Το συναισθηματικο δεσιμο σε σχεσεις d/s

Ιδιαίτερα διαμορφωτικό, επικίνδυνα ακίνδυνο...σχέση αλλιώτικη, απαραλλήλιστη, εξαιρετική, με μοναδική συμβατότητα χωρίς στείρους συμβιβασμούς, αλληλεπίδραση που ενώνει
χωρίς τέλμα στην εξερεύνηση της ηδονής...

 

Ομορφα δοσμένο. Ε, και? Αυτά τα συναντάς σε βανιλοσχέσεις. Δεν αρκεί.

 

Υπάρχει, για τη Χιονάτη Και Τα 7 Γεροντοπαλίκαρα, εκεί αρκεί και περισσεύει.  

 

Σ' αυτό το ερώτημα είναι τόσες οι απαντήσεις όσες και οι άνθρωποι που ασχολούνται ή ασχολήθηκαν ποτέ με το bdsm...   

 

@Madeleine Rk

Αδυνατώ πλέον να σταματήσω να ροζίζω καλή μου   έχω εγκαταλείψει κάθε τέτοια προσπάθεια  

είμαι ροζ, κατά ροζ, όλο ροζ    

Σοβαρά τώρα, θεωρώ τον Έρωτα απολύτως και άρρηκτα συνδεδεμένο με τις σχέσεις D/s και M/s. Για μένα, στο δικό μου βίωμα, δεν μπορεί να υπάρξει αλλιώς. Αν υπάρχει για άλλους, ω χαίρομαι πολύ να ακούω ανθρώπους να περνούν καλά και να είναι ευτυχισμένοι οπότε, εύχομαι όλοι να ζουν αυτό που θέλουν     (θεωρώ ότι αυτός είναι και ο μόνος δρόμος προς μια καλύτερη κοινωνία)


Στην υπαρξιακή κραυγή αγωνίας περί bdsm, δια στόματος @peleas θα πω ότι ναι, όλα αυτά παίζουν σε βανίλα σχέσεις (που θεωρώ ότι μπορεί να είναι και πολύ πολύ καλύτερες από τη συντριπτική πλειονότητα των bdsm σχέσεων).

Αυτό που κάνει τη διαφορά, για μένα, είναι η ανταλλαγή δύναμης (μπορούμε να το πούμε και ελέγχου).

Δεν θεωρώ ότι το Κ/υ το κάνει το κρεβάτι!έχω κάνει κρεβάτια με πολλά δεσίματα, εργαλεία, toys, S/M πρακτικές. Α και τα έχω χαρεί και πάρα πολύ, ομολογώ αδιάντροπα  

Αλλά αυτά δεν ήταν Κ/υ.

Το να αναπνέω σωματικά και ψυχικά και νοητικά μέσα από την εντολή Του όμως είναι, για μένα.

Πολλές μα πάρα πολλές, βασικά σχεδόν όλες τις φορές, αν κάποιος τρίτος Μ/μας έβλεπε στο κρεβάτι, μπορεί να έβλεπε κάτι εντελώς βανίλα στο πώς Ε/είμαστε, στο πώς πλαγιάζουμε Μ/μαζί.

Αν όμως έβλεπε την... ενορχήστρωση Σ/σωμάτων και Μ/μυαλών όμως, θα καταλάβαινε πως κάθε άλλο παρά έτσι είναι  

 

Η κοινωνία είναι μια σκύλα που φοράει δερμάτινα, και είτε σε κάνει σκλάβο , είτε γίνεσαι αφέντης της.

«υποτάσεσαι και αγαπάς ή αγαπάς και υποτάσεσαι;»

 

Αυτό το θέμα διάβαζα τώρα    

Η κοινωνία δεν θέλει σκλάβους ή αφέντες, οι ομάδες θέλουν πολλές φορές, είναι η κοινωνιολογική μου θέση. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Αγαπάω και υποτάσσομαι και υποτάσσομαι και αγαπάω και αγαπάω και υποτάσσομαι... είναι σαν κύκλος για μένα όλο αυτό, δεν μπορείς να πεις εδώ είναι η αρχή του.

 

Διάβασε και την δική μου εκδοχή.

Θεωρώ πως η προσέγγιση "υποτάσσομαι γιατί αγαπώ", είναι τελείως λάθος και ουσιαστικά οδηγεί στην εκμετάλλευση (abuse) των συναισθημάτων.
..δύναται να υπάρχει D/s χωρίς έρωτα, άλλοι βάζουν τις ανάγκες & τις επιθυμίες σε πρώτη προτεραιότητα & κάποιοι άλλοι χρειάζονται εξ ' αρχής ΚΑΙ τον έρωτα για να μπορέσουν να το απογειώσουν.

ps: D/s και Έρωτας δεν πάνε μαζί.

 

Την διαβάζω   Και βέβαια μπορώ να την κατανοήσω απόλυτα και να συμφωνήσω ότι κι εγώ αν κοιτούσα από τη δική σου θέση, έτσι θα έβλεπα τα πράγματα.

Και μπορώ βεβαίως να δεχτώ και να σεβαστώ απολύτως την εκδοχή D/s χωρίς έρωτα γιατί αν κάποιου/ας του αρέσει έτσι, αν νιώθει καλύτερα έτσι, πιο πλήρης, πιο ευτυχής, θα ήμουν εγώ bitch (και όχι η κοινωνία   ) να πω "λάθος το κάνεις". Δεν υπάρχει καλύτερο και χειρότερο στην ευτυχία, είναι κατάσταση η ευτυχία, αν τα μέσα διαφέρουν, δεν έχει και κάποια σημασία.

Στο σημείο που αρχίζω να μην μπορώ να κατανοήσω όμως είναι αυτό:

Λες "& κάποιοι άλλοι χρειάζονται εξ ' αρχής ΚΑΙ τον έρωτα για να μπορέσουν να το απογειώσουν". Ναι! Φυσικά και υπάρχει ΚΑΙ αυτή η κατηγορία ανθρώπων.

Όμως με το υστερόγραφο σου ακυρώνεις αυτή την κατηγορία ανθρώπων που πρότεινες ότι υπάρχει.

Γνώμη μου είναι πως μάλλον υπάρχουν και οι δυο δρόμοι προς την ευτυχία, ας πάρει ο καθένας αυτόν που του είναι προτιμότερος  

 

@margarita_nikolayevna

Αγάπησες...
Υπέφερες...
'Εμαθες...

ΑΛΛΑΞΕΣ;;;

 

@Madeleine Rk
Ναι σε όλα   Με ενθουσιασμό, οδύνη, χαρά, αγκομαχητό, γαλήνη ταυτόχρονα  

 

Ναι. Αγαπώ περισσότερο.
Μαντ, φυσικά και υπάρχει βδσμ χωρίς έρωτα, ακόμα και ζωή χωρίς έρωτα. Το βδσμ όμως δεν είναι αντι-ερωτικό καταφύγιο. Ο έρωτας είναι αναγκαίος όσο και το φαγητό. Αν έφαγες κάτι που σου προκάλεσε αλλεργική αντίδραση, δε σταματάς το φαγητό, μόνο το συγκεκριμένο που σου έκανε ζημιά.