίταξα το ρολόι 4.34… χαμογέλασα στη σκέψη πως Ο Κύριος μου με σκέφθηκε τέτοια ώρα και σχημάτισα το νούμερο…

Η καλημέρα Του είχε την ίδια επίδραση πάνω μου όπως κι όλα όσα Λέει…έλιωσα στο άκουσμα του ήχου της φωνής Του και παίρνοντας βαθειά ανάσα Τον καλημέρισα…

Μετά από διαταγή Του γδύθηκα και στάθηκα σε στάση επιθεώρησης και παρέμεινα έτσι όση ώρα μιλάγαμε, νιώθοντας να βουλιάζω μέσα στη φωνή Του, απομένοντας σαν υπνωτισμένο να κολυμπάω μεσ' τα λόγια Του μέχρι που η επόμενη διαταγή μ έβγαλε απότομα από τον περίεργο λήθαργο μου…

"θα μπεις στο αυτοκίνητο.. θα πας όπου εσύ επιλέξεις.. κι εκεί θα γδυθείς εντελώς και θα οδηγήσεις 3 χιλ. χωρίς κανένα ρούχο πάνω σου…"

Με τα μάτια διάπλατα ανοιχτά, άκουγα να μου Περιγράφει αυτό που με περίμενε και ένιωσα να παγώνω απ το φόβο ενώ στο μυαλό μου γυρνούσαν οι σκέψεις…πως σίγουρα κάποιος θα με δει απ τους γνωστούς μου, πως η πόλη έχει ξυπνήσει και κάποιοι σίγουρα θα με δουν να οδηγάω γυμνή…

Απ το στόμα μου βγήκε μόνο ο ψίθυρος, Μάλιστα Κύριε και κλείνοντας το τηλέφωνο στάθηκα μερικά δευτερόλεπτα πανικοβλημένη δίνοντας απλές εντολές στο μυαλό μια και μέσα σ όλο εκείνο τον πανικό καμία σύνθετη σκέψη δεν μπορούσε να διαπεράσει τον τοίχο του πανικού μου…

Φόρεσα ένα λεπτό πουκάμισο κι ένα φαρδύ σορτσάκι, τις σαγιονάρες μου και μπήκα στο αυτοκίνητο…

Ένιωθα περίεργα, λες και όλα αυτά δεν είχαν να κάνουν με μένα…λες κι ήταν κάποια άλλη στο δικό μου σώμα που ετοιμαζόταν…

Μπήκα στο αυτοκίνητο και δεν ένιωθα τίποτα δεν σκεφτόμουν τίποτα, απλά οδηγούσα

δεν γνώριζα ακόμη που θα πάω…οι κινήσεις μου ήταν κινήσεις μαριονέτας.. μηχανικές..

πλησιάζοντας τα πρώτα φώτα... σταμάτησα πίσω από ένα άλλο αυτοκίνητο και ανασηκώθηκα λίγο, βγάζοντας το σορτάκι…

Στα 2α φώτα...ένιωσα να ανακατεύομαι απ το άγχος…και πλησιάζοντας τα 3α στα οποία έπρεπε να στρίψω κόντεψα να λιποθυμήσω, νιώθοντας τον πανικό να με κυριεύει…

Έστριψα.. μηδένισα το καντράν.. και στάθμευσα για μερικά δευτερόλεπτα..

έβγαλα το πουκάμισο...τις σαγιονάρες…

Ήμουν απόλυτα παγωμένη, τρομαγμένη, αγχωμένη..

Έτρεμα στη σκέψη πως κάποιος μπορεί να με δει, και η σκέψη ότι πιθανό να 'ταν κάποιος απ τους γνωστούς μου με τρομοκράτησε…

Η ντροπή για την πράξη μου τόσο έντονη…ένιωθα πρόστυχη…πουτάνα..

Ξεκίνησα....νιώθοντας παγωμένη, αγχωμένη, τρομοκρατημένη.. κι από απέναντι εμφανίσθηκε απότομα μπροστά μου ένα ψηλό Jeep...για μερικά δέκατα σκέφθηκα να καλυφτώ, αλλά δεν προλάβαινα έτσι κι αλλιώς...πήρα βαθιά ανάσα...να αυξήσω ταχύτητα δεν μπορούσα μια και ο δρόμος εκεί ήταν και στενός και κακός

Ήρθαμε το ένα αυτοκίνητο απέναντι στο άλλο και κοίταξε από ψηλά μέσα στο αυτοκίνητο μου....πρόσεξα πως γούρλωσε τα μάτια αλλά συνέχισα και τον προσπέρασα....κι εκεί άρχισε να λιώνει το πάγωμα...ένιωσα περίεργα...δεν μπορούσα ακόμη να προσδιορίσω πιο ήταν εκείνο το συναίσθημα που είχε αρχίσει να γεννιέται μέσα μου...αλλά όλο το σύνολο τον συναισθημάτων που είχα μέχρι στιγμής είχε αρχίσει να μετουσιώνεται σε κάτι άλλο....συνέχισα να οδηγάω ευχόμενη να μην συναντήσω κανένα άλλο...

Κοιτούσα το καντράν που γύριζε απίστευτα αργά.....

Λίγο παραπέρα πήρα μια βαθιά ανάσα, κάθισα με ίσια πλάτη περήφανα μέσα στο αυτοκίνητο...και ένιωθα ένα περίεργο αίσθημα ελευθερίας να με κατακλύζει...και μαζί μ αυτό την υγρασία ανάμεσα στα πόδια μου να μεγαλώνει...σκέφθηκα τι κάνεις? τι τολμάς και κάνεις?...είσαι ξετσίπωτη...πόσο εξευτελιστικό είναι να γίνεσαι τόσο έρμαιο στις διαταγές Του, που να κάνεις χωρίς καν να περάσει απ το μυαλό σου επιθυμία αντίρρησης, κάτι τέτοιο?

Κοίταξα τον ουρανό.. ακόμη δεν είχε ανατείλει ο ήλιος κι ένιωσα απίστευτα ελεύθερη...θηλύκια...πουτάνα...

Πλησίαζα την εθνική...και το καντράν ακόμη έδειχνε 2 χιλιόμετρα 100 μέτρα

Το νούμερο αποτυπώθηκε στο μυαλό μου και θέλοντας και μη μπήκα στην εθνική..

Με προσπέρασε ένα αυτοκίνητο με ιλιγγιώδη ταχύτητα κι από απέναντι ερχόταν ένα άσπρο σαλούν..

Κόντεψα να λιποθυμήσω....άρχισα να παίρνω βαθιές ανάσες.

Βλέποντας αυτόν από απέναντι που ήδη κοιτούσε το δικό μου αυτοκίνητο έβαλα τα χέρια πολύ κοντά κοντά στο τιμόνι....προσπαθώντας να κρύψω κάπως τι γύμνια μου...με κοίταξε στα μάτια προσπερνώντας με...κι ήθελα ν ανοίξει η γη να με καταπιεί..

Μόλις με προσπέρασε είδα το καντράν και έκανα επαναστροφή βλέποντας πως έδειχνε 2,7 χιλ.

Μπαίνοντας πίσω στην παράλληλη της εθνικής...άρχισα να χαλαρώνω...ένα ημιφορτηγάκι είχε σταματήσει στην άκρια του δρόμου.. αλλά κοιτούσε ψάχνοντας κάτι απ την αντίθετη πλευρά κι εγώ τέντωσα την πλάτη και άνετα πέρασα από δίπλα του..

Κι εκείνη τι στιγμή είδα τον ήλιο ν ανατέλλει.. άνοιξα το παράθυρο....

χαμογέλασα…απέμεινα να τον κοιτώ και αναρίγησα λίγο στον αέρα που δρόσιζε τα κατακόκκινα μαγούλα μου και τον ένιωθα να χαϊδεύει το γυμνό μου σώμα…

Ένιωσα τόσο ερωτική..

Ένιωσα μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας να γεμίζει το είναι μου…

Ένιωσα ΥΠΕΡΟΧΑ!

Κοίταξα το καντράν και συνειδητοποίησα πως είχαν περάσει τα 3 χιλ και δεν το είχα πάρει καν χαμπάρι.

Σταμάτησα στην άκρια και έβαλα το παντελόνι, τις σαγιονάρες και το πουκάμισο και ένιωσα την ασφάλεια τον ρούχων και ταυτόχρονα ένα μικρό κομμάτι μου ένιωσε απογοητευμένο χάνοντας την καινούριο-αποκτηθέντα αίσθηση..

Το υπόλοιπο του δρόμου μέχρι το σπίτι οδηγούσα γελαστή, χαρούμενη.

Ένιωθα σαν να ξαναγεννήθηκα!

Ένιωθα περήφανη!

Λέω τα κατάφερα.. το έκανα!

Κι άρχισα να γελώ δυνατά στον ήλιο που εκείνη τι στιγμή ήταν ένας κατακόκκινος στρογγυλός τεράστιος δίσκος πάνω απ τη θάλασσα…


Σας ευχαριστώ Αφέντη μου για την Υπέροχη εμπειρία που μου Χαρίσατε…



η λάρα Του

 

eida o afentis sou edwse tin katallili entoli.. tin entoli tis elefterias sou...

 

Πολύ καλή εμπειρία, όπως και η περιγραφή. Έχεις το χάρισμα να περιγράφεις τα συναισθήματα σου, τις αγωνίες, τους φόβους σου. Θα χαρώ πολύ να διαβάσω και άλλες εμπειρίες σου.

 

Πραγματικα τελεια εμπειρια!Αφου μπορω να πω πως σε ζηλεψα λιγουλακι.. Και η περιγραφη ειναι απιθανη.Καθως το διαβαζα εννιωθα να'μαι εγω στη θεση σου.Μπραβο!

 

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια  

 

Υπέροχη εμπειρία , επίσης γράφεις πολύ καλά και αυτό το κάνει την ανάγνωση ακόμα πιο απολαυστική !

 

Μια υπέροχη εμπειρία .... υπέροχα αποτυπωμένη στο πληκτρολόγιο.
Ανάλογη εντολή είχα δώσει και εγώ κάποτε και η "μικρή" (όπως την αποκαλούσα) παραδέχθηκε ότι το βρήκε τρομερά ερωτικό.

 

πολυ καλο

 

Δεν υπαρχει αμφιβολία ότι ειναι η ωραιοτερη εμπειρια μιας D/s σχεσης...

 

Σας ευχαριστώ Ό/όλους με όλη μου την καρδιά....

 

Πολύ όμορφη σαν εμπειρία και δωσμένη πολύ παραστατικά.
Συγχαρητήρια στον Αφέντη σου lara.