Το συναισθηματικο δεσιμο σε σχεσεις d/s

Εμμμ... το διάβασες όλο το άρθρο; Γιατί στη μέση αναφέρει:
"Οι σύγχρονες λέξεις βαθιά και βαριά [...] το ει στα επίθετα αυτά πράγματι παραπέμπει στο αρχικό ετυμολογικό ίνδαλμα και, από αυτή την άποψη, θα έπρεπε να σημειώνεται."
Περιγράφονται στη συνέχεια διάφοροι λόγοι (ευκολίας) υπέρ της συνίζησης, και η κατακλείδα είναι:
"Επομένως, με βάση όλα τα παραπάνω, κρίνεται προτιμότερη η γραφή των θηλυκών αυτών με ι αντί ει, δηλ. βαριά, βαθιά, γλυκιά, πλατιά κ.λπ. αντί βαρειά, βαθειά, γλυκειά, πλατειά."
Απλά προτιμότερη.

 

η αβαθής προσέγγιση της βαθύτερης ερμηνείας δεν φώτισε περαιτέρω.

 

Όχι απλά προτιμότερη. Προτιμότερη σκέτο.
Προσωπικά θα έλεγα ορθότερη.

 

Απέχουν μακράν το προτιμότερο και το προσωπικά ορθότερο απ' το Ό.Έ.Δ.  

 

Σε αυτό θα συμφωνήσω.Το ορθό έπρεπε να γράψω σκέτο μετά από αυτό το θαυμάσιο άρθρο,που θα σου πρότεινα να το ξαναδιαβάσεις ολόκληρο,αφού έδειξες ενδιαφέρον.
Αρκετά περί αυτού νομίζω.

 

Συμφωνίζω κι εγώ, αρκετά μ' αυτό.

 

Εξαρτημενος ο Κ από την υ και αντίστοιχα η Κ από τον υ και όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί; Κατεμε, δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Συναισθηματικο δέσιμο σαφώς και μπορεί να υπάρχει, δέσιμο, όχι Γορδιος δεσμός, που και στο κάτω κάτω, και αυτός έσπασε...

 

Είναι πολύ πιθανόν κάποιοι να μπερδεύουν το συναίσθημα της υποταγής με τα υπόλοιπα.
Κι εγώ το έκανα.
Νόμιζα πως για να υποταχτω έπρεπε πρώτα να ερωτευτώ.
Κάποια στιγμή, μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τη ζωή μου ως εκείνο το σημείο.
Συνειδητοποίησα πως οι άντρες που είχα ερωτευτεί ως vanilla ,είχαν κυριαρχικά στοιχεία και μου ενεργοποιούσαν την υποταγή.
Σε αντίθεση, άντρες που δεν είχαν αυτά τα στοιχεία , δεν ένιωσα το παραμικρό συναίσθημα, ακόμα κι αν κοινωνικά, εμφανισιακά, τρόποι συμπεριφοράς απέναντι μου, κτλ, ήταν "καλύτεροι".
Με προβλημάτιζε μάλιστα αυτό τότε και έλεγα "μα γιατί δεν νιώθω κάτι? Αφού είναι τόσο καλός, τι δεν πάει καλά με εμένα?" και σε συνδυασμό με τις γνώμες των φίλων είχα πειστεί πως είμαι προβληματική  

Επομένως, αυτό που εγώ ονόμαζα Έρωτα, δεν ήταν παρά το συναίσθημα της υποταγής , το οποίο σε εμένα τουλάχιστον προσωπικά, περικλείει και όλα τα άλλα ευγενή συναισθήματα .

Συμφωνώ πως "η υποτακτικότητα εμφανίζεται πάντα, όταν ο "απέναντι" γνωρίζει ποια "κουμπιά" να πατήσει.
Τότε μάλιστα τρως και τη μεγαλύτερη κατραπακιά , γιατί σου έρχεται από κει (ή από αυτόν) που δεν το περίμενες  

 

Ειναι αυτη η ακαταμαχητη Δυναμη του "owned" της απολυτης παραδοσης στα "χερια του" που εσεις οι γυναικες υ μπορειτε και το περιγραφετε με τοσο γλαφυρο και αισθησιακο συναμα τροπο, που πρεπει να στεκεσαι γερα στα ποδια σου σαν Κ να μη σου παρει το μυαλο η τοση ενταση στο λογο, στο μυαλο και στο κορμι.

Σαν Λυκος ομολογω οτι εχασα τη ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ οταν καποια Ψυχη μου ελεγε τα λογια της Ιουλιεττας σε πολυ καλη μεταφραση του Ποιητη.